«Το καινούργιο σλόγκαν των υποστηριχτών της κυβέρνησης είναι ότι όσο πιο γρήγορα προχωρήσει η υλοποίηση των μέτρων και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τόσο πιο γρήγορα θα αντιμετωπιστούν τα δημοσιονομικά προβλήματα και θα προκύψουν θετικές εξελίξεις (...) μας καλούν να υιοθετήσουμε την άποψη ότι για να υπάρξουν θετικές εξελίξεις θα πρέπει, πρώτα και κύρια να καλοδεχτούμε τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και τις αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης, που έχουν ήδη αποφασιστεί. Θα πρέπει να επιδιώξουμε την άμεση εφαρμογή της κατάργησης όλων των επιδομάτων οικογενειακού και κοινωνικού χαρακτήρα, να επιμείνουμε στην ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, να δεχτούμε την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Παιδείας. Χρέος μας αποτελεί να πούμε "ναι" στις ανατιμήσεις που ετοιμάζουν στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και των αστικών συγκοινωνιών. Ακόμα να χειροκροτήσουμε το επερχόμενο φορολογικό νομοσχέδιο, με το οποίο όπως έχει γίνει ήδη γνωστό θα ενεργοποιηθεί ένας καινούργιος κύκλος άγριας αφαίμαξης των οικογενειών των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων. Τέλος, και μαζί με όλα αυτά, μεταρρυθμίσεις σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις, εκχώρηση της εναπομείνασας περιουσίας του Δημοσίου σε ιδιωτικά συμφέροντα, προκειμένου να εξασφαλιστεί κερδοφορία για το κεφάλαιο. Και μην ξεχνάμε ότι θετικές εξελίξεις για το μέλλον σημαίνει συνεχείς μεταρρυθμίσεις - και άρα συνεχής χειροτέρευση - των εργασιακών σχέσεων και των συνθηκών εργασίας, προκειμένου να βρίσκουν οι κεφαλαιοκράτες φτηνό εργατικό δυναμικό».

«(...) Τα μέτρα κάνουν φτηνότερους τους εργάτες για να έχουν μικρότερη χασούρα κερδών οι μεγαλοεπιχειρηματίες σε συνθήκες κρίσης, ενώ η μονιμότητά τους επιβάλλεται και στις συνθήκες της ανάκαμψης της οικονομίας για να βγάζουν γρήγορο και μεγάλο κέρδος. Είναι αναγκαίες αντεργατικές ρυθμίσεις σε συνθήκες που η κρίση στην Ελλάδα βαθαίνει περισσότερο, στο φόντο των εκτιμήσεων για εκδήλωσή της και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Ετσι θα οξύνεται ο πόλεμος που έχουν εξαπολύσει οι αστοί, προκειμένου, παίρνοντας πίσω δικαιώματα και καταχτήσεις, να εξασφαλίσουν όρους κερδοφορίας για το κεφάλαιο στις σύγχρονες συνθήκες».

«(...) Με καμιά απολύτως μεταρρύθμιση από αυτές που πηγαίνουν κόντρα στο λαϊκό συμφέρον, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα (...) Να συνειδητοποιήσουμε αυτό που τρέμουν εκείνοι, ότι ενώ "χωρίς εμάς γρανάζι δεν κινά", αυτοί, σε μια κοινωνία που θα υπάρχει και θα αναπτύσσεται με βάση το συμφέρον του λαού, είναι περιττοί και αχρείαστοι» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).