Από τη σύσκεψη του συνδικάτου

Παράλληλα, επισημάνθηκε η αδήριτη ανάγκη ενότητας του κλάδου σε ταξική κατεύθυνση και πως γι' αυτό απαιτείται ένα νέο, γνήσιο Συνέδριο της Ομοσπονδίας με τη συμμετοχή όλων των σωματείων και όλων των αντιπροσώπων που εκλέγονται από αυτά. Για το ζήτημα αυτό πρέπει να πάρουν θέση οι γενικές συνελεύσεις, τα ΔΣ, κάθε συνδικαλιστής και εργαζόμενος.

Με βάση τα παραπάνω υπογραμμίστηκε ότι άμεσα σε κάθε χώρο δουλειάς οι ταξικές δυνάμεις πρέπει να πάνε καλά προετοιμασμένες, με συγκροτημένη και συγκεκριμένη επιχειρηματολογία, στις γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, καλώντας παράλληλα στη σημερινή συγκέντρωση που οργανώνουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο, στις 12 το μεσημέρι στην Ομόνοια. Επίσης αποφασίστηκε ότι συνεχίζονται οι καταλήψεις στα γραφεία προσωπικού προκειμένου να μη φύγουν οι λίστες με τα στοιχεία για τη διαθεσιμότητα, αλλά θα γίνουν και διαμαρτυρίες σε δημοτικά, περιφερειακά συμβούλια κλπ.

Εισηγητικά ο Μπ. Βορτελίνος, πρόεδρος του Συνδικάτου, μιλώντας για τα όσα έγιναν το τελευταίο διάστημα αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην απεργία που κήρυξε το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, τη μέρα λήξης της προθεσμίας για την αποστολή των στοιχείων. Επισήμανε ότι «όταν η μάχη έπρεπε να κορυφωθεί η ΠΟΕ-ΟΤΑ ήταν σε κάλμα. Οι ταξικές δυνάμεις μπήκαν μπροστά, με αυτοτέλεια σε αυτή την ανάγκη. Στην απεργία που κήρυξε το Συνδικάτο η πίεση για υπονόμευση φάνηκε. Πίεση που σήκωσε σε αυτή τη φάση ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ».

Συνολικότερα για τον επιζήμιο ρόλο της ηγεσίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ είπε ότι η κριτική σε αυτή «δε στέκεται στις μορφές του αγώνα, αλλά στο περιεχόμενο και τις συμμαχίες της. Είμαστε αντίθετοι με την πλειοψηφία της ΠΟΕ-ΟΤΑ που αφήνει την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα κατά των απολύσεων στους δημάρχους και προχωράνε μαζί τους. Μιλάνε για "κοινό μέτωπο" κρύβοντας ότι οι δημοτικές αρχές των κομμάτων του ευρωμονόδρομου αποτελούν χρόνια τώρα τον «δούρειο ίππο» στο πέρασμα στους ΟΤΑ της κυβερνητικής πολιτικής. (...) Με την ΠΟΕ ΟΤΑ εκτός από τους λόγους που αναφέραμε, είμαστε απέναντί τους και γιατί ξεκόβουν το ζήτημα των απολύσεων των δημοσίων υπαλλήλων όχι μόνο από τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, αλλά και από τους εργαζόμενους του κλάδου μας, τους συμβασιούχους».

Στη συνέχεια μίλησε για την ανάγκη συνέχισης του αγώνα, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Προχωράμε σε συσκέψεις φορέων, με προτεραιότητα όσων πλήττονται από τις απολύσεις στον κλάδο μας (π.χ. συλλόγους γονέων παιδικών σταθμών) (...). Ανοίγουμε το ζήτημα των απολύσεων ως ζήτημα που αφορά όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αφού υποβαθμίζονται περισσότερο οι όποιες παρεχόμενες υπηρεσίες. Το αναδεικνύουμε ως ζήτημα - κρίκο στην ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας.

Φτιάχνουμε επιτροπές αγώνα από τους ΙΔΑΧ ΔΕ συναδέλφους. (...) Διευρύνουμε το διεκδικητικό μας πλαίσιο. Δεν λέμε ένα ξερό "Οχι στις απολύσεις", όπως λένε οι άλλες δυνάμεις σε ΑΔΕΔΥ και ΠΟΕ-ΟΤΑ. Εξηγούμε ότι στις απολύσεις οδηγούμαστε όχι μόνο μέσα από τη διαθεσιμότητα, αλλά και μέσα από τις αξιολογήσεις δομών και προσώπων, μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις αρμοδιοτήτων καθώς και από την υποχρηματοδότηση των δήμων».

Ακολούθησαν τοποθετήσεις συνδικαλιστών και εργαζόμενων διάφορων δήμων. Σχεδόν από όλες καταγγέλθηκε η ακέραια ευθύνη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΣΚ (ΣΥΡΙΖΑ), «Αγωνιστικές Κινήσεις» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) - που καταφεύγουν σε μεθοδεύσεις εκφυλισμού των κινητοποιήσεων, προάγουν το συντεχνιασμό, κάνουν μέτωπο με τις αντιλαϊκές δημοτικές αρχές, κάποιες από αυτές προπαγανδίζουν ότι δε χρειάζονται να γίνονται γενικές συνελεύσεις, όλες μαζί προτρέπουν σε κινητοποιήσεις «χωρίς να χάνεται το μεροκάματο» (π.χ. να κάνουν κατάληψη αλλά να χτυπάνε κάρτα!) και άλλα. Ακόμα υπογραμμίστηκε η μεγάλη ανάγκη έντασης της μάχης για τη διαμόρφωση αγωνιστικών συνειδήσεων, που καθαρά και τίμια θα δίνουν τη μάχη ενάντια στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, συνολικά ο λαός.