Κλίμα συμφωνίας στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας καλλιεργούν οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί
Eurokinissi |
Το πρακτορείο ισχυρίζεται ότι ανάμεσα στην Ευρωζώνη και το ΔΝΤ συνεχίζει να υπάρχει εκκρεμότητα για μέτρα 10 δισ. ευρώ, που αφορούν στην κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, συνολικού ύψους 40 δισ. ευρώ, για την επιμήκυνση του προγράμματος της ελληνικής ελεγχόμενης χρεοκοπίας μέχρι το 2016.
«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει δεχθεί ότι το ελληνικό χρέος θα είναι βιώσιμο σε 124% του ΑΕΠ. Η Ευρωομάδα έχει ήδη συμφωνήσει σε μέτρα για μείωση του ελληνικού χρέους στο 130% του ΑΕΠ το 2020. Ετσι απομένει ένα κενό 5-6% του ΑΕΠ που πρέπει να καλυφθεί», δήλωσε κυβερνητική πηγή στο πρακτορείο. Σύμφωνα με το «Reuters», στα μέτρα που έχουν καταληχθεί για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους, μέχρι το 130% του ΑΕΠ, είναι και τα εξής:
Για να οριστικοποιηθούν οι παραπάνω αποφάσεις, εκκρεμεί να συμφωνήσει η Γερμανία στη μείωση των επιτοκίων των διμερών δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα στο 0,25% και να γίνει αποδεκτό το αίτημα του ΔΝΤ για κούρεμα της αξίας των ομολόγων του επίσημου τομέα μετά το 2016.
Σήμερα το απόγευμα θα γίνει τηλεδιάσκεψη των υπουργών Οικονομικών για την Ελλάδα, ενώ σύμφωνα με το «Reuters», η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζει ήδη τις διαδικασίες για το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων, ώστε αν υπάρξει έγκριση από το Γιούρογκρουπ της Δευτέρας, να ολοκληρωθεί η διαδικασία μέχρι το τέλος του 2012.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η γερμανική οικονομία συνεχίζει να καταγράφει σημάδια κόπωσης, προκαλώντας νέα και μεγαλύτερα ζόρια στην προσπάθεια των αστών να διαχειριστούν ελεγχόμενα τη συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση. Σύμφωνα με στοιχεία της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας, η γερμανική οικονομία επεκτάθηκε στο τρίτο τρίμηνο του 2012 (Ιούλης - Σεπτέμβρης) κατά 0,2%, όταν στο τρίμηνο Απρίλη - Ιούνη 2012 είχε αναπτυχθεί κατά 0,3%.
Μια ακόμα διάσταση για τα παζάρια που γίνονται στις πλάτες του λαού αναφορικά με τη διαχείριση του χρέους, δίνει ένα από τα μέλη του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύουν τη γερμανική κυβέρνηση. Οπως λέει ο Π. Μπόφινγκερ, «η Γερμανία, μέσω της ευρωκρίσης και των χαμηλών επιτοκίων που συνδέονται με αυτήν, έχει εξοικονομήσει διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων ευρώ».
-- Τι δείχνει η νέα δικαστική απόφαση στις ΗΠΑ για το χρέος της Αργεντινής;
Αλλο ένα βήμα για τη θωράκιση της αντιδραστικής συμμαχίας
Την έκθεση με τίτλο «Διεύρυνση: πολιτικές, κριτήρια και στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ» καταψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο το ΚΚΕ. Την αντιδραστική έκθεση εισηγήθηκε η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μ. Κοππά. Την υπερψήφισαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ. και των Οικολόγων, ενώ λευκή ψήφο - ανοχή έδωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Με την έκθεση, η ΕΕ αξιώνει να επιβάλλει στις διεθνείς σχέσεις και τις διασυνοριακές διαφορές το δικό της ιμπεριαλιστικό «δίκαιο» και να αναγορευτεί σε επιδιαιτητή, ώστε να εξυπηρετεί τα στρατηγικά της συμφέροντα και τη διείσδυση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε νέες αγορές.
Επιδιώκει να μετατρέψει διεθνείς διαφορές, ακόμη και στρατιωτικής κατοχής (όπως π.χ. το Κόσσοβο και η Κύπρος), σε διμερείς διενέξεις υπό την επιδιαιτησία της και αξιώνει να παρεμβαίνει προς «όλα τα μέρη που εμπλέκονται σε διενέξεις (...) να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο ή να καταφύγουν σε δεσμευτικό μηχανισμό διαιτησίας». Σ' αυτήν την κατεύθυνση, ζητάει από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διαμορφώνουν, σύμφωνα με τις συνθήκες της ΕΕ, μηχανισμό διαιτησίας για την επίλυση διμερών και πολυμερών διαφορών.
Οπως προκύπτει από την έκθεση, η ενταξιακή διαδικασία θα χρησιμοποιείται από την ΕΕ για να επιβάλλει τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» σε όλες τις υπό ένταξη χώρες, για να υπηρετούνται τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Ακόμα, επιδιώκεται με την παρέμβασή της να «μεταμορφώνει τα πολιτικά, κοινωνικοοικονομικά και πολιτισμικά δεδομένα των χωρών» που επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ, να παρεμβαίνει στο πολιτικό σύστημα των υπό ένταξη κρατών, χρηματοδοτώντας -μέσω του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας (ΜΠΒ)- τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, ΜΚΟ και την εργατική αριστοκρατία των συνδικάτων για τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος.