ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δε ξεχνά το χούι η Ελευθεροτυπία

Γρηγοριάδης Κώστας

«Γενναιόδωρος ο ΟΠΑΠ σε φίλιες δυνάμεις» είναι ο τίτλος χτεσινού ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας», το οποίο παρουσιάζει αναλυτικά στοιχεία για τα χρήματα που δαπάνησε ο Οργανισμός σε «χορηγικές συμβάσεις», διευκρινίζοντας ότι τα ποσά δεν αφορούν σε δαπάνες για διαφήμιση. Οπως μάλιστα σημειώνει η εφημερίδα, τα περισσότερα από τα Μέσα που περιλαμβάνει στη λίστα της «ουδέποτε άσκησαν κριτική στα έργα και τις ημέρες του Οργανισμού, στα πεπραγμένα των διοικήσεών του, στις απευθείας συμβάσεις που επί χρόνια ο Οργανισμός συνάπτει με διάφορες εταιρείες και διάφορους προμηθευτές». Υπονοεί, δηλαδή, ότι ο Οργανισμός έκανε χορηγίες σε Μέσα ενημέρωσης, προκειμένου να εξασφαλίσει ασυλία από οποιαδήποτε κριτική. Μόνο που στα Μέσα που καταγράφει η εφημερίδα συμπεριλαμβάνει και τον «Ριζοσπάστη», με την υπόμνηση ότι έλαβε κι αυτός «καλοπληρωμένες χορηγίες», της τάξης των 100.000 ευρώ. Πρόκειται για αθλιότητα της εφημερίδας, που στόχο έχει να δημιουργήσει εντυπώσεις σε βάρος του ΚΚΕ και της εφημερίδας του. Ο «Ριζοσπάστης» καμιά χορηγία δεν έχει λάβει από τον ΟΠΑΠ. Τα ποσά που δημοσιεύει η εφημερίδα αφορούν σε δαπάνες διαφήμισης του ΟΠΑΠ στον «Ριζοσπάστη» και καμιά σχέση δεν έχουν με χορηγίες και διαπλεκόμενα, όπως υπονοεί η «Ελευθεροτυπία». Σε κάθε περίπτωση, «με το δεξί» ξεκίνησε την επανέκδοσή της η εφημερίδα, θυμίζοντας τον παλιό «καλό» εαυτό της στον τρόπο με τον οποίο συκοφαντούσε το ΚΚΕ.

Απόφαση για ανατροπή

Τα στοιχεία για τις αιτήσεις συνταξιοδότησης των περασμένων χρόνων, που κατέθεσε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, έρχονται να επιβεβαιώσουν τις χειρότερες ανησυχίες για την προαποφασισμένη και δρομολογημένη κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων και τη μετατροπή των συντάξεων σε γλίσχρα προνοιακά επιδόματα. Οι αιτήσεις συνταξιοδότησης, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στο ΙΚΑ το 2001 ανέρχονταν σε 39.000, ενώ το 2012 αυξήθηκαν στις 50.000. Στα τέλη του 2012 ο αριθμός των αιτήσεων που εκκρεμούσαν για κύρια σύνταξη ανέρχονταν σε 85.333, ενώ στην επικουρική είχαν ξεπεράσει τις 71.000, με αποτέλεσμα η αναμονή για απονομή σύνταξης να κυμαίνεται από 11 μήνες μέχρι 2 χρόνια. Παρόμοια είναι η κατάσταση στο δημόσιο όπου οι αιτήσεις συνταξιοδότησης από 15.928 το 2009 ανήλθαν σε 33.928 το 2010 και σε 28.480 το 2011. Είναι ευνόητο ότι οι μαζικές συνταξιοδοτήσεις, απόρροια των αντιασφαλιστικών νόμων που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια και αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και πετσόκοψαν τις συντάξεις καθώς και των ανατροπών που έγιναν στις εργασιακές σχέσεις είναι μία όψη του προβλήματος. Το σημαντικότερο είναι ότι την ίδια στιγμή τα Ταμεία δεν έχουν «έσοδα», επειδή η περιουσία τους έχει λεηλατηθεί και κουρευτεί ανελέητα, αλλά και λόγω της επέκτασης της ευέλικτης και «μαύρης» εργασίας, της υψηλής ανεργίας, της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών, των χρεών του κράτους σ' αυτά, που την ίδια στιγμή «αποσύρεται» με ταχείς ρυθμούς από τη στήριξή τους. Δεν πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Η ανάπτυξη που επαγγέλλονται δεν προβλέπει συντάξεις αλλά φιλοδωρήματα. Ο λαός δεν μπορεί να ανακουφιστεί από τα βάρη της κρίσης και να ζήσει καλύτερα, αν δεν αποφασίσει να απαλλαγεί από τα δεσμά της ΕΕ και των μονοπωλίων.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης

Αλλος ένας μετανάστης μαχαιρώθηκε στο κέντρο της Αθήνας. Ασχετα αν αυτό το έγκλημα δε συνδέεται (ακόμα) με ρατσιστικά αίτια (οι μαχαιροβγάλτες λένε ότι τους έκλεισε το δρόμο με το ποδήλατό του, γι' αυτό εξοργίστηκαν!), δεν είναι η τελευταία τέτοια επίθεση, με το όποιο πρόσχημα, που δέχονται βιοπαλαιστές άλλου χρώματος, φυλής, θρησκείας. Εμπεδώνεται ένα κλίμα για το οποίο η κυβέρνηση φέρει τεράστιες ευθύνες. Είναι η ίδια που οργανώνει αντιμεταναστευτικά πογκρόμ με τον «Ξένιο Δία», πογκρόμ που εφαρμόζουν παίρνοντας τη βρώμικη σκυτάλη και συμμορίες φασιστοειδών που ξυλοκοπούν και μαχαιρώνουν θύματα των πολέμων, των δουλεμπόρων και της εκμετάλλευσης. Ο λαός δεν πρέπει να ανεχτεί την απάνθρωπη βία κατά των μεταναστών, όπως δεν πρέπει να ανέχεται τη βία κατά οποιουδήποτε βιοπαλαιστή, την τρομοκρατία στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, την καταστρατήγηση εργασιακών, δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Αυτοί που ασκούν τέτοια βία επιδιώκουν να κρύψουν τις αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση και την ανεργία, αξιοποιούν το πρόβλημα για να προωθήσουν τα αντιδραστικά τους σχέδια, όσα τους υπαγορεύουν οι κεφαλαιοκράτες. Στόχος τους είναι να τσακίσουν τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και του λαού. Το οργανωμένο λαϊκό κίνημα έχει δύναμη να τους ανατρέψει τα σχέδια.

Μέτωπο πολιτιστικής παρέμβασης

Δένοντας την Τέχνη σε όλες τις μορφές της με την πρωτοπόρα θεωρία και πράξη, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας ξεκινά μια σειρά θεματικά αφιερώματα ανά μήνα, στις οποίες το πολιτικό και το πολιτιστικό περιεχόμενο δένονται κάτω από το θέμα «καπιταλιστική κρίση», απλώνοντας την πολιτιστική παρέμβασή της. Η ΚΝΕ έχει μακρά εμπειρία σε αυτό το «πάντρεμα» από τη διοργάνωση του Φεστιβάλ, του μοναδικού αυτού θεσμού που στήνεται από νέους, προβάλλει τη γνήσια καλλιτεχνική δημιουργία μαζί με τη διέξοδο για το τέλος της εκμετάλλευσης. Την ίδια στιγμή, στους κόλπους της λειτουργούν ήδη ομάδες που αγκαλιάζουν όλες τις μορφές της Τέχνης και που έχουν μια αξιόλογη παρουσία. Ψυχή των δραστηριοτήτων αυτών είναι η κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού και η ανυπότακτη στάση απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, η πίστη στη δύναμη του λαού.

Η μαζική κουλτούρα του καπιταλισμού έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, καλλιεργεί συγκεκριμένες συμπεριφορές και αντιλήψεις και - παρά την προσπάθεια επιβολής του απολίτικου προτύπου στη νεολαία - έχει βαθύ πολιτικό περιεχόμενο. Στην καλλιέργεια του φόβου και της μοιρολατρίας, στον ατομισμό, στις αξίες του σάπιου καπιταλισμού, τη μαζική εκτόνωση, η ΚΝΕ απαντά και πολιτικά και αναδεικνύοντας έναν άλλο τύπο ψυχαγωγίας - πολιτισμού. Στο πλαίσιο αυτό, διοργανώνονται εκδηλώσεις στις οποίες οι ομάδες της ΚΝΕ και άλλοι νέοι δημιουργοί παρουσιάζουν το έργο τους, αναδεικνύονται αριστουργήματα μικρά και μεγάλα που γέννησε κατά καιρούς στο βιβλίο, στη μουσική, στον κινηματογράφο κ.α. η ταξική πάλη. Εργα που μένουν πάντα επίκαιρα ακριβώς επειδή μιλούν για το δίκιο, που είναι οικεία στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, άσχετα από το πότε δημιουργήθηκαν, γιατί μιλούν για όσα βιώνει η τάξη τους. Στόχος της ΚΝΕ είναι όχι απλά να προβάλει τη στρατευμένη τέχνη αλλά να δώσει το έναυσμα για έναν πολιτισμό, που δεν θα έρχεται σαν δηλητηριασμένη κονσέρβα για τις συνειδήσεις των νέων αλλά θα δίνει γνώση, έμπνευση, κουράγιο, ελπίδα, στόχο. Να δώσει χώρο σε νέους καλλιτέχνες που έχουν αυτή τη φλόγα, ώστε να παραγάγουν τέχνη για το λαό και τα παιδιά του.

Οι εκδηλώσεις για το μήνα Γενάρη τιτλοφορούνται με μία έκφραση «δανεισμένη» από το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος «Η επιδημία της υπερπαραγωγής» και αναφέρεται στην καπιταλιστική κρίση. Νέοι της δουλειάς, των θρανίων, νέοι άνεργοι, γονείς, παιδιά λαϊκών οικογενειών είναι προσκεκλημένοι σε αυτήν την προσπάθεια, ώστε και με την ενεργό συμμετοχή τους να συμβάλουν στο να ξεσηκωθεί ένα πολιτιστικό ρεύμα στη νεολαία, το οποίο θα απαντά στην κουλτούρα της υποταγής, αλλά ταυτόχρονα να συμβάλει στην οργάνωση, στη συμμετοχή στον αγώνα. Να συμβάλουν σε αυτό το μέτωπο που ανοίγουν οι νέοι κομμουνιστές απέναντι στο εκμεταλλευτικό σύστημα, αναδεικνύοντας «επιθετικά» τα χαρακτηριστικά εκείνα που πρέπει να έχει ο πολιτισμός που αξίζει στα παιδιά της εργατικής τάξης. Να συμμετάσχουν σε αυτές τις πολιτικές - πολιτιστικές εκδηλώσεις που μπορούν να αποτελέσουν αφετηρία προβληματισμού, να δώσουν ερεθίσματα για σκέψη, διάβασμα, αναζήτηση, δημιουργία, αγωνιστική ανάταση.