ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 26 Νοέμβρη 2000
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΒΑΛΚΑΝΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΑ
Ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στο ΝΑΤΟ

Μια διαφορετική συνάντηση  φιλοξένησε το ΚΚΕ  στη Θεσσαλονίκη το περασμένο Σαββατοκύριακο, «καρπός» της οποίας ήταν η απόφαση για συγκρότηση «Βαλκανικού ΑντιΝΑΤΟικού Κέντρου»

Με μια απόφαση σε πλήρη αντιστοιχία με την ανησυχία που διακατέχει τους βαλκανικούς λαούς από το γεγονός ότι οι επεμβάσεις του ΝΑΤΟ συνεχίζονται σε κάθε άκρη της Βαλκανικής Χερσονήσου αλλά και με τις ολοένα και αυξανόμενες αγωνιστικές τους διαθέσεις, έκλεισαν οι διήμερες εργασίες της συνάντησης βαλκανικών κομμάτων και κινημάτων που φιλοξένησε το ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξει κανείς πως η απόφαση αυτής της συνάντησης, στο βαθμό που ανταποκριθεί στους στόχους που τέθηκαν, γυρνάει σελίδα στον αντιΝΑΤΟικό αγώνα των βαλκανικών λαών. Οι δεκάδες αντιπροσωπείες κομμάτων και κινημάτων που πήραν μέρος, από την Ελλάδα, την Τουρκία, την Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Γιουγκοσλαβία και τη Ρουμανία, εκτίμησαν ως επιτακτική την ανάγκη του συντονισμού της δράσης τους, ενάντια στο ΝΑΤΟ, για Βαλκάνια ειρήνης, ισότιμων σχέσεων χωρίς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Για το λόγο αυτό αποφάσισαν ομόφωνα τη συγκρότηση του «Βαλκανικού αντιΝΑΤΟικού Κέντρου», το οποίο θα εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, όπου επίσης θα πραγματοποιηθούν οι πρώτες κοινές αντιΝΑΤΟικές εκδηλώσεις, τον ερχόμενο Μάρτη, με αφορμή τη δεύτερη επέτειο από τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας.

Στη συνάντηση παραβρέθηκαν και χαιρέτισαν δεκάδες εκπρόσωποι μαζικών φορέων, της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συνδικάτων, φιλειρηνικών κινημάτων, παράγοντες του πνεύματος και της διανόησης από τη Θεσσαλονίκη κ.ά.

Το κοινό ανακοινωθέν

Στο κοινό ανακοινωθέν των συμμετεχόντων στη συνάντηση συνοψίζεται η προβληματική που αναπτύχθηκε στη διάρκεια των εργασιών της και περιλαμβάνονται οι αποφάσεις που ελήφθησαν. Αυτό έχει ως εξής:

«Μετά από πρόσκληση του ΚΚΕ, 19 κόμματα, κινήματα και οργανώσεις από την Αλβανία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα, Ρουμανία και Τουρκία συναντήθηκαν στις 18 και 19.11.2000 στη Θεσσαλονίκη. Το θέμα της συνάντησης ήταν: "Εξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια. Για Βαλκάνια της ειρήνης, των ισότιμων σχέσεων, χωρίς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις".

Οι μετέχοντες διαπίστωσαν ότι υπάρχουν πολλές δυνάμεις που ανεξάρτητα από άλλες διαφορές ανησυχούν και αντιστέκονται στην πολιτική του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Οπως και σε άλλες περιοχές του κόσμου αυξάνεται η δυσαρέσκεια στις επιλογές της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και των φορέων που τις υλοποιούν. Από τη Θεσσαλονίκη χαιρετίζουν τους πολύμορφους αγώνες σε πολλές βαλκανικές χώρες.

Διαπίστωσαν ότι ο πόλεμος του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και οι πρόσφατες εξελίξεις στη χώρα αυτή έχουν εντείνει την αστάθεια και τις αποσχιστικές ενέργειες, δυνάμωσαν τον αυταρχισμό και την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα, επιδείνωσαν ακόμα περισσότερο την κατάσταση των εργαζομένων.

Διαπιστώνουν ότι ο ανταγωνισμός των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για έλεγχο των αγορών, των ενεργειακών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής εντείνεται.

Θεωρούν ότι το ΝΑΤΟ με το νέο δόγμα του, με την επέκτασή του προς την Ανατολή και τη Μεσόγειο, με τη δημιουργία των δυνάμεων ταχείας επέμβασης και τους λεγόμενους "ανθρωπιστικούς" πολέμους επιχειρεί να αποτρέψει τους λαούς να επιλέγουν ελεύθερα την πορεία της εξέλιξής τους. Ανατρέπει το διεθνές δίκαιο και επιβάλλει το δίκαιο του ισχυρότερου.

Με την κλιμάκωση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή και την πολύμορφη δράση του μέσω του προγράμματος "Συνεταιρισμός για την Ειρήνη" (PFP) και άλλων δραστηριοτήτων επιδιώκεται η προσαρμογή όλων των βασικών τομέων στις επιλογές αυτές.

Στη διάρκεια των εργασιών έγινε ένας πλούσιος διάλογος κι ανταλλάχτηκαν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις γύρω από το θέμα, όπως και εμπειρίες από τη δράση των κινημάτων. Οι μετέχοντες συμφώνησαν να συντονίσουν τη δράση τους για την ειρήνη και τη φιλία των βαλκανικών λαών, ενάντια στο ΝΑΤΟ και τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστικών κύκλων να αντιπαραθέσουν τον ένα λαό ενάντια στον άλλο.

Οι μετέχοντες θα αγωνιστούν:

- Να μην ενταχτούν νέες χώρες της Βαλκανικής στο ΝΑΤΟ, να αποσυρθούν από αυτό η Ελλάδα και η Τουρκία και τελικά να διαλυθεί το ΝΑΤΟ.

- Να φύγουν από Ελλάδα - Τουρκία και να μην επεκταθούν σε άλλες χώρες της Βαλκανικής αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις και πυρηνικά όπλα.

- Να αποσυρθούν τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ από το Κόσσοβο, τη Βοσνία και άλλες περιοχές των Βαλκανίων.

- Να σταματήσουν οι ΝΑΤΟικές επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών της Βαλκανικής.

- Να αποζημιωθούν η Γιουγκοσλαβία και οι άλλες χώρες που υπέστησαν ζημιές από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς.

- Να ενισχυθεί ο αγώνας ενάντια στο κυνήγι των εξοπλισμών, ενάντια στην αγορά νέων όπλων, που κυρίως γίνονται για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, σε βάρος των αναγκών για κοινωνικούς σκοπούς.

Ταυτόχρονα, υπογράμμισαν την επείγουσα ανάγκη να ενταθούν οι αγώνες για να μην αλλάξουν τα σύνορα και οι μειονότητες να γίνουν γέφυρες φιλίας ανάμεσα στους λαούς. Η μόνη προοπτική για τους βαλκανικούς λαούς και την ειρήνη, είναι η ανάπτυξη ισότιμων σχέσεων, στη βάση του αμοιβαίου οφέλους μεταξύ των χωρών, χωρίς ξένες επεμβάσεις.

Οι μετέχοντες αντάλλαξαν εμπειρίες και συμφώνησαν να συντονίσουν τη δράση τους και τη δράση άλλων φιλειρηνικών δυνάμεων με κοινές εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, θεματικές συναντήσεις. Συμφώνησαν στην ανάγκη τακτικών συναντήσεων των δυνάμεων της αντιΝΑΤΟικής διαβαλκανικής συμμαχίας.

Οι μετέχοντες κάνουν έκκληση στις φιλειρηνικές οργανώσεις της Ευρώπης να συνεχίσουν να διοργανώνουν διεθνή δικαστήρια για την καταδίκη από τους λαούς των εγκλημάτων του ΝΑΤΟ, στο βρώμικο πόλεμο ενάντια στη Γιουγκοσλαβία. Αποδέχτηκαν την πρόταση να φιλοξενήσει η Θεσσαλονίκη το Μάρτη του 2001 ένα 3ήμερο εκδηλώσεων με αφορμή την 2η επέτειο τουπολέμου τουΝΑΤΟ.

Αποφάσισαν τη συγκρότηση του "Βαλκανικού ΑντιΝΑΤΟικού Κέντρου" με έδρα τη Θεσσαλονίκη, με σκοπό την αλληλοενημέρωση και την υποστήριξη των κοινών πρωτοβουλιών».


Β.Ν.

Πατριδογνωμόνιο
Πατέρα, οι σύντροφοι είναι εδώ...

Οταν ήμουνα εννιά χρόνων, στην οδό Μεϊντάνη στο Κουκάκι έμενα. Τα καλοκαίρια εκείνης της εποχής οι Αθηναίοι κι όλοι οι Ελληνες τις νύχτες της ζέστης, άμαθοι στα κλιματιστικά, πιάναν τις βεράντες για να κοιμηθούν. Τις αυλές. Τις κρεβατίνες στα χωριά. Καμιά κληματαριά με παχιά σκιά τ' απομεσήμερα.

Είχα που λέτε, σύντροφοι, φριχτό πονόδοντο. Ο πατέρας μου κοιμόταν στρωματσάδα στη μικρή βεράντα - πλακόστρωτο της εισόδου. Κοιμόταν λίγο όλη του τη ζωή και δεν ήξερα ως τότε γιατί. Σ' αυτόν κατέφυγα να παρηγορηθώ από τον πόνο γιατί τη μάνα μου δεν τόλμαγα να την ξυπνήσω αφού κοιμόταν δύσκολα κι αλαφροπατούσαμε με την αδελφή μου, μπας και την ταράξουμε.

Ανακάθισε ο Χρήστος ο πατέρας μου και μου 'πε πως με το μυαλό του ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει τον πόνο. Δεν ήμερα πώς γίνεται κάτι τέτοιο. Και για να με πείσει ότι ο άνθρωπος άμα θέλει μπορεί και το ακατόρθωτο, μου διηγήθηκε για πρώτη φορά τι τράβηξε και τι πόνεσε, τι είδε και τι άντεξε στο στρατόπεδο των ναζί, στην Πολωνία, σπάζοντας πέτρες, βγάζοντας ορυκτό αλάτι. Υστερα από τρεις νύχτες στα κρατητήρια της οδού Μέρλιν, τρεις μήνες στο κολαστήριο στο Χαϊδάρι, ύστερα το τρένο της φρίκης, το στρατόπεδο, την καθυστερημένη επιστροφή, «είχα ένα φίλο φυματικό συγκρατούμενο, παιδί μου, και δεν μπορούσα να τον αφήσω. Τους συντρόφους, τους φίλους τούς διαλέγεις και σε διαλέγουν και τότε μόνο είσαι πλούσιος άνθρωπος σ' αυτή τη ζωή...».

Κοντά ξημέρωμα πια, θυμήθηκε της μάνας του τη συνταγή: Βράζεις γαρίφαλο και κανέλα και κάνεις μπουκώματα με το μαντζούνι και περνάει ο πόνος. Κάναμε πλάκα στα μουλωχτά αφού σαν τη γιαγιά με λένε και κανέλα και γαρίφαλο - γαριφαλιά.

Ηταν λάτρης της μουσικής αλλά εκ φύσεως ψιλοπαράφωνος. Μου 'πε να ξαπλώσω δίπλα του να κοιμηθώ να ξεχαστώ. Μου διηγήθηκε τα πιο φριχτά «έργα» ανθρώπων που εκμεταλλεύονται τον άλλον άνθρωπο. Από κείνη τη νύχτα δεν ξαναμιλήσαμε γι' αυτό παρά μονάχα όταν γλίστρησε στα 72 του κι έσπασε τη λεκάνη και πέρασε όλη τη νύχτα στο Ασκληπιείο της Βούλας. Πεταμένος σ' ένα κρεβάτι χωρίς ούτε ένα παυσίπονο, ως το πρωί που ειδοποίησαν εμένα. Από την επομένη που χειρουργήθηκε επί σχεδόν πέντε χρόνια ώσπου πέθανε, μίλαγε κάθε μέρα για τους ναζί και το στρατόπεδο. Οι πόνοι της νύχτας του νοσοκομείου της εγκατάλειψης είχαν ξυπνήσει στη μνήμη του τη φρίκη άλλων πόνων. Κι από σύμπτωση, είχε πέσει στο κατώφλι του Λυκούργου του Σταυράκου. Αυτού που αρνήθηκε να προδώσει ως συγκάτοικος στην Κατοχή όταν οι δοσίλογοι μπήκαν στο φοιτητικό δωμάτιο στα Εξάρχεια για να τους πιάσουν κι ο Λυκούργος έλειπε.

Τη νύχτα του πονόδοντου ο πατέρας μου ο παράφωνος άρχισε να μου τραγουδάει το τραγούδι που ψιθύριζαν αυτοί που άντεχαν στα κολαστήρια των ναζί... Επέσατε θύματ' αδέρφια εσείς σε άνιση μάχη κι αγώνα...

Παιδί ήμουνα. Και ρώτησα «γιατί άνιση η μάχη πατέρα;». Και μου απάντησε λίγο κοφτά, λίγο βαθιά συλλογισμένα: «Θα το μάθεις παιδί μου άμα τη δώσεις αυτή τη μάχη».

Συγχωράτε με, σύντροφοι, που 'γινα λίγο προσωπική αλλά μετά την εγκληματική εμπρηστική βόμβα, όταν βράδυ Παρασκευής γράφω αυτό το πατριδογνωμόνιο, τα σκέφτηκα όλα ξανά. Με το πετσί μου και με το μυαλό μου. Αυτό το «άνιση» του φασισμού και του εκσυγχρονισμένου νεοταξίτικου κυρίαρχου ταξικού μηχανισμού, τώρα το ξέρω.

Το βράδυ της τραγωδίας των Ιμίων ο γέρος μου μου τηλεφώνησε για να μου πει «φοβάμαι για σας παιδιά μου. Για το μέλλον σας. Δεν άντεξα, παιδί μου, για ν' αξιωθώ να τα δω όλ' αυτά. Φοβάμαι...».

Του είπα «πατέρα μη σκιάζεσαι. Δεν είμαστε μόνοι μας. Είμαστε πολλοί. Κοίτα τι παιδιά έφτιαξες και πού πατάνε να σταθούν, και να είσαι άφοβος και περήφανος, εμείς παλεύουμε και δεν έχουμε τίποτα που να μας κάνει να ντρεπόμαστε...».

Ησύχασε. Είπε πως θα 'ρθει τρεις μέρες μετά, στο σπίτι Κυριακή για φαΐ. Πέθανε ξημερώματα Κυριακής, στον ύπνο του, ήσυχος που έχω φίλους και συντρόφους. Δεν τον βλέπω πια. Τον ακούω.

Της βόμβας το πρωί, πριν φτάσω εγώ στο γραφείο, μαύρο σαν τα μούτρα, το μυαλό και την ψυχή των δοσίλογων και των ναζί, οι σύντροφοι κι οι φίλοι ήταν εκεί. Το Μέτωπο, το Κόμμα, οι Κόκκινοι και τα παιδιά μου, οι συνεργάτες μου ήταν εκεί.

Κι ήρθε το μεσημέρι ένας άγνωστός μου άνθρωπος, εργάτης βαφιάς στην οικοδομή, άφησε όνομα, τηλέφωνο, συντροφικότητα κι οργή κι είπε με την τεράστια τη λαϊκή του ψυχή: «Πείτε της πως κόβω πέντε μεροκάματα και το βάφω εγώ μονάχος μου το μαγαζί». Ο κύριος Νίκος Μ. από την πλατεία Κολιάτσου.

Σύντροφοι, πατέρα, μπουμ ηκούσθη στον αέρα. Επειδή την «άνιση», μετωπικά, τη φέρνουμε στα ίσα κι ύστερα νικάμε.


Λιάνα ΚΑΝΕΛΛΗ

Εκδηλώσεις Επιτροπών Ειρήνης
  • Η Επιτροπή Ειρήνης Καματερού διοργανώνει εκδήλωση - συζήτηση σήμερα, Κυριακή 26 Νοέμβρη, με θέμα: «Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, στο Αιγαίο και την Κύπρο», η οποία θα «φιλοξενηθεί» στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Καματερού (οδός Καματερού 40).
  • Η Επιτροπή Ειρήνης Βύρωνα διοργανώνει εκδήλωση την Τετάρτη 29 Νοέμβρη στο «ΣΙΝΕ ΝΕΑΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ» (πρώην ΛΟΥΙΖΑ) στις 6.00 μ.μ με θέμα: «Εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, στο Αιγαίο και στην Κύπρο - σχέδια επιβολής της Νέας Τάξης Πραγμάτων από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις». Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Θανάσης Παφίλης, γγ της ΕΕΔΥΕ και εκτελεστικός γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, καθώς και εκπρόσωπος από την Παλαιστίνη.
  • Επίσης η Επιτροπή Ειρήνης Βύρωνα και η Τοπική Νεανική Δράση για την Ειρήνη διοργανώνουν την Παρασκευή 1η Δεκέμβρη στις 9.00 μ.μ. το γλέντι της ειρήνης στο Δημοτικό Αναψυκτήριο «ΑΣΤΡΑ» (στο θέατρο βράχων) με φαγητό, τραγούδι, χορό και ζωντανή μουσική.


Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ