Αγαπητή μας εφημερίδα, αυτό που συμβαίνει στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, δεν έχει προηγούμενο. Οπως γνωρίζετε 180 εργαζόμενοι υποχρεώθηκαν σε μετατάξεις, πολλοί ήδη φύγανε, άλλοι είναι στη διαδικασία της μεταφοράς, και άλλοι ακόμα περιμένουν να μεταφερθούν.

Οι καλοί πρώην συνάδελφοι (60 περίπου στον αριθμό) που παραμένουν στη ΔΕΘ - από αυτούς οι 6 από τους 7 πρώην συνδικαλιστές - προσπάθησαν με κάθε τρόπο μαζί με τη διοίκηση της ΔΕΘ να μας μετατάξουν όσο το δυνατόν συντομότερα, προφασιζόμενοι ότι δε θα έχουν να πληρωθούν, αποχώρησαν από το σωματείο ΣΕΔΕΘ και προσπαθούν να κάνουν δικό τους. Προτού καν γίνει το νέο τους παράνομο ακόμα σωματείο, προσπαθούν να σταματήσουν με ασφαλιστικά μέτρα τη λειτουργία του νόμιμου συλλόγου για να μην μπορέσουμε να διεκδικήσουμε αποζημιώσεις μέσα από αυτό, κάτι το οποίο πέφτει στο κενό.

Αυτοί και κυρίως οι πρώην συνδικαλιστές Μαυράκης, Βελούκας, -Αφεντουλίδης, Καμπουρίδης, Παπαδόπουλος, Τσιλιγκιρίδης που παραμένουν στη ΔΕΘ και εγκατέλειψαν το σύλλογο, κατάφεραν να μας διώξουν - μετατάξουν με ένα νόμο έκτρωμα, στον οποίο και συναίνεσαν (χωρίς καν να λάβουν υπόψη υποτυπώδεις βασικές νομικές αρχές, όπως παλαιότητα, αρχαιότητα κ.ά.).

Συγχαρητήρια στο ένα μόλις μέλος του πρώην ΣΕΔΕΘ Σιώνα Χρήστο - που ιδεολογικά ανήκει στο ΚΚΕ - για την ευθιξία και το θάρρος που έδειξε, καθώς, ενώ μπορούσε να παραμείνει, προτίμησε να ακολουθήσει το δικό μας, των συναδέλφων του το Γολγοθά.

Και τώρα η μεγάλη πρόκληση. Ενώ οι παραμένοντες, η διοίκηση και το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, επισπεύδανε τις διαδικασίες των μετατάξεων επικαλούμενοι οικονομικούς λόγους -λέγοντας πως, τάχα, δε θα έχουν να πληρώσουν τους υπαλλήλους -μόλις αποχώρησαν οι μισοί μεταταχθέντες, οργανώνουν εκδρομή στους παραμένοντες στη ΔΕΘ υπαλλήλους, στην Κωνσταντινούπολη. Μάλιστα, βγάζουν απ' έξω τους υπό μετάταξη συναδέλφους που ακόμα ανήκουν στη ΔΕΘ. Το παράλογο στην ιστορία είναι ότι εμείς που ήδη μεταταχθήκαμε και διεκδικούμε κάποια αποζημίωση, σκοντάφτουμε στην επίκληση οικονομικών δυσκολιών...

πρώην εργαζόμενος στη ΔΕΘ

Προς όλους τους αρμόδιους φορείς απευθύνει τη διαμαρτυρία του ο φαρμακοποιός Νίκος Κατσιμπούλας, από το Μαρμάρι Ευβοίας, καταγγέλλοντας τα σχετικά με τις δυνατότητες συνταγογραφίας των αγροτικών γιατρών σύμφωνα με το ΠΔ 67/2000 παρ. 13 του άρθρου 2, με αρνητικές επιπτώσεις για τους φαρμακοποιούς. Αναφέρει: «Μας καταστρέφει ολοκληρωτικά ως φαρμακεία απομακρυσμένων επαρχιακών περιοχών και χωριών, που δεν έχουν Κέντρα Υγείας, ιατρούς ειδικευμένους και εξαρτώνται ολοκληρωτικά από τους αγροτικούς γιατρούς.

Συγκεκριμένα, και για παράδειγμα, το χωριό όπου βρίσκεται το φαρμακείο μου απέχει άνω των 20 χλμ. από το ΚΥ Καρύστου. Αλλες δε περιοχές πάνω από 40 χλμ. κ.ο.κ. Επομένως είναι αδύνατον στους ασφαλισμένους να μετακινούνται κατά τακτά χρονικά διαστήματα στο ΚΥ Καρύστου, είτε για γνωματεύσεις είτε για θεωρήσεις. Το ΠΔ 67/2000 δημιουργεί διακρίσεις ανάμεσα στα φαρμακεία αστικών περιοχών και χωριών και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο των φαρμακείων μας και εγκατάλειψη από πλευράς φαρμακευτικής κάλυψης των κατοίκων και ασφαλισμένων των περιοχών αυτών.

Κάνουμε απελπισμένη έκκληση στους αρμόδιους, για τη μη εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης. Προτείνουμε ή να εξαιρεθούν οι περιοχές αυτές που δεν έχουν ειδικευμένους γιατρούς και ελεγκτές ταμείων, ή, άλλως, να φροντίσουν άμεσα τα πλησιέστερα ΚΥ και περιφερειακά νοσοκομεία να καλύψουν καθημερινά τα αγροτικά ιατρεία με ειδικευμένους ιατρούς του ΕΣΥ, γιατί ούτε οι κάτοικοι των περιοχών αυτών είναι πολίτες β΄ κατηγορίας, ούτε εμείς οι φαρμακοποιοί των χωριών είμαστε επιστήμονες αυτής της κατηγορίας. Εμείς, εκτός του επαγγέλματός μας - και είναι αποδεδειγμένο αυτό - σε αντίξοες συνθήκες, ασκούμε και κοινωνικό λειτούργημα στις περιοχές αυτές.

Αναμένουμε την αποφασιστική δράση των Φαρμακευτικών Συλλόγων σ' όλη τη χώρα και την άμεση αναθεώρηση των εξωπραγματικών απόψεων των φορέων υγείας, αλλιώς κλείνουμε τα φαρμακεία μας και μεταφερόμαστε, όπως επιθυμείτε κύριοι του υπουργείου, σε αστικές περιοχές».