Εσπευσαν να αξιοποιήσουν ως κι αυτήν την απόπειρα απόδρασης του Βλαστού, για να ενισχύσουν την κουβέντα περί «ανάκτησης του κράτους», όπως απαιτεί το κύριο άρθρο στο χτεσινό «Βήμα».

Βάζουν έτσι μια ακόμα ψηφίδα: Εχει προηγηθεί η προβοκάτσια στις Σκουριές, για να μην αναφερθούμε σε ορισμένα άλλα προηγούμενα που το καθένα πρόσθεσε στη φιλολογία περί ανυπαρξίας κράτους και επικράτησης της ανομίας.

Σε μια περίοδο που οι καπιταλιστές έχουν βάλει πλώρη για μισθούς στα 300 ευρώ και συντάξεις στα 180 χρειάζονται και κράτος ανάλογο για να επιβάλει τέτοιες αποφάσεις. Ετσι, επαναφέρουν έναν παλιό διαχωρισμό: Από τη μια οι νομοταγείς καρτερικοί πολίτες κι από την άλλη οι παράνομοι. Υποβάλλουν την ιδέα ότι οι μέχρι τώρα κατακτήσεις των εργατών ήταν προϊόν τουλάχιστον εκβιασμού από τους συνήθως παρανομούντες - κατά τα δικαστήρια - απεργούς, καθώς «υπερέβαιναν τον παραγόμενο πλούτο». Και επιχειρούν να επιβάλουν ως μόνη σημαία αυτήν της ανταγωνιστικότητας κάτω από την οποία πρέπει να υποταχθούν άπαντες. Κάνοντας γαργάρα, παράλληλα, ότι ο παραγόμενος πλούτος, τα αμύθητα κέρδη που έχουν βάλει στην τσέπη οι καπιταλιστές προέρχεται από την εκμετάλλευση των εργατών.

Οι καπιταλιστές για να διασφαλίσουν ότι θα 'ναι αδιατάραχτη η εξουσία τους σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό όσων έχουν βρεθεί μπόσικοι με χρέος στον αφέντη. Σκιάζουν τους ανθρώπους για το κακό που θα τους βρει, έχοντας ήδη εξασφαλίσει άλλοθι για ό,τι ακολουθεί από μια «αριστερά» που διακηρύσσει από τώρα ότι νόμος είναι το κέρδος του καπιταλιστή.

Απέναντι στο κλίμα τρόμου και φόβου που σπέρνει ο Τύπος των καπιταλιστών, ορθώνεται η ουσιώδης διαφορά του «Ριζοσπάστη»: Οχι μόνο καταγραφή και ανάλυση, αλλά κύρια προβολή της κατεύθυνσης που πρέπει να 'χει η πάλη των εργαζομένων: Ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, για την εξουσία των εργατών, σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.

Πεντακάθαρη γραμμή, απ' όποια γωνιά κι αν τη δεις αποκλείεται να λαθέψεις.

Για να το κάνει αυτό στηρίζεται στη γραμμή της αντιπαράθεσης που χαράζει το ΚΚΕ. Ο τίτλος «όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ« δεν εκφράζει μια τυπική σχέση. Είναι σημαία - λάβαρο που στήνεται στην πρώτη γραμμή της μάχης για να ορίσει το από δω και πέρα της πάλης, δείχνει στην εργατική τάξη πού πρέπει να χτυπάνε τα βόλια της, οργανώνει την πάλη της.

Αυτή τη σημαία διάφοροι επιχείρησαν κατά καιρούς να την κατεβάσουν.

«Παράνομος» ο «Ριζοσπάστης» για την αστική εξουσία όταν ξεχύθηκε σιδερόφρακτη να τσακίσει το λαϊκό κίνημα στα χρόνια της ένοπλης αναμέτρησης. Κι αυτός ο χαρακτηρισμός, «παράνομος», έγινε αμέσως τίτλος τιμής, στοιχείο άμιλλας επί 27 ολόκληρα χρόνια για καθέναν που επέλεγε να τα δώσει όλα για την υπόθεση της εργατικής τάξης.

Στα χρόνια της νομιμότητας δεν ήταν λίγες οι φορές που επιχειρήθηκε να λασπωθεί η εφημερίδα με το χαρακτηρισμό «παράνομη». Και πάντα σηκωνόταν πιο ψηλά το λάβαρο.

Ορισμένοι το επιχειρούν και πάλι σήμερα.

Είμαστε εδώ, λοιπόν, ξανά στην άμιλλα. Για να εξασφαλιστεί κάθε τι που θα κρατά ψηλά τη σημαία, από το χαρτί και το μελάνι ως τα τελικά δημοσιευμένα κείμενα: Για τις συμβάσεις, και τις συντάξεις, για τα σχολεία και τα νοσοκομεία, για τη ζωή των εργατών χωρίς εκμετάλλευση! Που πα' να πει για την επανάσταση.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΝΕΕΣ ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ στην Κοινωνική Ασφάλιση

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Από τις εφορίες η είσπραξη των ασφαλιστικών εισφορών

ΤΟ ΒΗΜΑ: ΦΠΑ αυθημερόν

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ανοιχτά τρία μέτωπα

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Δανειολήπτες σε ομηρία

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Κυνήγι σε όσους χρωστούν στο κράτος

ΕΘΝΟΣ: Το πόρισμα για διαθεσιμότητα στο Δημόσιο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ετσι μπλόκαραν τη μεγάλη απόδραση

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Δάνεια, τετραετές πάγωμα δόσεων

Η ΕΛΛΑΔΑ: «Κυβερνά» ακόμα ο Παπακωνσταντίνου

6 ΜΕΡΕΣ: Πυρά εκ των έσω για τη φοροκαταιγίδα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: «Αγκάθι» στις συζητήσεις με την τρόικα η εφεδρεία

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Οι πυρήνες του χρυσού

RealNews: «Δεν πουλάμε σε ασύμφορες τιμές»

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Λίστα φωτιά με 27 που ψάχνει το ΣΔΟΕ

Η ΑΥΓΗ: «Μαμή» εξελίξεων ύφεση και ανεργία

ΤΑ ΝΕΑ: Εφτάψυχο το ΠΑΣΟΚ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Αερο-θρίλερ στις φυλακές

Oι εξελίξεις στο Ασφαλιστικό τρέχουν. Το κεφάλαιο και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, η Ευρωπαϊκή Ενωση ετοιμάζουν νέες σαρωτικές αλλαγές. Οι προκλητικές δηλώσεις του Βρούτση ήταν το έναυσμα της νέας επίθεσης, και συνοδεύονται με καθημερινά δημοσιεύματα από τα παπαγαλάκια του κεφαλαίου, προετοιμασίας της επίθεσης. Ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης, ανάμεσα στα άλλα («το ασφαλιστικό σύστημα οικοδομήθηκε στη βάση πελατειακών σχέσεων»), ανέφερε: «Είναι επιβεβλημένο τώρα να προωθήσουμε την τελική αναμόρφωση στο ασφαλιστικό σύστημα, ώστε να μετατραπεί σε ένα υγιές άθροισμα ενιαίων κανόνων», προετοιμάζοντας νέο σχέδιο ανατροπών. Επιδιώκεται η απαλλαγή του κράτους και των εργοδοτών από τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και η σταδιακή μετάβαση προς ένα σύστημα που η «δημόσια» σύνταξη αντικαθίσταται από τη «βασική» προνοιακού χαρακτήρα, οι εισφορές των εργαζομένων θα είναι η «βασική πηγή χρηματοδότησης» της Κοινωνικής Ασφάλισης με συρρίκνωση της υποχρηματοδότησης, με μείωση των εισφορών της εργοδοσίας και αλλαγή του τρόπου είσπραξής των, επιβολής νέας φορολογίας στα λαϊκά στρώματα για την Κοινωνική Ασφάλιση, την παραπέρα είσοδο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και τη δημιουργία επαγγελματικών Tαμείων. Oι αντιασφαλιστικές αλλαγές - αναδιαρθρώσεις που υπαγορεύονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου, εφαρμόζονται δε ανεξάρτητα από το αν κυβερνούν φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές ή κεντροαριστερές δυνάμεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Σχεδιάζουν ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα, που θα λειτουργεί όπως τα εξατομικευμένα και ανταποδοτικά ασφαλιστικά συμβόλαια που πουλάνε οι ιδιωτικές εταιρείες, ένα σύστημα στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε αυτά τα κατώτερα όρια συντάξεων που έχουμε σήμερα. Το έχουν ήδη αποφασίσει για την επικουρική και για το εφάπαξ.

Για να μη βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων, χρειάζεται προετοιμασία των ταξικών συνδικάτων, ενημέρωση της εργατικής τάξης αλλά και όλων των λαϊκών στρωμάτων, χρειάζεται δυνάμωμα της ενότητας σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας. Κανένας δεν θα μείνει στο απυρόβλητο. Σε αυτήν τη βάση, υπερασπίζουμε καλύτερα ό,τι έχει απομείνει από τις συντάξεις, τις παροχές Υγείας κ.ά., συγκεντρώνουμε δυνάμεις για να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν, με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι τα κέρδη των λίγων, να ανατρέψουμε την εξουσία των μονοπωλίων, για να αλλάξει τάξη στην εξουσία, να κάνει κουμάντο η εργατική τάξη» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).