ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να υπερασπιστούμε τις Συμβάσεις

Καθώς στα μέσα του Μάη λήγει και τυπικά η μετενέργεια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αλλά και άλλων κλαδικών Συμβάσεων, εκατοντάδες χιλιάδες εργατοτεχνίτες και υπάλληλοι που αμείβονται με βάση την Εθνική Σύμβαση, θα δεχτούν την πίεση της εργοδοσίας για την κατάργηση και του επιδόματος γάμου. Δηλαδή, θα απειληθούν με μείωση ακόμα 10% επί του μισθού που λαμβάνουν σήμερα, πέραν του 22% και 32% που ήδη επιβλήθηκε πέρυσι με τη σχετική Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου.

Παράλληλα, η κυβέρνηση ετοιμάζει το μόνιμο μηχανισμό διαμόρφωσης του κατώτερου μισθού, που αποτυπώνει όχι μόνο την απόφασή της για κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τη σύναψη της ΕΓΣΣΕ, αλλά και τη στόχευσή της για «μισθούς Βουλγαρίας», αφού ο νέος μηχανισμός έρχεται να υπηρετήσει το στόχο της ανταγωνιστικότητας σε σύγκριση με τις γειτονικές χώρες, και άρα της ισχυροποίησης των μονοπωλίων απέναντι στους ανταγωνιστές τους. Στη βάση της παραπέρα συρρίκνωσης των μισθών που περιλαμβάνονται στην Εθνική, αντίστοιχη πίεση θα δεχτούν όλοι οι κλαδικοί μισθοί, οι οποίοι πλέον θα θεωρούνται από τους εργοδότες «υψηλοί» και γι' αυτό θα πρέπει και αυτοί να υποστούν το ανάλογο «κούρεμα». Επιβεβαιώνοντας έτσι μια απλή αλήθεια ότι η συμπίεση της εργατικής τάξης σε έναν κλάδο ή σε μια ομάδα εργαζομένων, αργά ή γρήγορα θα αξιοποιηθεί από τους κεφαλαιοκράτες, για συνολική μείωση των μισθών στο σύνολο της εργατικής τάξης.

Η νέα διπλή επίθεση από κεφάλαιο και κυβέρνηση αναμένεται να εκδηλωθεί σε ένα επίπεδο μισθών, που ήδη έχει υποστεί δραματική συρρίκνωση και μάλιστα σε συνθήκες όπου τα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης συνεχίζουν να ακριβαίνουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι - σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΣΕΠΕ - το προηγούμενο έτος, επιβλήθηκαν μειώσεις σε 355.397 μισθωτούς, στο ένα τέταρτο απ' αυτούς μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων με μεσοσταθμική μείωση κατά 18,8% και στους υπόλοιπους η μεσοσταθμική μείωση έφτασε το 22,2%. Μείωση όμως στο εργατικό εισόδημα επιβλήθηκε και μέσα από την επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης (μερική εργασία και εκ περιτροπής απασχόληση). Ετσι το 2012, στις νέες συμβάσεις μόλις το 55% ήταν πλήρους απασχόλησης, όταν το 2009 αυτές ανέρχονταν περίπου στο 80%.

Γίνεται φανερό ότι η παρέμβαση της κυβέρνησης στις Συμβάσεις φέρνει συγκεκριμένα αποτελέσματα, που ωφελούν το κεφάλαιο και καταστρέφουν τους εργαζόμενους. Και απ' αυτήν την άποψη, όσες ηγεσίες στα συνδικάτα και «αντιμνημονιακοί» ισχυρίζονται ότι τα «μνημόνια απέτυχαν», δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να αφοπλίζουν το εργατικό κίνημα, να καλλιεργούν την αυταπάτη ότι οι αστικές κυβερνήσεις και οι καπιταλιστές δεν είχαν στρατηγική επιδίωξη τη συρρίκνωση των μισθών και την αποψίλωση των εργατικών δικαιωμάτων, αλλά αυτό προέκυψε από «λάθος» στη συνταγή.

Οι ανοιχτές κατασταλτικές παρεμβάσεις των αστικών κυβερνήσεων στους εργατικούς μισθούς έγιναν όπλο στα χέρια της εργοδοσίας που ενίσχυσε την αδιαλλαξία της και την ταξική της επιθετικότητα. Πώς θα σπάσει αυτή η αδιαλλαξία; Ο δρόμος είναι ένας και είναι δοκιμασμένος. Με την οργάνωση της πάλης κυρίως μέσα στους χώρους δουλειάς, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε κλάδο. Η υπεράσπιση των μισθών και των συμβάσεων και η υπογραφή νέων κλαδικών αλλά και νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης - με όπλο και την πρόταση που εδώ και καιρό έχει καταθέσει το ΠΑΜΕ - είναι σήμερα επιτακτικό και άμεσο καθήκον.

Να τους κόψουμε το βήχα !

Με εκβιασμούς και απειλές για κατασχέσεις μισθών και συντάξεων επιχειρεί η συγκυβέρνηση να μαζέψει τα ασήκωτα χαράτσια και τους φόρους που συνεχίζουν να στοιβάζονται στα εμφανιζόμενα «ληξιπρόθεσμα χρέη» της εφορίας.

Αποδέκτες της βαρβαρότητας του κεφαλαίου είναι 2,5 εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά που τις μέρες αυτές παραλαμβάνουν τις «προειδοποιητικές επιστολές» του υπουργείου Οικονομικών και που καλούνται να πληρώσουν άμεσα τις «οφειλές» τους. Το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι αφορά σε χρέη μέχρι 3.000 ευρώ ακόμη και για ποσά κάτω από τα 1.000 ευρώ! Τα μέτρα αυτά δεν ήρθαν ουρανοκατέβατα. Προκύπτουν ανάγλυφα από πρόσφατη έκθεση των ΕΕ και ΔΝΤ όπου πρώτη προτεραιότητα είναι η ενεργοποίηση μηχανισμών, όπως οι ίδιοι τονίζουν, «ιδιαίτερα για τα 2,3 εκατομμύρια των φορολογουμένων που χρωστούν μικρές οφειλές κάτω από 3.000 ευρώ». Είναι, επομένως, η πολιτική που από κοινού έχουν επεξεργαστεί και διαμορφώσει η συγκυβέρνηση και οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί.

Το «κάτω οι φόροι και τα μέτρα που πνίγουν τη λαϊκή οικογένεια» είναι η δική μας αντίστοιχη απάντηση στο μέγεθος του πλήγματος που ετοιμάζουν. Στην ανάπτυξη ταξικού πόλου συσπείρωσης θα κριθεί και το ζωτικό ζήτημα της καταλήστευσης και απαλλοτρίωσης του λαϊκού εισοδήματος. Μετερίζια της αντεπίθεσης να γίνουν οι Λαϊκές Επιτροπές, το κάθε εργοστάσιο, οι χώροι δουλειάς, τα ταξικά συνδικάτα, οι γειτονιές, ο χώρος της Παιδείας, η νεολαία, παντού όπου χτυπά η καρδιά του εργάτη, του αυτοαπασχολούμενου, της φτωχής αγροτιάς. Και να υπάρχει ετοιμότητα αντιμετώπισης και αποτροπής των κατασχέσεων των λαϊκών νοικοκυριών. Κανένας μόνος του. Μπορούμε να τους σταματήσουμε.

Βαλκανική «εκστρατεία» από επιχειρηματίες

«"Εκστρατεία" στα Βαλκάνια από το Μαρινόπουλο». Αληθινά, επιτυχημένος ο παραπάνω τίτλος δημοσιεύματος κυριακάτικης εφημερίδας, που αναφέρεται στις επενδύσεις ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ που σχεδιάζει έως το 2014 ο συγκεκριμένος όμιλος στην ευρύτερη περιοχή. Πρόσφατα, ο όμιλος εξαγόρασε την αλβανική αλυσίδα «Euromax». «Η δυναμική ανάπτυξη της εταιρείας είναι ο πρωταρχικός μας στόχος, παράλληλα με τη διατήρηση της κυριαρχίας μας στην ελληνική αγορά», σημειώνει ο διευθύνων σύμβουλος, ενώ η ίδια η εφημερίδα σχολιάζει: «Είναι προφανές πως η οικογένεια Μαρινόπουλου δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει το βαλκανικό περίγυρο - μια αγορά 40 εκατομμυρίων καταναλωτών - στις επιδιώξεις της βελγικής ανταγωνίστριάς της, της Delhaize, η οποία έχει ανοίξει το βηματισμό της στην περιοχή με τη θηριώδη εξαγορά στη Σερβία της "Delta Maxi"».

Σήμερα, η «Μαρινόπουλος» έχει 16 καταστήματα στην Κύπρο, 17 στη Βουλγαρία (που σε λίγες μέρες θα γίνουν 19), 24 στην Αλβανία και ένα «υπερμάρκετ» στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Αυτά συμβαίνουν ενώ όλο και περισσότερες εργατικές οικογένειες «βουλιάζουν» στην εξαθλίωση. Τα μονοπώλια υπολογίζουν τις επόμενες κινήσεις τους σε μια αγορά που «στενάζει» μεν από τις συνέπειες της βαθιάς οικονομικής κρίσης, αλλά ταυτόχρονα αναμορφώνεται και γι' αυτό ανοίγει την όρεξη σε όσους αναζητούν τρόπους εκτόξευσης των κερδών τους και δικής τους κυριαρχίας στον κλάδο που σήμερα δραστηριοποιούνται, αλλά και σε νέους.

Αυτά συμβαίνουν, ενώ ορισμένοι συμβουλεύουν τους εργάτες πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σήμερα μονοπώλια και η οργάνωση της πάλης εναντίον τους είναι άστοχη και ανεπίκαιρη...

Ο πόνος του ΣΥΡΙΖΑ για το ΚΚΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Πόσο τίμιο είναι για έναν υποψήφιο βουλευτή ενός κόμματος να παριστάνει ότι ενδιαφέρεται για την πορεία, την πολιτική, τις θέσεις κλπ. ενός άλλου κόμματος από γνήσιο «συντροφικό» ενδιαφέρον; Πώς μπορεί κάποιος ο οποίος δουλεύει και παλεύει για να ανεβάσει τα ποσοστά του κόμματός του (του ΣΥΡΙΖΑ εν προκειμένω) και συνεπώς για να ρίξει όσο μπορεί τα ποσοστά των άλλων κομμάτων, να παριστάνει ότι θα ήθελε το ΚΚΕ να έχει άλλη πολιτική για να... έχει μεγαλύτερο ποσοστό;

Ο λόγος για τον Στάθη Σταυρόπουλο ο οποίος επιχειρεί να δώσει στο ΚΚΕ μαθήματα «λενινισμού» και «επαναστατικότητας», παραθέτοντας ορισμένα τσιτάτα από τον Λένιν για να διατυπώσει την κατηγορία ότι το ΚΚΕ είναι «ένα οργανωτικώς σταλινικό κόμμα με μια τροτσκιστική γραμμή!». Επίσης γράφει ότι η πολιτική του ΚΚΕ δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, μέσα στο σύστημα φυσικά.

Πρόκειται για γελοιότητες. Σε λίγο θα μας πει ότι ο Λένιν θα πρότεινε να μπει και στην κυβέρνηση Κερένσκι... Είναι γνωστό ότι οι μπολσεβίκοι νίκησαν το 1917 γιατί δε συμμετείχαν στην αστική κυβέρνηση και στον πόλεμο. Τα 94 χρόνια ύπαρξης του ΚΚΕ, όσες φορές ο ελληνικός λαός είχε ορισμένες κατακτήσεις ήταν όταν έκανε κτήμα του τα ανατρεπτικά συνθήματα και τις θέσεις του ΚΚΕ. Φυσικά, ολοκληρωτική νίκη των εργαζομένων και του λαού θα υπάρξει όταν αποτινάξουν τα δεσμά της καταπίεσης, κατακτώντας τη δική τους εξουσία για το σοσιαλισμό, ο οποίος είναι αναγκαίος και επίκαιρος, μοναδική απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Και επειδή κάτι λέει και για την Κύπρο και τη θέση του ΚΚΕ, του υπενθυμίζουμε ότι το ΚΚΕ τάχθηκε ενάντια στο σχέδιο Ανάν, το οποίο απέρριψε και ο κυπριακός λαός, όταν το κόμμα του, ο ΣΥΝ, τασσόταν υπέρ αυτού του άθλιου σχεδίου (βλ. απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ 14/4/2004).

Ο Στάθης είναι στρατευμένος προ πολλού στην «τέχνη» της συκοφαντίας και της δυσφήμισης της πολιτικής γραμμής του ΚΚΕ. Να τον χαίρεται το σύστημα και το κόμμα του, ο ΣΥΡΙΖΑ.