-- Η κυβέρνηση λέει πως το «κλίμα αλλάζει» και πως αυτό γίνεται προς όφελος του λαού. Τι πραγματικά συμβαίνει;

• Λένε ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο και ότι σύντομα θα υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό. Αυτό που δε λένε είναι ότι κάθε ευρώ από αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα προήλθε από την υποτίμηση μισθών και συντάξεων έως και 50% την τελευταία τριετία, από το πετσόκομμα σε δαπάνες για Υγεία - Παιδεία - Πρόνοια, που οδήγησε στην απόλυτη εξαθλίωση εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, από ανατροπές σε Ασφαλιστικό και Εργασιακά, που διαμόρφωσαν συνθήκες δουλείας στους χώρους δουλειάς, από χαράτσια και αύξηση της φορολογίας, που ξετίναξαν στην κυριολεξία τη λαϊκή οικογένεια. Δε λένε επίσης ότι ούτε ένα ευρώ από αυτό το πλεόνασμα δεν πρόκειται να κατευθυνθεί στην αποκατάσταση έστω όσων έχασαν οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα, θα γίνουν φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο και δόσεις για την αποπληρωμή των δανείων προς την τρόικα, ενώ τα μέτρα και οι περικοπές θα συνεχιστούν σε βάρος του λαού.
• Λένε πως τα ελληνικά ομόλογα γίνονται πάλι αξιόπιστα και πως ανοίγει ο δρόμος να δανείζεται ξανά το ελληνικό κράτος από τις αγορές. Δε λένε ότι όσοι δανείζουν το ελληνικό κράτος, προσδοκούν πολλαπλάσιο κέρδος από την επένδυσή τους, το οποίο βέβαια θα κληθεί να αποπληρώσει ο λαός, μαζί με τα άλλα δάνεια και το χρέος που του έχουν φορτώσει οι καπιταλιστές και το κράτος τους. Δε λένε επίσης ότι το σύνολο των χρημάτων που δανείζεται το κράτος κατευθύνονται για να εξυπηρετηθούν δανειακές υποχρεώσεις και όχι βέβαια για να αυξηθούν μισθοί και συντάξεις, για να γίνουν προσλήψεις σε σχολεία - νοσοκομεία και να αντιμετωπιστούν οι οξυμένες λαϊκές ανάγκες. Λένε ότι οι επενδύσεις θα φέρουν ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Δε λένε ότι αυτές οι επενδύσεις προϋποθέτουν εξαθλίωση του λαού και έρχονται (αν έρθουν) τώρα που επιβάλλονται μισθοί και συντάξεις πείνας, εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, μείωση των εργοδοτικών εισφορών, διευκόλυνση των απολύσεων κ.λπ., από τα μέτρα της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, μαζί με την τρόικα. Δε λένε ότι αυτές οι επενδύσεις θα αξιοποιήσουν κρατικές υποδομές, που φτιάχτηκαν με λεφτά του λαού, όπως σιδηροδρομικά και οδικά δίκτυα, λιμάνια, αεροδρόμια, αγωγοί και άλλης στρατηγικής σημασίας υποδομές. Δε λένε ότι οι ελάχιστες θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσουν αυτές οι επενδύσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό της ανεργίας που προκάλεσε η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων στη διάρκεια της κρίσης, με μαζική ανεργία, με εκτόπιση των μικρών ΕΒΕ εξαιτίας της απελευθέρωσης και παραπέρα συγκέντρωσης τομέων της οικονομίας, με ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς. Δε λένε ότι οι εργαζόμενοι, παλιοί και νέοι, θα δουλεύουν στο εξής με μισθούς μικρότερους ακόμα και από το επίδομα ανεργίας που ίσχυε μέχρι πρόσφατα.
• Λένε πως το ΔΝΤ εκφράστηκε θετικά για την πορεία της ελληνικής οικονομίας στην τελευταία έκθεση και πως σχεδιάζεται νέα απομείωση του ελληνικού χρέους μετά το Σεπτέμβρη. Το ΔΝΤ και η αστική τάξη έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν για τα αντιλαϊκά επιτεύγματα της κυβέρνησης στην Ελλάδα. Τα πανηγύρια τους αφορούν στην επιτυχία του προγράμματος διαχείρισης της κρίσης με ανεξέλεγκτη χρεοκοπία του λαού. Επιπλέον, η όποια παραπέρα μείωση του χρέους συμφωνηθεί, καμιά ωφέλεια δε θα έχει για το λαό. Οπως ο λαός δεν είδε όφελος και από προηγούμενα «κουρέματα» του χρέους, με το PSI και την επαναγορά ομολόγων από το ελληνικό κράτος. Αντίθετα, είδε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, των νοσοκομείων, των πανεπιστημίων να κατακλέβονται στο όνομα του να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση και του φόρτωσαν νέα μνημόνια και μέτρα, που συνόδευαν το κάθε «κούρεμα». Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Επιπλέον, η «ελάφρυνση» του κρατικού προϋπολογισμού με ένα νέο «κούρεμα» του χρέους, είτε αυτό γίνει με μείωση των επιτοκίων, είτε μα άλλο τρόπο, θα μεταφραστεί σε χρήμα και φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο με νέα φοροληστεία του λαού και όχι σε μέτρα υπέρ του λαού.

Η προπαγάνδα τους είναι γεμάτη ψέματα. Οπως κάλπικες είναι και οι προσδοκίες που προσπαθεί να καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι με το δικό του μείγμα διαχείρισης θα ευημερήσουν τα μονοπώλια και ο λαός μαζί. Επιτίθενται στις λαϊκές συνειδήσεις για να κρύψουν ότι στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης ο λαός υποφέρει, είτε με κρίση, είτε με ανάκαμψη της οικονομίας, ανεξάρτητα από το μείγμα που θα τη φέρει. Διέξοδος για το λαό δεν είναι να αλλάξει μείγμα διαχείρισης, αλλά να επιλέξει άλλο δρόμο ανάπτυξης. Αυτόν που περνάει μέσα από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με τον ίδιο στην εξουσία και τη διακυβέρνηση, για ανάπτυξη της οικονομίας αποκλειστικά για τα δικά του συμφέροντα, έξω από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.