Το μεγάλο βραβείο ειρήνης «Φελίξ Ουφουέ Μπουανί» (από το όνομα πρώην προέδρου της Ακτής Ελεφαντοστού) απονεμήθηκε στον Ολάντ για την υποτιθέμενη συνεισφορά της Γαλλίας «στην ειρήνη και στους λαούς της Αφρικής». Ο πρόεδρος της επιτροπής βραβείων της ΟΥΝΕΣΚΟ, Ζοακίν Τσισάνο, δικαιολόγησε την απόφαση λέγοντας ότι με τον τρόπο αυτόν εκτιμήθηκε η «αλληλεγγύη» του Παρισιού.
Λες και δεν έχουν σκοτωθεί από τις 11 Γενάρη ως σήμερα δεκάδες άμαχοι από τις συνεχιζόμενες εναέριες και χερσαίες επιχειρήσεις του γαλλικού στρατού στο μαλινέζικο βορρά. Λες και οι περίπου 4.000 Γάλλοι στρατιώτες και μέλη της διαβόητης «Λεγεώνας των Ξένων» έχουν πάει στο Μάλι για φιλανθρωπικό έργο... και όχι για τη διαφύλαξη των ζωτικών συμφερόντων της Γαλλίας σε μία κομβική, γεωπολιτικά, στρατηγική περιοχή με σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου, χρυσού και ουρανίου.
Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι αυτοί που έχουν το «μαχαίρι» των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, δεν θέλουν μόνον το «καρπούζι» αλλά και την... αναγνώριση και επιβράβευση, επιστρατεύοντας κάθε μέσο. Οπως την πλήρη διαστρέβλωση της αλήθειας, και την επιβράβευση... του πολέμου με μετάλλιο ειρήνης.
Κι αυτό είναι ένα μέρος μόνο της πολύπαθης ζωής του. Πολύ λίγα στοιχεία αναφέρει από τη δράση του της περιόδου 1950 - 1954, όταν δύο φορές μπήκε παράνομα στην Ελλάδα, σε αποστολή του Κόμματος, με σκοπό την ανασυγκρότηση των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων. Αναφέρεται σε όσα σχετίζονται με τη σύλληψή του το 1954 στην Ηπειρο.
Η προσφορά του Λ. Σπυρόπουλου και με τα «Τετράδια φυλακής» είναι σημαντική με την έννοια ότι παραθέτει γεγονότα, δίνει πολλά στοιχεία, όχι μόνο για τα βασανιστήρια που υπόκειντο οι πολιτικοί κρατούμενοι, αλλά για την οργάνωση της ζωής των πολιτικών κρατουμένων μέσα στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ώστε να μπορούν ν' αντέξουν, για τον τρόπο που οργάνωναν την αντίστασή τους με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αλλη σημαντικότατη πλευρά είναι ότι δίνει αρκετά στοιχεία για τη διαπάλη που αναπτυσσόταν τόσο με το «ρεύμα φυγής» από τα Γιούρα, όπως ο ίδιος ονομάζει όσους δεν άντεξαν τις πιέσεις και υπέγραψαν δήλωση, δίνοντας ως ένα βαθμό απάντηση και στο τι συνετέλεσε σ' αυτό το φαινόμενο, αλλά και για τη διαπάλη που αναπτύχθηκε με τις διάφορες οπορτουνιστικές ομάδες. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».
«Στο χώρο της Υγείας συγκρούονται (...) δύο κόσμοι. Το δίπολο υγεία - δικαίωμα ή υγεία - εμπόρευμα. Για τον ΣΥΡΙΖΑ η υγεία είναι δικαίωμα (...) Δεν θα μπορέσουμε να στήσουμε μια κοινωνία αλληλεγγύης και δικαιοσύνης αν πίσω από τον άνθρωπο και τις ανάγκες του βλέπουμε το κέρδος. Η Υγεία είναι ένας κατ' εξοχήν χώρος όπου αυτή η αξία χτυπήθηκε»...
Πράγματι η αξία της υγείας ως δικαιώματος που πρέπει να απολαμβάνουν όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι του μόχθου και τα παιδιά τους, χτυπήθηκε. Γιατί όμως και από ποιους; Εδώ, ο Αλ. Τσίπρας, στον οποίο ανήκουν τα παραπάνω, αρχίζει να σφυρίζει κλέφτικα. Καταρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει υπέρ της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα Υγείας , άρα υπέρ της υγείας - εμπόρευμα, που θα αγοράζουν όσοι μπορούν να το πληρώνουν.
Το γεγονός ότι είναι με τους επιχειρηματίες και όχι με το δικαίωμα όλων να απολαμβάνουν υπηρεσίες υγείας δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες, επιβεβαιώνεται κι απ' την άποψη που εξέφρασε ο Αλ. Τσίπρας σύμφωνα με την οποία το «άνοιγμα» με χίλιους δύο τρόπους του τομέα αυτού στο κεφάλαιο για να βγάζει κέρδη πάνω στον πόνο και την ανάγκη των ανθρώπων, δεν έπαιξε κανένα ρόλο στο χτύπημα της αξίας της υγείας. Τι έπαιξε ρόλο; Η νοοτροπία και οι επίορκοι γιατροί!!! Που και αυτοί, όσοι υπάρχουν τέτοιοι, εκκολάπτονται στο σύστημα του εμπορευματοποιημένου τομέα Υγείας. Από τα απογευματινά ιατρεία που ξεκίνησε δειλά μέχρι σήμερα που τα νοσοκομεία έχουν τιμοκαταλόγους «κόστους» των ιατρικών πράξεων. Και βεβαίως από τη σύμφυση του δημόσιου τομέα Υγείας με το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στο χώρο, αλλά και τη σύμφυσή τους όπως π.χ. στον ΕΟΠΥΥ.
Σε κάθε περίπτωση βγαίνει αθώο το μεγάλο κεφάλαιο, αθώες και οι κυβερνήσεις που για να ικανοποιήσουν συμφέροντά του απαξίωσαν, υποβάθμισαν τη δημόσια υγεία και πρόνοια, την εμπορευματοποίησαν, έστρωσαν στους επιχειρηματίες κόκκινο χαλί, να επενδύσουν στον τομέα αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί τη συγκεκριμένη πραγματικότητα, δηλαδή την επιχειρηματική δράση στην Υγεία - Πρόνοια. Αλλωστε στις θέσεις του ποτέ ούτε και τώρα εξέφρασε την άποψη για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον τομέα Υγείας. Για συνύπαρξή τους μιλά. Και πώς να το κάνει άλλωστε, αφού είναι θιασώτης της διαχείρισης του συστήματος;
Με τη διοίκηση της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών, Αττικής και Αργοσαρωνικού συναντήθηκε (την Παρασκευή) ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης. «Αντικείμενο της συνάντησης ήταν η συνεργασία για την προώθηση της Αθήνας ως αυτόνομου τουριστικού προορισμού, καθώς και θέματα καθημερινότητας και ποιότητας ζωής» όπως ανακοινώθηκε. Προηγούμενα ο δήμαρχος, μαζί με εκπροσώπους μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοξενοδόχων και μεγαλεμπόρων είχαν συναντηθεί με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια για να προετοιμάσουν την απαγόρευση διαδηλώσεων στα κέντρα όλων των μεγάλων πόλεων - το σχετικό ΠΔ παρουσίασε αμέσως μετά η κυβέρνηση. Προτεραιότητά τους τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Να αποστειρώσουν ολόκληρες περιοχές από κάθε ίχνος λαϊκού παράγοντα, να τις κάνουν απαγορευμένες ζώνες, να μη φτάνει εκεί η αγωνία, η διαμαρτυρία, η διεκδίκηση των εργαζόμενων, της νεολαίας που έχουν γονατίσει από τις αντεργατικές πολιτικές, ώστε να συνεχίσουν απρόσκοπτα την κερδοφορία τους τα μεγάλα συμφέροντα. Το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να είναι έτοιμο για αποφασιστική μαχητική δράση και απάντηση στην κρατική καταστολή, στην προσπάθεια κατάργησης του δικαιώματος της διαδήλωσης και κάθε λαϊκού δικαιώματος.