ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εμπαιγμός με την ανεργία

Γρηγοριάδης Κώστας

Πριν λίγες μέρες ο υφυπουργός Εργασίας - Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Νίκος Παναγιωτόπουλος στην παρέμβασή του στη Διεθνή Συνδιάσκεψη Εργασίας που πραγματοποιείται στη Γενεύη μεταξύ άλλων είπε ότι η προσπάθεια της τρικομματικής συγκυβέρνησης «επικεντρώνεται στην τήρηση των ισορροπιών μεταξύ της δημοσιονομικής προσαρμογής και της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής η οποία ενισχύεται με δυο τρόπους: με τη μεγάλη προσπάθεια ανάσχεσης της ανεργίας αφ' ενός - η οποία εξελίσσεται πλέον σε ευρωπαϊκό και όχι μόνον ελληνικό ζήτημα - και αφ' ετέρου με τη δημιουργία ενός πλέγματος κοινωνικής προστασίας για τους αδύναμους βάσει ενός ολοκληρωμένου Εθνικού Σχεδίου».

Αβίαστα και λογικά προκύπτει το ερώτημα με ποιους τρόπους προσπαθεί η τρικομματική συγκυβέρνηση να φρενάρει την ανεργία; Μήπως με τις πρόσφατες χιλιάδες απολύσεις στην ΕΡΤ; Μήπως με τις χιλιάδες απολύσεις που έρχονται με το κλείσιμο Οργανισμών του Δημοσίου που προωθεί η κυβέρνηση; Πέρα λοιπόν από αυτά τα παραμύθια που αναπαράγουν τα κυβερνητικά επιτελεία, αποτελεί και τεράστια πρόκληση για τους εργαζόμενους, συνολικά για το λαό της χώρας, να γίνεται λόγος για προσπάθεια ανάσχεσης της ανεργίας. Την ίδια στιγμή που οι άνεργοι έχουν ξεπεράσει το 1,5 εκατομμύριο και χιλιάδες ακόμα εργαζόμενοι προωθούνται στις μαύρες λίστες της ανεργίας.

Το πρόβλημα δε βρίσκεται κύρια στον εμπαιγμό, αλλά στο γεγονός ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και εκείνοι που θέλουν να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη κρύβουν ότι την ανεργία δεν τη γεννά μια λάθος πολιτική, αλλά ένα σύστημα που στην κρίση του καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, ενώ και σε περιόδους ανάπτυξης με εργαλείο την ανεργία συμπιέζει μισθούς και μεροκάματα. Τόσο για τον άνεργο όσο και γι' αυτόν που έχει ένα μεροκάματο είναι μονόδρομος η πάλη για την ανατροπή του συστήματος που τους καταστρέφει.

Κήρυγμα ταξικής συναίνεσης... .

Σε κήρυγμα ταξικής συναίνεσης επιδίδεται ο δήμαρχος της Ελευσίνας, Γιώργος Τσουκαλάς, μέσα από άρθρο του που δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο («Επικαιρότητα Δυτικής Αττικής»). Ο δήμαρχος, που συμμετείχε στο συνδυασμό που στήριξε ο ΣΥΝ και στη συνέχεια «μετατοπίστηκε» στη ΔΗΜΑΡ, ως μέλος της ίδιας «χορωδίας» με την τρικομματική κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς της, ψάλλει κι αυτός ύμνους στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις «επενδύσεις» και στην «ανάπτυξη». Δεν περιορίζεται στα καλά λόγια για τους βιομήχανους και το έργο τους αλλά προσπαθεί να παρουσιάσει ως άποψη συντηρητική και ιστορικά ξεπερασμένη την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, καταλήγοντας μάλιστα στην επωδό της θεωρίας των «άκρων» και της εξίσωσης του κομμουνισμού με το φασισμό.

«Για το μέλλον της πόλης μας θα αποφασίσει μια τάξη, (π.χ. η εργατική), μια πολιτική άποψη ή το σύνολο των κοινωνικών τάξεων;», αναρωτιέται ο δήμαρχος και προσθέτει πως οι βιομήχανοι... ξέρουν καλύτερα, αφού κανείς δεν μπορεί «να διαβεβαιώσει ότι η γνώμη του βιομηχανικού εργάτη για την πόλη και το μέλλον της θα είναι υποχρεωτικά καλύτερη και πιο χρήσιμη απ' αυτήν του οικονομικά ευκατάστατου ή του αστού»...

... και υποταγής

Ωστόσο, ο δήμαρχος σπεύδει να διευκρινίσει πως δεν είναι όλοι τόσο... ξεροκέφαλοι και επικαλείται το φωτεινό παράδειγμα της ΓΣΕΕ και των σωματείων στα οποία κυριαρχεί ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Μάλιστα οι «κοινωνικοί εταίροι» είναι τόσο ανοιχτόμυαλοι που η διαρκής διαβούλευση με τον εργοδότη, όπως υπογραμμίζει, δε σταματά «ούτε μετά από πολύνεκρα ατυχήματα».

«Θέλουμε κερδοφόρες επιχειρήσεις στην περιοχή μας;», είναι το ερώτημα που θέτει ο δήμαρχος με στόχο να πείσει τους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη για τα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών «γιατί μόνο κατ' αυτόν τον τρόπο μπορούν να υπάρξουν δωρεές, περιβαλλοντικά μέτρα, μείωση της ανεργίας, αυξήσεις στους μισθούς». Ομως, οι συμβουλές αυτές απευθύνονται στους εργαζόμενους που πλήρωσαν ακριβά την ανάπτυξη του καπιταλισμού και σήμερα πληρώνουν ακριβότερα την κρίση του. Σε αυτούς δηλαδή που από τη δουλειά τους, από τον ιδρώτα και το αίμα τους έφτιαξαν οι καπιταλιστές τα εργοστάσια και τις βιομηχανικές μονάδες στο Θριάσιο, και τώρα πετιούνται στην απληρωσιά, στην εκ περιτροπής εργασία, στην ανεργία... Επομένως, είτε επιδιώκει να παραδώσει μαθήματα, είτε δίνει τις δικές του εξετάσεις, άνθρωπος των καπιταλιστών είναι, τους εργάτες τους θέλει αιώνια υποχείριά τους για ξεζούμισμα και κέρδη. Οι εργαζόμενοι της Ελευσίνας ας του απαντήσουν κατά πώς του πρέπει...

Για τη συζήτηση «περί δημοκρατίας»

Η συζήτηση "περί δημοκρατίας" που έχει ανοίξει από το δίδυμο ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, σχετικά με τη λειτουργία της κυβέρνησης, αλλά και από το ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με τη λειτουργία των "θεσμών", είναι παραπλανητική. Επιδιώκει να εγκλωβίσει το λαό σε κυβερνητικές μεταμφιέσεις στα πλαίσια του σημερινού αντιλαϊκού δρόμου ανάπτυξης». Αυτό σημειώνει μεταξύ άλλων σε χτεσινό του σχόλιο το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφορικά με τις εξελίξεις που δρομολογεί η διαχείριση του λουκέτου στην ΕΡΤ και σε άλλους οργανισμούς του Δημοσίου. Το επιχείρημα της «συνταγματικής εκτροπής» και της «αντιδημοκρατικής απόφασης» να πέσει ακαριαία το σήμα της ΕΡΤ, αξιοποιήθηκε με διαφορετική ένταση και σκοπό από τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πού στοχεύουν; ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ πρόβαλαν τους εαυτούς τους σαν το προοδευτικό τάχα αντίβαρο στη ΝΔ και στη μονομερή λειτουργία της κυβέρνησης. Μ' αυτή τους την ιδιότητα, διεκδίκησαν αναβάθμιση του ρόλου τους στη διαχείριση. Ενώ συμφωνούν απόλυτα στο να κλείσουν δεκάδες φορείς του Δημοσίου και να απολυθούν χιλιάδες εργαζόμενοι, επικέντρωσαν τη διαφωνία τους στον τρόπο με τον οποίο «έπεσε» το σήμα της ΕΡΤ, για να αποπροσανατολίσουν το λαό και να τον πείσουν ότι πρέπει να ανέχεται τα αντιλαϊκά μέτρα, αρκεί να τηρείται η συνταγματική τάξη και η κυβέρνηση να λειτουργεί δημοκρατικά. Επέμεναν να ξαναεκπέμψει με κάθε τρόπο η ΕΡΤ και την ίδια ώρα συναποφασίζουν νέα μέτρα και αντιδραστικές ανατροπές στο πλαίσιο διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αναμασάει το ψευτοδίλημμα «δημοκρατία ή λιτότητα», για να χειραγωγήσει το λαό και να κρύψει τον ταξικό χαρακτήρα όλων των κυβερνητικών μέτρων -και για την ΕΡΤ-, σαν μέρος της γενικότερης αντιλαϊκής επίθεσης, που στόχο έχει να σωθούν τα μονοπώλια από την κρίση. Με τον ίδιο τρόπο προσπαθεί να κρύψει το ταξικό υπόβαθρο της κλιμάκωσης του αυταρχισμού από την κυβέρνηση, επιβεβαίωση της οποίας είναι αναμφισβήτητα και ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύτηκε το ξήλωμα της ΕΡΤ. Ταυτόχρονα, εκθειάζει την απόφαση του ΣτΕ, κοροϊδεύοντας τους εργαζόμενους ότι διασφαλίζει τα συμφέροντά τους, όταν το μόνο που κάνει είναι να νομιμοποιεί τις απολύσεις τους, δημιουργώντας αρνητικό προηγούμενο για τους χιλιάδες συναδέλφους τους που θα απολυθούν σε άλλους φορείς του Δημοσίου, οι οποίοι θα κλείσουν με την ίδια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που κλείνει και την ΕΡΤ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συντηρεί σκόπιμα την αυταπάτη ότι με μια δική του κυβέρνηση, που θα σέβεται τη δημοκρατία και τους θεσμούς του αστικού κράτους και θα ενθαρρύνει την «υγιή» επιχειρηματικότητα, ο λαός μπορεί να ζήσει καλύτερα. Τον καλεί να προστρέξει για τη σωτηρία του στη θωράκιση της εξουσίας των μονοπωλίων, που του επιτίθεται και τον συντρίβει. Να γιατί μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ αξιοποιεί το ζήτημα της ΕΡΤ για να ανακατέψουν τη μαρμίτα του αστικού πολιτικού συστήματος στα πλαίσια της προωθούμενης αναμόρφωσής του, προβάλλοντας ο ΣΥΡΙΖΑ διλήμματα που χειραγωγούν το λαό και συγκαλύπτοντας ότι θα υπηρετεί τα μονοπώλια. Δεν υπάρχει χρόνος για αυταπάτες και αναμονή. Λαϊκή Συμμαχία και αντεπίθεση τώρα, για να βγει ο λαός στο προσκήνιο, να σφραγίσει αυτός τις εξελίξεις.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Οι δηλωμένοι ψεύτες

Υπάρχει μια ιστοσελίδα που ονομάζεται «Το Κουλούρι» και δηλώνει ότι γράφει αποκλειστικά και μόνο ψέματα, έτσι, για να περνάει η ώρα των συντελεστών της.

Στα ψέματα που δημοσίευσαν σήμερα συμπεριλαμβάνεται και ένα ψέμα για το ΚΚΕ με τίτλο «Εξαρθρώθηκε κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών στα γραφεία του ΚΚΕ στον Περισσό».

Μπορεί οι συντελεστές της ιστοσελίδας να νομίζουν ότι οι αναγνώστες τους σπάνε πλάκα και ότι επειδή γράφουν οι ίδιοι ότι τα δημοσιεύματά τους είναι ψέματα, μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν. Καλά θα κάνουν το ΚΚΕ να μην το πιάνουν στο στόμα τους με βρώμικα αστειάκια και ψέματα.