Αβίαστα και λογικά προκύπτει το ερώτημα με ποιους τρόπους προσπαθεί η τρικομματική συγκυβέρνηση να φρενάρει την ανεργία; Μήπως με τις πρόσφατες χιλιάδες απολύσεις στην ΕΡΤ; Μήπως με τις χιλιάδες απολύσεις που έρχονται με το κλείσιμο Οργανισμών του Δημοσίου που προωθεί η κυβέρνηση; Πέρα λοιπόν από αυτά τα παραμύθια που αναπαράγουν τα κυβερνητικά επιτελεία, αποτελεί και τεράστια πρόκληση για τους εργαζόμενους, συνολικά για το λαό της χώρας, να γίνεται λόγος για προσπάθεια ανάσχεσης της ανεργίας. Την ίδια στιγμή που οι άνεργοι έχουν ξεπεράσει το 1,5 εκατομμύριο και χιλιάδες ακόμα εργαζόμενοι προωθούνται στις μαύρες λίστες της ανεργίας.
Το πρόβλημα δε βρίσκεται κύρια στον εμπαιγμό, αλλά στο γεγονός ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και εκείνοι που θέλουν να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη κρύβουν ότι την ανεργία δεν τη γεννά μια λάθος πολιτική, αλλά ένα σύστημα που στην κρίση του καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, ενώ και σε περιόδους ανάπτυξης με εργαλείο την ανεργία συμπιέζει μισθούς και μεροκάματα. Τόσο για τον άνεργο όσο και γι' αυτόν που έχει ένα μεροκάματο είναι μονόδρομος η πάλη για την ανατροπή του συστήματος που τους καταστρέφει.