Καταπληκτικό!

Ολοι όσοι πρωταγωνίστησαν για να επιβληθούν τα μέτρα που τσακίζουν την εργατική τάξη, ανακαλύπτουν τώρα, αφού έχουν ήδη επιβληθεί αρκετά από τα μέτρα, ότι είναι λάθος η συνταγή.

Δεν το κάνουν από υποκρισία. Παίρνουν, απλά, θέση, στον ανταγωνισμό μεταξύ ιμπεριαλιστών επιλέγοντας την αμερικάνικη συνταγή διαχείρισης για έξοδο απο την κρίση. Που όμως έχει έναν κοινό παρονομαστή με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή λύση: Το τσάκισμα της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης για την οποία όλοι τους συνεχίζουν να επιχειρηματολογούν ότι είναι το μεγάλο εμπόδιο για την ανάκαμψη.

Η απόλυτη ευχή: «να 'χεις την υγεία σου»!

Με τα μέτρα που παίρνονται όποιος δεν έχει γεμάτη τσέπη θα βλέπει γιατρό με το κιάλι. Αυτός που θα καθορίζει το είδος της γιατριάς δε θα 'ναι ο γιατρός αλλά ένας - προϊστάμενος του γιατρού - λογιστής...

Στην πλάτη των εργατών το ταμπούρλο του αποπροσανατολισμού συνεχίζεται με παράθεση στοιχείων που περιγράφουν μεν την τραγωδία, για να προτείνουν, όμως, μιαν άλλη διαχείριση. Το πράγμα γίνεται προκλητικότερο όταν γνωρίζεις ότι ο αρθρογράφος έχει χρηματίσει σύμβουλος και του Σημίτη.

Μαγικές εικόνες στις πρώτες σελίδες του αστικού Τύπου, όπως αυτοί οι 450.000 που θα βγουν στη σύνταξη από τα 50. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.

Μαγική εικόνα και το πολυνομοσχέδιο. Ο αστικός Τύπος δείχνει ορισμένα μόνο απο τα άρθρα του, αυτά που μιλάνε για την «κινητικότητα» στο Δημόσιο και θάβει το γεγονός ότι το νομοσχέδιο αφορά κύρια τον ιδιωτικό τομέα, με την άγρια φορολογία και την κατάργηση των συμβάσεων, δραστικές περικοπές στην Υγεία. Αφορά κλειστά σχολεία και μαθητές στο δρόμο...

Η μούγκα στα πρωτοσέλιδα δεν είναι από λειψή επαγγελματικότητα των δημοσιογράφων. Είναι συνειδητή επιλογή για να περάσει αμαχητί το νομοσχέδιο. Γιατί τα περιεχόμενά του είναι αποκαλυπτικά για τους σκληρούς αγώνες που απαιτούνται. Κι όλοι αυτοί τρέμουν στην ιδέα ότι οι νόμοι τους θα καταργηθούν στην πράξη από μια εργατική τάξη με συνείδηση του ρόλου της. Που δε θα περιμένει σωτήρες και θα ξέρει πως με τα χέρια της θα σηκωθεί.

«Ο μισθός είναι 456 ευρώ καθαρά και θα υπογράψετε ατομική σύμβαση»...

Η ατομική σύμβαση με τα 19 ευρώ μεροκάματο υπογράφηκε χτες σε μεγάλη βιομηχανία του Λεκανοπεδίου και δεν είναι η μόνη. Είναι μια σύμβαση πρότυπο από αυτές που οι βιομήχανοι προωθούν με ταχύτατους μισθούς ώστε μέχρι το τέλος του 2016 να μην έχει μείνει ίχνος συλλογικής σύμβασης. Είναι η σύμβαση που εξηγεί γιατί ο υπουργός Εργασίας βεβαιώνει ότι τα 586 ευρώ θα μείνουν ως το τέλος του 2016, οπότε το 2017 θα ισχύσει το νέο σύστημα καθορισμού κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση.

Η ρύθμιση για τον κατώτερο μισθό που περνά με το πολυνομοσχέδιο και για την οποία κάνουν μούγκα οι θεσμικοί κοινωνικοί εταίροι (από τη ΓΣΕΕ ως τις ομοσπονδίες που ελέγχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η μετανοημένη ΠΑΣΚΕ) οδηγεί ακριβώς σ' αυτήν την κατάσταση: Δίνει χρόνο στους καπιταλιστές να σπάσουν μία προς μια όλες τις κλαδικές συμβάσεις, να διαλύσουν όλο το μηχανισμό που αφορά στο πώς καθορίζονται οι μισθοί. Δίνει χρόνο ώστε μέσα από μαζικές απολύσεις και ατομικές συμβάσεις να οδηγηθεί το σύνολο των εργαζομένων στον κατώτερο μισθό που τότε, το 2017, θα ορίζεται από την κυβέρνηση με κριτήριο το πώς ο καπιταλιστής θα εξασφαλίζει μέσα από το μηχανισμό του μισθού το μέγιστο ποσοστό κέρδους.

Γι' αυτό και μόνο το άρθρο του πολυνομοσχεδίου αξίζει να έρθουν τα πάνω κάτω.

Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει πράγματι να λιώσουν σόλες. Πρέπει να ενημερωθούν ένας προς έναν οι εργαζόμενοι. Πρέπει να παρθούν μέτρα για την οργάνωσή τους, τη συμμετοχή τους στα σωματεία, πρέπει να γίνουν συζητήσεις, συσκέψεις, συνελεύσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, να αξιοποιηθεί κάθε τι που μπορεί να συμβάλει στην οργάνωση των εργατών ώστε οι ίδιοι να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο. Ως την ανατροπή του.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 16 ΙΟΥΛΗ κόντρα στο πολυνομοσχέδιο

ΤΑ ΝΕΑ: Καύσωνας 72 ωρών

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Καύσωνας για το πολυνομοσχέδιο

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Στη λαιμητόμο χωρίς νόμο

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Δοκιμασία σε δύο δόσεις περιμένει την κυβέρνηση

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Αναμέτρηση κυβέρνησης - κοινωνίας

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Τετραπλή ελεγκτική παγίδα στη φορολογία εισοδήματος

ΕΘΝΟΣ: Η λίστα Νο 2 για τη διαθεσιμότητα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Θυσιάζονται όλοι πλην ενστόλων

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Πλάκωσαν τα κοράκια

Η ΑΥΓΗ: Μεγάλο βήμα για τη δημοκρατία και την κοινωνία

ΕΛΛΑΔΑ: Δίπολο καταστροφής

ΤΟ ΒΗΜΑ: Επιστροφή φόρου με τις αποδείξεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Σύνταξη στα 50 έως 55 για 450.000 γονείς

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Τρέχει να σωθεί ο Γρηγοράκος

«Το στεγαστικό είναι ένα απ' τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ισπανικός λαός, ο οποίος δέχεται την ίδια ακριβώς επίθεση με τον ελληνικό λαό σε όλο το φάσμα των δικαιωμάτων του και έρχεται αντιμέτωπος με τις συνέπειες των σαρωτικών ανατροπών λόγω των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί και η ισπανική κυβέρνηση. Εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανοί έχουν χάσει τα σπίτια τους ή αναμένουν να τους γίνει έξωση γιατί αδυνατούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους εν μέσω της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα και με την ανεργία να αγγίζει - επισήμως - το 27%. Στην Ελλάδα, το Δεκέμβρη αίρεται η προστασία της πρώτης κατοικίας (...) κάτι τέτοιο θα σηματοδοτήσει επέλαση των τραπεζών και όχι μόνο, εξώσεις, μαζικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς των σπιτιών των εργατικών - λαϊκών οικογενειών που αδυνατούν να αποπληρώσουν δάνεια ή χρέη προς τις εφορίες».

«(...) Μέσω αυτής της απερίγραπτα επώδυνης για το λαό διαδικασίας θα επιταχυνθεί η συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια και οι τράπεζες θα εξυγιάνουν κάπως τα κιτάπια τους. Αλλωστε, για τους λόγους αυτούς το σπίτι και η γη των ανθρώπων του μόχθου στην Ελλάδα έχουν μπει εδώ και καιρό στο μάτι των αρπακτικών του συστήματος που με τη διοχέτευση κομμένων και ραμμένων στα μέτρα τους μελετών, ερευνών κλπ. επισημαίνουν σαν πρόβλημα το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα και κατοχής γης (...) Πρόσφατα, μάλιστα, μια τέτοια "μελέτη" ενοχοποίησε το ιδιόκτητο κεραμίδι για την απουσία μεγαλύτερης κινητικότητας στην αγορά εργασίας. Για το γεγονός, δηλαδή, ότι οι εργαζόμενοι της χώρας δε γίνονται νομάδες, να περιφέρονται από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα, αναλόγως του πού βρίσκουν δουλειά, αφού το σπίτι τους τους κρατάει δεμένους με τον τόπο τους. Αν το χάσουν ίσως πάρει μπρος η περιβόητη κινητικότητα, που φυσικά αρέσει πολύ στους καπιταλιστές μιας και τους απαλλάσσει από κάθε δικαίωμα που μπορεί να απολαμβάνει μέσω των Συμβάσεων Εργασίας ο εργάτης ενός κλάδου, ενός εργοστασίου, μιας χώρας, από συγκροτημένα συνδικαλιστικά και άλλα δικαιώματα».

«Πρόκειται για ζήτημα όπου πολλά θα κριθούν από την αποφασιστικότητα, με την οποία οι άνθρωποι του μόχθου θα κάνουν σημαία τους το "όλοι για έναν και ένας για όλους", υπερασπιζόμενοι τα σπίτια τους και το δικαίωμα των παιδιών τους να έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους. Κανένας δεν πρέπει να μείνει μόνος του στα νύχια των τραπεζών, των εφοριών. Κι αυτό είναι ευθύνη όλων. Ας προετοιμαζόμαστε» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).