Από την πρώτη ώρα που ξεκίνησε η επίθεση στο ΚΚΕ με αφορμή τον «902», το portal του «902.gr» άρχισε να δημοσιεύει δηλώσεις και σχόλια εργαζόμενων και συνεργατών του σταθμού, ανθρώπων που θέλησαν να προσθέσουν τη δική τους φωνή στην υπεράσπιση του Κόμματος από τις κάθε λογής συκοφαντίες των κονδυλοφόρων στις αστικές εφημερίδες και των οπορτουνιστών. Σ' αυτούς που παρουσιάζονται σαν όψιμοι «φίλοι» τους, δίνουν απάντηση οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του «902», σχόλια των οποίων αναδημοσιεύει ο «Ριζοσπάστης» από το portal του «902.gr».

Από όλα αυτά και πολλά ακόμα, το θέμα είναι να πέσει σαν σοβάς στη λαϊκή συνείδηση ότι το ΚΚΕ είναι και αυτό σαν τους υπόλοιπους, απάνθρωπο, αντεργατικό, καραμπινάτος καπιταλιστής εργοδότης. Αρα όλα αυτά που μας λέει, είναι ...σάπια. Επόμενα, ας στραφούμε στα κόμματα της διαχείρισης του συστήματος, που απλά θα μας προσφέρουν ρετσινόλαδο ...για να δροσιστούμε ...στα καζάνια του κεφαλαίου.

Και φυσικά να σταματήσουμε να παλεύουμε με το ΚΚΕ για την ανατροπή του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης με την προοπτική της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται το ζήτημα. Σε μια περίοδο που στήνουν νέα δόκανα με το νέο πολιτικό διπολισμό με κορμό τον Σαμαρά και από την άλλη τον Τσίπρα και ήδη οι ...πρόθυμοι ...πιάνουν στασίδι. Ακριβώς, το ΚΚΕ με την πολιτική πρόταση διεξόδου που επεξεργάστηκε στο 19ο Συνέδριό του, αποκαλύπτει τα δόκανα αυτά και δείχνει στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα το δικό τους δρόμο που πρέπει να βαδίσουν για να αποτινάξουν μια και έξω τις βδέλλες που του πίνουν το αίμα.

Στο πλευρό του ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή βρέθηκε ο «902», προκειμένου να εκλαϊκεύει τις θέσεις του Κόμματος, να προβάλει το δρόμο της ταξικής πάλης και της ισχυρής λαϊκής συμμαχίας. Ποτέ δεν έκρυψε την ταυτότητά του ο «902». Ποτέ δε μάσησε τα λόγια του. Ποτέ δε έβαλε νερό στο κρασί του... Οι ίδιοι που τώρα χύνουν χολή για το ΚΚΕ και την πώληση του «902», έχουν παραδώσει τα διαπιστευτήριά τους στο κεφάλαιο. Το κάνουν καθημερινά, θα συνεχίσουν να το κάνουν. Νομίζουν ότι επιτέλους βρήκαν την ησυχία τους από την πώληση του «902». Οτι η αντιλαϊκή πολιτική θα διαλαλείται ανεμπόδιστα... Οτι η πραμάτεια της υγιούς επιχειρηματικότητας θα είναι το ευαγγέλιο του κεφαλαίου μέσα στις εργατικές λαϊκές συνειδήσεις.

Αν ο «902» δεν κάλυπτε τις εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις και την πολιτική δράση του ΚΚΕ, αλλά είχε από το πρωί μέχρι το βράδυ υπουργούς, υφυπουργούς - ΓΓ υπουργείων που να διατυμπανίζουν την ασκούμενη αντιλαϊκή πολιτική. Αν είχε εκπροσώπους μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και ιμπεριαλιστικών οργανισμών, εάν αφιέρωνε χρόνο σε πρωινάδικα με καλλίγραμμα μοντέλα και αστρολόγους που να λένε στον εργάτη το ζώδιό του τώρα που είναι άνεργος. Αν είχε σκυλάδικα και αντικομμουνιστικά ντοκιμαντέρ, τότε θα είχε τιμηθεί ως ο σταθμός της χρονιάς...

Μόνο που ο «902», με την πολιτική καθοδήγηση και ευθύνη του ΚΚΕ, ήταν συνειδητά από το πρωί μέχρι το βράδυ έξω από τις πύλες των εργοστασίων, στους δρόμους του ταξικού αγώνα, στις αγροτικές κινητοποιήσεις, στους αγώνες των γυναικών, των συνταξιούχων και της νεολαίας, στα αντιιμπεριαλιστικά συλλαλητήρια. Εδινε βήμα σε όλους αυτούς που παράγουν τον πλούτο, δηλαδή στους εργάτες και στα λαϊκά στρώματα. Και αυτό ακριβώς τους υπενθύμιζε διαρκώς.

Μόνο που αυτό ακριβώς ενοχλεί... Ιδιαίτερα στις μέρες μας, που ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει να μας πείσει για την ...υγιή επιχειρηματικότητα. Που παίρνει τα εύσημα του ΣΕΒ, των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και των εκπροσώπων του. Με αναφορές για άλλα μείγματα διαχείρισης πάντα εντός των τειχών... Και από κοντά και ο άλλος πόλος του Σαμαρά πότε με το βούρδουλα και την καταστολή... πότε με τη θεωρία των άκρων... πότε με τα περί ανάπτυξης που έρχεται αλλά το θέμα είναι για ποιον. Και με τις δυο αυτές παραλλαγές τρίβει τα χέρια του το κεφάλαιο. Ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, που έτσι αυτό αθωώνεται και το βάρος πέφτει στις πλάτες της εργατιάς.

Ανέδειξε την ομορφιά του οργανωμένου αγώνα με το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Μέσα από τα κρατητήρια και τα δικαστήρια έδωσε λόγο σε συνδικαλιστικά στελέχη και απλούς εργάτες που οδηγήθηκαν εκεί, επειδή αντιπάλεψαν την αντιλαϊκή πολιτική. Μέσα στους τόπους δουλειάς, εκεί που δένεται το ατσάλι, ο «902» ρίζωσε. Εγινε το αποκούμπι. Η φτωχολογιά μάθαινε τι λέει το ΚΚΕ. Είδε τον εαυτό της μέσα σε αυτήν τη συλλογική πάλη. Ξεφοβήθηκε, αναθάρρεψε. Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ο «902», δηλαδή το ΚΚΕ, πολλές φορές δέχτηκαν τις «περιποιήσεις» του συστήματος, με αποκλεισμούς, δικαστήρια, προειδοποιήσεις και απειλές για τη δράση του.

Ταυτόχρονα όμως, αυτά είναι και τα εύσημά του, η δύναμή του, η προοπτική του. Μιλάμε με όρους παρόντος και μέλλοντος, έχοντας πολιτική παρακαταθήκη την 95χρονη ηρωική πορεία του ΚΚΕ, με φωτιά, αίμα και ατσάλι. Τίποτε δεν του χαρίστηκε, τίποτε δε θα του χαριστεί. Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά, με τον πολιτικό λόγο, τη δράση μέσα στους τόπους δουλειάς, αντί με το μικρόφωνο, τώρα πιο αποφασιστικά με τον «Ριζοσπάστη», πιο δυνατά με το πόρταλ του 902.gr... Αύριο με κάτι άλλο... Να είναι σίγουροι για αυτό.

Οπως επισήμανε το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, «η επίθεση στο ΚΚΕ αλλά και στις δυνάμεις του ταξικά προσανατολισμένου συνδικαλιστικού κινήματος, η οποία σχεδιάστηκε συστηματικά από το 2007, όταν το ΚΚΕ κατέγραφε άνοδο της πολιτικής του επιρροής (...) πήρε τα εξής χαρακτηριστικά το προηγούμενο διάστημα (...) Προσπάθεια εμφάνισης του ΚΚΕ σαν κόμμα "συστημικό", δεσμευμένο και υποταγμένο στο σύστημα. Η συκοφαντία αυτή γίνεται σε συνδυασμό με τη διάδοση της αντίληψης "όλοι το ίδιο είναι". Το αστικό πολιτικό σύστημα είχε βάλει σε εφαρμογή μελετημένο σχέδιο χτυπήματος του ηθικού κύρους του Κόμματος, με επίκεντρο τα οικονομικά του. Η προβοκάτσια με την εταιρεία "Γερμανός", η άρνηση του Κόμματος να δημοσιοποιήσει τα ονόματα των ενισχυτών του, οι απολύσεις σε "Τυποεκδοτική" και "902" αξιοποιήθηκαν, προκειμένου να "τσουβαλιαστεί" στη συνείδηση των εργαζομένων με τα αστικά κόμματα, στη λογική του "όλοι το ίδιο είναι"».

Φυσικά δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από το κόμμα εκείνο που με χέρια και πόδια στηρίζει την καπιταλιστική ανάπτυξη. Από το κόμμα εκείνο που στην πρώτη δυσκολία της ταξικής πάλης κατέβασε σύμβολα και πάτησε ιδέες σαν αποτσίγαρα για να μπει στην ιατρική ομάδα αναζωογόνησης του καπιταλισμού. Ο «902» έδωσε τη μάχη της ενημέρωσης από τη σκοπιά των ταξικών συμφερόντων αταλάντευτα και με τιμιότητα. Στάθηκε στο πλευρό της εργατικής τάξης, κάλυψε τους αγώνες της. Αποκάλυψε αυτό που κρύβουν τα αστικά κανάλια. Αποκάλυψε τον καιροσκοπισμό και την ψευτιά του ΣΥΡΙΖΑ. Ξεσκέπασε το ρόλο της Χρυσής Αυγής ως πυγμής του συστήματος.

Αυτά δεν του τα συγχωρούν. Χωρίς τον «902» και κατ' επέκταση χωρίς το ΚΚΕ θα μπορούσαν να στέκονται πιο σταθερά, θα μπορούσαν να κοροϊδεύουν το λαό που βασανίζεται από καλύτερες θέσεις. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διακηρυγμένη θέση, που κουρελιάζει τις επιθέσεις φιλίας στο ΚΚΕ και τις φούσκες για συνεργασίες των αριστερών δυνάμεων. Το ΚΚΕ πρέπει να ηττηθεί μέσα στο κίνημα για να ανοίξει ο δρόμος της συγκρότησης «αριστερής» συμμαχίας. Να ηττηθεί δηλαδή το ΚΚΕ για να μπορούν οι οπορτουνιστές να κάνουν από καλύτερες θέσεις τη θεάρεστη δουλειά τους. Να μαντρώσουν το λαό στο μαντρί της καπιταλιστικής διαχείρισης. Στόχος παλιός και αποτυχημένος.

Διότι, όπως έλεγε ο Λένιν πριν από 100 χρόνια, «δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το χαρακτηριστικό γνώρισμα όλου του σύγχρονου οπορτουνισμού σ' όλους τους τομείς: την αοριστία του, την ασάφειά του, το ασύλληπτό του. Ο οπορτουνιστής, απ' την ίδια του τη φύση, αποφεύγει πάντα να θέτει ένα ζήτημα συγκεκριμένα και σταράτα, αναζητά τη συνισταμένη, στριφογυρίζει σαν φίδι ανάμεσα σε δυο απόψεις που αλληλοαποκλείονται προσπαθώντας να είναι σύμφωνος και με τις δύο, τις διαφωνίες του τις συνοψίζει σε μικρο-τροποποιήσεις, αμφιβολίες, αθώους κι ευσεβείς πόθους κ.λπ.» («Ενα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω [η κρίση στο κόμμα μας]») (εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

Φυσικά, δεν θα απολογηθούμε ούτε στην «Αυγή» ούτε στη Χρυσή Αυγή γιατί το ΚΚΕ κάνει αυτή την επιλογή. Ανοιχτά και χωρίς ελιγμούς είπε στο λαό την αλήθεια, ότι ο «902» αντιμετωπίζει οικονομικό άλυτο πρόβλημα και δεν μπορεί να συνεχίσει. Κάθε κάμερα του «902» που σβήνει, κάθε μικρόφωνο που σταματάει, κάθε φωνή που σιγεί είναι ένα πλήγμα για την εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα. Ομως, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και οι κομμουνιστές ζουν με την πραγματικότητα γιατί θέλουν να την αλλάξουν. Ποτέ δεν δίστασαν, ποτέ δεν γύρισαν το πρόσωπο στην εύκολη λύση και κυρίως ποτέ δεν υποχώρησαν στις δυσκολίες όπως με χαρακτηριστική άνεση υποχωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Οι λόγοι που κλείνει ο σταθμός του ΚΚΕ είναι καθαρά οικονομικοί. Μέχρι και πριν την κρίση, τα έξοδα λειτουργίας του σταθμού βάραιναν κατά 70% το ΚΚΕ και μόνο ένα 30% προερχόταν από διαφημίσεις. Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την πτώση της διαφήμισης κατά 61% σε ό,τι αφορά στον «902». Ως αποτέλεσμα, η συμμετοχή του ΚΚΕ στα έξοδα λειτουργίας του σταθμού εκτοξεύτηκε στο 85%. Τα κόστη αυτά, σε συνδυασμό με τα συσσωρευμένα χρέη του σταθμού και τα γενικότερα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Κόμμα και δεν τα έχει κρύψει από το λαό, καθιστούσαν αδύνατη τη συνέχιση της λειτουργίας του «902».

Πουλάει την εταιρεία και τις υποδομές της, οι οποίες φτιάχτηκαν με την οικονομική συμβολή χιλιάδων μελών και φίλων του Κόμματος και αποτελούν δική του περιουσία. Αυτό αναφέρει το ΚΚΕ, απλά και με επαναστατική παρρησία και κυρίως γνωρίζοντας τα σάλια που θα εκτοξεύσουν ναζιστές, οπορτουνιστές και άλλα όντα που ζουν σιτιζόμενα από τα καπιταλιστικά αποθέματα.

Δεν τους έπιασε βεβαίως ο πόνος για το ΚΚΕ. Ούτε πολύ περισσότερο ο πόνος για το γεγονός ότι ο «902» πάει σε ...μνημονιακά χέρια γιατί από καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με τα μνημόνια και θέλει να τα κάνει καλύτερα για να διευκολύνει με τον καλύτερο τρόπο την καπιταλιστική κερδοφορία, έχοντας δεμένο το λαό στη γωνία των «Παπανδρεϊκών» διακηρύξεων του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό που βλέπει ο οπορτουνιστικός - σοσιαλδημοκρατικός εσμός των Πασοκοσυριζαίων της Κουμουνδούρου είναι ότι για ακόμα μία φορά δεν κατάφερε να διαλύσει το ΚΚΕ. Οτι όσο και αν κοροϊδεύει το λαό που βασανίζεται, υπάρχουν οι κομμουνιστές που τους αποκαλύπτουν σκίζοντας τις χάρτινες λεοντές της αριστεροσύνης που κρύβουν με νομιμοφροσύνη στους καπιταλιστές.

Και οι εργαζόμενοι, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ, δεν αφήνουν ανοιχτούς λογαριασμούς με το Κόμμα παρά μόνο έναν. Οτι σε όποιες συνθήκες, σε όποιες δυσκολίες θα είναι εκεί στην πρώτη γραμμή όπως πάντα, έχοντας τη βεβαιότητα του δίκιου και της αναπόφευκτης επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας που θα στείλει τους οπορτουνιστές εκεί που τους έστειλαν οι προλεταριακές επαναστάσεις. Στο μουσείο της ιστορίας σαν τα παλιά κτήνη της προϊστορίας. Βεβαίως, δεν αναμένουμε από τους οπορτουνιστές να έχουν τέτοιες ευαισθησίες και κυρίως τέτοια στάση απέναντι στις δυσκολίες. Πάντα συνθηκολόγοι έχουν αποδείξει ποιοι είναι και τι πρεσβεύουν. «Εγώ (...) το 'ξερα τι κάθαρμα ήσουν, Τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα», όπως λέει ο ποιητής.

Ορισμένοι που τώρα το παίζουν έκπληκτοι και οργισμένοι για τον «902» είναι οι ίδιοι που όλα αυτά τα χρόνια «έσκιζαν τα ρούχα τους» για το μη ποιοτικό πρόγραμμα του σταθμού, για τα telemarketing, για «στενά κομματικό σταθμό».

Είναι αυτοί που τους ενοχλούσε η φωνή και η εικόνα του «902».

Που ενημέρωνε ότι στις απεργίες δεν υπήρξε απλά μποτιλιάρισμα στο δρόμο από τις πορείες, αλλά ότι χιλιάδες απεργοί διαδήλωσαν, διεκδικώντας το δίκιο τους.

Οτι στο νέο εργατικό ατύχημα δεν έχασε απλά τη ζωή του κάποιος εργάτης, αλλά σκοτώθηκε γιατί προσλήφθηκε ανειδίκευτος και ο εργοδότης δεν τηρούσε τα στοιχειώδη μέτρα υγιεινής και ασφάλειας γιατί του κοστίζουν κάτι παραπάνω...

Οτι τα εργοστάσια δεν τα έκλειναν οι εργάτες, γιατί δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν, αλλά απεργούσαν για να έχουν ΣΣΕ, ικανοποιητικούς μισθούς και να καλύψουν τις σύγχρονες ανάγκες τους...

Οτι οι απεργίες στα λιμάνια δεν γίνονταν για να ταλαιπωρηθεί ο κόσμος, αλλά για φθηνές, ασφαλείς και σύγχρονες θαλάσσιες συγκοινωνίες για όλους και για τα δικαιώματα των ναυτεργατών...

Οτι οι μαθητές στα σχολεία δεν έκαναν καταλήψεις για να κάνουν διακοπές και κοπάνες, αλλά γιατί δεν ήθελαν να πληρώνουν άλλο αυτοί και οι οικογένειές τους για την κατά τ' άλλα δωρεάν Παιδεία...

Οτι ανάπτυξη και ευημερία για την αστική τάξη σημαίνει επενδύσεις πάνω στα αποκαΐδια των εργασιακών δικαιωμάτων..

Οτι... ότι... ότι...

Είναι αυτοί που φοβούνται και τρέμουν στην ιδέα ότι ο λαός κάποτε θα σηκώσει κεφάλι και θα διεκδικήσει καλύτερες μέρες για τον ίδιο. Θα διεκδικήσει τον πλούτο που παράγει, θα διεκδικήσει τη δικιά του εξουσία. Και το ΚΚΕ θα είναι μπροστάρης σε αυτήν την πάλη.

Γι' αυτό και εμείς θα συνεχίσουμε. Δεν τους κάνουμε τη χάρη!

Το ραδιόφωνο και η τηλεόραση του «902» έδωσαν για δύο και πλέον δεκαετίες ένα σοβαρό και πολύμορφο αγώνα για ουσιαστική ενημέρωση του λαού, ώστε να ξέρει την αλήθεια, να διαμορφώνει άποψη μέσα στη λαίλαπα της στρέβλωσης των γεγονότων και της παραπληροφόρησης. Ο «902» αποτέλεσε για πάνω από 20 χρόνια τη φωνή των εργαζομένων, αλλά κυρίως τη φωνή του ΚΚΕ. Ηταν η μοναδική φωνή στήριξης της πάλης για το σοσιαλισμό, ενάντια στην εκμετάλλευση.

Ο «902», κόντρα σε όσους θέλουν να πείσουν για το αντίθετο, δεν δούλεψε ποτέ με τη λογική του κέρδους, με τη λογική των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Δημιουργήθηκε για τις ανάγκες ενημέρωσης του λαού και εκλαΐκευσης της γραμμής του ΚΚΕ. Χτίστηκε, αναπτύχθηκε με κόπους των κομμουνιστών, φίλων του Κόμματος, άλλων ανθρώπων που είχαν την καλή θέληση, που αναγνώριζαν την αναγκαιότητα ύπαρξης αυτού του σταθμού. Δημιουργήθηκε και λειτούργησε με το μεράκι των εργαζομένων, δημοσιογράφων, τεχνικών, έχοντας πάντα τη συνεχή βοήθεια του ΚΚΕ. Ιδεολογική, υλική και οικονομική.

Οσον αφορά τα όσα γράφτηκαν περί «ανηθικότητας», «αντιδημοκρατικότητας» και τα λοιπά συναφή από όψιμους υπερασπιστές της λειτουργίας του «902», όπως ο Θανάσης Καρτερός της «Αυγής», μπορώ να πω ότι είναι αναμενόμενο από ανθρώπους που έχουν κάνει επάγγελμα το κουρέλιασμα των εννοιών του ριζοσπαστισμού και του σοσιαλισμού, που υπόσχονται έναν «καλύτερο καπιταλισμό», με «ανθρώπινο πρόσωπο», να παίζουν με τέτοιους όρους.

Ο «902» λειτούργησε μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα πολεμώντας το. Μέσα στον καπιταλισμό, ο «902» υφίσταται την κρίση. Ετσι λοιπόν, στις σημερινές συνθήκες το περιουσιακό στοιχείο του Κόμματος, που χτίστηκε με θυσίες από το ΚΚΕ και ενισχύθηκε από φίλους και οπαδούς του σταθμού, πρέπει να αξιοποιηθεί, προκειμένου να εξυπηρετηθούν όσο είναι δυνατόν και με τον καλύτερο τρόπο χρέη που έχει και έχουν αναφερθεί στην ανακοίνωση.

Ο Καρτερός και το κόμμα του, το μόνο που τους απασχολεί είναι πώς θα χτυπήσουν το ΚΚΕ. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τον «902». Πάντα φαρμάκι στάζει από τα γραφόμενά του, ενάντια στο ΚΚΕ και τον «902» και τώρα και πριν.

Και κάτι άλλο: Η ψυχή του ΚΚΕ είναι οι κομμουνιστές. Τα μέλη του ΚΚΕ, που είτε έδωσαν τις ζωές τους, με το όπλο στο χέρι, στις φυλακές και τις εξορίες ή επέλεξαν να το υπηρετούν από οποιαδήποτε θέση, με οποιοδήποτε κόστος. Δεν περιμένω από εσάς, κύριε Καρτερέ, να καταλάβετε τι σημαίνει θυσία για την ιδέα του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού. Απλά επαναλαμβάνω αυτό που πάντα λέμε εμείς που επιλέξαμε να υπηρετούμε το Κόμμα, από αυτό το πόστο: Ο «902» δεν είναι επιχείρηση που λειτουργεί για να βγάζει κέρδη, αλλά για να υπηρετεί την προπαγάνδα της πολιτικής του ΚΚΕ. Αυτό υπηρετούμε, αυτό θα κάνουμε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ξέρω ότι είναι δύσκολο να αντιληφθεί ένας άνθρωπος που επιλέγει να είναι απέναντι στο Κόμμα, που σπαταλά τόνους μελανιού προσπαθώντας να χτυπήσει το ΚΚΕ, ότι υπάρχουν άνθρωποι που βάζουν το ΚΚΕ πάνω από τα πάντα. Ισως και αυτό να φοβάστε: ότι υπάρχουν άνθρωποι που με αυτοθυσία στηρίζουν το ΚΚΕ. Που όχι μόνο με 800 ευρώ αλλά και εθελοντικά εργάζονται, προκειμένου οι θέσεις του Κόμματος να φτάσουν παντού. Οπως όλα τα επαγγελματικά στελέχη, οι βουλευτές του, όλοι οι εργαζόμενοι. Γιατί πρωτίστως είμαστε κομμουνιστές, με ηθική, καθαρά χέρια και πάνω απ' όλα την ικανότητα να κοιτάμε τους συναδέλφους μας στα μάτια.

Ηδη στο Portal, υπάρχουν πολλοί σύντροφοί μας που βοηθούν και ορισμένοι μάλιστα γυρνώντας από τη δουλειά, κάνουν μια ολόκληρη βάρδια χωρίς καμιά αμοιβή. Αυτά βέβαια θα πει κανείς ότι ισχύουν μόνο για τους κομμουνιστές. Ομως το υπογραμμίζω ότι στο σταθμό μας, για να αντέξει τόσα χρόνια, έχουν μεγάλη προσφορά όλοι όσοι μέχρι σήμερα δουλεύουν εδώ. Μαζί δώσαμε τη μάχη, μαζί και τώρα συνεχίζουμε. Οχι μόνο αντέχουμε, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα αντεπεξέλθουμε στις σημερινές δύσκολες συνθήκες και θα αντέξουμε με εμπιστοσύνη στο κριτήριο και τη στήριξη του λαού.