Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε, χτες, η Τράπεζα της Ελλάδας, το συνολικό πάρε - δώσε της χώρας με το εξωτερικό, κατά το πρώτο εξάμηνο του χρόνου, εμφάνισε έλλειμμα της τάξης των 2,88 δισ. ευρώ. Το σύνολο δηλαδή της αξίας των εμπορευμάτων, εισοδημάτων, υπηρεσιών και κεφαλαίων που εισήχθηκαν στη χώρα ήταν κατά το ποσό αυτό υψηλότερη, σε σχέση με την αξία των αντίστοιχων εξαγωγών από την Ελλάδα προς το εξωτερικό. Το γεγονός ότι το επίπεδο του ελλείμματος των συναλλαγών έμεινε στα 2,88 δισ. ευρώ αξιοποιείται από την κυβέρνηση και τους απολογητές της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, προκειμένου να μιλήσουν για μεγάλη πρόοδο της οικονομίας της χώρας. Αυτό, βέβαια, δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Αντίθετα, η φαινομενική βελτίωση του ισοζυγίου οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε άλλους παράγοντες. Κύρια, στο γεγονός ότι το σημαντικά μεγαλύτερο μέρος των δανείων της τρόικας, που ως δάνεια αυξάνουν το έλλειμμα της ελληνικής οικονομίας, ενσωματώθηκε στα στοιχεία του 2012, με αποτέλεσμα φέτος να μην εμφανίζεται να έχουν δημιουργηθεί δανειακές υποχρεώσεις. Παράλληλα, οφείλεται και στο γεγονός ότι η πολιτική της κλιμακούμενης λιτότητας έχει ως αποτέλεσμα τη ραγδαία πτώση των εισαγωγών διαφόρων εμπορευμάτων, κάτι που ευνοεί στη μείωση του εμπορικού ελλείμματος.

Οπως φαίνεται από τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών κατά το εξάμηνο Γενάρη - Ιούνη διαμορφώθηκε ως εξής:

Εμπορικό Ισοζύγιο: Η ταυτόχρονη μείωση των εισαγωγών και η αύξηση των εξαγωγών είχαν ως αποτέλεσμα το έλλειμμα του ισοζυγίου να περιοριστεί στα 8,3 δισ. ευρώ. Η πτώση, σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2012, όταν το έλλειμμα ήταν στα 11,1 δισ. ευρώ, είναι της τάξης του 25%. Βέβαια, η εξέλιξη αυτή δεν οφείλεται σε κάποια θεαματική αύξηση των εξαγωγών, όπως αβάσιμα διατείνονται τα διάφορα στελέχη της κυβέρνησης. Αλλωστε, το σύνολο των εξαγωγών αυξήθηκε κατά 6%, ενώ αν αφαιρέσουμε τις εμφανιζόμενες εξαγωγές καυσίμων, οι εξαγωγές εμπορευμάτων είναι μόλις της τάξης του 3%. Την ίδια στιγμή, η μείωση των εισαγωγών σε ποσοστά φτάνει το 10%, ενώ ιδιαίτερη σημασία έπαιξε η μειωμένη εισαγωγή καυσίμων, που έφτασε το 16,3%. Τελικά, το σύνολο των εισαγωγών το εξάμηνο ήταν 19,3 δισ. ευρώ, ενώ οι εξαγωγές έφτασαν τα 11 δισ. ευρώ. Τα σχετικά ποσά πέρσι ήταν 21,5 και 10,4 δισ. ευρώ αντίστοιχα.

Ισοζύγιο Υπηρεσιών: Χαρακτηριστικό στον τομέα των υπηρεσιών είναι ότι το σχετικό ισοζύγιο είναι κατά κανόνα θετικό, κάτι που συνεχίστηκε και φέτος. Το πλεόνασμα μάλιστα έφτασε τα 5,5 δισ. ευρώ από 5 δισ. που ήταν το περσινό εξάμηνο. Η εξέλιξη και εδώ στηρίζεται στη συνδυαστική αύξηση του τουριστικού συναλλάγματος που έρχεται στη χώρα και του τουριστικού συναλλάγματος που εξάγεται μέσω των Ελλήνων τουριστών προς το εξωτερικό. Το τουριστικό συνάλλαγμα που εισέρρευσε στη χώρα από 2,8 δισ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2012, έφτασε τα 3,3 δισ. ευρώ φέτος. Την ίδια στιγμή ενισχύθηκαν οι επιπτώσεις που έχει η οικονομική κρίση στις μεταφορές. Οι εισπράξεις από μεταφορές μειώθηκαν από τα 6,8 δισ. ευρώ πέρσι, στα 5,8 δισ. ευρώ φέτος.

Ισοζύγιο κεφαλαιακών μεταβιβάσεων: Εμφάνισε πλεόνασμα 1,1 δισ. ευρώ, κατά 41 εκατ. ευρώ μεγαλύτερο από ό,τι την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται κύρια στην αύξηση (κατά 109 εκατ. ευρώ) των καθαρών κεφαλαιακών μεταβιβάσεων από την ΕΕ προς τον τομέα της γενικής κυβέρνησης, η οποία υπεραντιστάθμισε την αύξηση των καθαρών κεφαλαιακών μεταβιβαστικών πληρωμών των λοιπών τομέων.

Ισοζύγιο χρηματοοικονομικών συναλλαγών: Οι άμεσες επενδύσεις εμφάνισαν καθαρή εισροή ύψους 1,0 δισ. ευρώ (έναντι καθαρής εισροής 82,4 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2012). Ειδικότερα, οι άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα από μη κατοίκους εμφάνισαν καθαρή αύξηση 903 εκατ. ευρώ, ενώ οι άμεσες επενδύσεις κατοίκων στο εξωτερικό εμφάνισαν καθαρή μείωση (αποεπένδυση) 148 εκατ. ευρώ. Στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου το α΄ εξάμηνο του 2013 σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 9,8 δισ. ευρώ, έναντι καθαρής εκροής 71,6 δισ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Το θεαματικό της μείωσης (μείον 61,8 δισ. ευρώ) δεν οφείλεται σε κάτι θετικό που συνέβη φέτος, αλλά στο γεγονός ότι στα ποσά του 2012 συμπεριλαμβάνονταν τα ποσά των καθαρών δανειακών υποχρεώσεων που είχε αναλάβει το Δημόσιο έναντι της τρόικας.

Την παραπέρα κάμψη της βιομηχανικής παραγωγής προδικάζει ο δείκτης για τις νέες παραγγελίες στη βιομηχανία που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα από την Ελληνική Στατιστική Αρχή. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιούνη, ο μέσος γενικός δείκτης του δωδεκάμηνου Ιούλη 2012 - Ιούνη 2013, σε σύγκριση με το δωδεκάμηνο Ιούλη 2011- Ιούνη 2012, παρουσίασε πτώση 7%, έναντι μάλιστα μικρότερης πτώσης (5,8%) που είχε σημειωθεί κατά το προηγούμενο δωδεκάμηνο.

Ειδικά το φετινό Ιούνη, σε σχέση με τον περσινό, ο γενικός δείκτης μειώθηκε κατά 10,4%, ποσοστό που και πάλι δείχνει ακόμα μεγαλύτερη πτώση σε σχέση με το -5% του Ιούνη του 2012 συγκριτικά με τον ίδιο μήνα του 2011.

Η μείωση του γενικού δείκτη νέων παραγγελιών στη βιομηχανία κατά 10,4% οφείλεται: α) στη μείωση του δείκτη νέων παραγγελιών εγχώριας αγοράς κατά 14,2%. β) στη μείωση του δείκτη νέων παραγγελιών εξωτερικής αγοράς κατά 8,3%

Οσο για τη μείωση του γενικού δείκτη νέων παραγγελιών εξωτερικής αγοράς κατά 8,3%, αυτή οφείλεται:

-- στη μείωση του δείκτη νέων παραγγελιών εξωτερικής αγοράς Ευρωζώνης κατά 0,2%,

-- στη μείωση του δείκτη νέων παραγγελιών εξωτερικής αγοράς εκτός Ευρωζώνης κατά 14,8%.

Για τον Ιούνη του 2013 μείωση παρουσίασε και ο τζίρος στη βιομηχανία. Συγκεκριμένα, πτώση 5% παρουσίασε ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών στη βιομηχανία -εγχώρια και εξωτερική αγορά- τον Ιούνη του 2013, σε σύγκριση με τον Ιούνη του 2012.

Το σύνολο των παραπάνω στοιχείων που επιβεβαιώνει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο την πορεία και την έκταση της καταστροφής των παραγωγικών δυνάμεων που προκαλεί η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων και η καπιταλιστική κρίση, δείχνουν το πόσο αστήριχτες και αυθαίρετες είναι οι εκτιμήσεις που διατυπώνουν όλο το τελευταίο διάστημα κυβερνητικά στελέχη και μελετητικοί φορείς της άρχουσας τάξης περί δήθεν αναστροφής του κλίματος και των εξελίξεων στη βιομηχανία της χώρας. Εκτιμήσεις που αποκλειστικό στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι η κρίση αντιμετωπίζεται, προκειμένου εκείνοι ανενόχλητοι να συνεχίζουν να καταστρώνουν τα σχέδια της επόμενης επίθεσης που θα εξαπολύσουν ενάντια στα λαϊκά στρώματα της χώρας.