Ο Δημήτρης Κοιλάκος, μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ, μίλησε για τις σοσιαλιστικές βάσεις της σοβιετικής ανώτατης εκπαίδευσης, όπου χάρη στον κεντρικό σχεδιασμό και την αλματώδη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων μέσα από τις κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής, η Παιδεία και η Επιστήμη γνώρισαν μια πρωτόγνωρη στην ιστορία της ανθρωπότητας άνθιση.
Για πρώτη φορά στην Ιστορία, οι πόρτες των πανεπιστημίων άνοιγαν για τον εργαζόμενο λαό. Τα δίδακτρα καταργήθηκαν, όπως και όλα τα προνόμια για τις πρώην εύπορες τάξεις, καθώς και όλοι οι εθνικοί περιορισμοί. Οι γυναίκες απέκτησαν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες για ανώτατη μόρφωση. Ηδη, το 1938 φοιτούσαν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της ΕΣΣΔ περισσότεροι φοιτητές απ' ό,τι σε Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία και Ιαπωνία μαζί! Το 1959 ο αριθμός των φοιτητών είχε φτάσει τα 2,15 εκατομμύρια! Αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα οφείλονταν στην οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος σε μια ενιαία κλίμακα, από τον παιδικό σταθμό μέχρι το πανεπιστήμιο.
Το θέμα της εκδήλωσης μόνο τυχαία δεν επιλέχθηκε. Οι θαυμαστές κατακτήσεις και τα επιτεύγματα της ανώτατης εκπαίδευσης στην ΕΣΣΔ δείχνουν τις τεράστιες δυνατότητες που μπορεί να απελευθερώσει προς όφελος του λαού η εργατική τάξη παίρνοντας την εξουσία στα χέρια της. Δείχνουν ταυτόχρονα και το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε.
Στο Στέκι Πολιτισμού παρουσιάστηκε χτες η πρωτοβουλία των Τομεακών Οργανώσεων Καλλιτεχνών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τη δημιουργία νέου πρωτότυπου καλλιτεχνικού έργου με θέμα την καπιταλιστική κρίση και με τη συμμετοχή νέων καλλιτεχνών και δημιουργών.
Στο χώρο του στεκιού η Βαγγελιώ Πλατανιά, γραμματέας της ΤΕ Καλλιτεχνών του ΚΚΕ, παρουσίασε τη διακήρυξη που αναδεικνύει την ανάγκη που υπάρχει σε αυτούς τους καιρούς να αποφασίσει και η Τέχνη, να σταθεί στο πλάι της πρωτοπόρας τάξης της εργατικής, η οποία έχει ανάγκη μία τέχνη που θα μιλά τη γλώσσα της τόλμης και της αλήθειας. Μία τέχνη, όπως σημειώνεται στη διακήρυξη, που επιστρατεύοντας τα δικά της αισθητικά όπλα, επιστρατεύοντας τη γνώση, αλλά και όλο τον ανθρώπινο ψυχισμό, τη φαντασία, το συναίσθημα, τη βούληση θα στρατευθεί με τις ανάγκες και τα καθήκοντα των δημιουργών όλου του κόσμου.
Η πρόσκληση αφορά όλα τα είδη τέχνης που απευθύνονται σε «μεγάλους» όσο και σε παιδιά: Μουσική - τραγούδι, εικαστικά - σκίτσο animation, λογοτεχνία - ποίηση, ταινίες μικρού μήκους (μυθοπλασία - ντοκιμαντέρ), συγγραφή θεατρικού έργου και χορό. Εργα μπορούν να κατατεθούν όλη την περίοδο μέχρι το 40ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».
Ολα τα έργα των καλλιτεχνών που θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα και τις ανάγκες των καιρών, θα εκτεθούν ηλεκτρονικά μέσα από τις ιστοσελίδες του Φεστιβάλ, της ΚΝΕ και του portal. Ταυτόχρονα, θα διοργανωθούν εκδηλώσεις για την προβολή των έργων στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ που λαμβάνουν χώρα όλο το χρόνο. Η δραστηριότητα θα κορυφωθεί στο 40ό Φεστιβάλ. Για τους συμμετέχοντες θα διοργανωθούν σεμινάρια για τον κοινωνικό ρόλο της τέχνης, αλλά και για το χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης, κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Εργα με έντονο το στοιχείο του προβληματισμού πάνω στα προβλήματα που ταλανίζουν τους ανθρώπους του μόχθου, και έκδηλη τη διάθεση για αγώνα, ρήξη, ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, παρουσιάστηκαν νωρίτερα στο Στέκι Πολιτισμού, στο πλαίσιο της παραπάνω πρωτοβουλίας.
Στη σκηνή ανέβηκαν τραγουδιστές και ερμήνευσαν έργα των: Γιάννη Μυγδάνη (μελοποίησε το έργο του Ναζίμ Χικμέτ «Για τη ζωή»), Γιώργου Μητρογιαννόπουλου, καλλιτέχνη με το ψευδώνυμο «Ακάλεστος» (σε δυο τραγούδια με έντονα κοινωνικά μηνύματα), Κώστα Χατζηκυριάκου - Σβώκου (μελοποίησε το έργο του Βάρναλη «Στην εξορία»), Στέφανου Χατζηαναγνώστου (με ένα τραγούδι ενάντια στα ναρκωτικά, κι άλλο ένα εμπνευσμένο από την απεργία των χαλυβουργών) και Κώστα Βλαχούτσου (με δυο αμιγώς εργατικά τραγούδια όντας εργοστασιακός εργάτης κι ο ίδιος ο δημιουργός, το ένα «Για 500 φράγκα» εμπνευσμένο από τον αγώνα των χαλυβουργών, και το άλλο «Ο συγκολλητής»). Τραγούδια που κέρδισαν επάξια το χειροκρότημα του κόσμου.
Ταυτόχρονα, γίνονται εγγραφές σε μαθήματα αλληλεγγύης, ενώ συγκεντρώνονται και δηλώσεις συμμετοχών δασκάλων στα μαθήματα αυτά.
Σήμερα Παρασκευή, από τις 18.00 έως τις 21.00, θα γίνει αιμοδοσία σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του φεστιβάλ, με μονάδα αιμοδοσίας κι όλες τις απαραίτητες προβλέψεις για τους αιμοδότες.
Αργότερα μικροί και μεγάλοι παρακολούθησαν τη θεατρική παράσταση «Λιχουδοχώρα» από θεατρική ομάδα της ΚΝΕ. Είδαν πως οι λιχούδηδες κατάφεραν να απαλλαγούν από τους κοιλαράδες που τους εκμεταλλεύονταν αναγκάζοντάς τους να δουλεύουν στο φρουτόδασος και στο εργοστάσιο των γλυκών για να μεγαλώνουν τις κοιλιές τους! Η βραδιά συνεχίστηκε με παράσταση Καραγκιόζη από το Θ. Λιούνη.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Λευτέρης Νικολάου, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ, τονίζοντας: «Για μας το ζήτημα της ταξικής λαϊκής αλληλεγγύης σε διεθνές επίπεδο δεν είναι απλά ένα ακόμη θέμα. Είναι αρχή, ένα από τα βασικά συστατικά στοιχεία του κομμουνιστικού κινήματος διεθνώς».
Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Οσβάλντο Μαρτίνες, πρέσβης της Κούβας στην Ελλάδα, ο οποίος χαιρετίζοντας την εκδήλωση τόνισε: «Σας καλούμε να συμμετέχετε ενεργά στον αγώνα κατά της αισχρής ατιμίας που διαπράττεται εναντίον των πέντε Κουβανών Ηρώων και υπέρ του σεβασμού της αξιοπρέπειας ενός λαού που χρειάστηκε να πληρώσει υψηλό τίμημα προασπίζοντας το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση, την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία».
Τέλος, παρέδωσε το αναμνηστικό μετάλλιο της «50ής Επετείου» της Ενωσης Νέων Κομμουνιστών της Κούβας προς την ΚΝΕ «σε αναγνώριση των σταθερών σχέσεων αδελφοσύνης και αλληλεγγύης που μας ενώνουν στην οικοδόμηση της ενότητας της νεολαίας και στη δέσμευσή μας να χτίσουμε έναν κόσμο ειρηνικό, με πλήρη αξιοπρέπεια», όπως αναφέρεται στο μήνυμα της ΕΝΚΚ. Και ο εκπρόσωπος της ΚΝΕ επισήμανε τη δέσμευση των νεολαίων κομμουνιστών της Ελλάδας για συνέχιση και πολλαπλασιασμό των προσπαθειών για την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών.
Η βραδιά συνεχίστηκε με την εκστατική ταραντέλα των encardia και ένα γιορτινό ταξίδι από τα παράλια της Νότιας Ιταλίας μέχρι τα βουνά της Ηπείρου και των Βαλκανίων μέσα από τα τραγούδια και τους χορούς. Η ιδιότυπη και απόλυτα ελκυστική αυτή μουσική κολεκτίβα μάς ταξίδεψε μουσικά στα απόμακρα χωριά της Καλαβρίας, στις όμορφες περιοχές του Salento και σ' όλα εκείνα τα μέρη που μιλούν ακόμη Γκρεκάνικα κι άλλες τοπικές διαλέκτους.
Στη συνέχεια, ο εξαίρετος λυράρης και ερμηνευτής Βασίλης Σκουλάς, στο κατώφλι 50 χρόνων συνεχούς και λαμπρής πορείας, παρουσίασε στο Λαϊκό Στέκι, ένα πρόγραμμα βασισμένο στο πολύχρονο και πολυποίκιλο ρεπερτόριο του.
«Γενιές σημαδεμένες», η συγκλονιστική ροκ όπερα - με μελοποιημένα κείμενα του Μπ. Μπρεχτ - παρουσιάζεται στο 39ο Φεστιβάλ. Εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, δεκάδες απ' αυτούς όρθιοι την παρακολουθούν. Λόγος και ήχος αιχμηρός, σκληρός, όπως και η ζωή των κολασμένων της Γης να στροβιλίζονται σαν σίφουνας στα καλντερίμια της ανθρώπινης ιστορίας. Κάνοντας εκείνο το «κλικ» στο υποσυνείδητο, που έρχεται να σφραγίσει τη συνειδητοποίησή σου. Μπολιάζοντας μεγάλες αλήθειες. Δυνατές, ξεχωριστές στιγμές μέσα σου.
Για τον πόλεμο που «γεννιέται από την ειρήνη τους σαν το παιδί από τη μητέρα». Αλλά και πριν «καιρό πολύ προτού τα βομβαρδιστικά φανούνε πάνωθέ μας ήτανε κιόλας οι πολιτείες μας ακατοίκητες. Απ' τη βρωμιά δεν μπορούσε κανένας οχετός να μας ξεπλύνει. Καιρό πολύ πριν σκοτωθούμε σε μάχες άσκοπες όταν βαδίζαμε σε πολιτείες όρθιες ακόμα οι γυναίκες μας ήτανε κιόλα χήρες και τα παιδιά μας ορφανά. Καιρό πολύ πριν μας πετάξουν στο λάκκο άλλοι, σημαδεμένοι ήμαστε δίχως φίλους». Βάζει στο σημάδι τη ματωμένη γεννήτρα της υπεραξίας, το σύστημα που «αφήνει τους φτωχούς φτωχότερους να μένουν χρόνια, γιατί ήταν οι πόθοι τους πιο όμορφοι από τον παράδεισό σου».