Από τη συμμετοχή δημόσιων υπαλλήλων σε παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ

Το συνέδριο ξεκίνησε με καθυστέρηση πολλών ωρών, με ευθύνη της πλειοψηφίας και με πρόσχημα διάφορα διαδικαστικά ζητήματα, τα οποία υποτίθεται πως είχαν διευθετηθεί πριν από το Συνέδριο. Κατά τη διαδικασία νομιμοποίησης των αντιπροσώπων, το λόγο πήρε η Β. Πανουτσάκου, στέλεχος του ΠΑΜΕ. Υπενθύμισε ότι στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΕ - ΟΤΑ, η πλειοψηφία (ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ) απέκλεισε πάνω από 100 αντιπροσώπους γιατί στις εκλογές των σωματείων για την ανάδειξή τους συμμετείχαν και συμβασιούχοι.

Τελικά, ύστερα και από την απόφαση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ να αποχωρήσουν, καταγγέλλοντας τους αποκλεισμούς, έγινε ένα συνέδριο νόθο, αφού δε συμμετείχε πάνω από το 30% των αντιπροσώπων. Είναι σοβαρό πολιτικό ζήτημα για την προοπτική του κινήματος, σημείωσε η Β. Πανουτσάκου, καθώς αποκλείεται ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων από τη συλλογική, συνδικαλιστική δράση, την ώρα που απαιτείται να δοθεί ενιαία αγωνιστική ταξική απάντηση στην ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση.

Στους αποκλεισμούς από την ΠΟΕ - ΟΤΑ, η ΠΑΣΚΕ είχε στήριξη από τις Παρεμβάσεις (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), που συμφώνησαν σε μεθοδεύσεις νόθευσης, ενώ μαζί με ΑΣΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΑΚΕ συμφώνησαν το ενδιάμεσο συνέδριο της Ομοσπονδίας να μην είναι καταστατικό, ούτε εκλογικό, κάτι που θα μπορούσε να επιλύσει το θέμα με τους συμβασιούχους. Με βάση τα παραπάνω, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είπαν ότι δε θέτουν θέμα νομιμοποίησης της συγκεκριμένης Ομοσπονδίας, αλλά ζητούν το Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ να πάρει πολιτική απόφαση που να καταδικάζει τη στάση της ηγεσίας της.

Οι τοποθετήσεις των άλλων δυνάμεων αποκαλύπτει το ρόλο τους. Ο Θ. Μπαλασόπουλος, πρόεδρος της ΠΟΕ - ΟΤΑ, πρώην ΠΑΣΚ, που τώρα εμφανίζεται σαν επικεφαλής μια «νέας», δήθεν ανεξάρτητης παράταξης, είπε καθαρά ότι δεν μπορούν να είναι μέλη με πλήρη δικαιώματα στα σωματεία οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σε εργολάβους στους δήμους ή οι καθαρίστριες σε εργολάβους στα νοσοκομεία.

Ο Β. Πολυμερόπουλος, στέλεχος της ΔΑΚΕ, ομολόγησε κυνικά ότι «εγώ είχα 1.500 συμβασιούχους και δεν ψηφίσανε». Ακόμα, μέλος των «Παρεμβάσεων» παραδέχθηκε ότι στο Δήμο Βύρωνα δεν επέτρεψαν σε συμβασιούχους να συμμετέχουν στις εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων, προκειμένου να μην αποκλειστεί το σωματείο από το Συνέδριο της ΠΟΕ - ΟΤΑ.

Θέμα υπήρξε και με την Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Το Συνέδριο αποφάσισε κατά πλειοψηφία να νομιμοποιηθούν τόσοι αντιπρόσωποι, όσοι αντιστοιχούν στα σωματεία που έκαναν εκλογές τα τελευταία τρία χρόνια, δηλαδή κατά τη διάρκειας της θητείας του τελευταίου Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, όπως προβλέπει το καταστατικό.

Στη συγκεκριμένη Ομοσπονδία, η πλειοψηφία των σωματείων (48 από 59), είχε κάνει εκλογές πριν από το προηγούμενο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ. Οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που ήθελαν να νομιμοποιήσουν το σύνολο των αντιπροσώπων, προσπάθησαν να σαμποτάρουν τις εργασίες του Συνεδρίου και δήλωσαν ότι αποχωρούν.

Στη διάρκεια των χτεσινών εργασιών, έκαναν παρεμβάσεις με πανό και συνθήματα εργαζόμενοι που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα και κινητοποιήσεις (καθαρίστριες, διοικητικοί σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, σχολικοί φύλακες και εργαζόμενοι του υπουργείου Ανάπτυξης), ζητώντας από την ΑΔΕΔΥ να στηρίξει τους αγώνες τους. Παράσταση έκαναν και δημοτικοί αστυνόμοι, καταγγέλλοντας ότι η ΑΔΕΔΥ δεν ήταν στο πλάι τους.

Στη διακήρυξή της για το 35ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συσπείρωση», που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, σημειώνει μεταξύ άλλων:

«Υπάρχει ένα καίριο ερώτημα: Γιατί το συνδικαλιστικό κίνημα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε μια περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και ολομέτωπης επίθεσης κυβέρνησης - πλουτοκρατίας - ΕΕ δεν κατάφερε να αντιτάξει μια ισχυρή αντίσταση, να εμποδίσει ή και να ματαιώσει μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα που στην κυριολεξία έχουν σακατέψει τη ζωή μας; Τι και ποιος φταίει γι' αυτό;

Θα το πούμε ευθέως. Το συνδικαλιστικό κίνημα βρέθηκε αφοπλισμένο και εγκλωβισμένο σε αυταπάτες, γιατί όλες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που βρίσκονται στην ηγεσία της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ στήριξαν όλα τα χρόνια τις πολιτικές πρακτικές και αντιλήψεις προσαρμογής της χώρας στις πολιτικές της ΕΕ και της ΟΝΕ. Η προοπτική της ζωής, το βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματα των εργαζομένων είχαν αφεθεί στην πολιτική σύγκλισης με τις χώρες της ΕΕ.

Σ' αυτή τη γραμμή εφησυχασμού, αυταπατών και ψεύτικων ελπίδων εγκλώβισαν και το συνδικαλιστικό κίνημα και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν μπόρεσε να αντιδράσει αποτελεσματικά, δεν μπόρεσε να βγει στο προσκήνιο έγκαιρα, αποφασιστικά, με ταξική γραμμή πάλης (...)

Εδώ βρίσκεται η ουσία της κρίσης του συνδικαλιστικού κινήματος, της ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής του υποχώρησης κι εδώ βρίσκονται οι διαχρονικές και ιστορικές ευθύνες της πλειοψηφικής ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ. Και με την ΕΕ και με τα λαϊκά δικαιώματα, και με την καπιταλιστική ανάπτυξη και με τα λαϊκά συμφέροντα δεν γίνεται!

(...) Το ΠΑΜΕ έγκαιρα διαχώρισε τη θέση του από αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, αντιπάλεψε τη γραμμή του κυβερνητισμού, της ενσωμάτωσης και της ταξικής συνεργασίας στο κίνημα. Εδώ και πάνω από μία δεκαετία Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Σωματεία συγκρότησαν το ΠΑΜΕ, τον πόλο της ταξικής πάλης στο κίνημα, της σύγκρουσης με την εργοδοσία, το κράτος, την κυβέρνηση και την ΕΕ, όταν όλοι οι άλλοι συντάσσονταν και συμπορεύονταν με τη γραμμή της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στο κίνημα, όταν αποτελούσαν τους μόνιμους συνοδοιπόρους και το σταθερό τους ακροατήριο στο Πεδίον του Αρεως.

(...) Η πάλη του συνδικαλιστικού κινήματος εντός των τειχών της ΕΕ, για "μια καλύτερη διαχείριση" της καπιταλιστικής κρίσης βάζει εμπόδια στο ίδιο το κίνημα και στους αγώνες να έχουν αποτελέσματα, ακυρώνει κάθε δυνατότητα ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Η γραμμή των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κίνημα δεν συνιστά ανασύνταξη, αλλά ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στο πλαίσιο της κυρίαρχης πολιτικής και της αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού.

Στο συνέδριο θα εμφανιστούν νέα συνδικαλιστικά σχήματα, όπως αυτό της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ανατροπής". Πρόκειται κυρίως για συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, από το χώρο των ΟΤΑ, που τώρα επιχειρούν να εμφανιστούν ως αναμορφωτές του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτοί που απέκλεισαν από το συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ 21 σωματεία, τα πιο μαζικά, τα πιο μαχητικά του κλάδου, επειδή έκαναν το αυτονόητο, δηλαδή έδωσαν δικαίωμα ψήφου στους συμβασιούχους. Αυτοί που είναι πλέον οι μόνιμοι συνδαιτυμόνες των δημάρχων και του υπουργού Εσωτερικών, που συμφώνησαν με την ενδοδημοτική κινητικότητα, δηλαδή με τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις των εργαζομένων στους ΟΤΑ.

(...) Για να έχουν αποτελέσματα οι αγώνες μας, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας και να λυθούν τα προβλήματά μας, προϋποθέτει να ενωθούμε, να συσπειρωθούμε όλοι οι εργαζόμενοι, σε ένα κίνημα με ταξικό προσανατολισμό, γραμμή σύγκρουσης με την ΕΕ και τα μεγάλα συμφέροντα, με στόχο και προοπτική τις ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας κι εξουσίας προς όφελος του λαού.

Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τις ανάγκες των εργαζομένων. Το δικαίωμα στη μόνιμη, σταθερή δουλειά, στην αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία, Παιδεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση και Πρόνοια για όλους είναι αδιαπραγμάτευτο. Κάνουμε καθαρό πως δεν πρόκειται να βάλουμε πλάτη σε καμιά κυβέρνηση, σε κανένα μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, που θα φορτώνει τα βάρη στις πλάτες του λαού. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε κι ό,τι περνάει από το χέρι μας, θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό στον αγώνα, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εργαζομένων, των ανθρώπων της δουλειάς και του μεροκάματου.

Στη βάση αυτή, ενότητα όλων των εργαζομένων, συμμαχία και κοινός αγώνας με όλα τα λαϊκά στρώματα. Στη βάση αυτή, κίνημα κι αγώνας για μια καλύτερη ζωή για μας και τα παιδιά μας, για ένα καλύτερο αύριο σε συνθήκες φιλολαϊκής ανάπτυξης, όπου ο ίδιος ο λαός θα διαφεντεύει τις τύχες του.

Στην κατεύθυνση αυτή οργανώνουμε την πάλη και διεκδικούμε:

• Καμία διαθεσιμότητα - καμία απόλυση. Επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων. Μέτρα προστασίας όλων των ανέργων και αυτών που είναι σε διαθεσιμότητα. Σταθερή, μόνιμη δουλειά για όλους.
• Αυξήσεις κι όχι μειώσεις στους μισθούς. Αγώνας για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με αυξήσεις και διασφάλιση των όρων εργασίας.
• Καμία ιδιωτικοποίηση, καμία εκχώρηση δημόσιων, κοινωνικών υπηρεσιών και οργανισμών στους επιχειρηματικούς ομίλους.
• Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση για όλους. Οχι στο βούλιαγμα των ασφαλιστικών ταμείων, στη νέα προκλητική μείωση των εργοδοτικών εισφορών, στην κατάργηση των Επικουρικών Ταμείων, στη νέα μείωση των συντάξεων και στο εφάπαξ. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών και επιστροφή των λεηλατημένων από τα αποθεματικά των Ταμείων.
• Κανένας πλειστηριασμός στη λαϊκή κατοικία.
• Οχι στη φοροληστεία και σε όλα τα χαράτσια. Να φορολογηθεί στο 45% το μεγάλο κεφάλαιο».