Οι μάρτυρες αυτοί, άντρες και γυναίκες, που με την πίστη και τα ιδανικά τους συγκλόνισαν και συγκλονίζουν την παγκόσμια κοινή γνώμη, 18χρονα αγόρια και κορίτσια, που υπενθύμισαν στην «πολιτισμένη» Δύση, πως στην αυγή του νέου αιώνα υπάρχουν ακόμα αξίες για τις οποίες οφείλεις να δώσεις ακόμα και τη ζωή σου, τιμήθηκαν χτες με τον καλύτερο τρόπο απ' τους «ευαίσθητους πολίτες» της Αθήνας. Στα Προπύλαια οι άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν χτες το απόγευμα - νέες και νέοι στην πλειοψηφία τους - γνώρισαν πολύ καλά πως το ελάχιστο, αλλά και το μέγιστο παράλληλα, που μπορείς να κάνεις για τους αγωνιζόμενους πολιτικούς κρατούμενους των άθλιων τουρκικών φυλακών είναι να στείλεις την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή σου. Γι' αυτό και ύψωσαν τις κόκκινες σημαίες, σήκωσαν τις γροθιές τους και ένωσαν τις φωνές τους. Ετσι, από πείσμα για την Ευρώπη που σωπαίνει...

Συγκινητική ατμόσφαιρα, τόσο που αρκετά μάτια χτες δάκρυσαν. Οι φωτογραφίες των νεκρών, πλαισιωμένες με κόκκινα γαρίφαλα και με 33 κεριά τριγύρω που δεν έλεγαν να σβήσουν. Κάθε φλόγα τους για κάθε «αθάνατη ψυχή». Και οι δάδες να συμβολίζουν τη μία και μοναδική φλόγα, τη δίψα του γειτονικού μας λαού για ελευθερία και δημοκρατία.

Η εκδήλωση ξεκίνησε λίγο μετά τις 6 το απόγευμα με ενός λεπτού σιγή - προς τιμήν των νεκρών που έκλεισε με τη λέξη «αθάνατοι». Αμέσως μετά διαβάστηκε η συγκλονιστική μαρτυρία της Φιλίτις Γκενσέρ, που βρίσκεται σήμερα τραυματισμένη σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης και έζησε το φρικτό εκείνο πρωινό της 19ης Δεκέμβρη, όταν ο στρατός μπήκε στις τουρκικές φυλακές Μπαϊραμπασά.

«Ακούστηκαν από πάνω φωνές: "Καίγονται, καίγονται". Η Γκουλιστάρ και η Μπιρσέν κατέβαιναν τη σκάλα. Τα κεφάλια τους καίγονταν. Τις φέραμε κοντά στη βρύση και κρατήσαμε τα κεφάλια τους κάτω από το νερό. Αργότερα ανοίξαμε την πόρτα προς τον ακάλυπτο. Βγάλαμε τις φίλες έξω. Εκεί είδαμε την Χασέρ ξαπλωμένη στο πάτωμα να τις ρίχνουν νερό. Είχε καεί σχεδόν μέχρι τη μέση. Το επάνω πάτωμα είχε τυλιχτεί στις φλόγες. Πολλές από τις φίλες μας καίγονταν σε διάφορα σημεία του σώματος, ιδίως στα κεφάλια τους. Αυτό συνέβαινε γιατί από τις χαραμάδες της πόρτας τούς είχαν ρίξει φωτιά. Πολλές που βρίσκονταν εκεί κοντά είχαν αρπάξει φωτιά και καίγονταν. Από το απέναντι κελί είδαμε τη Σεφινούρ να μας κάνει με τα δάχτυλα το σήμα της νίκης...», λέει η Φιλίτις.

Και συνεχίζει η συγκλονιστική της μαρτυρία: «Υστερα από αυτό μας ξαναφώναξαν: "Παραδοθείτε δε θα σας κάνουμε τίποτα". Εμείς δεν το δεχτήκαμε. Αρχισαν τότε να πριονίζουν την πόρτα. Ταυτόχρονα, συνέχισαν να ρίχνουν βόμβες. Εμείς ξαναβγήκαμε στον ακάλυπτο. Ο βομβαρδισμός συνεχίζονταν. Μας έριχναν νερό με τον εκτοξευστήρα. Υστερα πάλι βόμβες και πάλι νερό. Τουλάχιστον δύο ώρες συνεχιζόταν η ίδια ιστορία. Εμείς γαντζωθήκαμε η μια πάνω στην άλλη...».

Συγκλονιστική η κατάληξη της μαρτυρίας της: «Μας έφεραν όλες στους στρατιωτικούς κοιτώνες. Μετά μας πήγαν στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο. Αυτοί που μας παρέδωσαν εκεί μας είπαν: "Αύριο θα ξαναπάμε πίσω να μαζέψουμε τα χέρια και τα πόδια σας"»!

Αμέσως μετά τις εμπειρίες τους από τη γειτονική χώρα μετέφεραν ο Δημήτρης Αγκαβανάκης από το ΠΑΜΕ, ο Αντώνης Καρράς, από το ΠΑΣΟΚ, ο Αγγελος Μανταδάκης, από τον ΣΥΝ και ο δημοσιογράφος Γιάννης Τζαφέρης, που όλοι τους βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη με ελληνικές αντιπροσωπείες. Στο τέλος, διαβάστηκαν τα 33 ονόματα των νεκρών και η εκδήλωση έκλεισε πάλι με τη λέξη: «Αθάνατοι».

Μια «γεύση» απ' τα όσα τραγικά συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στη γειτονική μας χώρα, έδωσαν χτες - σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στη σκηνή των απεργών πείνας, στα Προπύλαια - οι συνδικαλιστές και οι εκπρόσωποι φορέων που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη την προηγούμενη Τρίτη. Κι αυτό γιατί τα όσα είδαν, τα όσα άκουσαν και βίωσαν οι Ελληνες συνδικαλιστές κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στην Πόλη, είναι κυριολεκτικά σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά στις εξελίξεις και στα γεγονότα που ανά ώρα συμβαίνουν στην Τουρκία.

Οπως επισημάνθηκε χτες από όλους τους φορείς, η ενημέρωση στην Τουρκία «έχει απολύτως υποταχθεί στην προπαγάνδα του φασιστικού κράτους». Τα όποια στοιχεία υπάρχουν, οφείλονται καθαρά και μόνο στην πληροφόρηση που δίνουν οι συγγενείς και οι δικηγόροι των απεργών πείνας. Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, οι νεκροί απ' τη βάρβαρη επίθεση στις τουρκικές φυλακές είναι ήδη 33, ενώ στα νεκροτομεία της χώρας υπάρχουν απανθρακωμένα κορμιά, τα οποία δεν αναγνωρίζονται. Είναι ενδεικτικό πως οι μανάδες που έχουν οδηγηθεί εκεί για αναγνώριση, δηλώνουν πως δεν μπορούν να καταλάβουν καν εάν τα κορμιά αυτά είναι άνδρες ή γυναίκες! Στα νοσοκομεία της χώρας υπάρχουν πάνω από 300 πολιτικοί κρατούμενοι, απ' τους οποίους οι 100 είναι σε άσχημη κατάσταση. «Ολοι αυτοί είναι βέβαιο πως θα οδηγηθούν στο θάνατο», είπε χτες ο Γκιλντιρίμ, εκπρόσωπος της «Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Κρατούμενους στην Τουρκία και στο Κουρδιστάν». Επίσης οι αγνοούμενοι από την επίθεση στις φυλακές είναι τέσσερις, ενώ συνολικά - και σύμφωνα με τα ίδια τα στοιχεία των κρατικών αρχών της Τουρκίας - οι άνθρωποι που εξέφρασαν διαφορετικές πολιτικές απόψεις, συλλήφθηκαν και από κει και πέρα αγνοείται η... τύχη τους, ξεπερνούν τις 3.000! Το άλλο στοιχείο που επισημάνθηκε χτες είναι, πως ήδη στις φυλακές τύπου F (στα λεγόμενα λευκά κελιά) έχουν μεταφερθεί 1.018 πολιτικοί κρατούμενοι, όλοι τους σε αθλία κατάσταση, αφού σήμερα 353 απ' αυτούς διανύουν την 72η μέρα της απεργίας πείνας μέχρι θανάτου... Υπάρχουν ακόμη 1.656 άτομα που συνεχίζουν την απεργία πείνας, ενώ οι μητέρες των κρατουμένων συμπληρώνουν σήμερα την 47η μέρα της απεργίας.

Απ' την ελληνική αντιπροσωπεία πρώτος το λόγο πήρε ο Δημήτρης Αγκαβανάκης, εκ μέρους του ΠΑΜΕ, ο οποίος υπογράμμισε πως τα όσα σήμερα συμβαίνουν στην Τουρκία δεν είναι τυχαία γεγονότα. «Το τελευταίο διάστημα υπάρχει ραγδαία άνοδος του μαζικού λαϊκού κινήματος, υπάρχουν συνδικαλιστές και μεγάλο μέρος του λαού που διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Σ' αυτή, λοιπόν, τη στιγμή έγινε η επίθεση στις φυλακές. Ακριβώς για να καμφθεί αυτό το κίνημα», είπε χαρακτηριστικά.

Εκ μέρους της ΕΕΔΥΕ, ο αντιπρόεδρος Νίκος Φωτιάδης - που πήρε μέρος και στις δύο ελληνικές αποστολές που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη μέσα στο Δεκέμβρη - επισήμανε δύο στοιχεία: Το πρώτο έχει να κάνει με τα Δικαστήρια Κρατικής Ασφάλειας, που υπάρχουν στην Τουρκία και δηλώνουν τη «στυγνή στρατιωτικοπολιτική δικτατορία». Το δεύτερο έχει να κάνει με τον αντιτρομοκρατικό νόμο της γειτονικής χώρας, που στέλνει στις φυλακές όποιον έχει διαφορετική άποψη απ' αυτή της εξουσίας. Ενας νόμος, που όπως τόνισε ο Ν. Φωτιάδης, «πρέπει να προβληματίσει και εμάς, αφού η κυβέρνηση έχει υπογράψει με τις ΗΠΑ αντιτρομοκρατική συμφωνία, που το περιεχόμενό της ακόμη αγνοεί το ελληνικό Κοινοβούλιο»!

Μίλησε ακόμη ο Αντώνης Δραγανίκος, συνδικαλιστής των μισθωτών τεχνιτών, που βρέθηκε στην Πόλη μαζί με βελγική αντιπροσωπεία. Ο Αντ. Δραγανίκος αναφέρθηκε κυρίως στην κατάσταση των τουρκικών φυλακών, λέγοντας πως οι παλιές φυλακές είναι σε μεγάλο βαθμό κατεστραμμένες (είναι χαρακτηριστικό πως σε 20 απ' αυτές έπεσαν 20.000 βόμβες αερίων κατά τη διάρκεια της επίθεσης), ενώ οι καινούριες - τα λευκά κελιά, δηλαδή - «είναι σκέτα γιαπιά, δεν υπάρχει στοιχειώδης εξοπλισμός, ούτε καν θέρμανση». Το ποιο τραγικό πάντως των όσων ελέχθησαν χτες, είναι πως στα λευκά κελιά οδηγήθηκαν οι απεργοί πείνας μέχρι θανάτου, χωρίς τα ρούχα τους, με το κράτος να λέει πως αυτό έγινε για λόγους ασφαλείας! Οπως τραγική είναι η μαρτυρία που μετέφεραν οι εκπρόσωποι της αντιπροσωπείας, πως σ' αυτές τις φυλακές κάθε βράδυ παίζονται στρατιωτικά εμβατήρια και η κόλαση ολοκληρώνεται με τις «αγέλες των δεσμοφυλάκων» που περνούν από κάθε κελί και ξυλοκοπούν τους εξαθλιωμένους πλέον απεργούς...