Πριν τα σημερινά προγράμματα, τα πεντάμηνα υλοποιούνταν από ΜΚΟ, με τα ίδια προβλήματα για τους εργαζόμενους

Η πρωτοβουλία του Συνδικάτου κατέληξε στη συγκρότηση Επιτροπής Εργαζομένων στα «πεντάμηνα» της «κοινωφελούς εργασίας», η οποία καλείται να παίξει σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση των εργαζομένων, στην οργάνωση παρεμβάσεων για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, στην προβολή και τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους.

Την εισήγηση στη σύσκεψη έκανε, εκ μέρους της διοίκησης του Συνδικάτου ΟΤΑ, ο Βασίλης Πετρόπουλος. Τόνισε τη σημασία που έχει για το Συνδικάτο η ενότητα και η αλληλεγγύη των εργαζομένων, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας με την οποία δουλεύουν: «Στο πρόσωπό σας και στην εργασιακή σας σχέση βλέπουμε το μαύρο μέλλον που ετοιμάζουν για όλους μας», υπογράμμισε.

Στάθηκε ιδιαίτερα στους μισθούς-ψίχουλα, την άρνηση του δικαιώματος των εργαζόμενων στην άδεια, κανονική ή αναρρωτική, τη μη πληρωμή των αργιών, την απαγόρευση ακόμα και της απεργίας, την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην κοινωφελή εργασία, σημειώνοντας ότι στόχος τους είναι να καταργηθεί κάθε εργασιακό δικαίωμα, κάθε έννοια σταθερής και μόνιμης δουλειάς.

Υπενθύμισε ότι αυτές οι συνθήκες απασχόλησης δεν είναι νέες, αφού έχουν προηγηθεί τα «πεντάμηνα» μέσω ΜΚΟ, τα «stage», τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης. Εξάλλου, όπως επισήμανε, η ΕΕ έχει ανοίξει το δρόμο, ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας του '90, μέσα από τη συνθήκη του Μάαστριχτ, για την «κυκλική εναλλαγή σε θέσεις απασχόλησης».

Στάθηκε ακόμα στην ευθύνη που φέρουν οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, δίπλα στην ΕΕ, την κυβέρνηση και τους Δημάρχους. Για παράδειγμα, η ΓΣΕΕ συμμετείχε, μέσω του ΙΝΕ, ως εργοδότης στην υλοποίηση των «πεντάμηνων». Αντίστοιχα, η ΠΟΕ-ΟΤΑ, που δήθεν ενδιαφέρεται για τα προβλήματα των εργαζομένων στα «πεντάμηνα», έχει διαγράψει από τη δύναμή της σωματεία μόνο και μόνο επειδή γράφουν μέλη τους όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση.

Το λόγο πήραν εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην «κοινωφελή εργασία», που σκιαγράφησαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν: Η καταβολή των δεδουλευμένων καθυστερεί, οι μισθοί τους συρρικνώνονται, αφού δεν αμείβονται για τις αργίες, γίνονται «μπαλάκι» ανάμεσα στον ΟΑΕΔ και τους Δήμους για τα δεδουλευμένα.

«Εχω δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα, σε δύσκολες θέσεις δουλειάς και δεν περίμενα τέτοιες συνθήκες εργασίας στο λεγόμενο "δημόσιο"», ανέφερε εργαζόμενη στο Δήμο Περάματος. Περιέγραψε πώς εργάζονται στην καθαριότητα, χωρίς να τους έχουν χορηγηθεί ρούχα και παπούτσια, πως ανάμεσά τους βρίσκονται πολλές γυναίκες που είναι ανασφάλιστες, μητέρες, που μετά από τη δουλειά σε αυτές τις συνθήκες, γυρίζουν σπίτι να φροντίσουν τα παιδιά τους. Επιπλέον, ο Δήμος επιχείρησε να τις χρησιμοποιήσει ως απεργοσπαστικό μηχανισμό για να σπάσει την απεργία των καθαριστριών στα σχολεία.

Καθαριότητα, δουλειά στη χωματερή, ακόμα και ασφαλτόστρωση: Κάθε μέρα ο Δήμος Σαρωνικού τους αναθέτει και μια διαφορετική εργασία, όπως είπε εργαζόμενος, πάντα χωρίς να τους διαθέτει τα απαραίτητα μέσα προστασίας. Αντίστοιχα, στην Ηλιούπολη χρειάστηκε η παρέμβαση του Σωματείου για να πάρουν οι εργαζόμενοι Μέσα Ατομικής Προστασίας (γάντια, μάσκα, γάλα μετά από τη βάρδιά τους).

Αν και τοποθετήθηκαν στην Περιφέρεια, 8 νοσηλευτές και νοσηλεύτριες βρέθηκαν να δουλεύουν στο νοσοκομείο «Αττικόν», χωρίς να έχουν ούτε καν γάντια. Εργαζόμενη σε παιδικό σταθμό στην Καισαριανή αναγκάζεται να πηγαίνει στη δουλειά άρρωστη, αφού για αυτή δεν υπάρχει αναρρωτική άδεια.

Ηδη το Συνδικάτο έχει προχωρήσει σε κινητοποιήσεις στον ΟΑΕΔ και σε Δήμους, κατά κύριο λόγο για την έγκαιρη πληρωμή των εργαζομένων στα «πεντάμηνα». Οι παρεμβάσεις και η κινητοποίηση των εργαζομένων είχαν αποτέλεσμα, με την πίεση που άσκησαν.

Ακόμα, το Συνδικάτο έχει αποσπάσει δέσμευση από τον ΟΑΕΔ πως θα δοθεί λύση ώστε οι εργαζόμενοι να πληρώνονται, ως μισθωτοί, για 25 μέρες το μήνα και να μη χάνουν το μεροκάματο της αργίας. Με τη συγκρότηση της Επιτροπής, το Συνδικάτο έχει βάλει τη βάση για νέες κινητοποιήσεις που θα θέσουν στο επίκεντρο κάθε ένα από τα προβλήματα των εργαζομένων στην «κοινωφελή εργασία».

Μια πρώτη παρατήρηση, είναι η ωμή παραδοχή του ΣΥΡΙΖΑ ότι αν κυβερνήσει, δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, γιατί είναι συνυφασμένη με τον καπιταλισμό που θα διαχειριστούν. Πολύ περισσότερο, δεν υπόσχεται τη δημιουργία θέσεων μόνιμης και σταθερής εργασίας. Αντίθετα, λέει ότι θα διαχειριστεί την ανεργία, και μάλιστα με τον ίδιο τρόπο που το κάνει σήμερα η κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις: Με προγράμματα της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, που ανακυκλώνουν την ανεργία, εξασφαλίζουν στους κεφαλαιοκράτες φτηνούς εργαζόμενους. Το γεγονός ότι βάζουν τάχα τη «ρήτρα απασχόλησης», θέλοντας να δείξουν ότι διαφοροποιούνται στον τρόπο που εφαρμόζονται αυτά τα προγράμματα, δεν αλλάζει την ουσία. Οτι, δηλαδή, οι κεφαλαιοκράτες ωφελούνται απ' αυτά, τους εξοπλίζουν στην επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων.

Ετσι, ένα καραμπινάτο αντεργατικό εργαλείο, οι λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές», παίρνει τη θέση που του αξίζει στο μείγμα διαχείρισης που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέσω αυτού του εργαλείου υπονομεύτηκε η όποια προστασία δινόταν στους ανέργους, συμπιέστηκαν και συρρικνώθηκαν τα επιδόματα ανεργίας, αντικαταστάθηκαν από πάσης φύσεως προγράμματα ενίσχυσης των επιχειρήσεων και επί της ουσίας «ανακύκλωσης» της ανεργίας.

Η αστική προπαγάνδα φορτώνει στους ανέργους τη ρετσινιά ότι με τα επιδόματα βολεύονται με την κατάστασή τους, δεν επιδιώκουν να ξαναμπούν στην αγορά εργασίας, όταν η πραγματικότητα είναι ότι η «αγορά εργασίας» δεν τους χωρά, δεν μπορεί να τους απορροφήσει, δεν υπάρχουν και δεν μπορεί να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για όλους τους ανέργους. Κατηγορούν τους ανέργους ότι παρασιτούν σε βάρος της κοινωνίας, για να δικαιολογήσουν το χρήμα που δίνεται στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο μεταφέρονται εδώ και δεκαετίες στα ταμεία των επιχειρήσεων, την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι δεν έχουν ούτε ένα κομμάτι ψωμί.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ταυτόχρονα με την εγκατάλειψη των ανέργων, μέσω όλων αυτών των προγραμμάτων προσωρινής απασχόλησης, ανασφάλιστης εργασίας, ψευτοκατάρτισης και δήθεν «ευκαιριών απασχόλησης» με ημερομηνία λήξης, κυβερνήσεις και Ευρωπαϊκή Ενωση διαμορφώνουν ένα νέο εργατικό δυναμικό, φθηνό και ευέλικτο, ευάλωτο και κακοπληρωμένο.

«Εκπαιδεύουν» - προϊούσας της καπιταλιστικής κρίσης - μεγάλα τμήματα της νέας γενιάς σε όλο και χαμηλότερες απαιτήσεις. Πρόκειται για προγράμματα που αξιοποιήθηκαν για να επεκταθεί η «ευελιξία» στον ιδιωτικό τομέα και στη συνέχεια και στο Δημόσιο, για να χτυπηθούν εργασιακά δικαιώματα, να επεκταθούν ατομικές συμβάσεις εργασίας, να συρρικνωθούν οι μισθοί. Με μια λέξη, να γίνει πιο φθηνή η τιμή της εργατικής δύναμης. Ουσιαστικά, αυτή την πραγματικότητα θα διαχειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, στο πρόγραμμά του έχει και άλλες μορφές «αντιμετώπισης της ανεργίας», που έχουν επεξεργαστεί αστικά επιτελεία και εφαρμόζονται στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Οπως, για παράδειγμα, αυτό των «συνεταιρισμών ανέργων», που είναι θνησιγενείς και δεν εξασφαλίζουν στοιχειωδώς ικανοποιητικό εισόδημα.

Οσο για τους «όρους» που πρέπει να τεθούν για την εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων, τους οποίους επικαλείται η «Αυγή», αυτοί μπαίνουν μόνο για «ξεκάρφωμα». Αλλωστε, τέτοιοι όροι, όπως η μη ύπαρξη απολύσεων και η διατήρηση των θέσεων για κάποιο χρονικό διάστημα μετά το τέλος του προγράμματος, μπήκαν σε πολλά απ' αυτά που κατά καιρούς εφαρμόστηκαν.

Ακόμα όμως και όπου εφαρμόζονται, οι όροι αυτοί δεν αλλάζουν τον βαθιά ταξικό χαρακτήρα των προγραμμάτων και εννοείται ότι δεν αντιμετώπισαν ούτε το πρόβλημα της ανεργίας. Πέτυχαν όμως πέρα για πέρα τους στόχους που έθεταν η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι εθνικές κυβερνήσεις, ως όπλο που στράφηκε κατά ολόκληρης της εργατικής τάξης και των δικαιωμάτων της.