Από τις εργασίες της Συνόδου

Στην πρώτη σύνοδο της Κοινότητας είχε εγκριθεί η λεγόμενη Διακήρυξη του Καράκας, στην οποία διατρανωνόταν η «κοινή διάθεση των χωρών να αντιμετωπίσουν από κοινού τις συνέπειες της κρίσης που αντιμετωπίζουν οι βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες». Το 2013, με τη λεγόμενη Διακήρυξη του Σαντιάγκο, ενσωματώθηκαν στην Κοινότητα η Κούβα (είναι τώρα στην προεδρία για ένα χρόνο), η Κόστα Ρίκα και η Αϊτή, ενώ το 2015 την προεδρία συμφωνήθηκε να έχει το Εκουαδόρ. Στις διακηρύξεις της περιλαμβάνονται η καταγγελία του αποκλεισμού των ΗΠΑ κατά της Κούβας, η στήριξη της Αργεντινής για την υπόθεση των νησιών Μαλβίνες (που την κυριαρχία τους αμφισβητεί η Βρετανία).

Στα αξιοσημείωτα της συνάντησης είναι ότι θα συμμετάσχει και ο γγ του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ), Χοσέ Μιγκέλ Ινσούλσα. Ο ΟΑΚ είναι ο οργανισμός που το 1962 με παρέμβαση των ΗΠΑ εκδίωξε την Κούβα.

Σύμφωνα με την προετοιμασία που έχει γίνει από εθνικές συντονιστικές επιτροπές υπάρχει ένα προσχέδιο απόφασης με 80 σημεία το οποίο περιλαμβάνει, όπως δηλώνεται ανάμεσα σε άλλα, το σεβασμό στο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό σύστημα της κάθε χώρας, ενώ οι υπουργοί Εξωτερικών έχουν συμφωνήσει στην έγκριση 28 ντοκουμέντων. Μια από τις προτάσεις, που έχει γίνει αποδεκτή, είναι να ανακηρυχθεί ο Τσάβες ως «ο μεγάλος εμπνευστής της δημιουργίας της Κοινότητας Χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής».

Το άνοιγμα των εργασιών της Συνόδου έκανε ο Πρόεδρος της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, που τόνισε τη σημασία της περιφερειακής συνεργασίας για την αντιμετώπιση κοινών προβλημάτων.

Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτή την ένωση αλλά και στις πολλές που υπάρχουν στην περιοχή παίζει ο «γίγαντας» της υποηπείρου Βραζιλία, αλλά και η Αργεντινή, που ενδιαφέρονται να προωθήσουν τα συμφέροντα μεγάλων μονοπωλιακών τους ομίλων. Η Κοινότητα επίσης έχει κάνει συναντήσεις με την ΕΕ, την Κίνα, τον Αραβικό Σύνδεσμο και επιχειρεί να αναβαθμίσει το ρόλο των αστικών τάξεων στην παγκόσμια σκακιέρα.

Η συγκεκριμένη διακρατική ένωση καπιταλιστικών κρατών προωθείται με τα συνθήματα ότι μπορεί να έχει κοινωνικό περιεχόμενο με προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας και του αναλφαβητισμού, ενώ προωθούνται ουτοπικές απόψεις περί «ισόρροπης ανάπτυξης», ανάπτυξη δηλαδή χωρίς καπιταλιστικές κρίσεις!!

Γίνεται φανερό ότι και σε αυτήν την περιοχή του πλανήτη χωρίς σύγκρουση με την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία δεν μπορεί να υπάρξουν ριζικές αλλαγές υπέρ των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

• Στην Κούβα, η Πρόεδρος της Βραζιλίας, Ντ. Ρουσέφ, και ο Πρόεδρος Ραούλ Κάστρο εγκαινίασαν τον πρώτο σταθμό κοντέινερ στη λεγόμενη Ειδική Οικονομική Ζώνη του Μαριέλ, όπου με βραζιλιάνικα κεφάλαια κατασκευάστηκε ένα υπερσύγχρονο λιμάνι, που στόχος είναι να γίνει σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο. Η συγκεκριμένη ζώνη προορίζεται να δεχτεί «επενδύσεις» από διάφορους τομείς από δεκάδες χώρες του κόσμου που έχουν δείξει ενδιαφέρον, ανάμεσά τους η Κίνα, η Βρετανία, ο Καναδάς. Από την κουβανική κυβέρνηση το όλο εγχείρημα δηλώνεται ότι θα συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας και θα αποτελεί την πρώτη πύλη για το εξωτερικό εμπόριο.

Μέτρα συνολικού ύψους 60 δισ. ευρώ μέχρι το 2017 ζήτησαν οι Γάλλοι βιομήχανοι στην προχτεσινή συνάντηση των «κοινωνικών εταίρων», που έγινε στο πλαίσιο του «Συμφώνου Ευθύνης» που ανήγγειλε ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, στις 14 Γενάρη.

Βγαίνοντας από συνάντηση με τον πρωθυπουργό της Γαλλίας, Ζαν Μαρκ Ορό, ο πρόεδρος της Ενωσης των Γάλλων βιομηχάνων MEDEF, Πιέρ Γκατάζ, δήλωσε: «Θυμίσαμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε πει ότι υπάρχει έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που έπρεπε να μειωθεί μέχρι το 2020 κατά 116 δισ. ευρώ... Θεωρούμε ότι το να τεθεί ως επιδίωξη το μισό ως το 2017 θα ήταν ένας καλός στόχος, μέσα από τη μείωση κατά 35 δισ. στο κόστος εργασίας και 25 δισ. στους φόρους». Ενώ, μεταξύ άλλων, πρόσθεσε: «Δε θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας εφόσον οικονομικά και κοινωνικά μέτρα δεν εφαρμοστούν. Η εργασία - θα το υπενθυμίζω πάντα - δεν είναι παρά η συνέπεια μέτρων ανακούφισης και αποκατάστασης της ασφυξίας της γαλλικής οικονομίας... Να μην περιμένουμε ότι με το πάτημα ενός κουμπιού θα δημιουργηθούν δουλειές αύριο το πρωί, αυτό θα έρθει ως αποτέλεσμα της εμπιστοσύνης που πρέπει να αποκατασταθεί».

Από τη μεριά των συνδικάτων, ο Τιερύ Λεπαόν, από τη CGT, διαμαρτυρήθηκε επειδή «δε δόθηκε κανένα αντάλλαγμα μεταξύ κυβέρνησης - Medef που να δικαιολογεί τα 30 δισ. ευρώ βοήθειας προς τις επιχειρήσεις... Φτάσαμε στη χώρα να έχει δοθεί βοήθεια ύψους 230 δισ. ευρώ στις επιχειρήσεις χωρίς να μπορούμε να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα». Ο Ζαν Κλοντ Μεϊγύ, από τη FO, σημείωσε ότι «τα ανταλλάγματα, όσον αφορά τις προσλήψεις, είναι δυνατά μόνο με στοχευμένα μέτρα. Κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει τις εταιρείες να κάνουν προσλήψεις». Ετοιμη να συμφωνήσει με το Σύμφωνο εμφανίστηκε η CFTC, με τον εκπρόσωπό της, Φιλίπ Λουί, να δηλώνει, ωστόσο, διαφωνία με την κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων που ανήγγειλε ο Ολάντ στις 14 Γενάρη.

Στις 14 Γενάρη, ο Γάλλος Πρόεδρος ανακοίνωσε φοροελαφρύνσεις που θα εξασφαλίζουν στην εργοδοσία κάθε χρόνο 35 δισ. ευρώ, μείωση «μισθολογικού κόστους» 4% φέτος και 6% το 2015, περικοπές σε κοινωνικές παροχές (Ασφάλιση-περίθαλψη) κ.τ.λ. Η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, δήλωσε ότι οι προτάσεις Ολάντ είναι βήματα «προς τη σωστή κατεύθυνση» για τη μείωση της ανεργίας. Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Γαλλίας, Κριστιάν Νουαγέρ, είχε καλέσει σε γρήγορη εφαρμογή του Συμφώνου που είναι «ό,τι ακριβώς χρειάζεται για να έρθει ανάπτυξη».

Πάντως, η ανεργία στη Γαλλία σημείωσε νέο ιστορικό υψηλό, καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Εργασίας, όσοι υπέβαλαν αιτήσεις για επίδομα ανεργίας αυξήθηκαν το Δεκέμβρη κατά 10.200. Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν εγγραφεί στους σχετικούς καταλόγους της χώρας (εξαιρουμένων των λεγόμενων «υπερπόντιων κτήσεων») ανήλθε σε 3.303.200 τον περασμένο μήνα, φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα από όταν άρχισαν να τηρούνται σχετικά δεδομένα. Το ποσοστό της ανεργίας αυξήθηκε κατά 0,3% από το Νοέμβρη του 2013 και κατά 5,7% από το Δεκέμβρη του 2012.

Το υπουργείο ισχυρίστηκε ότι υπάρχει επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης της ανεργίας, αναφέροντας ότι το 2013 εντάχτηκαν στους καταλόγους των ανέργων 177.800 πρόσωπα, από 283.800 το 2012.

ΤΟΚΙΟ - ΣΕΟΥΛ - ΠΕΚΙΝΟ.--

Σε αναθεώρηση σχολικών βιβλίων ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει το υπουργείο Παιδείας της Ιαπωνίας ώστε στα μαθήματα της Ιστορίας και της Γεωγραφίας να «διδάσκονται» ως «αδιαίρετο μέρος» της ιαπωνικής επικράτειας περιοχές στην Ανατολική Κινεζική Θάλασσα οι οποίες όμως αποτελούν διαφιλονικούμενες ζώνες με άλλες χώρες.

«Από εκπαιδευτικής άποψης είναι φυσικό μια χώρα να μαθαίνει στα παιδιά της τα αδιαίρετα τμήματα των εδαφών της», δήλωσε χτες ο υπουργός Παιδείας, Χακουμπούν Σιμομούρα. «Σε συνεργασία με το υπουργείο Εξωτερικών θα εξηγήσουμε τη θέση μας στους γείτονές μας», πρόσθεσε. Η κίνηση προκάλεσε την άμεση αντίδραση Κίνας και Νότιας Κορέας, καθώς τα νέα βιβλία αναφέρουν ως ιαπωνικά τα νησιά Σενκάκου (γιαπωνέζικα) / Ντιαογιού (κινεζικά), τα οποία διεκδικεί και η Κίνα και το τελευταίο δίμηνο έχουν γίνει αφορμή για σοβαρές εντάσεις στις σχέσεις των δύο χωρών. Επιπλέον, με την αναθεώρηση θα αναφέρεται ως ιαπωνικό και το - σήμερα - ελεγχόμενο από τη Νότια Κορέα νησιωτικό σύμπλεγμα Ντόκντο (Τακεσίμα στα ιαπωνικά), το οποίο μάλιστα φέρεται να διεκδικεί και η Λαϊκή Δημοκρατία Κορέας. Αν και πρόκειται για μερικές ακατοίκητες βραχονησίδες, εκτιμάται ότι βρίσκονται σε περιοχή με πολύ σημαντικά αλιεύματα, άρα «ελκυστική» για τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των Τροφίμων και πολύ κοντά μάλιστα στις μεγάλες αγορές της Νοτιοανατολικής (και όχι μόνο) Ασίας, όπου επιπλέον το ψάρι αποτελεί βασικό συστατικό διατροφής.

Σύμφωνα με το κινεζικό πρακτορείο Σινχουά, είναι ασυνήθιστη η αναθεώρηση των βιβλίων μια τέτοια εποχή, καθώς αυτή γίνεται κανονικά κάθε 10 χρόνια και η τελευταία έγινε το 2008 - 2009.

Το υπουργείο Εξωτερικών της Νότιας Κορέας κάλεσε τον Ιάπωνα πρέσβη για να διαμαρτυρηθεί, ενώ σε δημόσια δήλωσή του σημείωσε ότι «ζητά από την Ιαπωνία να αποσύρει άμεσα» τις αλλαγές που - όπως είπε - θα διδάξουν τα παιδιά λανθασμένες αξιώσεις πάνω στα νησιά.

Οι προκλήσεις είναι ενταγμένες στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στην Ασία και τον Ειρηνικό που κλιμακώνεται, με τα πλούσια ενεργειακά αποθέματα της Κινεζικής Θάλασσας (Νότιας και Ανατολικής), το φυσικό πλούτο (αλιεία, ορυκτά) και τα εμπορικά περάσματα να είναι στο στόχαστρο μονοπωλιακών ομίλων.