«Το 2013, το ΔΣ του ΕΕΤΕ συγκρότησε επιτροπή καλλιτεχνών για τη μελέτη πρότασης για τη δημιουργία ηλεκτρονικού αρχείου, έκδοσης και έκθεσης με θέμα:

«1936 - 2014 Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση»

Με δύο σκέλη:

α) ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Η τέχνη της Εθνικής μας Αντίστασης από τη Δικτατορία του Μεταξά, στην περίοδο της Αντίστασης & του Εμφυλίου (περίοδος 1936 - '49) και η τέχνη της φυλακής και της εξορίας, ως το 1974.

β) Αντίσταση Τώρα, έκθεση εικαστικών τεχνών των μελών του ΕΕΤΕ, με σύγχρονα έργα, Εκθεση που διοργανώνεται με πρόσκληση ενδιαφέροντος προς όλους τους Εικαστικούς καλλιτέχνες - μέλη του ΕΕΤΕ.

Για το ιστορικό κομμάτι της όλης διοργάνωσης, το ΕΕΤΕ έχει ζητήσει το Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων στο Πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ - ΕΣΑ)».

Οπως αναφέρει το ΕΕΤΕ: «Με στόχο να "ανοίξει" το θέμα για την Τέχνη της περιόδου 1936 - 1974, διοργανώνουμε ένα εργαστήριο Ιστορίας Τέχνης - προσέγγισης των εικαστικών τεχνών της περιόδου αυτής, στο οποίο θα κατατεθούν μαρτυρίες και στοιχεία ως εισαγωγή, ώστε να προχωρήσουμε στο μέλλον σε μια αναλυτική παρουσίαση των εικαστικών τεχνών ανά περίοδο. Απευθυνόμαστε πλατιά σε όλους τους ιστορικούς Τέχνης, τις αντιστασιακές οργανώσεις, τις Οργανώσεις των Εξορίστων, των πολιτικών προσφύγων, σε όσους έχουν στοιχεία και πηγές, ώστε στο εργαστήριο αυτό ο καθένας να μπορέσει να προσεγγίσει γνωστούς και άγνωστους καλλιτέχνες, στοιχεία από τη δράση των εικαστικών και το λαϊκό κίνημα στις πολύ δύσκολες εκείνες συνθήκες.

Η πλειοψηφία των εικαστικών καλλιτεχνών πήρε μέρος στην Αντίσταση κατά των κατακτητών. Από μαρτυρίες, άλλοι πήραν μέρος ενεργά, συμμετείχαν οργανωμένα, κάποιοι πολέμησαν, βγήκαν στο βουνό, κάποιοι δούλεψαν στον παράνομο μηχανισμό και τύπωναν προκηρύξεις, χαρακτικά, ανταποκρινόμενοι όπως λένε οι μαρτυρίες στο κάθε κάλεσμα του αγώνα, άλλοι πάλι εμπνεύσθηκαν και δούλεψαν αναδεικνύοντας το έπος της Αντίστασης μετά ... Πάντως, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι εικαστικοί καλλιτέχνες έδωσαν το "παρών". Και αυτό στο σύνολό του δεν έχει καταγραφεί. Η συμβολή των εικαστικών στους λαϊκούς αγώνες όχι μόνον των γνωστών, αυτών που έχουν καταχωρηθεί ως οι καλλιτέχνες της Αντίστασης αλλά όλων εκείνων των καλλιτεχνών που συμμετείχαν με τη ζωή τους ή με το έργο τους ή και με τα δύο. Και όχι μόνο των καλλιτεχνών, αλλά και των ανώνυμων αγωνιστών που ξύνοντας με το νύχι τους τοίχους στη φυλακή ζωγράφισαν, έκαναν τη δική τους τέχνη για να εκφρασθούν. Ολα αυτά για μας έχουν ιδιαίτερη αξία και κάνουμε την προσπάθεια να τα καταγράψουμε και να δώσουμε τη δυνατότητα να ανοίξει το θέμα της τέχνης ως όπλο αντίστασης...

Το ΕΕΤΕ έχει συγκροτήσει ομάδα δουλειάς με τη συμμετοχή και φοιτητών του Ιστορικού Τμήματος της ΑΣΚΤ, την οποία βοηθά ο Ιστορικός Δημήτρης Παυλόπουλος.

Ηδη, από την περασμένη άνοιξη, το ΕΕΤΕ προχώρησε και κατέγραψε ψηφιακά μαρτυρίες από 7 καλλιτέχνες που είχαν ζήσει από κοντά το έπος της Αντίστασης. Κάποιοι εν τω μεταξύ "έφυγαν" από τη ζωή.

Από το 2008 πιο έντονα, η χώρα ζει την καπιταλιστική κρίση με ολέθριες επιπτώσεις για τα φτωχά - λαϊκά στρώματα, το λαό.

Η Τέχνη από μόνη της δεν λύνει προβλήματα, μπορεί να γίνει, όμως, επιταχυντής και πυροκροτητής των αγώνων για την ηθική ανάταση του λαού και των ίδιων των καλλιτεχνών. Η τέχνη της αντίστασης, η τέχνη αυτή που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υπηρέτησε διαχρονικά τους αγώνες του λαού, είναι ανάγκη να εκφραστεί συλλογικά και σήμερα, να εκφραστεί η αναγκαιότητα της Αντίστασης, Σήμερα... Τώρα.

Το ΕΕΤΕ πήρε την πρωτοβουλία και απευθύνει ανοικτή πρόσκληση στα μέλη του τους εικαστικούς καλλιτέχνες, για συμμετοχή στη διοργάνωση "Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση 1936 - 2014", με την έκθεση "ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ", που θα φιλοξενηθεί από τον Οργανισμό Πολιτισμού - Αθλητισμού - Νεολαίας Δήμου Αθηναίων από 24 Οκτωβρίου - 30 Νοεμβρίου 2014, στη Νέα Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας στην πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο».

«Σπύρος Σαμάρας (1861 - 1917): Ο μεγάλος αδικημένος της έντεχνης ελληνικής μουσικής. (Δοκιμή βιογραφίας)». Ετσι τιτλοφορείται η μακρόχρονη έρευνα - μελέτη του διακεκριμένου ιστορικού και κριτικού της νεοελληνικής μουσικής Γιώργου Λεωτσάκου, που παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1), στις 3 Φλεβάρη.

Ο Σπυρίδων - Φιλίσκος Σαμάρας (1861 - 1917), κορυφαίος μουσουργός της Επτανησιακής Σχολής, διακεκριμένος στην όπερα, σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού, όπου παρουσιάστηκαν αρκετές συνθέσεις του. Στην Ιταλία θριάμβευσαν οι όπερες του «Φλόρα Μιράμπιλις», «Μετζέ», «La Martire», «Η δαμασμένη μαινάδα», «La storia d' amore» και στη Γερμανία οι «La Biontinetta» και «Mademoiselle de Belle-Isle». Ο Σπ. Σαμάρας μελοποίησε τον Υμνο των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα (1896), σε ποίηση του Κωστή Παλαμά, σύνθεση που καθιερώθηκε (1958) ως επίσημος ύμνος των διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων. Αποκορύφωμα της καριέρας του ήταν η όπερα «Ρέα» (1908) στη Φλωρεντία και στο Βερολίνο. Καθυστερημένα, το 1911, η όπερα αυτή ανεβάστηκε στην Αθήνα, όπου γενικότερα το έργο του δε βρήκε τη θέση που του άξιζε.

Η Μαρία Φαραντούρη, συμμετέχοντας στον κύκλο συναυλιών που διοργανώνονται στον Παρνασσό (πλ. Καρύτση), θα δώσει ρεσιτάλ για φωνή και πιάνο, στο χώρο της ιστορικής αίθουσας, την Τρίτη 18 Φλεβάρη, στις 8.30 το βράδυ. Στο πρώτο μέρος της συναυλίας, συνοδεία στο πιάνο του σπουδαίου μουσικού Τάκη Φαρατζή, η Φαραντούρη θα ταξιδέψει το κοινό στην ελληνική μουσική και ποίηση μέσα από τραγούδια - σταθμούς στη σημαντική καλλιτεχνική της πορεία, τραγούδια που χάραξαν ανεξίτηλα τα αποτυπώματά τους στη συλλογική μνήμη αυτού του τόπου. Στο δεύτερο μέρος, η καλλιτέχνης που ουδέποτε σταμάτησε να πειραματίζεται και να τολμά, θα συστήσει στο κοινό το εξαμελές μουσικό και φωνητικό σύνολο CAROUSEL, που, από το 2000, έχει συνεχή παρουσία στον ελληνικό χώρο. Το σχήμα αυτό θα συμπράξει μαζί της σε ένα ρεπερτόριο με λαϊκά τραγούδια από περιοχές της Βορείου Μεσογείου: Τη Νότια Ιταλία και τις ελληνόφωνες περιοχές της Καλαβρίας, τη Σαρδηνία και την Προβηγκία, αλλά και την Κορσική με τις καθηλωτικές πολυφωνικές μελωδίες.