Ο Λέτα φεύγει, ο Ρέντσι έρχεται, η φιλομονοπωλιακή πολιτική καλά κρατεί...

Παραιτήθηκε τελικά την Παρασκευή ο Ιταλός πρωθυπουργός Ενρίκο Λέτα, σε μια προσπάθεια εναλλαγής του προσωπικού της αστικής τάξης σε μια περίοδο που διευρύνονται τα ζόρια διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης. Τη διαμάχη στο Δημοκρατικό Κόμμα που τον οδηγεί και κατά πάσα πιθανότητα στον πρωθυπουργικό θώκο, κέρδισε ο φέρελπις αστός πολιτικός ο 39χρονος γραμματέας του Ματέο Ρέντσι, νυν δήμαρχος Φλωρεντίας. Αυτό που εμφανίζεται ως πλεονέκτημα του «άφθαρτου νέου» είναι ότι θα προχωρήσει τις «μεταρρυθμίσεις» που καθυστέρησε ο Λέτα. Βέβαια, η κατεύθυνση της πολιτικής είναι ίδια και δεδομένη η προσπάθεια ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας - της τρίτης οικονομίας στην ΕΕ - με συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Στο εγχείρημα αυτό που φαίνεται να υπάρχει και η στήριξη των άλλων κομμάτων που συμμετέχουν στην αστική κυβέρνηση συνεργασίας του Κόμματος «Επιλογή Πολιτών» του Μ. Μόντι και η Νέα Κεντροδεξιά του Ανζελίνο Αλφάνο που προήλθε από τη συμμαχία «Λαός της Ελευθερίας» του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Και ο Μπερλουσκόνι με τη «Φόρτσα Ιτάλια» δηλώνει έτοιμος να συμβάλει στο σχηματισμό κυβέρνησης. Η «Λίγκα του Βορρά» και το λεγόμενο Κίνημα των Πέντε Αστέρων, του λαϊκιστή κωμικού Μπέπε Γκρίλο δηλώνουν ότι δε θα πάρουν μέρος στις διαβουλεύσεις.

Ενδιαφέρον έχει και ο τρόπος που υποδέχονται την υπό διαμόρφωση νέα ιταλική κυβέρνηση και οι εταίροι ιμπεριαλιστές στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο δήλωσε χαρακτηριστικά: «Εχω ήδη συναντηθεί μαζί του πολλές φορές και μου φαίνεται ότι είναι ένας βαθιά αφοσιωμένος Ευρωπαίος που ενδιαφέρεται έντονα να προωθήσει τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τη θέση της Ιταλίας, παραμένοντας πάντα πολύ πιστός στο ευρωπαϊκό σχέδιο». Πρόσθεσε δε με νόημα ότι η ΕΕ έχει εμπιστοσύνη «στην προθυμία και την ικανότητα της Ιταλίας να προωθήσει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειές της, ενόψει και της ανάληψης της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τη χώρα, την 1η Ιούλη», μετά την Ελληνική Προεδρία.

Ο εκπρόσωπος της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ, Στέφεν Ζάιμπερτ, είπε ότι «η Ιταλία είναι και θα παραμείνει πολύ σημαντικός εταίρος μας στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη» και ευχήθηκε «οι ηγέτες όλων των δημοκρατικών κομμάτων να συμφωνήσουν γρήγορα μεταξύ τους για μια σταθερή λύση».

Η περίπτωση της Ιταλίας αποδεικνύει ότι για την αστική τάξη, προκειμένου να προχωρήσει τις αναδιαρθρώσεις δεν τίθεται θέμα ακυβερνησίας και βρίσκονται «λύσεις» από δυνάμεις που τους συνδέει η ίδια στρατηγική πλεύση υπέρ του κεφαλαίου, που βέβαια είναι ενάντια στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Δίχως ουσιαστική πρόοδο έληξε και η δεύτερη φάση των συνομιλιών της ειρηνευτικής συνδιάσκεψης για τη Συρία στη Γενεύη καθώς οι δύο αντιτιθέμενες πλευρές συνέχισαν να βάζουν διαφορετικές προτεραιότητες στις προσπάθειες για εξεύρεση πολιτικής λύσης στη συριακή σύγκρουση, με την κάλυψη, εννοείται, ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, πρωτίστως ΗΠΑ και Ρωσίας.

Η συριακή κυβερνητική αντιπροσωπεία εξακολούθησε να θέτει ως πρώτη προτεραιότητα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στη Συρία, εμφανιζόμενη αυτή τη φορά περισσότερο διατεθειμένη να συζητήσει, υπό προϋποθέσεις, το θέμα συγκρότησης ενός συριακού «μεταβατικού» κυβερνητικού φορέα.

Η αντιπολιτευόμενη αντιπροσωπεία του «Εθνικού Συνασπισμού» εξακολούθησε να θέτει ως προτεραιότητα τη συγκρότηση ενός κυβερνητικού «μεταβατικού» φορέα, δείχνοντας, έστω και ελάχιστα, μία μεγαλύτερη ελαστικότητα στις ανησυχίες της κυβερνητικής αντιπροσωπείας για τις εξτρεμιστικές οργανώσεις που πολεμούν στα εμπόλεμα πεδία.

Οι ανεπίλυτες, επί του παρόντος, δυσκολίες στο τραπέζι των συνομιλιών της «Γενεύης ΙΙ» δεν έμελλε παρά να διαπιστωθούν την Παρασκευή από τον διεθνή μεσολαβητή του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου για τη Συρία, Λακχντάρ Μπραχίμι. Αφησε, εντούτοις, ανοιχτό το ενδεχόμενο για έναν τρίτο γύρο διαπραγμάτευσης.

Αξίζει πάντως να επισημανθεί πως οι διπλωματικές διεργασίες παίζονταν όλη την περασμένη βδομάδα σε διπλό ταμπλό, καθώς παράλληλα με τις συνομιλίες της Γενεύης, διαδραματίζονταν πυρετώδεις αντιπαραθέσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη γύρω από δύο σχέδια απόφασης.

Το πρώτο σχέδιο είχε υποβληθεί από τους πρέσβεις Αυστραλίας, Λουξεμβούργου και Ιορδανίας (σε ανοιχτή γραμμή με Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Παρίσι), επιδιώκοντας την επιβολή τελεσίγραφου 15 ημερών, συνοδεία πιθανών κυρώσεων κατά της συριακής κυβέρνησης, προσπαθώντας να την αναγορεύσει αποκλειστικά υπεύθυνη για τη συνέχιση της «βίας» στα πεδία των συγκρούσεων και την επιδείνωση της κατάστασης των αμάχων...

Το σχέδιο αυτό προκάλεσε την άμεση αρνητική αντίδραση της Μόσχας, που έσπευσε να το χαρακτηρίσει σαν προσπάθεια επαναφοράς στο προσκήνιο του σεναρίου «στρατιωτικής λύσης», με πρόσχημα όχι τα συριακά χημικά όπλα, όπως είχε γίνει τον περασμένο Σεπτέμβρη, αλλά την «ανθρωπιστική κρίση». Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατηγόρησε μάλιστα τις δυτικές χώρες πως προσπαθούν να σαμποτάρουν την εξεύρεση πολιτικής λύσης στις διαπραγματεύσεις στη Γενεύη. Ετσι, η Μόσχα παρουσίασε ένα εναλλακτικό σχέδιο απόφασης στο Συμβούλιο Ασφαλείας, με κεντρικό στόχο την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (ει δυνατόν από ένα κοινό μέτωπο συριακής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης), τον τερματισμό της βίας και τη διευκόλυνση της ανθρωπιστικής βοήθειας στα μέτωπα των συγκρούσεων...

Στο περιθώριο όλων αυτών εντείνονται οι προετοιμασίες για την έναρξη της καταστροφής μέρους των συριακών χημικών όπλων στο αμερικανικό σκάφος «MV Cape Ray», ανοιχτά της Ανατολικής Μεσογείου, το οποίο την Πέμπτη είχε ελλιμενιστεί για ανεφοδιασμό στο ισπανικό λιμάνι Ρότα. Πληροφορίες του πρακτορείου «Ρόιτερς» ανέφεραν πως υπάρχει στα σκαριά συμφωνία ανάμεσα σε Ρωσία και ΝΑΤΟ προκειμένου να αναλάβουν από κοινού την προστασία του αμερικανικού σκάφους καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας καταστροφής του χημικού οπλοστασίου, που προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί στις 30 Ιούνη.