Γέμισαν οι πλατείες κι οι καφετέριες από ανέργους που συγχωράνε τα πεθαμένα του Τσίπρα, που ανέδειξε ως απλό ψυχοπαθή τον Κασιδιάρη. Κι έτσι με περισσή αποενοχοποιημένη ελαφράδα μπορούν πια ν' απολαμβάνουν τις κασέτες του, τη ραδιοφωνική σέξι φωνή του. Την παράμετρο να ερεθίζονται χιλιάδες γυναίκες στην ιδέα ότι το απόλυτο ναζιστο-ματσοσύμβολο θα τους ψιθυρίζει στ' αυτί γλυκόλογα, που ούτε η Εύα Μπράουν δεν αξιώθηκε, τώρα που βγήκαμε στις αγορές, θα την λάβουν σοβαρά υπόψη τους και οι μπαλτακιστές και οι μετρητές των τάσεων του πολιτικού ρεύματος.
Το έργο «συνάντησα κι ευτυχισμένους ανέργους» σε σκηνοθεσία «συλλογική» Κομισιόν - ΕΕ και διεύθυνση φωτογραφίας επιμερισμένη σε ΣΕΒ, Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών και τα λοιπά του ντόπιου κεφαλαίου, σε επικαιροποιημένο σενάριο του πρώτου υπερμνημονίου που φέρει τον ιστορικό επικό τίτλο Μάαστριχτ, έχει και πομπώδη μουσική με εφέ. Που δικαιούνται όσκαρ, βάρους τουλάχιστον 75 κιλών αμμωνιοδυναμίτιδας. Κι έγινε πιστευτή, ευτυχώς, χάρις στο κύρος μιας ζούγκλας που σε προστατεύει από τους πόνους του αστικοδημοκρατικού λουμπάγκο με νανογιλέκα.
Κι εκεί που το δημοσκοπικό ντέρμπι της τεχνητής αβύσσου που χωρίζει τον Στουρνάρα από τον Σταθάκη περί της δυναμικής της διαπραγμάτευσης με το καπιταλιστικό θεριό είχε ανάψει. Κι ενώ έφτανε το τέλος της ταινίας των εξόδιων ημερών, που προανήγγελλε τη συνέχεια-σίκουελ, με τίτλο «η έξοδος των αφεντικών με τη βοήθεια των δούλων τους», κάτι σαν Αβαταρ ένα πράμα, στην τηλεόραση έπαιζαν τον Ισπανικό Εμφύλιο σε χρηματοπιστωτική εκδοχή. Μπαρτσελόνα εναντίον Ατλέτικο Μαδρίτης. Για τη μετοχή-φανέλα. Αμα την πρόσεχες θα ήξερες. Πως έπαιζε στ' αλήθεια το Αζερμπαϊτζάν εναντίον του Κατάρ. Γκοοοοοοοοοοοόλ. The end πολιτικώς speaking!
Ο ΣΥΡΙΖΑ εστιάζει στο κατά πόσο τα «πλεονάσματα» θα είναι «αποτελεσματικά» και «βιώσιμα», δηλαδή στο αν θα είναι μόνιμα και στο κατά πόσο θα είναι αρκετά για τις ανάγκες των μονοπωλίων. Τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται στην επιδίωξη να αποδεσμευτεί μέρος των κεφαλαίων που σήμερα κατευθύνονται στην εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους, προκειμένου να διοχετευτεί στα ντόπια μονοπώλια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για βήμα ανώφελο για την οικονομία που γίνεται ενόψει εκλογών ώστε να ωφεληθεί η ΝΔ. Κάνει δε κριτική στην κυβέρνηση ότι με τη δοκιμή τώρα για έξοδο στις αγορές υπονομεύει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης για αναδιάρθρωση του χρέους, το οποίο επίσης αυξάνεται με το δανεισμό. Είναι σαφές ότι δεν διαφωνεί με την ανάγκη εξόδου στις αγορές, θεωρεί ότι χρειάζεται πρώτα η αναδιάρθρωση του χρέους, προβάλλοντας την άποψη ότι έτσι θα μεγαλώνει η ρευστότητα στους επιχειρηματίες για επενδύσεις. Αυτή τη θέση του ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να την επενδύσει με το επιχείρημα ότι με τους όρους που αυτός υποστηρίζει η έξοδος στις αγορές θα είναι «κοινωνικά δίκαιη». Συσκοτίζοντας έτσι το ότι ο δανεισμός από τις αγορές, από τις τράπεζες ή άλλα ιδρύματα - που δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα - είτε τώρα είτε αργότερα σημαίνει αντικειμενικά επιπλέον βάρη που θα κληθούν να πληρώσουν άμεσα ή μακροπρόθεσμα οι εργαζόμενοι.