Ομπάμα και Αμπε γευμάτισαν χτες σε πολυτελές εστιατόριο του Τόκιο

Στην Ιαπωνία προσγειώθηκε το βράδυ της Τετάρτης (τοπική ώρα) το προεδρικό αεροσκάφος των ΗΠΑ, μεταφέροντας τον Μπαράκ Ομπάμα στον πρώτο σταθμό της οκταήμερης περιοδείας του στην Ανατολική Ασία.

Σήμερα, ο Αμερικανός Πρόεδρος θα έχει επίσημες συναντήσεις με τον αυτοκράτορα Ακιχίτο και τον πρωθυπουργό της χώρας. Χτες, οι επαφές του περιορίστηκαν σε ένα γεύμα που είχε με τον Σίνζο Αμπε σε γνωστό εστιατόριο σούσι της ιαπωνικής πρωτεύουσας, ένα είδος συνάντησης ηγετών ασυνήθιστο για την περιοχή, αλλά γεμάτο συμβολισμούς - σύμφωνα με αναλυτές - για τις προσπάθειες του Αμπε να αναθερμάνει τις σχέσεις των δύο χωρών, μετά τους προβληματισμούς των ΗΠΑ για κινήσεις του Τόκιο όπως, π.χ., αυτές που προκαλούν τριβές με τη Σεούλ (λόγω εδαφικών διαφορών) και τις συνέπειες για τις «ισορροπίες» που απαιτούν, αναζητώντας ένα συσχετισμό δύναμης βολικό για την προώθηση των σχεδίων των αμερικανικών πολυεθνικών.

Ο Ομπάμα φτάνει στην περιοχή επιδιώκοντας να διασφαλίσει την πρόσβαση των αμερικανικών μονοπωλίων στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη καπιταλιστική αγορά της Ασίας και του Ειρηνικού. Ταυτόχρονα, μέλημα των Αμερικανών είναι και η εξασφάλιση προβαδίσματος έναντι των ανταγωνιστών τους, κύρια των Κινέζων, που αποτελούν κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή. Γι' αυτό και στο επίκεντρο των επαφών του θα βρεθούν οι διαπραγματεύσεις για τη «Δια-Ειρηνική Συμφωνία Εμπορίου» (που προς το παρόν «κολλάει» κυρίως στα συγκρουόμενα συμφέροντα αμερικανικών και ιαπωνικών εταιρειών), καθώς αν υπογραφεί, θα δημιουργηθεί μια τεράστια αγορά με όρους που δεν αποκλείεται να διαμορφώσουν σημαντικά μειονεκτική θέση για τις κινεζικές εταιρείες (η Κίνα δε συγκαταλέγεται στις συνολικά 12 χώρες που διαπραγματεύονται).

Χτες, τα διεθνή ΜΜΕ εστίασαν σε ένα από τα σημεία συνέντευξης που έδωσε ο Ομπάμα στην ιαπωνική εφημερίδα «Γιομιούρι» (Yomiuri), όπου σημείωσε ότι τα νησιά Σενκάκου (που στα κινεζικά αποκαλούνται Ντιαογιού και αποτελούν διαφιλονικούμενη περιοχή μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας στην ανατολική Κινεζική Θάλασσα) διοικούνται από την Ιαπωνία και ως τέτοια εμπίπτουν στην αμυντική συμφωνία ΗΠΑ - Ιαπωνίας. Η συμφωνία προβλέπει ότι σε περίπτωση που η Ιαπωνία δεχτεί επίθεση, οι ΗΠΑ πρέπει να την βοηθήσουν. Η επισήμανση αυτή (που δε γίνεται για πρώτη φορά) έδωσε αφορμή σε πολλούς να βγάλουν το συμπέρασμα ότι οι ΗΠΑ στέλνουν «σαφές μήνυμα» ενάντια στην Κίνα κ.τ.λ.

Ωστόσο, οι σχέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι πολύ πιο σύνθετες και καθόλου «ευθύγραμμες».

Στην ίδια συνέντευξη, ο Ομπάμα, τονίζοντας την αυξανόμενη σημασία που έχει η περιοχή για τις ΗΠΑ, σημείωσε ότι «βαθαίνουμε τους δεσμούς μας με αναδυόμενες δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ινδονησία». Ειδικά όσον αφορά την Κίνα, έκανε λόγο για «νέο μοντέλο» στις διμερείς τους σχέσεις, «βασισμένο στην πεποίθηση ότι μπορούμε να δουλέψουμε μαζί σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος, περιφερειακά αλλά και παγκόσμια». Ως τέτοια ανέφερε την «αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας», την «ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας», τις «κλιματικές αλλαγές». «Καλωσορίζουμε τη συνεχιζόμενη άνοδο της Κίνας» που «παίζει έναν υπεύθυνο ρόλο στις παγκόσμιες εξελίξεις», επισήμανε, συμπληρώνοντας βεβαίως ότι «η δέσμευσή μας με την Κίνα δεν θα γίνεται σε βάρος της Ιαπωνίας ή άλλων συμμάχων μας».

Ακόμα, ο Ομπάμα επιδοκίμασε τα σχέδια της Ιαπωνίας να αλλάξει το Σύνταγμα ώστε να μπορεί (και τυπικά) να εμπλακεί σε «ειρηνευτικές» αποστολές εκτός συνόρων.

Ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, Κιν Γκανγκ, δήλωσε ότι η συμφωνία Ιαπωνίας - ΗΠΑ είναι διακανονισμός από «την εποχή του ψυχρού πολέμου και δε θα έπρεπε να βλάπτει την εδαφική ακεραιότητα και τις δίκαιες απαιτήσεις της Κίνας».

Αύριο Παρασκευή ο Ομπάμα θα συνεχίσει το ταξίδι του στη Νότια Κορέα ενώ μετά θα βρεθεί σε Μαλαισία και Φιλιππίνες.

Ιδιαίτερη προβολή συνάντησε στον αστικό Τύπο η λεγόμενη τελευταία επίσκεψη της τρόικας στην Πορτογαλία, κάτι που εμφανίζεται ως το τέλος του μνημονίου και έξοδος στις αγορές. Μάλιστα σημειώνεται ότι «το πρόγραμμα διάσωσης» θα κλείσει με την τελευταία δόση 851 εκατομμυρίων από το δάνειο 25,7 δισεκατομμυρίων που ξεκίνησε το 2011 και των συνολικών πιστώσεων ύψους 78 δισ. Φυσικά, όλα αυτά, όπως και το δάνειο στη χώρα μας, είναι χρήματα που πάνε για την ενίσχυση των κεφαλαιοκρατών για να βγουν από την καπιταλιστική κρίση, αλλά πληρώνουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Πάντως και η λεγόμενη έξοδος από το μνημόνιο που προβάλλουν τα κυβερνητικά αστικά κόμματα στην Πορτογαλία δεν είναι απόλυτα εξασφαλισμένη, αφού το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ένα από τα μέρη της τρόικας, προειδοποιεί πως πρέπει να συνεχιστεί «μια διευρυμένη δέσμευση στη δημοσιονομική πειθαρχία», καθώς είναι αναγκαία «για να εξασφαλιστεί ότι το χρέος θα παραμείνει βιώσιμο και για να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη των αγορών».

Είναι δηλαδή φανερό ότι για την εργατική τάξη και τα εκμεταλλευόμενα στρώματα τα αντιλαϊκά μνημόνια θα είναι διαρκείας, ενώ, και σε περίπτωση μιας κάποιας σταθεροποίησης ή ανάκαμψης, αυτή δεν πρόκειται ν' αλλάξει τη σημερινή βαρβαρότητα, της απώλειας εισοδήματος και εργασιακών και κοινωνικών δικαιώματα. Δηλαδή και στην Πορτογαλία, όπως και στη χώρα μας και κάθε καπιταλιστική χώρα, αναδεικνύεται η ανάγκη οι εργαζόμενοι να χαράξουν το δικό τους δρόμο για τη δική τους εργατική λαϊκή εξουσία, που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες τους, και όχι να εγκλωβίζονται στα διάφορα μείγματα διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

ΛΟΝΔΙΝΟ.--

Εντονες αντιδράσεις, ακόμη και από τη συνήθως «διακριτική» ιεραρχία της Καθολικής Εκκλησίας στο Λονδίνο, προκαλεί στη Βρετανία η νέα προεκλογική εκστρατεία του ευρωσκεπτικιστικού και αντιμεταναστευτικού βρετανικού «Κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου» (UKIP) του Νάιτζελ Φάρατζ, που ξαναπαίζει το τετριμμένο «χαρτί» της υποτιθέμενης «κλοπής» θέσεων εργασίας Βρετανών εργατών από χαμηλόμισθους μετανάστες, προσπαθώντας ν' «αλιεύσει» ψήφους ενόψει των ευρωεκλογών του Μάη.

Αφορμή για δυσμενή σχόλια σε βάρος του κόμματος UKIP, που αξιοποιεί με κάθε ευκαιρία την παρούσα κατάσταση προς όφελος των μονοπωλίων και της αστικής τάξης, έδωσαν τουλάχιστον δύο από τις κεντρικές προεκλογικές αφίσες του. Στη μία αναγράφεται το σλόγκαν:«26.000.000 άτομα στην Ευρώπη αναζητούν δουλειά. Και τίνος δουλειά κυνηγάνε;», ενώ ένα δάχτυλο είναι στραμμένο προς το μέρος του ατόμου που διαβάζει την αφίσα. Στην άλλη απεικονίζεται ένας εργάτης φορώντας προστατευτικό κράνος να ζητιανεύει, ενώ από κάτω αναγράφεται η φράση: «Η πολιτική της ΕΕ εν δράσει. Οι Βρετανοί εργαζόμενοι πλήττονται σφόδρα από την απεριόριστη φθηνή εργασία.»...

Οι απροκάλυπτα ξενοφοβικές αφίσες του UKIP προκάλεσαν εκπρόσωπο της ανώτατης Αρχής της Καθολικής Εκκλησίας στη Βρετανία ν' απευθύνει δημόσια έκκληση στους πολιτικούς ηγέτες της χώρας να σταματήσουν να χρησιμοποιούν «κινδυνολογικό» λεξιλόγιο όταν αναφέρονται στους μετανάστες. Οι επικριτές της συνέκριναν τις αφίσες με εκείνες ανάλογου περιεχομένου και «ήθους» που χρησιμοποίησαν στο παρελθόν το ακροδεξιό «Εθνικό Μέτωπο» και το «Βρετανικό Εθνικό Κόμμα».

Ομως υπάρχει μία σημαντική διαφορά: Οι παλιότερες ανάλογου περιεχομένου αφίσες των παλιότερων αστικών εθνικιστικών βρετανικών κομμάτων κόστιζαν πολύ λιγότερο και δεν είχαν από πίσω το ζεστό χρήμα πολυεκατομμυριούχων επιχειρηματιών - δήθεν «φιλάνθρωπων» όπως του Πολ Σάικς που βρίσκεται πίσω από τη σημερινή προεκλογική εκστρατεία του UKIP για τις ευρωεκλογές. Μάλιστα, λέγεται πως η σημερινή, ρατσιστική αφισορύπανση του Λονδίνου κόστισε, - ούτε λίγο, ούτε πολύ - περίπου 1.500.000 στερλίνες...

Προφανώς ο Σάικς δεν έριξε το 1,5 εκατομμύριο στερλίνες γιατί «λυπήθηκε» τους Βρετανούς εργάτες, αλλά γιατί προσδοκά μεγιστοποίηση των κερδών του και ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων από μια πιθανή ενίσχυση της εκλογικής δύναμης «εναλλακτικών» κομμάτων τύπου UKIP.

Γεγονός πάντως είναι πως ο «ευρωσκεπτικισμός» εκλαμβάνεται πλέον σοβαρότερα υπόψη από πολιτικούς εκφραστές της αστικής τάξης, όπως ο κεντροδεξιός Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Γιούνκερ έπαιξε κι εκείνος χτες με τον τρόπο του το «χαρτί» της μετανάστευσης, αφού, μιλώντας σε δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες, διαβεβαίωσε πως «θα εργαστεί για μια δίκαιη συμφωνία με τη Βρετανία», υποστηρίζοντας καταρχάς ένα πενταετές «μορατόριουμ» όσον αφορά την εισδοχή νέων μελών στην ΕΕ, για να καθησυχαστούν οι ανησυχίες του Λονδίνου σχετικά με τη μετανάστευση από τις φτωχότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης...

«Είμαι της άποψης ότι δε θα υπάρξει καμία νέα προσχώρηση τα επόμενα πέντε χρόνια», είπε ο Γιούνκερ επιχειρώντας να καθησυχάσει τον Κάμερον, ο οποίος, εάν επανεκλεγεί στις εκλογές της επόμενης χρονιάς στη Βρετανία, έχει δεσμευτεί υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος το 2017, ώστε να επιλέξουν οι Βρετανοί αν θέλουν να παραμείνουν στην ΕΕ ή να την εγκαταλείψουν.