Για «ανήθικο πόλεμο λάσπης» απ' την κυβέρνηση εναντίον του, με πρόσχημα τη Χρυσή Αυγή, κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σε απολογητικό τόνο αναφέρει ότι στην «επίθεση λάσπης» χρησιμοποιείται «η αυτονόητη προσπάθεια να συρρικνωθεί η εκλογική απήχηση των νεοναζί εγκληματιών, προσπάθεια που κάνουν και όσοι, όπως π.χ. ο κ. Καμίνης, συμμετέχουν στον ανήθικο πόλεμο ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ». Ετσι εξηγεί τις δηλώσεις στελεχών του, οι οποίες κλείνουν το μάτι σε ψηφοφόρους του ναζιστικού μορφώματος, ενώ συγχρόνως «καρφώνει» τους ανταγωνιστές του στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο Δήμου Αθήνας ότι κι αυτοί τα ίδια κάνουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει την υπόθεση Μπαλτάκου και τη στρέφει κατά της κυβέρνησης. Σε μία ακόμα προσπάθεια να διαχωρίσει τη σημερινή ΝΔ απ' αυτήν επί προεδρίας Κώστα Καραμανλή, στο non paper που διένειμε καταγγέλλει τη σημερινή της ηγεσία, γράφοντας «αυτοί που διερευνούσαν δυνατότητες κυβερνητικής συνεργασίας με την Χρυσή Αυγή, αυτοί που τα άκρα με τα οποία ο Κώστας Καραμανλής αρνούνταν να συνεργαστεί τα έκαναν υπουργούς της συγκυβέρνησής τους»!

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει ότι είναι «ανένδοτο» το «ιδεολογικό - πολιτικό μέτωπό του ενάντια στην εγκληματική οργάνωση των νεοναζί», αλλά ταυτόχρονα μοιράζεται με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τη βάση πάνω στην οποία «γεννιέται» ο φασισμός. Απολογητής του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης είναι, γέννημα του οποίου είναι τα ναζιστικά μορφώματα και όχι της διαχείρισής του όπως διατείνεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Προβάλλει, μάλιστα, τη δική της πρόταση διαχείρισης σαν την απάντηση στην άνοδο της Χρυσής Αυγής. Οπως ισχυρίζεται: «Η πολιτική πρόταση και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση της απάνθρωπης και αντιπαραγωγικής λιτότητας, για ευρωπαϊκή διευθέτηση του δημόσιου χρέους κατά τρόπο που δεν θα στραγγαλίζει την ελληνική κοινωνία και οικονομία, για επανένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη με όρους ισοτιμίας και αξιοπρέπειας, για τα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης και τα άμεσα μέτρα για την ανακούφιση των θυμάτων της κρίσης, οι προτάσεις για αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο κράτος και το πολιτικό σύστημα με άμεσες παρεμβάσεις αποκατάστασης των δημοκρατικών θεσμών και καταπολέμησης της διαπλοκής και διαφθοράς, αυτές και άλλες συναφείς προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τον μοναδικό σήμερα αξιόπιστο και ρεαλιστικό τρόπο για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η άνοδος της επιρροής των εγκληματιών νεοναζί της Χρυσής Αυγής»!

Η ενίσχυση της καπιταλιστικής οικονομίας και τα μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, όπως συνοψίζονται οι παραπάνω φλυαρίες, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους φασίστες, όπως άλλωστε επιβεβαιώνει η ύπαρξή τους σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Τέλος, με τον non paper ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να τεκμηριώσει τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής «με τη ΝΔ του κ. Σαμαρά» και τη συνεργασία τους «για την εξυπηρέτηση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων».

«Η αριστερά δεν έχει κυβερνήσει ποτέ, δικαιούται μια ευκαιρία»! Το επιχείρημα είναι αληθοφανές, όχι όμως αληθινό. Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα ο λαός, οι εργαζόμενοι δεν έχουν βρεθεί ποτέ στην εξουσία, ότι όλες οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει έχουν κυβερνήσει προς όφελος του κεφαλαίου. Οταν λες αριστερά στην Ελλάδα, ο νους πάει στις παραδόσεις του εργατικού κινήματος, των κομμουνιστών κ.λπ. Βεβαίως, λοιπόν το εργατικό κίνημα δεν κατέκτησε ποτέ την εξουσία στην Ελλάδα.

Ομως, η πολιτική που ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβει κάτω από την έννοια «αριστερά» δεν είναι μια νέα πολιτική, αδοκίμαστη στην Ελλάδα, στον κόσμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ή οι δυνάμεις που τον συνθέτουν μπορεί να μην έχουν ασκήσει κυβερνητική εξουσία - όσοι βεβαίως δεν έχουν διατελέσει κυβερνητικοί βουλευτές, υπουργοί, γραμματείς οργανισμών στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ των τελευταίων δεκαετιών - όμως η πολιτική που πρεσβεύει σήμερα έχει εφαρμοστεί ξανά και ξανά και μάλιστα σε πολλά επίπεδα.

Η πολιτική που θέλει να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζεται ήδη: «Τι θα κάνουμε με το χρέος; Το αυτονόητο. Αυτό που προτείνει το Διεθνές Ταμείο για όλον τον κόσμο» (Γ. Δραγασάκης).

«Δεδομένης της δομής της Ευρωζώνης (...) θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο η αμερικανική κυβέρνηση, η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση με μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική (...) Και η χθεσινή ομιλία του Αμερικανού Προέδρου, κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας του, ήταν μια ομιλία που είχε (...) ένα συνολικά προοδευτικό προσανατολισμό, την ίδια στιγμή που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κυριαρχούν συντηρητικές τοποθετήσεις» (Αλ. Τσίπρας).

Δεν είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς ποιος ωφελείται απ' την ...προοδευτικού προσανατολισμού πολιτική της αμερικάνικης κυβέρνησης. Πάντως, όχι ο λαός της που δυστυχεί.

Η πολιτική που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόστηκε και μάλιστα από ομόαιμες δυνάμεις σε χώρες της Ευρώπης. Και δε χρειάζεται να πάμε πολύ πίσω στο χρόνο. Σήμερα, ασκούν διοίκηση σε κρατίδια της Γερμανίας, στηρίζουν τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνησης της Δανίας, συμμετέχουν στην τοπική κυβέρνηση της Ανδαλουσίας. Τι δείχνει αυτή η εμπειρία; Οτι, ανεξάρτητα από διακηρύξεις, στην πραγματική ζωή, κανενός είδους διαχειριστής δεν μπορεί να παρεκκλίνει ούτε κατ' ελάχιστο απ' τα σύγχρονα προτάγματα της καπιταλιστικής οικονομίας για συμπίεση στο μη περαιτέρω της τιμής της εργατικής δύναμης, για αφαίρεση δικαιωμάτων, κατακτήσεων κ.λπ. Ούτε καν όταν η εκμετάλλευση παίρνει το πιο αποκρουστικό της πρόσωπο, αυτό των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Γι' αυτό οι «κολλητοί» του ΣΥΡΙΖΑ στη Γαλλία στήριξαν στη Βουλή τη στρατιωτική επέμβαση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Οσον αφορά δε τα περί στόχου του «σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία», που είπε ο Τσίπρας σε πρόσφατη συνέντευξή του, να θυμίσουμε ότι για δεκαετίες από τις αρχές του 20ού αιώνα ανάλογες με το ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις προσπαθούν να πείσουν τους εργάτες ότι δε χρειάζεται σύγκρουση με το κεφαλαίο και την εξουσία του αλλά ότι σιγά - σιγά ο καπιταλισμός θα γίνει σοσιαλισμός, πουθενά βεβαίως δεν το κατάφεραν. Αντίθετα, με αυτό το σύνθημα βοήθησαν το σάπιο σύστημα να δυναμώσει.

Δοκιμάστηκαν, όμως, η αντίληψή του, η πρότασή του, τα στελέχη του και στην Ελλάδα. Ασκησαν διοίκηση σε ουκ ολίγους δήμους, κατά μόνας ή παρέα με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ. Τι έκαναν εκεί; Εφάρμοσαν όσα και οι διοικήσεις οι προσκείμενες αμιγώς στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Υπηρέτησαν με αφοσίωση το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης ως μοχλού αποκέντρωσης και υλοποίησής της σε τοπικό επίπεδο της πολιτικής που τσακίζει το λαό και ενισχύει τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που «πρώτη φορά» θα κυβερνήσουν, οι εργαζόμενοι τα ξέρουν απ' την καλή και απ' την ανάποδη σαν τους συνοδοιπόρους των προδοτικών πλειοψηφιών στο συνδικαλιστικό κίνημα, σαν ομοτράπεζους του ΣΕΒ στους «κοινωνικούς διαλόγους», σαν φλογερούς κήρυκες της ταξικής συνεργασίας που ισοδυναμεί με υποταγή της εργατικής τάξης στην αστική.Υπηρέτησαν κι απ' τη θέση του συνδικαλιστικού κινήματος την τάξη που θέλουν σήμερα να υπηρετήσουν από την αναβαθμισμένη θέση της κυβέρνησης.

Δοκιμάστηκαν, επίσης, από τη στάση που πήραν μπροστά σε πολύ κρίσιμες αποφάσεις για τον ελληνικό λαό όπως π.χ. στην ένταξη στην ΕΕ, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την ΟΝΕ κ.ά. Στήριξαν όλη αυτή την αντιλαϊκή πορεία και ας λένε ότι θέλουν εκ των υστέρων. Ο,τι γράφει δεν ξεγράφει.

Να μη θαμπώσουν, λοιπόν, τα ταξικά «γυαλιά». Με οδηγό τα συμφέροντά του, ο λαός έχει μόνο μία επιλογή: Ισχυρό ΚΚΕ.