Η λειτουργία τους είναι επισφαλής για την υγεία τόσο των ασθενών όσο και των εργαζομένων
Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) είναι σχεδόν ανύπαρκτη, όπως και η πρόληψη που συμπεριλαμβάνεται στην ΠΦΥ. Στις δομές του Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας (ΠΕΔΥ) υπάρχουν μόλις 5 γιατροί, ελάχιστο προσωπικό και καθόλου εργαστήρια. Τα μισά Περιφερειακά Αγροτικά Ιατρεία είναι χωρίς γιατρό κι ένας καλείται να καλύψει εκ περιτροπής 4-5 ιατρεία σε μεγάλα και απομακρυσμένα χωριά. Παράλληλα οι αγροτικοί γιατροί εφημερεύουν στο Κέντρο Υγείας και στο Νοσοκομείο καλύπτοντας κενά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Μαραθόκαμπος, ένα μεγάλο χωριό, στο πιο απομακρυσμένο σημείο του νησιού. Το καλοκαίρι ο πληθυσμός του σχεδόν διπλασιάζεται και τον τελευταίο χρόνο έχει μείνει χωρίς γιατρό.
Το Κέντρο Υγείας Καρλοβάσου από την ίδρυσή του, πριν από 30 χρόνια, δεν λειτουργεί πλήρως και συνεχώς υποβαθμίζεται. Λειτουργεί με ελάχιστους γενικούς γιατρούς, ενώ λείπουν εντελώς βασικές ειδικότητες, όπως παθολόγος, καρδιολόγος, ΩΡΛ κ.ά. Τα τελευταία χρόνια μετακινούν γενικούς γιατρούς και παιδίατρους στο νοσοκομείο για κάλυψη αναγκών. Στο Κέντρο Υγείας Καρλοβάσου υπάρχει μόνο μία γιατρός μικροβιολόγος, μία παρασκευάστρια και μία χειρίστρια ακτινολογικού μηχανήματος, οπότε δεν είναι δυνατή η λειτουργία των εργαστηρίων όλες τις μέρες του μήνα και όλο το 24ωρο. Δεν γίνονται υπερηχογραφήματα, ενώ υπάρχει η υποδομή και ο ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός.
Στο νησί δεν υπάρχει παράρτημα του ΕΚΑΒ, παρά μόνο 6 εργαζόμενοι που τους έχουν μετακινήσει από Αθήνα: Τρεις οδηγοί του νοσοκομείου που μετά τη διαθεσιμότητα εντάχθηκαν στο ΕΚΑΒ και τρεις οδηγοί του ΚΥ. Αυτοί καλούνται να αντιμετωπίσουν όλα τα έκτακτα περιστατικά, τις διακομιδές από το ΚΥ προς το νοσοκομείο, ασθενείς από το νοσοκομείο προς εξωτερικά εργαστήρια και ιατρεία που δεν υπάρχουν στο νοσοκομείο, καθώς και τη μεταφορά διαφόρων υλικών και παρασκευασμάτων από και προς το νοσοκομείο και το ΚΥ. Η κατάσταση είναι επικίνδυνη και το καλοκαίρι επιδεινώνεται.
Πολλές ημέρες το μήνα υπάρχει ένα μόνο ασθενοφόρο στελεχωμένο για όλο το νησί ή ένα ασθενοφόρο με ένα μόνο οδηγό. Αυτή η κατάσταση υπάρχει πάνω από ένα χρόνο, με αποστάσεις μακρινές 60-70 χλμ. και με άσχημο οδικό δίκτυο.
Το Νοσοκομείο της Σάμου εξυπηρετεί επιπλέον και τους κατοίκους άλλων νησιών, όπως Ικαρία, Φούρνοι, Πάτμο, Λειψούς και Αγαθονήσι. Εχει 120 κρεβάτια, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.
Από το νοσοκομείο απουσιάζουν εντελώς οι ιατρικές ειδικότητες: ΩΡΛ, παιδίατρος, γαστρεντερολόγος, ογκολόγος, ενδοκρινολόγος, ρευματολόγος, ψυχίατρος κ.ά. Από τις υπάρχουσες ειδικότητες οι μισές είναι μονές, π.χ. ένας μικροβιολόγος, ένας οφθαλμίατρος, νευρολόγος, πνευμονολόγος, ενώ υπάρχουν μόνο δύο χειρουργοί και δύο παθολόγοι. Ολα αυτά σε ένα νησί που το νοσοκομείο εφημερεύει κάθε μέρα και λειτουργούν τακτικά ιατρεία και Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών.
Οι εφημερίες δεν βγαίνουν, οι λιγοστοί ειδικευόμενοι γιατροί καλούνται να εφημερεύουν μόνοι τους, να κάνουν εξωτερικά ιατρεία και να αντιμετωπίζουν έκτακτα περιστατικά, παρότι δεν επιτρέπεται από το νόμο. Στο Μικροβιολογικό Εργαστήριο εργάζονται μόνο 5 παρασκευαστές, ενώ χρειάζονται 10. Το εξωτερικό ιατρείο του εργαστηρίου λειτουργεί μόνο 3 φορές την εβδομάδα, ενώ η αναμονή στα ραντεβού είναι 2-3 μήνες.
Στην Αιμοδοσία εργάζονται 4 και θα έπρεπε να υπάρχουν 10, γι' αυτό μένουν ακάλυπτες οι νυχτερινές βάρδιες σε ένα από τα πιο νευραλγικά τμήματα ενός νοσοκομείου. Μία και μοναδική γιατρός υπάρχει για αιμοδοσία στο Μικροβιολογικό Τμήμα Καλλιεργειών. Ενας και μοναδικός βιοχημικός επί 25 συνεχή έτη. Αντίστοιχα στο Ακτινολογικό υπηρετούν 5 εργαζόμενοι, ενώ χρειάζονται 12 και δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν όλες οι βάρδιες.
Σε όλο το νοσοκομείο τις περισσότερες βάρδιες υπάρχει μόλις ένας μεταφορέας ασθενών. Στη ΜΕΘ λειτουργούν 3 κρεβάτια, παρότι υπάρχουν οι υποδομές για να αναπτυχθούν περισσότερα. Λόγω έλλειψης προσωπικού, όμως, δεν γίνεται. Η διοικητική υπηρεσία είναι υποστελεχωμένη και η Διοίκηση εκχωρεί τμήματά της σε ιδιωτικές εταιρείες και κενά καλύπτονται με πεντάμηνες συμβάσεις, με τα 5μηνα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας. Η καθαριότητα, η φύλαξη και η τεχνική υπηρεσία έχουν εκχωρηθεί από χρόνια σε ιδιωτικά συνεργεία, καθώς επίσης και μέρος του τμήματος εστίασης και πλυντηρίων.
Στη Νοσηλευτική Υπηρεσία οι ελλείψεις προσωπικού είναι μεγάλες και γενικά στο προσωπικό του νοσοκομείου οφείλονται εκατοντάδες ρεπό και κανονικές άδειες από το 2011, καθώς και δεδουλευμένα νυχτερινά, αργίες και υπερωρίες του 2011.
Σοβαρές ελλείψεις παρουσιάζονται τα τελευταία χρόνια σε υγειονομικό υλικό, όπως σύριγγες, γάζες, ακτινολογικά φιλμ, φιαλίδια αιμοληψιών, αντιδραστήρια κ.ά. Ο ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός - π.χ. αξονικός τομογράφος, ακτινολογικά μηχανήματα, κλίβανοι αποστείρωσης και πλυντήρια - είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση.
Ολα τα παραπάνω κάνουν τη λειτουργία του νοσοκομείου επισφαλή και επικίνδυνη για την υγεία τόσο των ασθενών όσο και των εργαζομένων.
Το Νοσοκομείο Σάμου αποτελεί διαμετακομιστικό κέντρο προς τα ιδιωτικά ιατρεία και εργαστήρια. Εδώ και ένα χρόνο κανένα ιδιωτικό ιατρείο και εργαστήριο δεν είναι συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ λόγω παλαιών οφειλών. Το δε νοσοκομείο δεν έχει καμία σύμβαση με τα ιδιωτικά κέντρα. Ο ασθενής πληρώνει τα πάντα από την τσέπη του.
Το νησί έχει 120.000 μόνιμους κάτοικους και το καλοκαίρι ο πληθυσμός αυξάνεται στις 500.000
Τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι ακριβώς αυτά που περιγράφονται από τη συγκυβέρνηση και την ΕΕ ως «μεταρρυθμίσεις», «δημοσιονομικές προσαρμογές», μείωση των δαπανών κλπ. Δηλαδή, η έλλειψη προσωπικού και η διαρκώς μειούμενη κρατική χρηματοδότηση: Μόλις 3 ασθενοφόρα σε ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της χώρας, το νοσοκομείο είναι σε μόνιμη βάση με προσωπικό ασφαλείας και κάνει εκκλήσεις για δωρεές σε φάρμακα και υλικά, ενώ τα Κέντρα Υγείας και τα Περιφερειακά Ιατρεία είναι ουσιαστικά διαλυμένα.
Στο νοσοκομείο λιγότερες από 45% των οργανικών θέσεων των νοσηλευτών είναι καλυμμένες. Οι θέσεις που κενώνονται, δεν προκηρύσσονται και το πρόβλημα χειροτερεύει. Ως αποτέλεσμα, οφείλονται χιλιάδες ώρες ρεπό στο νοσηλευτικό προσωπικό και μεγάλες κλινικές με 30-40 κρεβάτια καλύπτονται από μια μόνο νοσηλεύτρια. Κάτω κι από αυτό που θεωρείται προσωπικό ασφαλείας. Υπάρχουν ειδικότητες, όπως ο αγγειοχειρουργός, ο παιδοχειρουργός, στις οποίες υπάρχει μόνο ένας γιατρός, δηλαδή δεν καλύπτεται το νοσοκομείο καθημερινά και σε 24ωρη βάση.
Ο προϋπολογισμός του νοσοκομείου το 2014 είναι μειωμένος κατά 40% σε σχέση με το 2013, που μειώθηκε περίπου κατά 25% σε σχέση με το 2012. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως το νοσοκομείο μπορεί να λειτουργήσει - με τεράστιες ελλείψεις - το αργότερο μέχρι το Σεπτέμβρη.
Οι πλειοψηφίες στα σωματεία του νοσοκομείου το μόνο που κάνουν είναι εκκλήσεις στους κατοίκους της Ρόδου για ...δωρεές και εθελοντισμό, αφού για υλικά και φάρμακα δεν επαρκεί ο προϋπολογισμός. Ράμματα, για παράδειγμα, φέρνουν οι ασθενείς ή ο γιατρός! Μάλιστα η ίδια η διοίκηση του νοσοκομείου προβλέπει ότι από Σεπτέμβρη - Οκτώβρη το πρόβλημα θα γιγαντωθεί, γιατί θα έχει στερέψει το νοσοκομείο από χρήματα.
Ενώ στο νοσοκομείο είχε προβλεφθεί να υπάρχει Μονάδα Πρόωρων Νεογνών, ποτέ δεν λειτούργησε, επειδή θα έπρεπε να προσληφθεί εξειδικευμένο προσωπικό (γιατροί νεογνολόγοι). Η έλλειψη μονάδας είχε ως συνέπεια μέσα στο 2014 να γίνουν 15 αεροδιακομιδές νεογνών σε νοσοκομεία της Κρήτης και της Αθήνας.
Σταδιακά, υπηρεσίες του νοσοκομείου ιδιωτικοποιούνται, όπως η φύλαξη, ο καθαρισμός, το κυλικείο, η σίτιση. Γίνεται ανοιχτά συζήτηση οι τραυματιοφορείς να ανατεθούν σε ιδιωτικό συνεργείο. Η ιδιωτικοποίηση σημαίνει ότι το κόστος αναλαμβάνει να καλύψει το νοσοκομείο με ίδια έσοδα, δηλαδή με πληρωμές από τους ασθενείς.
Στο νησί λειτουργούν 2 Κέντρα Υγείας, ένα στον Αρχάγγελο κι ένα στον Εμπωνα. Το Κέντρο Υγείας Αρχαγγέλου, το χειμώνα καλύπτει 30.000 κατοίκους και το καλοκαίρι έως και 60.000. Εχει μόλις τρεις μονίμους γιατρούς (γενικής ιατρικής) και έναν αγροτικό. Ο αγροτικός καλείται να εξυπηρετήσει και άλλα 7 Περιφερειακά Ιατρεία. Κατά συνέπεια, αφού είναι μόνος του, απλά γυρνάει από χωριό σε χωριό για να συνταγογραφεί.
Τραγική είναι η κατάσταση στη Νότια Ρόδο, με περίπου 10.000 κατοίκους. Το πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο στο Γεννάδι για 5.000 κατοίκους το χειμώνα και ως και 30.000 κατοίκους το καλοκαίρι - μαζί με τα γύρω χωριά - πρακτικά δεν λειτουργεί. Εχει μόλις ένα μόνιμο γιατρό κι έναν αγροτικό, αλλά δεν έχει κανένα νοσηλευτή! Ετσι μπορεί να λειτουργήσει σε 24ωρη βάση μόνο 14 μέρες το μήνα, τις υπόλοιπες λειτουργεί μόνο τα πρωινά.
Ερώτηση για το θέμα είχε καταθέσει στις 18 Μάρτη 2014 το ΚΚΕ όπου ανάμεσα σε άλλα σημείωνε: «Πρακτικά, λοιπόν, τις υπόλοιπες ημέρες του μήνα που δεν λειτουργεί, αναγκάζονται οι κάτοικοι με δική τους φροντίδα να μετακινηθούν 45-50 χλμ. στο κοντινότερο Κέντρο Υγείας που βρίσκεται στον Αρχάγγελο. Αντίστοιχα στα ιατρεία της περιοχής Νότιας Ρόδου η παροχή υπηρεσιών Υγείας είναι αδύνατη. Στην Κατταβιά δεν υπάρχει ούτε ένας γιατρός, ενώ στην Απολακκιά πηγαίνει μόνο ένας για συνταγογράφηση. Το αυτοκίνητο του ΕΚΑΒ δεν εδρεύει πια στην περιοχή του Γενναδίου, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία και χρονική καθυστέρηση στη μεταφορά των ασθενών, με επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία και τη ζωή τους».
Στο νησί υπάρχουν συνολικά 3 ασθενοφόρα και για την τουριστική σεζόν φέρνουν άλλα 2. Ετσι, το χειμώνα η περιοχή κοντά στο Γεννάδι μένει χωρίς ασθενοφόρο.
Πολλοί ασθενείς αναγκάζονται να ταξιδέψουν στα Γιάννενα
Από το νοσοκομείο λείπουν εντελώς κάποιες ειδικότητες, όπως για παράδειγμα δερματολόγος, αλλεργιολόγος, ενδοκρινολόγος, ρευματολόγος. Επίσης σε μια σειρά ειδικότητες οι γιατροί δεν επαρκούν, με αποτέλεσμα το νοσοκομείο κάποιες μέρες να εφημερεύει χωρίς όλες ειδικότητες. Ετσι, για νευρολόγο, ΩΡΛ κ.ά. οι ασθενείς παίρνουν από το νοσοκομείο λίστα με τους ιδιώτες γιατρούς του νησιού και όποιον επιλέξουν τον φωνάζουν στα Επείγοντα για να εξετάσει.
Εξαιτίας των ελλείψεων, στο προσωπικό οφείλονται άδειες και ρεπό και φυσικά η υπερεντατικοποίηση της δουλειάς δημιουργεί καθημερινά σε όλους τους εργαζόμενους άγχος και στρες. Οπως είχε καταγγείλει η ΚΟ Κέρκυρας του ΚΚΕ, δύο γιατροί του νοσοκομείου έπαθαν έμφραγμα την ώρα εκτέλεσης των καθηκόντων τους. Οι κίνδυνοι δεν είναι μικρότεροι για τους ασθενείς από την έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού και υγειονομικών υλικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν και στο νοσοκομείο υπάρχει μαγνητικός αξονικός τομογράφος, αυτός ουδέποτε λειτούργησε γιατί δεν υπάρχει το αναγκαίο προσωπικό, ενώ παράλληλα ο αξονικός τομογράφος μένει για μήνες εκτός λειτουργίας και οι ασθενείς του νοσοκομείου διοχετεύονται στην ιδιωτική Υγεία.
Η γενική κατάσταση που παρουσιάζει ένα νοσοκομείο το οποίο απευθύνεται σε χιλιάδες ανθρώπους είναι η εξής: