Με βάση τα στοιχεία που δημοσίευσε η Στατιστική Υπηρεσία Δανίας για το πρώτο τρίμηνο του 2014, έπεσε δραστικά το εισόδημα των δανέζικων λαϊκών νοικοκυριών, σε αντίθεση με τα κέρδη των επιχειρηματιών και των μονοπωλιακών ομίλων και η τάση αυτή προβλέπεται ότι θα συνεχιστεί και στο επόμενο διάστημα.

Συνολικά τα δανέζικα νοικοκυριά δανείζονται περισσότερα χρήματα απ' ό,τι αποταμιεύουν, που σημαίνει ότι έχουν αρχίσει να εκποιούν τις όποιες οικονομίες τους. Ενώ οι αποταμιεύσεις στο 4ο τρίμηνο του 2013 ανήλθαν σε 18,1 δισ., στο 1ο τρίμηνο του 2014 μόλις έφτασαν τα 13 δισ., που σημαίνει μείωση κατά 27%.

Αντίθετη εικόνα παρατηρείται στα στοιχεία των επιχειρήσεων. Εδώ αποταμιεύουν περισσότερα απ' όσα δανείζονται. Ενώ τα κέρδη παρουσιάζουν σημαντική αύξηση σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, οι επενδύσεις παρουσιάζουν συνολική πτώση κατά 3,6%.

Για παράδειγμα, η εταιρεία «Novozymes» (βιοτεχνολογική) παρουσιάζει στο πρώτο τρίμηνο του 2014 αυξημένα κέρδη κατά 35% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2013. Η «Maersk» στο ίδιο τρίμηνο έχει κέρδη 12,2 δισ. κορώνες, δηλαδή 20% μεγαλύτερα απ' ό,τι στο ίδιο διάστημα του περασμένου χρόνου.

Η τράπεζα «Danske Bank» παρουσιάζει στην ίδια περίοδο κέρδη 4,3 δισ. κορόνες, που σημαίνει αύξηση κατά 30% σε σχέση με το 2013.

Σύμφωνα με δημοσίευση της εταιρίας «Greens Analyseinstitut», μετά από έρευνα για την οικονομική εφημερίδα «Bοrsen», το 49% των μεγάλων επιχειρήσεων αναμένει σημαντική αύξηση των κερδών στο 2014.

Οι μετοχές των 20 μεγαλύτερων από τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρίες παρουσιάζουν, πάλι στο 1ο τρίμηνο του 2014, συνολική αύξηση κατά 18% σε σχέση με το 2013, με αποτέλεσμα η συνολική περιουσία των μετόχων να έχει αυξηθεί κατά 180 δισ. κορόνες.

Οι μεγαλομέτοχοι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Δανίας, πήραν μπόνους που ανέρχεται σε 28 δισ. κορώνες, το μεγαλύτερο ποσό που έχει διανεμηθεί στα τελευταία 10 χρόνια και που είναι κατά 21% μεγαλύτερο από το περσινό. Μόνο οι μέτοχοι των 3 μεγαλύτερων εταιρειών, «Novo Nordisk», «Maersk» και «Danske Bank», καρπώθηκαν 18,1 δισ. κορώνες.

Μόνο κατά 11.000 αυξήθηκαν οι θέσεις εργασίας και μόνο στον ιδιωτικό τομέα στο ίδιο τρίμηνο. Σύμφωνα πάλι με έρευνα της εταιρίας «Greens Analyseinstituts» σε διευθυντές μεγάλων επιχειρήσεων, παρά τη σιγουριά ότι θα έχουν αυξημένα κέρδη στην ερχόμενη χρονιά, δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι ότι αυτό θα έχει ως συνέπεια τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Περίπου 30% υπολογίζουν ότι θα προσλάβουν κάποιο αριθμό, 14% είναι σίγουροι ότι θα προχωρήσουν σε απολύσεις και 53% δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν με τον ίδιο αριθμό απασχολούμενων ρίχνοντας βάρος στην καλύτερη αποδοτικότητα.

Δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι η Δανία βρίσκεται εκτός Ευρωζώνης και κυβερνάται από σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση με την στήριξη του οπορτουνιστικού κόμματος των Κοκκινοπράσινων (αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος του ΚΕΑ και ενταγμένο στην GUE).

Τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας αποκαλύπτουν αδιαμφισβήτητα ότι η πολιτική αυτής της κυβέρνησης, που αυτοαποκαλείται και κόκκινη, έχει έναν και μοναδικό κερδισμένο: Το μεγάλο κεφάλαιο. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης οδηγεί μαθηματικά τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση, ανεξάρτητα από το χρώμα και το όνομα της κυβέρνησης που τον ακολουθεί.

Και είναι κρίσιμο ζήτημα το να βγάλουν οι εργαζόμενοι, τόσο στη Δανία όσο και στην Ελλάδα, το συμπέρασμα, από τέτοια χειροπιαστά παραδείγματα, ότι πρέπει οι ίδιοι να βάλουν τη σφραγίδα τους στις πολιτικές εξελίξεις, παλεύοντας οργανωμένα για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, χωρίς προσδοκίες για εύκολες λύσεις από τα πάνω, που υπόσχονται οι κάθε λογής αστοί και οπορτουνιστές.

Ο Ερντογάν, που έχει μπει στα γεμάτα στην προεκλογική εκστρατεία, φόρεσε και παλαιστινιακό κασκόλ για να μπερδέψει λαϊκό κόσμο

Συγκεκριμένες υποσχέσεις εφόσον εκλεγεί Πρόεδρος στις εκλογές της 10ης Αυγούστου έδωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πρωθυπουργός και υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος AKP. Εταξε ότι θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της χώρας στην ΕΕ μαζί με τις «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» (δηλαδή μέτρα που θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων), αλλά και ότι θα εργαστεί για την ανάδειξη της Τουρκίας στη 10η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των καπιταλιστικών οικονομιών.

Οι υποσχέσεις αυτές διατυπώνονται με σκοπό να παραπλανηθεί ο τουρκικός λαός, αλλά κύριο αποδέκτη έχουν την πλουτοκρατία της χώρας, καθώς οι προεδρικές εκλογές διεξάγονται σε περίοδο έντονης ενδοαστικής αντιπαράθεσης και «κόντρας» για το πώς καλύτερα θα διασφαλιστούν τα συμφέροντα του τουρκικού κεφαλαίου, ποιες διεθνείς και περιφερειακές συμμαχίες το ωφελούν περισσότερο.

Το σίγουρο είναι ότι η ενίσχυση της τουρκικής οικονομίας, όχι μόνο δε θα λύσει τα λαϊκά προβλήματα, αλλά θα τα διευρύνει. Σήμερα που η Τουρκία ανήκει στις 20 πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου (G20), ο λαός της ζει κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος σε συνθήκες φτώχειας, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις, η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας κλπ. προχωρούν με γοργούς ρυθμούς. Τρανταχτό παράδειγμα, το πολύνεκρο δυστύχημα στο ορυχείο της Σόμα, όπου η εισβολή των εργολάβων και η παράδοση του άνθρακα στους ιδιώτες προκάλεσε δραστικούς (και φονικούς όπως αποδείχτηκε) περιορισμούς σε μια σειρά μέτρα ασφαλείας. Η συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων (και του ορυκτού πλούτου) αποτελεί προτεραιότητα του κόμματος του Ερντογάν, αλλά βεβαίως και άλλων αστικών δυνάμεων.

Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν καταγγέλλει ότι «όσοι νοσταλγούν την παλιά Τουρκία έχουν συνασπιστεί εναντίον μας. Σε αυτόν το συνασπισμό συμμετέχει και η Πενσιλβανία», αναφερόμενος στον πρώην σύμμαχό του ισλαμιστή επιχειρηματία ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν που κατοικεί στις ΗΠΑ και θεωρείται ότι κρύβεται πίσω από το σκάνδαλο που ξέσπασε τον περασμένο Δεκέμβρη, πλήττοντας στελέχη της κυβέρνησης, αλλά και άλλους συνεργάτες του Ερντογάν.

Στο πλαίσιο των ενδοαστικών, αλλά και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών εντάσσονται και οι υψηλοί τόνοι που ο Ερντογάν συνεχίζει να διατηρεί απέναντι στο Ισραήλ, συνεχίζοντας ταυτόχρονα τις προκλητικές προσπάθειες να εμφανιστεί υπέρμαχος των φτωχών Αράβων και του παλαιστινιακού λαού: «Εάν το Ισραήλ συνεχίσει αυτή τη συμπεριφορά θα πρέπει οπωσδήποτε (σ.σ. η ηγεσία του) να οδηγηθεί ενώπιον των διεθνών δικαστηρίων», δήλωσε. «Θα φροντίσουμε να συμβεί αυτό, η Τουρκία θα δώσει αγώνα γι' αυτό», συνέχισε και εντείνοντας τους θεατρινισμούς ...«αναρωτήθηκε»: «Είναι ακατανόητο το γιατί η Δύση συνεχίζει να υπερασπίζεται το Ισραήλ και ο κόσμος παραμένει σιωπηλός».