Με τις ψήφους των βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τόσο διά βοής όσο και κατά την ονομαστική ψηφοφορία που έγινε σε 9 άρθρα, εγκρίθηκε χτες το βράδυ από το Β' Θερινό Τμήμα της Βουλής το «πολυνομοσχέδιο» του υπουργείου Οικονομικών με το οποίο ικανοποιεί μια σειρά αξιώσεις του κεφαλαίου στο όνομα της συνέχισης της καταβολής των δόσεων από την τρόικα. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά την ονομαστική ψηφοφορία, από τους 97 βουλευτές 50 ψήφισαν υπέρ των άρθρων του «πολυνομοσχεδίου» ενώ 47 κατά, με εξαίρεση 4 άρθρα όπου υπέρ ψήφισαν 39 και 8 παρών.

Οι διατάξεις του νομοσχεδίου προωθούν το παραπέρα χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και «εκσυγχρονίζουν» το πλαίσιο των δημόσιων συμβάσεων προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων συντρίβοντας τους μικρούς του χώρου, ενώ διευκολύνεται η διαδικασία απελευθέρωσης της αγοράς, ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης μιας σειράς τομέων, όπως είναι το νερό, οι μεταφορές, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, τα ταχυδρομεία, η Ενέργεια και ο φυσικός και ορυκτός πλούτος.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή ανέδειξε ότι πρόκειται για ένα άγριο, ταξικό νομοθέτημα που πλήττει το λαό για να ανοίξει νέα πεδία κερδοφόρας δράσης για τα μονοπώλια.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης από τους αρμόδιους υπουργούς Οικονομικών, Εργασίας κατατέθηκαν σειρά νομοθετικών βελτιώσεων (π.χ., περιφερειακό Τύπο, Ταμεία ενστόλων κ.ά.) οι οποίες δεν άλλαξαν ούτε στο ελάχιστο τον σκληρό αντιλαϊκό χαρακτήρα του νομοσχεδίου, ενώ ο πραγματικός τους στόχος ήταν να παίξουν με τη νοημοσύνη των εργαζομένων.

Στοιχείο που κυριάρχησε και χτες ήταν η οξύτατη - φραστικά - αντιπαράθεση ανάμεσα σε συγκυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου κυρίως σε επιμέρους πλευρές του νομοσχεδίου, αλλά και το ποιος υπερασπίζεται περισσότερο την αστική δημοκρατία και τους κανονισμούς του Κοινοβουλίου της.

Ηταν χαρακτηριστική η τοποθέτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα, ο οποίος κατηγόρησε την κυβέρνηση για «προκλητική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά», πως «τέτοια περιφρόνηση της δημοκρατίας δεν έχει υπάρξει στα κοινοβουλευτικά χρονικά» και ότι «έχετε οδηγήσει σε πρωτοφανή κατάντια και απαξίωση την κοινοβουλευτική διαδικασία». Ειδικά για το «πολυνομοσχέδιο» αυτό που βρήκε να προσάψει στην κυβέρνηση ήταν ότι «συνεχίζετε τη μνημονιακή παράδοση της κακής και πρόχειρης νομοθέτησης, που αποσκοπεί απλώς και μόνο στην εξυπηρέτηση ειδικών επιχειρηματικών συμφερόντων» και κατέκρινε την κυβέρνηση επειδή ενσωματώνει στην ελληνική νομοθεσία για τις δημόσιες συμβάσεις τις οδηγίες της ΕΕ του 2011 και όχι του 2014, λες και αυτές είναι φιλολαϊκές.

Από την πλευρά της κυβέρνησης ο υπουργός Επικρατείας, Δημ. Σταμάτης, έσπευσε να απαντήσει στον Αλ. Τσίπρα καταγγέλλοντας τον ΣΥΡΙΖΑ για αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά, με την οποία «κάνουμε δώρο στους εχθρούς της δημοκρατίας», προσθέτοντας, για την κυβέρνηση, «εμείς τηρούμε και εφαρμόζουμε τον Κανονισμό της Βουλής και το Σύνταγμα». Από την πλευρά του ο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης, κάλεσε σε συναίνεση την αξιωματική αντιπολίτευση γιατί αυτό «θα στείλει κι ένα μήνυμα συλλογικής ευθύνης των Ελλήνων και στους Ευρωπαίους εταίρους μας» και αποφάνθηκε ότι «ο λόγος που οι υπόλοιπες χώρες σε κρίση κατάφεραν να βγουν γρήγορα από τα δικά τους τα μνημόνια ήταν ότι υπήρξε μια συναίνεση της μεγάλης πλειοψηφίας των κομμάτων σ' αυτές τις χώρες»!

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, αναδεικνύοντας το στίγμα της συνολικής συζήτησης, ανέφερε ότι η γενικότερη αποτίμηση είναι πως «και στο συγκεκριμένο "πολυνομοσχέδιο" είχαμε μια πολύ βολική όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά για την αστική τάξη και το σύστημά της αντιπαράθεση. Ποια ήταν αυτή η αντιπαράθεση; Η αποσπασματικότητα». Τόνισε ότι βουλευτές της κυβέρνησης επικέντρωσαν σε διατάξεις όπως για τον περιφερειακό Τύπο, τον ΕΝΦΙΑ ή το επικουρικό ταμείο των ενστόλων, «ζητήματα που χάνονταν το δάσος στο κλαδί και όχι το δέντρο».

Ξεκαθάρισε ότι «βεβαίως και εμείς είχαμε ζητήσει να αποσυρθούν. Δεν είναι αυτή η ουσία του ζητήματος. Και πολύ περισσότερο που η υπόθεση για το Ασφαλιστικό αποτελεί έναν επιπλέον κρίκο στην αλυσίδα της αντεργατικής επίθεσης».

«Από αυτήν την άποψη το μόνο που κάνουν είναι να πουλάνε εκδούλευση οι βουλευτές της συγκυβέρνησης από τη στιγμή που με την ψήφο τους και με τη στάση τους καταδικάζουν το λαό στη φτώχεια για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του κεφαλαίου. Η επιδίωξή τους είναι πολύ απλή. Να φανεί ότι η κυβέρνηση είναι ευαίσθητη, ότι αφουγκράζεται τις λαϊκές ανάγκες και αντιμετωπίζει τις αδικίες, όταν ο ΕΝΦΙΑ είναι ένα άδικο σύστημα».

«Στην ίδια επιλεκτικότητα - σημείωσε - κατέφυγε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η τοποθέτησή του ήταν επί της ουσίας από τη μια η υπεράσπιση του κανονισμού του αστικού Κοινοβουλίου και από την άλλη η υπόθεση της διαφάνειας, της διαπλοκής και της διαφθοράς» για ορισμένους επιχειρηματικούς ομίλους. «Λες και οι υπόλοιποι επιχειρηματικοί όμιλοι είναι αγγελικοί, δεν έχουν άμεση ή έμμεση σχέση και συνύφανση με το κράτος και την πολιτική εξουσία, δεν στηρίζονται από αυτούς. Η επιδίωξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ότι μπορούμε να έχουμε ένα ανθρώπινο σύστημα, έναν κόσμο όμορφο, ηθικά, αγγελικά πλασμένο, μία διαχείριση δηλαδή προς όφελος του λαού».

«Κοινή επιδίωξη και των δύο αυτών πλευρών είναι αφενός μεν να αθωωθεί το σύστημα και να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων και ταυτόχρονα να εγκλωβίσουν και να χειραγωγήσουν τις λαϊκές συνειδήσεις.

Το νομοσχέδιο υπηρετεί - στοχεύει στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, να προωθήσει, να επιταχύνει τις αναγκαίες προσαρμογές στις σύγχρονες επιδιώξεις του κεφαλαίου και αυτό, για παράδειγμα, κάνει με την ενοποίηση των διατάξεων για τις δημόσιες συμβάσεις. Και εδώ η κριτική του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ότι δεν περιλαμβάνει τις νέες διατάξεις της ΕΕ, τις νέες οδηγίες, λες και αυτές οι νέες οδηγίες αλλοιώνουν το χαρακτήρα των συγκεκριμένων ρυθμίσεων που συγκεντρώνουν ακόμα περισσότερο την αγορά των προμηθειών προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων, που διαμορφώνουν μια νέα ενιαία ευρωπαϊκή αγορά στις δημόσιες συμβάσεις, στις δημόσιες προμήθειες, στα δημόσια έργα, για να λεηλατηθούν από τους μεγάλους ευρωπαϊκούς μονοπωλιακούς ομίλους.

Εντός των τειχών για το λαό δεν υπάρχει καμία διέξοδος. Το θέμα δεν είναι σε ποια λωρίδα θα βαδίζεις, στη δεξιά ή την αριστερή, ενός δρόμου που οδηγεί την εργατική τάξη και το λαό στην καταστροφή στο όνομα της σωτηρίας των μονοπωλίων. Το θέμα είναι να πάμε κόντρα στο ρεύμα για να μπορέσει να πάρει ανάσα ο λαός αλλά και ταυτόχρονα να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για να ικανοποιήσει το σύνολο των αναγκών του και αυτό σημαίνει συνολικότερες ρήξεις και ανατροπές σε επίπεδο εξουσίας, οικονομίας και κοινωνίας».