- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Τα FIR Αθήνας και Λευκωσίας και οι αντίστοιχες θαλάσσιες ζώνες όπου αφορά η υπογραφείσα συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου |
Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν η επίσκεψη χτες στην Αθήνα του Κύπριου υπουργού Εξωτερικών, Γ. Κασουλίδη, και οι επαφές του με τον Ελληνα ομόλογό του, Ευ. Βενιζέλο. Οι δύο ΥΠΕΞ υπέγραψαν, καταρχάς, συμφωνία «έρευνας και διάσωσης», η οποία λαμβάνοντας υπόψη τα όρια των FIR Αθηνών και Λευκωσίας («Περιοχές Πληροφοριών Πτήσεων», ενώνονται στα νότια της ΝΔ Τουρκίας) θα καλύπτει και τις αντίστοιχες θαλάσσιες ζώνες, δημιουργώντας ένα εν δυνάμει ενιαίο θαλάσσιο χώρο μεταξύ των δύο κρατών. Η συμφωνία θα εισαχθεί το επόμενο διάστημα για κύρωση στην ελληνική Βουλή.
Στις κοινές τους δηλώσεις, ο Βενιζέλος επιτέθηκε στην Τουρκία για τη στάση της στο Κυπριακό υποστηρίζοντας ότι ενόσω κλιμακώνεται η κρίση με τους «τζιχαντιστές», γενικότερα η αναταραχή στη Βόρεια Αφρική, στη Μέση Ανατολή και τη λεγόμενη Ανατολική Γειτονία της ΕΕ, η Τουρκία δεν θα έπρεπε να επιβαρύνει έτσι την κατάσταση και τις συνομιλίες. Στο ίδιο φόντο, υποστήριξε ότι η στάση της Τουρκίας και η μη αναγνώριση από μέρους της της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους - μέλους της ΕΕ, προκαλούν εσωτερικές αναταράξεις στις σχέσεις ΕΕ - ΝΑΤΟ, ενώ θα έπρεπε να υπάρχει απόλυτη ταύτιση σε όλα τα ζητήματα στην τρέχουσα διεθνή συγκυρία.
Σκιαγραφώντας τα επόμενα βήματα στα οποία θα βαδίζουν Αθήνα και Λευκωσία, επιχειρώντας να εντείνουν τις πιέσεις στην Αγκυρα, είπε πως θα δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στα θέματα «θαλάσσιας πολιτικής» (διάνοιξη πεδίων κερδοφορίας στα μονοπώλια σε Τουρισμό, «πράσινη» Ενέργεια, Αλιεία κ.α.) και σε θέματα Ενέργειας προκειμένου να διασφαλιστούν εναλλακτικές πηγές και οδοί μεταφοράς καυσίμου.
Παραπέρα, επιχειρώντας συνεργασία με την αστική τάξη της Αιγύπτου προγραμματίζουν:
-- Συνάντηση τις επόμενες μέρες στην Αθήνα των λεγόμενων Τεχνικών Επιτροπών Ελλάδας και Αιγύπτου για τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών.
-- Στις 29/10 τριμερή συνάντηση, στη Λευκωσία, των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου.
-- Στις 9/11 τριμερή συνάντηση Κορυφής στο Κάιρο με τη συμμετοχή των Προέδρων Κύπρου και Αιγύπτου και του Ελληνα πρωθυπουργού, όλα με στόχο την «εμβάθυνση της συνεργασίας» των τριών κυβερνήσεων.
Ο Ευ. Βενιζέλος απηύθυνε προειδοποιήσεις στην Αγκυρα σχετικά με την ένταξή της στην ΕΕ, και είπε ότι οι τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό θα συζητηθούν στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, την ερχόμενη Δευτέρα στο Λουξεμβούργο.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Κύπριος ΥΠΕΞ, Γ. Κασουλίδης, είπε ότι ο Κύπριος Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης, με επιστολή του στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χ. Β. Ρομπάι, ζήτησε το θέμα να εγγραφεί στην ατζέντα της επόμενης Συνόδου Κορυφής, 23 και 24/10 στις Βρυξέλλες. Παραπέρα, αναγνώρισε μεν ότι η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας στις προκλήσεις της Αγκυρας δεν είναι η πρέπουσα, παρέπεμψε ωστόσο σε «παρασκηνιακές προσπάθειες» που γίνονται από διάφορους παράγοντες για να της μπει κάποιος ...πάγος. Επέμεινε ότι παρά την ένταση έχει λάβει διαβεβαιώσεις από την ιταλική ΕΝΙ ότι θα συνεχίσει «απρόσκοπτα» τις γεωτρήσεις στα νότια της Κύπρου.
Προβληματισμένοι, βέβαια, και οι δύο για το τι παζαρεύει και τι θα κερδίσει η Αγκυρα με τη συμμετοχή της στην εκστρατεία κατά των «τζιχαντιστών», έσπευσαν να εξάρουν το ρόλο των δικών τους κυβερνήσεων στην υλοποίησή της. Ο δε Ευ. Βενιζέλος θύμισε ότι η Αθήνα συντάχθηκε από την πρώτη στιγμή στο «διεθνή συνασπισμό» κατά του ISIS και αποφάσισε την αποστολή πυρομαχικών στους Κούρδους μαχητές, ο δε Κασουλίδης ότι από την Κύπρο απογειώνονται βρετανικά και γαλλικά αεροσκάφη για να βομβαρδίσουν θέσεις «τζιχαντιστών».
Τώρα εμφανίζεται μέχρι και το Ισραήλ να έχει αναλάβει «ρόλο μεσολαβητή» ...υπέρ της Κύπρου
ΛΕΥΚΩΣΙΑ.--
Με την όλο και στενότερη εμπλοκή ισχυρών ιμπεριαλιστικών και μονοπωλιακών συμφερόντων εντείνονται οι διεργασίες για το Κυπριακό και (πάνω απ' όλα...) την «αξιοποίηση» των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο. Σε μια περίοδο που ήδη στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής βαθαίνουν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και «κόντρες», όλο και περισσότεροι εκδηλώνουν «ενδιαφέρον» και δηλώνουν πρόθυμοι να συμβάλλουν για τη «μετατροπή» της Κύπρου σε «παράγοντα σταθερότητας». Είναι χαρακτηριστικό ότι - σύμφωνα με συνέντευξη του ίδιου του Νίκου Αναστασιάδη - ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας βρίσκεται σε «ανοιχτή γραμμή» με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπένζαμιν Νετανιάχου. Καθόλου τυχαία, τα σχετικά δημοσιεύματα εμφανίζουν το Ισραήλ να έχει αναλάβει ... «ρόλο μεσολαβητή». Ο Αναστασιάδης εξήγησε ότι το Ισραήλ έκανε διαβήματα «προς εκείνες τις χώρες που μπορούν να παρέμβουν προς την Τουρκία» και ότι ευελπιστεί «ότι εντός των ημερών θα έχουμε και ημερομηνία επίσκεψης του Ισραηλινού Πρωθυπουργού στην Κύπρο».
Στο ίδιο πλαίσιο, οι εκπρόσωποι της κυπριακής αστικής τάξης πυκνώνουν τις τελευταίες μέρες τις επαφές με μια σειρά κυβερνήσεις, μεταξύ αυτών και τη Ρωσία (μάλιστα, λέγεται ότι θα επιδιωχθεί συνάντηση με τον Πούτιν στην προσεχή Σύνοδο Ευρώπης - Ασίας στο Μιλάνο), καλλιεργώντας αυταπάτες για το ρόλο της σύγχρονης καπιταλιστικής Ρωσίας (για «αυστηρό διάβημα» της Μόσχας έκανε λόγο η Λευκωσία).
Στο μεταξύ, την Κυριακή οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις επιβεβαίωσαν ότι η τουρκική φρεγάτα TCG «Gelibolu» (F 493) εξακολουθεί να παρακολουθεί τις εργασίες του «Saipem 10000» σε απόσταση μάλιστα μόλις πέντε ναυτικών μιλίων.
Τέλος, ο ηγέτης του ψευδοκράτους Ντερβίς Ερογλου αποφάσισε να διορίσει νέο διαπραγματευτή τον Εργκιούν Ολγκούν, ο οποίος ήταν «υφυπουργός» του Ντενκτάς και ο πιο στενός συνεργάτης του στις συνομιλίες για το Κυπριακό. Το 2004 στις διαπραγματεύσεις στην Ελβετία για το «σχέδιο Ανάν» συνόδευε ως εκπρόσωπος του Ντενκτάς την τουρκοκυπριακή διαπραγματευτική ομάδα υπό τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
Χαρακτηριστική είναι η συζήτηση που οργανώθηκε χτες στο υπουργείο Εξωτερικών, με τη συμμετοχή ακαδημαϊκών και εκπροσώπων οργανώσεων όπως το «Αμερικανοελληνικό Ινστιτούτο». Η εκδήλωση έγινε με αφορμή και την έκδοση του βιβλίου «Κίσινγκερ και Κύπρος: Μια μελέτη στην ανομία», που έγραψε ο Ευγένιος Ρωσσίδης, μεταξύ άλλων πρώην βοηθός υφυπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ επί των κυβερνήσεων Νίξον και Αϊζενχάουερ. Στη συζήτηση, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο πρωταγωνιστικός ρόλος των ΗΠΑ στην τουρκική εισβολή και την κατοχή που ακολούθησε στην Κύπρο το 1974 εμφανίστηκε ως θέμα προσωπικών επιλογών του τότε ΥΠΕΞ Χένρι Κίσινγκερ και σημειώθηκε μάλιστα ότι η εισβολή και κατοχή παραβίασε τους διεθνείς και αμερικανικούς κανόνες δικαίου. Μεταξύ άλλων, υπογραμμίστηκε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να «αναθεωρήσουν» τη στάση τους στο Κυπριακό, ότι η Τουρκία αποτελεί κράτος - τυχοδιώκτη. Σε όλους τους τόνους αναδείχτηκε ότι η Κύπρος αποτελεί ένα «σταθερό αεροπλανοφόρο» για τη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλά και ένα «παράδειγμα δημοκρατίας» που μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο σε μια «ταραγμένη» περιοχή.
Στο παραπάνω βιβλίο, αναδεικνύεται ότι η «επίλυση» του Κυπριακού αποτελεί βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση μιας σειράς επενδύσεων. Χαρακτηριστικά αναφέρει στο πρώτο κεφάλαιο: «Η ανακάλυψη αποθεμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο μέσα στα θαλάσσια ύδατα της Κύπρου - την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη νότια της Κύπρου - έχει κάνει επίσης την Κύπρο ένα σημαντικό οικονομικό πλεονέκτημα για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Η Κύπρος, μαζί με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και το Λίβανο μπορούν να συμβάλλουν στην εξασφάλιση ενεργειακής ασφάλειας για την Ευρώπη, ένα θέμα ζωτικής στρατηγικής σημασίας όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά επίσης για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ».
Είναι ολοφάνερο ότι εντείνονται οι διεργασίες για το πώς θα «λυθεί» το Κυπριακό, για το ποια πλευρά (δηλαδή ποια μονοπωλιακά και γεωπολιτικά συμφέροντα θα βγουν περισσότερα ή λιγότερο κερδισμένα από τις νέες «ισορροπίες») θα ωφεληθεί από την ολοκλήρωση των συνομιλιών. Η στήριξη προς την Κύπρο, που πολλοί έσπευσαν να εκφράσουν με αφορμή τις νέες προκλήσεις Τουρκίας και Κατεχομένων δεν είναι ούτε «αθώα» ούτε και άσχετη από τους σχεδιασμούς που επεξεργάζονται πυρετωδώς (όπως φαίνεται) τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Καθόλου τυχαία δεν προβάλλεται ιδιαίτερα η πρωτόγνωρα «εποικοδομητική» (όπως αναφέρθηκε και στη χτεσινή εκδήλωση) στάση των ΗΠΑ όπως και καθόλου τυχαία δεν είναι η έντονη κριτική που φέρεται να δέχεται η Τουρκία.
Είναι καθαρό ότι, ειδικά μέσα σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, θα υπάρξουν αλλαγές και σε μια σειρά ενδοϊμπεριαλιστικές κολεγιές - ισορροπίες. Για παράδειγμα, το τελευταίο διάστημα υπάρχουν μια σειρά ενδείξεις ότι οι σχέσεις Ουάσιγκτον - Αγκυρας δεν αποκλείεται να περάσουν σε «νέα φάση». Για τους εργαζόμενους, όμως, δεν πρέπει να υπάρχει καμιά απολύτως αυταπάτη για το ποιον εξυπηρετούν τα «παζάρια» αυτά. Με λίγα λόγια, για τον κυπριακό λαό δε θα έχει ουσιαστική σημασία αν τα μονοπώλια που θα εκμεταλλευτούν τον πλούτο του και θα φορτωθούν στο σβέρκο του θα έχουν αμερικανική, αραβική, κινεζική ή ρωσική επωνυμία. Οι συμμαχίες που η αστική τάξη ιεραρχεί σε κάθε ιστορική περίοδο δεν είχαν και δε θα έχουν ποτέ καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτό έχει δείξει η ίδια η Ιστορία και σε περιόδους πολέμων και σε περιόδους ιμπεριαλιστικής «ειρήνης».
