Η στάση της κυβέρνησης σιγοντάρει την εργοδοσία
Οι εργαζόμενοι έχουν καταθέσει αίτημα στην εργοδοσία για άμεση εξόφληση των μισθών Ιούνη και Ιούλη, ενώ ζητούν να δεσμευτεί για την αποπληρωμή των υπόλοιπων δεδουλευμένων. Αντί για αυτά, όπως εξηγεί ο Γιάννης Καρανικόλας, μέλος της διοίκησης του κλαδικού Συνδικάτου και εργαζόμενος στην επιχείρηση, η εργοδοσία κατέβαλε το 1/3 του ενός μήνα, δηλαδή μόλις 4 μεροκάματα με δεδομένο ότι ισχύει η εκ περιτροπής εργασία. Από την προηγούμενη απεργιακή κινητοποίηση, στα τέλη Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, η κατάσταση έχει χειροτερεύσει. Στους μήνες της απληρωσιάς προστέθηκε άλλος ένας, φτάνοντας τους 5, ενώ τα έξοδα των εργαζομένων συνεχίζουν να «τρέχουν», τα χρωστούμενα ενοίκια και λογαριασμοί συσσωρεύονται για δεκάδες οικογένειες.
Ο Γ. Καρανικόλας επισημαίνει πως οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ζήσουν με αυτά τα ψίχουλα και προσθέτει πως δεν πρέπει να τρέφουν καμία αυταπάτη ότι με τα δάνεια που ενδεχομένως εξασφαλίσει η επιχείρηση μπορεί να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Υπενθυμίζει πως οι εργαζόμενοι με την υποστήριξη του κλαδικού Συνδικάτου και της Ομοσπονδίας έχουν ζητήσει τριμερή, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, η οποία δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα. Οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους και την Πέμπτη προγραμματίζουν νέα Γενική Συνέλευση.
Σε στάση εργασίας προχώρησαν χτες από τις 9 π.μ. έως τις 2 μ.μ. οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση «360 Connect». Την κινητοποίηση αποφάσισε η Γενική Συνέλευση του επιχειρησιακού σωματείου, με αφορμή τη χτεσινή εκδίκαση δύο αγωγών που είχαν κατατεθεί από εργαζόμενους.
Η μία αγωγή αφορά την παράνομη μεταφορά έργου από τη «HOL» στην «360 Connect» και τις μαζικές απολύσεις στην «HOL», το Δεκέμβρη του 2013. Η άλλη αγωγή αφορά την απόλυση του Μπάμπη Τρίκκα, τον περασμένο Φλεβάρη, ενώ ήταν πρόεδρος της προσωρινής διοικούσας επιτροπής του σωματείου.
Το επιχειρησιακό σωματείο καλεί όλους τους εργαζόμενους να καταδικάσουν την παράνομη απόλυση του συνδικαλιστή και να διεκδικήσουν την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων. Στο πλευρό των εργαζομένων, που συγκεντρώθηκαν έξω από την εταιρεία, βρέθηκαν το κλαδικό σωματείο (ΣΕΤΗΠ) καθώς και εκπρόσωποι από τα επιχειρησιακά σωματεία της «Forthnet» και της «Intracom».
Νέα Γενική Συνέλευση έχει οριστεί για την Τρίτη 18/11, με θέμα τη συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη και τη συνέχεια των κινητοποιήσεων. Ηδη την προηγούμενη βδομάδα το επιχειρησιακό σωματείο έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στο Τμήμα Προσωπικού ενάντια στο καθεστώς των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, διάρκειας ακόμα και ενός μήνα.
Διεκδικεί: Υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που θα κατοχυρώνει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Επαναφορά των μισθών και των δικαιωμάτων για όλους τους εργαζόμενους σε αυτά που ίσχυαν πριν τις 18/12/2013. Κανένας διαχωρισμός σε παλιούς και νέους εργαζόμενους. Οχι στις απολύσεις. Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Καμιά ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας που να αντιστοιχούν στις ιδιαιτερότητες της εργασίας.
1ον. Η δουλειά που προηγήθηκε: Αναμφίβολα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα ΔΣ όπου είμαστε πλειοψηφία, παρά τις δυσκολίες και το φόρτο των καθηκόντων, κατάρτισαν πρόγραμμα δράσης, μπήκε το ζήτημα της συμμετοχής στο συλλαλητήριο σε εκατοντάδες σωματεία που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είναι μειοψηφία και σε πολλά από αυτά πάρθηκαν θετικές αποφάσεις. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να μας διαφεύγει κάτι σημαντικό: Για πρώτη φορά, τουλάχιστον τα τελευταία 10 χρόνια, ένα συλλαλητήριο που οργανώθηκε με πρωτοβουλία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, στις δοσμένες δύσκολες συνθήκες, αλλά και σε μια περίοδο που δεν υπήρχε κάποια αιχμή γύρω από το Ασφαλιστικό - Εργασιακό, ή η ψήφιση κάποιου νόμου - οδοστρωτήρα, έγινε γνωστό σχεδόν παντού. Γεγονός πολύ χρήσιμο και διδακτικό για την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης, κόντρα στην αποσιώπηση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ. Η οργάνωση του συλλαλητηρίου, η πορεία μέχρι να φτάσουμε σε αυτό, βοήθησαν να ανοίξει η συζήτηση με τον εργαζόμενο λαό για το τι είναι ανασύνταξη, τι κίνημα χρειαζόμαστε. Από αυτή τη συζήτηση πρέπει να γίνει προσπάθεια να γενικευτούν συμπεράσματα που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε στο μέτρο του δυνατού τις δυσκολίες που συναντάμε, τις συγχύσεις και τις αυταπάτες που υπάρχουν στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι ως σύνθημα η ανασύνταξη του κινήματος για την πλειοψηφία των εργαζομένων είναι κενό γράμμα, χρειάζεται κόπος, υπομονή και επεξεργασία για το πώς θα «χωνευτεί» αυτό το ζήτημα.
2ον. Χωρίς να υποτιμάμε τις δυσκολίες, το συλλαλητήριο έδωσε το έναυσμα να δημιουργηθεί κλίμα ανάτασης, κόντρα στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, κόντρα σε μια λογική που προβάλλει ότι κανένας δεν κινητοποιείται, οι συγκεντρώσεις είναι άμαζες, ο λαός αποδέχεται παθητικά τα αντιλαϊκά μέτρα που υλοποιούνται, κ.ο.κ.
3ον. Η δουλειά που προηγήθηκε βοήθησε στο να δοθεί απάντηση απέναντι στο δικομματικό καβγά ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, π.χ., για το χαρακτήρα αυτής της αντιπαράθεσης, την ανύπαρκτη σχέση του με τα λαϊκά συμφέροντα, για το πόσο επιζήμιο είναι για το λαό να παρακολουθεί σαν θεατής τις εξελίξεις.
4ον. Το συλλαλητήριο έδωσε ηχηρή απάντηση σε όλους αυτούς που λένε ότι το ΠΑΜΕ δεν κάνει τίποτα, έχει παραιτηθεί από τους αγώνες, τη ρήξη με την κυβέρνηση, τα μνημόνια κ.λπ., χωρίς να σημαίνει ότι αυτή είναι μόνο η απάντηση σε αυτή τη λάσπη.
5ον. Με το συλλαλητήριο και την προετοιμασία του φάνηκε ότι υπάρχει μια κρίσιμη μάζα, χωρίς να υπερβάλλουμε, ριζοσπαστική, μέσα στους εργαζόμενους, που ακούει, παρακολουθεί, εμπιστεύεται τη φωνή του ΠΑΜΕ. Ολα αυτά φυσικά συνυπάρχουν με συγχύσεις, μπερδέματα και επιφυλάξεις.
6ον. Τονώθηκε το ηθικό μερίδας εργαζομένων, ιδιαίτερα της πιο άπειρης που συμμετείχε στο συλλαλητήριο, η οποία δεν έχει σφαιρική εικόνα της δραστηριότητας των συνδικάτων με ταξικό προσανατολισμό, των κινητοποιήσεων, των κατακτήσεών τους, του κύρους τους κ.λπ.
7ον. Φανερώθηκε από τη λυσσαλέα επίθεση των ΜΜΕ (αφού παρά το «θάψιμο» έγινε γνωστό) λίγο πριν, αλλά και μετά το συλλαλητήριο, ότι φοβούνται τη λαϊκή δυσαρέσκεια, αλλά και κάθε οργανωμένη πρωτοβουλία με ταξικό προσανατολισμό που προσπαθεί να την μετουσιώνει σε οργανωμένη αντίδραση με ολοκληρωμένα χαρακτηριστικά.
Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι κάποιες διεργασίες θετικές στις συνειδήσεις των εργαζομένων, που εκφράστηκαν και στο συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη, θα πυροδοτήσουν την επιθετικότητα της εργοδοσίας στους κλάδους παραγωγής εναντίον των εργαζομένων, προκειμένου να αναχαιτίσουν σκιρτήματα αμφισβήτησης της αντιλαϊκής πολιτικής.
Μέσα σε όλα αυτά πρέπει να συμπεριλάβουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά και τις τελευταίες τοποθετήσεις διά στόματος προέδρου του, Αλ. Τσίπρα, μέσα από τη συνάντηση με τον Κ. Παπούλια, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί εγγυήτρια δύναμη της ομαλότητας», δηλαδή της ομαλής και απρόσκοπτης καταλήστευσης της εργατικής τάξης από το μεγάλο κεφάλαιο, δεν ενδιαφέρεται οι όποιες αγωνιστικές διαθέσεις υπάρχουν να εκφραστούν στην απεργία. Το απέδειξε άλλωστε με το γεγονός ότι πολέμησε το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη.
Να δώσουμε μάχη με τις θεωρίες που λένε ότι «με τη ματαίωση των μεταρρυθμίσεων διακινδυνεύει η πορεία της χώρας» και να πούμε ότι αυτό που θα γίνει από την εφαρμογή τους είναι η περαιτέρω εξαθλίωση του λαού. Να αναμετρηθούμε και με την αντίληψη της ανάθεσης ότι μια κυβερνητική εναλλαγή με τον ΣΥΡΙΖΑ στα πρωθυπουργικά και υπουργικά έδρανα θα σταματήσει τον αντιλαϊκό κατήφορο.