Επιμένουμε να τονίζουμε σ' έναν προς έναν πως πριν πεινάσει πρέπει να μαγειρέψει. Σ' αυτά τα λιγότερα από δυο εικοσιτετράωρα, που έμειναν ώσπου να κλείσουν οι κάλπες, κάθε διαθέσιμος χρόνος είναι για να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο με εκείνους πια που, ανεξάρτητα από τι θα ψηφίσουν, θέλουν και δυνατό ΚΚΕ. Μιλάνε, δηλαδή, ήδη για την επόμενη μέρα. Ας τους προκαλέσουμε, λοιπόν, να αντιστρέψουν την επιλογή. Για να μπορούν να ασκούν λαϊκή αντιπολίτευση σε όποιον θα κυβερνά, ας φροντίσουν και με την ψήφο τους την Κυριακή για ένα όσο πιο ισχυρό ΚΚΕ.

Το ξέρουν, εξάλλου, πως μόνο το ΚΚΕ θα βρίσκεται απέναντι. Μόνο το ΚΚΕ θα απαιτεί και την επόμενη μέρα να δοθούν πίσω οι απώλειες. Μόνο το ΚΚΕ θα βάλει θέμα να καταργηθούν ένας προς έναν οι εφαρμοστικοί νόμοι. Παράδειγμα: Από την 1η Γενάρη τρέχουν ήδη οι ημερομηνίες για μέτρα που μειώνουν τις συντάξεις και αυξάνουν πάλι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για ορισμένες κατηγορίες. Ποιος θα οργανώσει, κόντρα στο σύγχρονο κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, την πάλη για να μην εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα, να αυξηθούν οι συντάξεις, να μειωθούν τα όρια ηλικίας;

Επίσης, από την 1η Γενάρη η χώρα είναι σε διαρκή εποπτεία για τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, πέρα από όσα προβλέπει το μνημόνιο, που έτσι και αλλιώς τελειώνει. Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοι δεν είναι εμπόδιο, θα αλλάξουμε το μείγμα και θα τα φέρουμε βόλτα. Ομως, ποτέ δεν ήταν ο σκύλος - κεφάλαιο χορτάτος και η πίτα - λαϊκό εισόδημα γεμάτη. Κάποιος πρέπει να χάσει από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Οταν η επίδοξη «αριστερή» κυβέρνηση όχι μόνο ήδη μιλά για «καμένη γη» και μας θυμίζει τις «διεθνείς υποχρεώσεις» της χώρας, δηλαδή την υποχρέωση του αστικού κράτους στη συνέχειά του να πληρώσει το χρέος που δημιούργησε το κεφάλαιο, αλλά δηλώνει και έτοιμη για νέο μνημόνιο που απλώς θα ονομάζει «πρόγραμμα».

Από μια σκοπιά είμαστε ήδη στην επόμενη μέρα. Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι -όποιο και αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα- θα έχουν την κυβέρνηση που μπορούν να έχουν σ' αυτήν τη συγκυρία. Η εργατική τάξη τι θα έχει; Ακόμα και ως μετεκλογικό ερώτημα, η απάντηση είναι κριτήριο ψήφου και οδηγεί μονοκούκι στο ΚΚΕ. Εκεί όπου κάθε ψήφος, κυριολεκτικά κάθε ψήφος, είναι βόλι.

Γι' αυτό το κάθε ένα βόλι, που είναι εξαιρετικά χρήσιμο στους εργάτες την επόμενη μέρα, απαιτείται το μέγιστο της προσπάθειας αυτές τις ώρες που απομένουν.

Είναι δύσκολες αυτές οι ώρες. Εμείς δεν έχουμε να πείσουμε τον εφοπλιστή ότι δεν κινδυνεύει. Εμείς έχουμε να πούμε στον εργάτη ότι πρέπει να πιστέψει στη δύναμή του, να παλέψει για να ανακτήσει τις απώλειές του, να μη δέχεται ζωή με ψίχουλα. Δε λέμε στον άνεργο σου έχω ένα πρόγραμμα ημιαπασχόλησης, του λέμε ότι πρέπει να παλέψει για μέτρα προστασίας των ανέργων αλλά και για μια άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, με αυτόν ιδιοκτήτη του πλούτου και στο τιμόνι της εξουσίας για να σβήσει την ανεργία απ' το χάρτη.

Αυτές τις λίγες ώρες πρέπει να φτάσουμε σ' όσο το δυνατόν περισσότερους από τους δικούς μας ανθρώπους. Ας αφήσουμε στην άκρη τους κοσμοπολίτες που διαβάζουν Τσίπρα στους «Financial Times» και μεταφράζουν χρήμα στις τσέπες τους. Οι δικοί μας άνθρωποι είναι με χέρια δουλεμένα, με μάτια κουρασμένα, με πόδια πρησμένα, μέση τσακισμένη, χωρίς ελεύθερο χρόνο ή με χρόνια ανεργίας. Πάντα, όμως, με την αισιοδοξία των ανθρώπων που ζυμώνονται με τη ζωή. Μαζί τους οι λέξεις δεν είναι επιλεγμένες από τη διαφημιστική εταιρεία που γράφει τις συνεντεύξεις του αρχηγού, αραδιάζοντας κείμενα από λόγους εξουσιαστών σε μια επίδειξη ευρυμάθειας. Σε μας οι λέξεις είναι ζωή τώρα: Ψωμί, νοίκι, μεροκάματο, Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση. Μέτρο για εμάς είναι οι λαϊκές - εργατικές ανάγκες που μπορούν και πρέπει να ικανοποιηθούν.

Στο παρά πέντε της κάλπης επιμένουμε: Αυτοί που κυβερνούν φεύγουν αλλά και οι άλλοι που έρχονται πρέπει να έχουν απέναντι τους ισχυρό και όχι υποταγμένο λαό.

Αυτό σημαίνει ισχυρό ΚΚΕ, που με απόδειξη δε χαρίζει κάστανα.

Στις λιγοστές ώρες που απόμειναν έχουμε απέναντι τις κάλπικες υποσχέσεις, τις φρούδες ελπίδες.

Με κρύο μυαλό, πέρα από την πόλωση που συμφέρει ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, καλούμε καθέναν να δει προσεκτικά, έστω και τώρα, τι εγκρίνει ο ΣΕΒ, τι ψηφίζουν οι εφοπλιστές, τι προωθούν οι ιμπεριαλιστές.

Ετσι, που για να μην είναι κανείς κοψοχέρης αύριο, τώρα να ρίξει με το χέρι στη καρδιά την ψήφο του στο ΚΚΕ.

Ναι, στην κάλπη απαιτούμε να εκφραστεί καθαρά από τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, όσους νιώθουν αριστεροί και ριζοσπάστες, ότι δεν ανέχονται να πληρώσουν το χρέος των καπιταλιστών, ότι δε θα επιτρέψουν με την ψήφο τους στους συμβούλους του Σημίτη και του Παπανδρέου, που παρουσιάζονται σήμερα ως ΣΥΡΙΖΑ, να εφαρμόσουν το πρόγραμμα Γιαννίτση με άλλη προβιά.

Ναι, ζητάμε από τους ανθρώπους της δουλειάς να φτάσουν στην κάλπη με την περηφάνια του εργαζόμενου ανθρώπου που παράγει τον πλούτο, το μεγαλείο του γέροντα που δε βγήκε ποτέ στην απομαχία - πασχίζει για το εγγόνι με μια σύνταξη πρόσφορο.

Να φτάσει καθένας στην κάλπη σίγουρος ότι κάνει το χρέος του, δεν πληρώνει το χρέος των καπιταλιστών. Σίγουρος ότι έχει μετρήσει το σχέδιο που ταιριάζει στις ανάγκες του. Βέβαιος ότι κανένας νόμος, καμία ρύθμιση δεν ήρθε χωρίς αγώνα, χωρίς οι κομμουνιστές να είναι στην πρώτη γραμμή. Οτι όποτε αδυνάτισε το ΚΚΕ ήρθε λαίλαπα. Και αυτό ακριβώς είναι οδηγός για την πλέον αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ τώρα!