Στον αδυσώπητο πόλεμο των επιχειρηματικών ομίλων στο πλαίσιο της ΕΕ αναφέρθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιάννης Γκιόκας από το βήμα της Βουλής. Οπως σημείωσε ο πόλεμος αυτός είναι «για το ποιος θα βγει πιο κερδισμένος από την κρίση ή ποιος θα βγει λιγότερο χαμένος. Υπάρχει ο άξονας Γαλλίας - Ιταλίας που πιέζει τη Γερμανία για ένα άλλο μείγμα πολιτικής. Και είναι πιο σαφές ότι πίσω από τις κορόνες για σκληρές και περήφανες διαπραγματεύσεις κρύβεται η ταύτιση της κυβέρνησης με το μέρος αυτού του άξονα και με την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ».

Απαντώντας σε προηγούμενη αναφορά του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Φίλη (περί «αξιοποίησης των αντιθέσεων του αντιπάλου»), ο Γ. Γκιόκας τόνισε: «Ο κ. Φίλης πριν από λίγο θυμήθηκε την Κομμουνιστική Διεθνή και τις αντιθέσεις. Τα έχει μπερδέψει λίγο. Είναι άλλο πράγμα να αξιοποιείς τις αντιθέσεις για να ανατρέψεις ένα σύστημα και είναι άλλο πράγμα να στοιχίζεσαι πίσω από συμφέροντα για να υπηρετήσεις ένα σύστημα. Είναι άλλο να αξιοποιείς και είναι άλλο να σε αξιοποιούν, όπως γίνεται».

Οπως υπογράμμισε ο Γ. Γκιόκας, «η αλλαγή στο μείγμα πολιτικής δεν ζητείται για να αυξηθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, οι κοινωνικές παροχές, αλλά για να εξοικονομηθούν κρατικοί πόροι που θα κατευθυνθούν σε επενδύσεις, στην ανάκαμψη, στη στήριξη του κεφαλαίου». Ενώ ξεκαθάρισε ότι ο λαός δεν θα πάρει πίσω αυτά που έχασε ούτε με την καπιταλιστική ανάπτυξη, «για την οποία πασχίζετε όλοι, και οι πρώην και οι νυν». «Αλλωστε» πρόσθεσε, «υπάρχουν παραδείγματα κλάδων της οικονομίας, όπως είναι ο τουρισμός, που υπήρξε ανάκαμψη όλα αυτά χρόνια, υπήρξε ρεκόρ κερδοφορίας», όμως η θέση των εργαζομένων έγινε χειρότερη. «Στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ» τόνισε, «υπάρχει μία βασική προϋπόθεση, ένας ακρογωνιαίος λίθος. Αυτός είναι η τήρηση των κανόνων της ΕΕ και η υπόκλιση στο στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τα οποία είναι πλήρως ασυμβίβαστα με τις ανάγκες των εργαζομένων».

«Γίνεται συζήτηση και για την κυριαρχία που επέστρεψε στη χώρα. Και εμείς θέλουμε να κάνουμε τις εξής απλές ερωτήσεις: Από αύριο, δηλαδή, θα μπορούμε να παράγουμε ως χώρα στο πλαίσιο, για παράδειγμα, της αγροτικής οικονομίας ανάλογα με τις δυνατότητές μας ως χώρα, χωρίς ποσοστώσεις, δεσμεύσεις και περιορισμούς; Θα μπορούμε να εμποδίζουμε αθρόες εισαγωγές προϊόντων που μπορούμε να παράγουμε ως χώρα; Θα μπορεί το κράτος να στηρίζει και να χρηματοδοτεί για να έχουμε ναυπηγεία, μεταφορές, υποδομές που θα καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας και του λαού; (...)

Η λαϊκή κυριαρχία είναι αδιαίρετη με την επιτακτική ανάγκη να περάσει στα χέρια του εργαζόμενου λαού ο πλούτος. Οι παραγωγικές δυνατότητες που έχει αυτή η χώρα είναι αδιαίρετες με την αποδέσμευση από την ΕΕ και αυτός είναι ο δρόμος μιας αγωνιστικής, περήφανης, αξιοπρεπούς στάσης για να υπάρχει πραγματική νίκη του ελληνικού λαού».

Η βουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου επισήμανε ότι «δείγματα γραφής» της πολιτικής της νέας κυβέρνησης δόθηκαν από «τις πρώτες μέρες που, παρά τις διαβεβαιώσεις της αντίθεσης, υπέγραψε την παράταση του εμπάργκο που έχει επιβληθεί στη Ρωσία. Να σας πω, λοιπόν, τη συνέχεια; Οι μηλοπαραγωγοί στην Αγιά της Λάρισας, όπου παράγεται το 80% των πράσινων μήλων και τα οποία είναι εξαγώγιμα προς τη Ρωσία, έκαναν μαζικότατη συγκέντρωση πριν από μία βδομάδα - μαζί και οι ψηφοφόροι σας - και αποφάσισαν "Καμιά αναμονή, καμία ανοχή", διότι η παράταση του εμπάργκο σημαίνει ότι τα προϊόντα θα σαπίζουν ή θα πουληθούν σε εξευτελιστικές τιμές σε μεγαλεμπόρους, που αξιοποιούν την περίσταση και τις πολιτικές επιλογές σας. Θύματα, λοιπόν, του εμπάργκο είναι και τα ελληνικά προϊόντα και η αγροτιά. Ομως, αυτή είναι η ΕΕ και οι δεσμεύσεις που υλοποιείτε.

(...) Δεν μπορούν να περιμένουν οι χιλιάδες απλήρωτοι τευτλοπαραγωγοί και να παραμένουν κλειστά τα εργοστάσια ζάχαρης. Δεν μπορούν να περιμένουν ούτε οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι, βλέποντας με βίαιο τρόπο να αρπάζονται τα δικαιώματα ύπαρξής τους.

(...) Δεν μπορούν να περιμένουν οι πλημμυροπαθείς σε Εβρο, Θεσσαλία, Ηλεία και άλλες περιοχές, ούτε οι άνεργοι, όταν το 90% δεν παίρνει - αφού δεν τους το εξασφαλίζει η σημερινή κυβέρνηση - επίδομα ανεργίας.

(...) Χιλιάδες εργαζόμενοι στα ναυπηγεία έχουν πάνω από εννιά μήνες να πληρωθούν και στη Ζώνη και στο Πέραμα η ανεργία "σπάει κόκαλα". Ωστόσο, ακούσαμε τον αναπληρωτή υπουργό Ναυτιλίας να μιλάει γενικά και να παραθέτει αρκετά προβλήματα, όχι όμως τη λύση τους, μόνο ευχολόγια και κυρίως να τηρεί σιγή ιχθύος για τις προκλητικές φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές και τις μεγάλες οφειλές τους στο ΝΑΤ. Βέβαια, οι ιδιωτικοποιήσεις και του λιμανιού του Πειραιά συνεχίζονται, με άλλο όνομα πιθανώς».

«"Χτυπάτε το σαμάρι και όχι το γάιδαρο", όπως λέει η λαϊκή παροιμία», τόνισε η Δ. Μανωλάκου, «γιατί θέλετε να θολώσετε τη συμπόρευσή σας με τα καπιταλιστικά κέντρα, τις αντιλαϊκές σκληρές πολιτικές τους για τους λαούς. Και φυσικά, έχουν αντιθέσεις και ανταγωνισμούς και συμβιβασμούς μεταξύ τους.

Μιλήσατε για αξιοπρέπεια. Για εμάς αξιοπρέπεια, περηφάνια, πατριωτισμός σήμερα είναι να συμμετέχει και να παλεύει ο καθένας για την οργάνωση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για να διεκδικήσει την κάλυψη όλων των απωλειών, να μη συμβιβαστεί με τα ψίχουλα και να βάλει προοπτική να περάσει ο πλούτος που παράγει με τη δουλειά του στην υπηρεσία της κοινωνίας και την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, εξοστρακίζοντας καπιταλιστική ιδιοκτησία και κέρδος. Ετσι υπάρχει ελπίδα για λαϊκή ευημερία.

Με αυτή την έννοια, μπορεί να έγινε επίσκεψη στο κολαστήριο του πρώην ΕΑΤ - ΕΣΑ, όμως να θυμάστε ότι οι αγωνιστές που βασανίστηκαν πάλευαν ενάντια στους εκμεταλλευτές και τους Αμερικάνους που μακελεύουν λαούς».

Τον τρόπο με τον οποίο τα αστικά επιτελεία, με εργαλείο τα ΜΜΕ, προσπαθούν να στηρίξουν τη νέα κυβέρνηση, παρουσιάζοντας ως «έξοδο του Μεσολογγίου», όπως είπε, τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης στην ΕΕ και να πείσουν ταυτόχρονα το λαό να ζήσει με τα ψίχουλα, σχολίασε η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, χτες από το βήμα της Βουλής, σημειώνοντας ότι «ο ΟΟΣΑ δεν είναι καρυοφύλλι».

Οπως σημείωσε, η ΕΕ δεν είναι «ένα δημοκρατικό όργανο που μας προέκυψε από ιστορική ανάγκη» και δεν μπορεί το ΚΚΕ να μην αποκαλύψει το ρόλο της, αλλά και να επιτρέψει αυτή την πρόκληση, ότι ο λαός πρέπει να νιώθει ικανοποίηση για τα ψίχουλα.

«Δεν μπορεί η συζήτηση εδώ μέσα να γίνεται σε επίπεδο παιδείας και εκπαίδευσης προς τα έξω, για να στηρίξουμε την ΕΕ, για να στηρίξουμε το ΝΑΤΟ» και πρόσθεσε: «Εχω μπροστά μου ένα κείμενο του κ. Βαρουφάκη, δημοσιευμένο στο "PROTAGON". Μιλάει για τη "χαρούμενη" χρεοκοπία. Είναι του Απριλίου του 2010. Και μάλιστα λέει: "Ηρθε η ώρα να αγκαλιάσουμε αυτό που φοβόμαστε". Το 2010 έλεγε: "Δεν είναι κακό πράγμα η χρεοκοπία. Να χρεοκοπήσουμε εδώ και τώρα". Παρακάτω λέει: "Διότι, άμα θα χρεοκοπήσουμε εδώ και τώρα...", "...όταν χρεοκοπήσεις, θα περάσεις άσχημα για πέντε-έξι μήνες και μετά είσαι ό,τι πολυτιμότερο για επενδύσεις"».

«Εντάξει, η κεϋνσιανή αντίληψη είναι "σώστε τον καπιταλισμό από τους καπιταλιστές", όμως δεν μπορεί να καλείτε και το σύνολο του πλήθους να βγει έξω. Κερδίσατε. Δε σας λέει κανένας ότι δεν κερδίσατε. Να χαρείτε. Βεβαίως. Πήρατε την εξουσία. Είναι μια αστική εξουσία. Είναι ένα αστικό εκλογικό σύστημα. Πήρατε 36% συν το μπόνους. Και πήρατε, ενδεχομένως, το αστικό μπόνους, σε ένα αστικό καθεστώς. Και είναι δημοσκοπικό το 70% που σας στηρίζει αυτή τη στιγμή» (...) «Διαβάζω σήμερα από την "ΑΥΓΗ": "Το κείμενο που θα δώσουμε -αναφέρουν κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών- δε θα έχει τίποτα το ριζοσπαστικό. Θα είναι ένα κείμενο που θα μοιάζει σαν να κατατέθηκε από δικηγόρο της Νέας Υόρκης" (...) Αν αυτό το γράφει σήμερα η "ΑΥΓΗ", εγώ πρέπει να γεφυρώσω το ριζοσπαστικό τους ενός, την αποφευχθείσα "ευχάριστη" πτώχευση και να απαντήσω σε διλήμματα. Αυτά τα διλήμματα δεν απαντώνται με αντικομμουνιστική θεώρηση, επειδή κάποιος δεν πανηγυρίζει για τα ψίχουλα. Τα ψίχουλα θα τα αντιμετωπίσει μπροστά της η εργατική τάξη, όταν ανακαλύψει ότι η ελληνική σημαία στα εφοπλιστικά πλοία σε όλον τον κόσμο δε συνεπάγεται ελληνικό έδαφος, ελληνική ναυτοσύνη, Ελληνες εργάτες καλοπληρωμένους και γερό ΝΑΤ».