Αυγατίζουν οι λίστες με τις αναδιαρθρώσεις. Νέα μέτρα 10 δισ. ευρώ για την «επόμενη μέρα»!
Ο σκληρός πυρήνας των νέων αντιλαϊκών μέτρων της «επόμενης μέρας» αποτελεί πλέον το επίκεντρο της συνεχιζόμενης διαβούλευσης με τους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς (Κομισιόν - ΔΝΤ - ΕΚΤ), με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να ομολογεί ανοιχτά πλέον ότι στο τραπέζι της αξιολόγησης βρίσκονται ζητήματα όπως το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά, η παραπέρα φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων. Η βαρβαρότητα του κεφαλαίου κυριάρχησε και στο πλαίσιο της διήμερης συνεδρίασης της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ (Euro Working Group), ενόψει της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 24 Απρίλη στη Ρίγα της Λετονίας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η συγκυβέρνηση ετοιμάζεται να αποστείλει μια ακόμη συνοδευτική λίστα με μεταρρυθμίσεις - την τέταρτη στη σειρά - ανεβάζοντας το λογαριασμό της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής στο αστρονομικό ύψος των 10 δισ. ευρώ, έναντι μέτρων 8,5 δισ. ευρώ που περιελάμβανε η αμέσως προηγούμενη λίστα. Το νέο αντιλαϊκό πακέτο συμπληρώνεται με μέτρα μόνιμου και σταθερού χαρακτήρα και απόδοσης, προκειμένου να συζητηθεί σε επίπεδο Brussels Group (Κομισιόν - ΔΝΤ - ΕΚΤ) με τη συμμετοχή και των εκπροσώπων της συγκυβέρνησης. Είναι απόλυτα βέβαιο, ότι το υπό διαβούλευση «πακέτο με τις μεταρρυθμίσεις» θα αποτελέσει τη βάση κατάρτισης του νέου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015 - 2019, που αναμένεται να κατατεθεί στο προσεχές διάστημα προς αξιολόγηση από την Κομισιόν, στο πλαίσιο της διαδικασίας του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου», δηλαδή των ενισχυμένων μέτρων εποπτείας που ισχύουν για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη - μέλη της ΕΕ.
Πέρα από τις ανατιμήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ, το ασφαλιστικό σύστημα και στα εργασιακά, οι «θεσμοί» της τρόικας, επικεντρώνουν στους στόχους για τα μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα και όχι σε «έκτακτα» της μιας χρήσης (one - off). Η συγκυβέρνηση, για λόγους επικοινωνιακής διαχείρισης, επιχειρούσε να συμπληρώσει τα δημοσιονομικά κενά με μέτρα μιας χρήσης, όπως για παράδειγμα από το «κλείσιμο» εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, από τους ελέγχους και τα υποτιθέμενα έσοδα από τη «λίστα Λαγκάρντ» και τις «οφ σορ» εταιρείες του κεφαλαίου κ.ά., εμφανίζοντας στα «χαρτιά» προϋπολογιζόμενα έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Την ίδια ώρα, αποκαλύπτονται ολοένα και περισσότερο οι συγκλίσεις, μέχρι και ταυτίσεις, ανάμεσα στην πολιτική της σημερινής κυβέρνησης και αυτή των προκατόχων της. Σύμφωνα με πληροφορίες, σταθερά στο τραπέζι παραμένουν ζητήματα όπως:
-- Η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» στις επικουρικές συντάξεις.
-- Η παραπέρα διόγκωση του ΦΠΑ στα εμπορεύματα μαζικής λαϊκής κατανάλωσης.
-- Η κατάργηση «εξαιρέσεων» και κάθε είδους ελαφρύνσεων στους φόρους εισοδήματος που φορτώνονται στα λαϊκά νοικοκυριά.
Η συγκυβέρνηση, από την πλευρά της και για λόγους διαχείρισης της κατάστασης, επιχειρεί να μεταθέσει τα ζητήματα αυτά στο πλαίσιο της επόμενης «μεγάλης συμφωνίας», που θα ακολουθήσει μετά και τη λήξη της 4μηνης παράτασης που δόθηκε στο τρέχον μνημόνιο, με βάση την απόφαση στο Γιούρογκρουπ της 20ής Φλεβάρη.
Ταυτόχρονα, σε ισχύ θα παραμείνει ο πυρήνας των μέτρων της «μνημονιακής περιόδου», όπως τα τέλη «αλληλεγγύης» και «επιτηδεύματος», ενώ αλώβητη και στο ύψος της θα παραμείνει και η μάζα από τα χαράτσια που επιβάλλονται στη λαϊκή στέγη και τη μικρή ακίνητη περιουσία.
Ειδικότερα:
-- Επανεξετάζονται τα σενάρια σχετικά με το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ. Η πλευρά της τρόικας θεωρεί το σημερινό χαράτσι «χρήσιμο» και «αποδοτικό», καθώς με αυτό καλύφθηκε ο εισπρακτικός στόχος του τρέχοντος μνημονίου και βέβαια του κρατικού προϋπολογισμού. Σε περίπτωση «αντικατάστασης» του ΕΝΦΙΑ, θα τεθούν σε εφαρμογή άλλα αντιλαϊκά μέτρα «ισοδύναμης απόδοσης» για το κρατικό ταμείο...
-- Σε ό,τι αφορά τη φορολογία εισοδήματος, ενδεχομένως και με αναδρομική ισχύ για τα εισοδήματα του 2014, αναμένεται η κατάργηση των φοροελαφρύνσεων για τις δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών που έχουν απομείνει, καθώς και των άλλων «εξαιρέσεων» στη φορολογία εισοδήματος.
-- Επιβεβαιώνονται οι εισπρακτικοί στόχοι του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων, όπως προβλέπεται στο υπάρχον «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο».
-- Σε ό,τι αφορά την παραπέρα καρατόμηση των κρατικών δαπανών, αυτές εστιάζονται σε δημόσια Υγεία, κοινωνικά επιδόματα, Παιδεία, Μεταφορές, ΟΤΑ κ.ά.
-- Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, μεταξύ άλλων, προβλέπεται και η κατάργηση των λεγόμενων «πρόωρων συνταξιοδοτήσεων», παραπέρα ενοποιήσεις Ταμείων, σταδιακή κατάργηση «χρεώσεων υπέρ τρίτων» (οι οποίες σε μια σειρά περιπτώσεις αποτελούν επί της ουσίας εργοδοτική εισφορά), στενότερη σύνδεση μεταξύ συνταξιοδοτικών εισφορών και εισοδημάτων.
...Και με τις ΗΠΑ σε ρόλο «τίμιου διαμεσολαβητή»...
Associated Press |
Το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, κάνοντας τον απολογισμό των συναντήσεων (στις 5 και 6 Απρίλη), επισημαίνει τα παρακάτω:
Τονίζεται η «επιθυμία» της κυβέρνησης των ΗΠΑ «να παίζει το ρόλο του "τίμιου διαμεσολαβητή" (honest broker) ώστε να επιτευχθεί λύση το συντομότερο δυνατόν, πιέζοντας προς αυτή την κατεύθυνση όλα τα μέρη της διαπραγμάτευσης».
Σε ό,τι αφορά τη «διαδικασία», η συγκυβέρνηση, μέσω του υπουργού Οικονομικών, δεσμεύθηκε για «πολύ πιο αποτελεσματικές συζητήσεις», τόσο στην «Ομάδα των Βρυξελλών» όσο και στο επίπεδο των «τεχνικών κλιμακίων» της Αθήνας, με στόχο, όπως είπε Γ. Βαρουφάκης, την «όσο το δυνατόν πιο γρήγορη ολοκλήρωση των συνομιλιών». Μάλιστα, προκειμένου η συζήτηση να γίνει περισσότερο «αποτελεσματική», θα διεξαχθεί σε «θεματικές ενότητες», δηλαδή γύρω από τα καίρια ζητήματα, όπως τα Εργασιακά, τα δημοσιονομικά (κρατικά έσοδα - δαπάνες), οι ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.
Με δεδομένη την καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα, σε συνδυασμό και με τη διαχείριση από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, γίνεται πιο φανερή η επιχείρηση παρέμβασης στην Ευρωζώνη τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης των ΗΠΑ όσο και από το ΔΝΤ. Βεβαίως, παρά τους μεταξύ τους αδυσώπητους ανταγωνισμούς, τις πρόσκαιρες συμφωνίες και συμβιβασμούς, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα συμφωνούν στα μέτρα κλιμάκωσης και επιτάχυνσης της αντιλαϊκής πολιτικής, προκειμένου να ανακάμψουν η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των μονοπωλίων. Μια πολιτική που υποχρεωτικά επιδεινώνει τη θέση και τις συνθήκες διαβίωσης του λαού.
Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ από τη μια πλευρά και η Ευρωζώνη από την άλλη, ιδιαίτερα ο σκληρός πυρήνας της (Γερμανία, Γαλλία κ.ά.) αντιμάχονται, καθένας για λογαριασμό των μονοπωλίων που εκπροσωπεί και στηρίζει.
Σε αυτό το πλαίσιο ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, στο πεδίο διαπάλης και ανταγωνισμών για τα μερίδια στις ξένες αγορές, τη βελτίωση της θέσης τους σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές των παραγόμενων εμπορευμάτων, την απόσπαση της μεγαλύτερης επιχειρηματικής πίτας και των κερδών, μέσω των οποίων και σε συνδυασμό με τις κρατικές ενισχύσεις θα γίνουν νέες επενδύσεις. Στην Ευρωζώνη, η Γερμανία είναι, και μάλιστα με μεγάλη απόσταση, πρώτη σε ό,τι αφορά τα εμπορικά πλεονάσματα, γεγονός που κατ' επανάληψη έχει αποτελέσει πεδίο διαπάλης και ανταγωνισμού και στο εσωτερικό της ΕΕ, με τα άλλα κράτη και τις κυβερνήσεις. Σε αυτό το έδαφος εκδηλώνονται οι κόντρες γύρω από το μείγμα της πολιτικής διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένης και της νομισματικής πολιτικής, που με τη σειρά της αποτελεί εργαλείο ανταγωνιστικότητας, διαμόρφωσης των κατάλληλων συναλλαγματικών ισοτιμιών κ.ά., στη βάση των οποίων πωλούνται τα εμπορεύματα σε «φτηνότερες» ή «ακριβότερες» τιμές στις ξένες αγορές.
Σήμερα, σε πρώτο πλάνο προβάλλει η διαφορά φάσης στις εφαρμοζόμενες νομισματικές πολιτικές, με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προχωρούν σε μέτρα «χαλάρωσης», που μεταξύ άλλων έχουν οδηγήσει στην υποχώρηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ σε σχέση με το δολάριο. Στις ΗΠΑ διαφαίνεται μια τάση σταδιακής απόσυρσης των μέτρων «χαλάρωσης» (ήδη έχουν σταματήσει την αγορά ομολόγων και το τύπωμα δολαρίου, ενώ συζητούν για αύξηση επιτοκίων), στα οποία είχαν προηγηθεί και μάλιστα συμβουλεύοντας την Ευρωζώνη να πράξει το ίδιο, προκειμένου να κατευναστεί η καπιταλιστική κρίση, επειδή ακριβώς η κρίση στην Ευρωζώνη έχει αντίκτυπο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Την ίδια ώρα, στις ΗΠΑ εμφανίζονται και «δεύτερες σκέψεις». Αποκαλυπτική είναι η περίληψη των πρακτικών της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας (Fed), από τη συνεδρίαση του Μάρτη, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα. Οι αξιωματούχοι της Fed εξέφρασαν διαφορετικές θέσεις στη συνεδρίαση του Μάρτη σχετικά με το ποια είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή για την πρώτη αύξηση επιτοκίων του δολαρίου. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Financial Times», οι διαιρέσεις στους κόλπους της Fed δείχνουν πως επικρατεί ακόμα αβεβαιότητα για το πώς πρέπει να ερμηνευτούν αντικρουόμενες ενδείξεις για την πορεία της ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας και τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό.
Σύμφωνα με τα πρακτικά, ορισμένα μέλη της νομισματικής επιτροπής FOMC τάχθηκαν υπέρ μιας αύξησης των επιτοκίων τον Ιούνη. Αλλοι αξιωματούχοι υποστήριξαν πως η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ πρέπει να περιμένει έως το τέλος του 2015, εκφράζοντας ανησυχίες πως η βουτιά του αργού πετρελαίου και το ισχυρότερο δολάριο θα συνεχίσουν να πιέζουν τον πληθωρισμό, ενώ δύο μέλη της νομισματικής επιτροπής πρότειναν να αρχίσει η σφικτή νομισματική πολιτική το 2016. Η ανάπτυξη το πρώτο τρίμηνο του 2015 ήταν πιο αδύναμη απ' ό,τι αναμενόταν.
Οπως προειδοποιούν ορισμένοι Αμερικανοί τραπεζίτες, το δολάριο ενδέχεται να ενδυναμωθεί περαιτέρω, λειτουργώντας ως τροχοπέδη στις αμερικανικές εξαγωγές. Η ενίσχυση του δολαρίου αποδίδεται, σύμφωνα με τη Fed, στην πιθανότητα επιδείνωσης των προοπτικών στην παγκόσμια οικονομία. Ενδεικτικά, οι «κίνδυνοι» και οι αβεβαιότητες που εντοπίζονται από τους παράγοντες της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας αφορούν στους παρακάτω άξονες:
-- Επιβράδυνση της ανάπτυξης στην Κίνα
-- Δημοσιονομικά και χρηματοδοτικά προβλήματα στην Ελλάδα
-- Γεωπολιτικές εντάσεις
Σε αυτό το πλαίσιο, εμφανίζονται διχασμένοι ως προς το χρόνο αύξησης των επιτοκίων, τα οποία βρίσκονται σε μηδενικά επίπεδα από το 2008. Στο «διά ταύτα», επισημαίνεται πως οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει ακόμη, προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία «ομαλοποίησης των επιτοκίων» του δολαρίου σε υψηλότερα επίπεδα...
Ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, έδωσε το «παρών» στο ετήσιο συνέδριο που διοργάνωσε το Ιδρυμα «Ινστιτούτο Νέας Οικονομικής Σκέψης» στο Παρίσι, του μεγαλοεπιχειρηματία των χρηματαγορών Τζορτζ Σόρος.
Χαρακτηριστικές είναι και οι απαντήσεις που έδωσε στο πλαίσιο διαλόγου που είχε με τον νομπελίστα Τζ. Στίγκλιτς.
Σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη:
-- Η νέα κυβέρνηση δεσμεύεται από τις υπογραφές της προηγούμενης και αυτό είναι μια πραγματικότητα. Πραγματικότητα, όμως, είναι και η δημοκρατική εκλογή. «Ζητήσαμε να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να δούμε τι πρέπει να αλλάξει».
-- Απαντώντας σε ερώτηση για το πόσο χρειάζεται «ανάσα» η Ελλάδα και πώς θα την αξιοποιήσει, ο υπουργός Οικονομικών σημείωσε ότι αμέσως μετά την εκλογή της, η κυβέρνηση άρχισε να διαπραγματεύεται επί ενός προγράμματος που κράτησε πέντε χρόνια.
«Δεν διαφωνούμε να γίνει πλήρης έλεγχος από τους θεσμούς. Θέλουμε να προχωρήσει η διαδικασία και να αρχίσουμε να νομοθετούμε τις μεταρρυθμίσεις»...
-- Είμαστε απόλυτα δεσμευμένοι ότι δεν θα επιστρέψουμε ποτέ σε πρωτογενές έλλειμμα. «Αλλά αυτό είναι άλλο από το να πρέπει να έχεις πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ».
-- «Δεν θέλουμε νέα δάνεια χωρίς νόημα, χρειαζόμαστε χώρο για καταστρώσουμε από κοινού με τους εταίρους το σχέδιο». Σε αυτό το πλαίσιο, ομολόγησε το γεγονός ότι ετοιμάζεται και νέο πακέτο δανείων (αλλά με νόημα για το κεφάλαιο), άρα και το νέο μνημόνιο που θα το συνοδεύει, ανεξάρτητα από το πώς θα βαφτιστεί η νέα αντιλαϊκή συμφωνία.
-- Διαβεβαίωσε πως η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε επανεκκίνηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων. «Αυτό που λέμε είναι ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει την δυνατότητα ανάπτυξης της δημόσιας περιουσίας. Θέλουμε κοινοπραξίες δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, αλλά θέλουμε πρώτα να διασφαλίσουμε πως υπάρχει μια ελάχιστη δέσμευση για την πραγματοποίηση επενδύσεων από την πλευρά των πλειοδοτών. Υποστήριξε ότι η συγκυβέρνηση θέλει να διατηρήσει «ένα μερίδιο για το κράτος, ώστε να έχουμε μια ροή εσόδων από την οποία θα χρηματοδοτούμε τα συνταξιοδοτικά ταμεία». Το συγκεκριμένο παραπέμπει σε παραπέρα περικοπές, μέχρι και σε πλήρη κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις.
-- Συμπλήρωσε πως διαφωνούμε με οργανισμούς όπως το ΔΝΤ σε ό,τι αφορά τις απόψεις για τα εργασιακά, ομολογώντας δηλαδή ότι και το συγκεκριμένο ζήτημα βρίσκεται στο τραπέζι. Σε κάθε περίπτωση, η «κριτική» γίνεται από τη σκοπιά του κεφαλαίου στις ράγες που έστρωσε η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, «αν σε ενδιαφέρει ο ανταγωνισμός θέλεις ρύθμιση στην αγορά ώστε να μην εκμεταλλεύεται ο ένας εργοδότης τη μαύρη εργασία για να κερδίζει πλεονέκτημα από τον ανταγωνιστή του»...
Μόνο που αυτό οδηγεί σε μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που θα είναι ελκυστικές για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ώστε να σταματήσει (αν ποτέ γίνει αυτό), η μαύρη εργασία. Για μισθούς Βουλγαρίας μιλούσαν στο πρόσφατο παρελθόν με δεδομένη την καπιταλιστική οικονομική κρίση, ώστε να «ξελασπώσει» το κεφάλαιο...
Η ασθενική έως μέτρια οικονομική ανάπτυξη υπάρχει κίνδυνος να γίνει «η νέα πραγματικότητα», αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους παγιδευμένους στη μακροχρόνια ανεργία κι αυξάνοντας τους κινδύνους για την παγκόσμια οικονομική σταθερότητα, προειδοποίησε, προχτές Παρασκευή, η επικεφαλής του ΔΝΤ Κ. Λαγκάρντ.
Ενόψει της δημοσιοποίησης των «εαρινών προβλέψεων», την ερχόμενη βδομάδα, τόνισε χαρακτηριστικά: