Ηταν νέες και νέοι που ύψωσαν τις γροθιές τους, ύψωσαν τη φωνή και το ανάστημά τους και απαίτησαν το μέλλον τους να μη θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Ηταν εργαζόμενες και εργαζόμενοι, από διαφορετικούς χώρους δουλιάς, που με τα πανό τους απαίτησαν τα χρήματα να δίνονται για την υγεία και την παιδεία κι όχι για τους βάρβαρους πολεμικούς εξοπλισμούς. Ηταν οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, οι άνθρωποι που ξέρουν καλύτερα απ' τον καθένα πως το δίκιο δε χαρίζεται, κερδίζεται μόνο με αγώνες και θυσίες. Ηταν μητέρες, γυναίκες που τρέμουν στην ιδέα πως τα παιδιά τους μπορούν αύριο, μεθαύριο να γίνουν τροφή στην αδηφάγα πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Ηταν, με λίγα λόγια, όλοι όσοι βάζουν πάνω απ' το παρόν το μέλλον τους, όλοι όσοι - παρά τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς του συστήματος - διαφυλάσσουν σαν κόρη οφθαλμού ό,τι πολυτιμότερο έχει ο Ανθρωπος: Την αξιοπρέπειά του...
Αυτοί οι χιλιάδες, λοιπόν, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου της Αθήνας (ΕΚΑ), αλλά και δεκάδων ακόμη συνδικαλιστικών και κοινωνικών οργανώσεων, συγκεντρώθηκαν χτες στις 6.30 το απόγευμα στα Προπύλαια. Κι έγινε η οργή τους τραγούδι, έγινε η αγανάκτηση σύνθημα μαζικό, έγινε η απαίτησή τους «τρόμος για τους τρομοκράτες». «Στο μαύρο μέτωπο των ιμπεριαλιστών, οι λαοί να χτίσουν το αντίπαλο δέος», ήταν το σύνθημα - απ' το πανό της Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη - που ξεχώριζε, που κυριάρχησε μπροστά απ' την κεντρική εξέδρα. Λίγο πιο πέρα ένας μεσήλικας άνδρας κρατούσε μια πικέτα, που πάνω της είχε ένα... «μήνυμα απ' τον τάφο»: «Ελληνες εργαζόμενοι αντισταθείτε στο μισητό συμβόλαιο της καταστροφής και του θανάτου. Η καμπάνα χτυπά για όλους». Κι αυτό ακριβώς το ήξεραν πολύ καλά όλοι όσοι έφτασαν χτες στα Προπύλαια. Ηξεραν πως η φωνή τους έπρεπε να είναι δυνατότερη - και την έκαναν - ήξεραν πως το πείσμα έπρεπε να είναι περισσότερο - και το έκαναν. Φώναξαν, μίλησαν, τραγούδησαν και το έκαναν για όλους. Για το γιουγκοσλάβικο λαό και το ζοφερό μέλλον του, για τον ελληνικό λαό και τα παιδιά του, ακόμα και γι' αυτούς που χτες έλειπαν απ' το ραντεβού, γι' αυτούς που συνεχίζουν να νομίζουν πως το πρόβλημα δεν αφορά και το δικό τους σπίτι...
Οταν οι ομιλητές βγήκαν στο βήμα, όλοι μαζί με μια φωνή απαίτησαν «Κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία, εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ - Γερμανία». Η φωνή αυτή έγινε κυριολεκτικά ιαχή, όταν το σύνθημα άλλαζε στο «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι», αλλά και στο «Ειρήνη και δουλιά ζητά η εργατιά». Μετά τις ομιλίες ακολούθησε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, που υπήρξε και η απόδειξη πως οι αγωνιστές πολεμούν και τραγουδώντας. «Το Εργατικό Κέντρο θα συνεχίσει τις κινητοποιήσεις του. Θα υπάρξει νέο αγωνιστικό ραντεβού. Οι καιροί δε θέλουν ούτε ενός λεπτού εφησυχασμό. Οι εργαζόμενοι είμαστε υποχρεωμένοι να αγωνιστούμε για το παρόν και το μέλλον του λαού μας, των λαών όλου του κόσμου», ήταν οι τελευταίες κουβέντες που ακούστηκαν χτες απ' το μεγάφωνο. Ηταν οι κουβέντες που έσπειραν μια νέα αρχή...
«Στις 24 του Μάρτη συμπληρώνονται 2 χρόνια από τη βάρβαρη επίθεση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων κατά της Γιουγκοσλαβίας με πρόσχημα την "κατάχρηση εξουσίας" από την προηγούμενη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση. Αυτή η αυθαίρετη επέμβαση σε μια ανεξάρτητη ευρωπαϊκή χώρα καταδικάστηκε από τον απλό Ελληνα πολίτη, ανεξάρτητα από την πολιτική του τοποθέτηση και χωρίς να γνωρίζει τότε τις μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτής της επίθεσης στον άμαχο πληθυσμό αλλά και στις συμμαχικές στρατιωτικές δυνάμεις που πήραν μέρος στις ΝΑΤΟικές δυνάμεις κατοχής.
Μετά τις αποκαλύψεις αυτές δεν μπορεί κανείς να σιωπά με τη δικαιολογία ότι δεν άκουσε, δεν είδε, δε γνώριζε.
Χρειάζεται τώρα, όλοι μαζί να επιμείνουμε και να απαιτήσουμε:
1) Να επιστρέψουν άμεσα οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από τη Γιουγκοσλαβία, γιατί αυτό δεν είναι μόνο ζήτημα ζωής και υγείας. Η αποστολή του ελληνικού στρατού είναι η προστασία και υπεράσπιση των συνόρων, η ασφάλεια της χώρας, και όχι να υπηρετεί το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ και τους ευρωστρατούς. Καλούμε τη νεολαία, τους γονείς τους, να αρνηθούν τη συμμετοχή τους στα σχέδια δημιουργίας μισθοφορικού στρατού. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα.
2)Απαιτούμε να επιστρέψουν άμεσα και οι Ελληνες φοιτητές. Είναι καθαρά πολιτικό το ζήτημα της μη αναγνώρισης του δικαιώματος επιστροφής τους γιατί δε θέλουν να υπάρχει ζωντανή αποκάλυψη των εγκλημάτων που έγιναν.
3)Απαιτούμε να φύγουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ και τα πυρηνικά όπλα από την περιοχή μας.
4)Είναι επιτακτική ανάγκη να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να δυναμώσει το κίνημα αντίστασης, απειθαρχίας απέναντι στο ΝΑΤΟ για να πετύχουμε τη διάλυσή του.
Η ΕΕΔΥΕ και οι Επιτροπές Ειρήνης σε όλη τη χώρα απευθύνονται στον ελληνικό λαό, που σύσσωμος πριν 2 χρόνια καταδίκασε τους αμερικανοΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία με τις ευλογίες της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τις γυναίκες, τη νεολαία, να μη μείνει κανείς μακριά από τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, να αγωνιστούμε για να τιμωρηθούν ένοχοι και συνένοχοι, να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους. Ο αγώνας μας είναι μακρύς και δύσκολος αλλά δεν πρέπει να σταματήσει. Είναι αγώνας ζωής, αγώνας για το μέλλον των παιδιών μας. Οι εγκληματίες φοβούνται την αντίσταση, την αντεπίθεση των λαών, τρέμουν την ενωμένη τους δράση, την ενωμένη πάλη, το κοινό μέτωπο δράσης ενάντια στον κοινό εχθρό, τον ιμπεριαλισμό».
«Αντιστεκόμαστε στη νέα προσπάθεια για να υποβαθμιστεί και να ξεχαστεί το έγκλημα που διαπράχθηκε πριν δύο χρόνια στη γειτονική χώρα. Αντιστεκόμαστε στην προσπάθεια να μας μετατρέψουν σε παθητικούς τηλεθεατές». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας Γρηγόρη Φελώνη, πρώτο ομιλητή στο βήμα της χτεσινής συγκέντρωσης.
«Ξέρουμε εκείνους που κατηγόρησαν, δίκασαν, καταδίκασαν και εκτέλεσαν το λαό της Γιουγκοσλαβίας, τους λαούς της Βαλκανικής, τις σημερινές και τις επόμενες γενιές», υπογράμμισε αμέσως μετά ο πρόεδρος του ΕΚΑ. «Καταγγέλλουμε, τόνισε στη συνέχεια, και ζητάμε την τιμωρία εκείνων που ενώ γνώριζαν ότι είχαν ραδιενεργά υλικά οι δεκάδες χιλιάδες βόμβες στη Γιουγκοσλαβία, απολάμβαναν με σαρκασμό και με ιδιαίτερο κυνισμό την επιτυχία του σχεδίου τους. Τους καταγγέλλουμε για τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή που προκάλεσαν στον πλανήτη, για την καταστροφή που προκάλεσαν στα ανθρώπινα πολιτιστικά δημιουργήματα. Μα πάνω από όλα τους καταγγέλλουμε για τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους που θα προκαλέσουν οι λευχαιμίες, που θα προέλθουν από την τοξική δράση του πλουτωνίου και απεμπλουτισμένου ουρανίου».
Εκφράζοντας τα συναισθήματα του ελληνικού λαού, ζήτησε την τιμωρία των υπευθύνων, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Γνωρίζουμε ότι το Διεθνές Δικαστήριο δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε την πρόθεση να τους καταδικάσει, θα τους καταδικάσουν όμως οι λαοί της Γης, η πραγματική υπερδύναμη του πλανήτη.
Το σημερινό συλλαλητήριο, μαζί με τα χτεσινά και τα αυριανά όσο θα πληθαίνουν τόσο πιο μακριά θα στέλνουν τα μηνύματά τους, τόσο περισσότερες κοιμισμένες συνειδήσεις θα ξυπνήσουν».
Αναφερόμενος στη χτεσινή συγκέντρωση είπε: «Τραγουδάμε και διαδηλώνουμε απαιτώντας την άμεση απομάκρυνση των ΝΑΤΟικών πολεμικών δυνάμεων και των όπλων μαζικής καταστροφής από τα Βαλκάνια. Διαδηλώνουμε την ανάγκη διάλυσης του ΝΑΤΟ και ζητάμε την άμεση επιστροφή των στρατιωτών μας, που τους θέλουμε φρουρούς των συνόρων μας και όχι επιδρομείς εκστρατευτικού σώματος. Απαιτούμε η ΕΕ και το ΝΑΤΟ να ξεκινήσουν άμεσα τα προγράμματα απορρύπανσης της περιοχής».
«Είμαστε αποφασισμένοι, επισήμανε, να αντισταθούμε δυναμικά στις επιταγές των απανταχού πολεμοκάπηλων και των οργάνων τους, που μοναδικός τους σκοπός είναι η προώθηση των συμφερόντων των πολεμικών βιομηχανιών.
Τα τρισεκατομμύρια που διατίθενται για εξοπλισμούς περικόπτονται από τις δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τρισεκατομμύρια, που, αν διατίθονταν για την απασχόληση, θα είχαν δουλιά οι νέοι μας, θα είχαν αξιοπρεπείς συντάξεις στα γηρατειά τους».
Και κατέληξε: «Ειρήνη, ανάπτυξη, δημιουργία θέλουν όλοι οι λαοί της Γης και για να την αποκτήσουν, πρέπει να αντισταθούν και να κινητοποιηθούν. Αυτή την ιδέα υπηρετεί αυτός ο υπέροχος λαός που βρίσκεται σήμερα εδώ. Αυτός ο λαός που αντιστάθηκε πριν δύο χρόνια στην παραπληροφόρηση του Κλαρκ και του Σολάνα. Αυτός ο λαός είναι αποφασισμένος να αγωνιστεί για τα οράματα, τις ιδέες του, για τη ζωή τη δική του και των παιδιών του».
Παίρνοντας στη συνέχεια το λόγο, ο Κώστας Κόλιας, εκ μέρους της ΑΔΕΔΥ, επισήμανε: «Είμαστε εδώ για να καταγγείλουμε με τις ίδιες φωνές, με την ίδια οργή, την ίδια αγανάκτηση - όπως κάναμε και δύο χρόνια πριν, όταν οι βόμβες έσπερναν το θάνατο στους λαούς των Βαλκανίων - είμαστε εδώ σήμερα να εκφράσουμε και πάλι την οργή μας για τις διαχρονικές συνέπειες εκείνου του αψυχολόγητου πολέμου».
«Τα κροκοδείλια δάκρυά τους σήμερα, συνέχισε, ούτε την ντροπή της ιστορίας μπορούν να ξελεκιάσουν, ούτε το περιβάλλον μπορούν να ξεπλύνουν. Οι συνέπειες μένουν. Μένουν οι πληγές στα σώματα και τις ψυχές των λαών, όπως μένουν και οι τύψεις σε όσους, βέβαια, διαθέτουν ακόμα συνείδηση».
Και στη συνέχεια είπε: «Οι λαοί όμως και συνείδηση και μνήμη έχουν. Και αυτή τη συνείδηση εκφράζουν σήμερα. Εκφράζουμε την αγωνία του Ελληνα στρατιώτη που παραμένει στη Γιουγκοσλαβία, την αγωνία του Ελληνα φοιτητή, εκφράζουμε όμως για άλλη μια φορά την αλληλεγγύη μας στους λαούς των Βαλκανίων». Παράλληλα, ο ίδιος μέσα από την ομιλία του κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση «να αφήσει τη λογική του στρουθοκαμηλισμού. Να αποκαλύψει στο λαό την αλήθεια και να λάβει όλα τα πρόσφορα μέτρα για την προστασία των Ελλήνων στρατιωτών». Τέλος, κάλεσε το ΝΑΤΟ και τους ηγέτες της Ευρώπης «να αφουγκραστούν την αγωνία των λαών, να θέσουν τέρμα στις πολεμοχαρείς επιλογές τους. Να απομακρύνουν τα όπλα μαζικής καταστροφής. Αντί για τις νάρκες της καταστροφής να σπείρουν την ελπίδα της ζωής και της δημιουργίας».
Με τραγούδια, το δικό τους «όπλο» διαδήλωσαν μαζί με τον κόσμο, χτες, και οι καλλιτέχνες, όπως ο Μίλτος Πασχαλίδης, η Λένα Αλκαίου, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, οι οποίοι πάντα ανταποκρίνονται, σε τέτοιες μαζικές, κοινωνικές πρωτοβουλίες. Μαζί τους και το συγκρότημα «Καθώς δεν πρέπει», αλλά και η Ελένη Περινού.
Η Λένα Αλκαίου «άναψε» με τη φωνή και την ευαισθησία της «το καινούριο φεγγάρι», ο Μίλτος Πασχαλίδης, ως «αγύριστο κεφάλι» παρέδωσε, με την πολύτιμη μουσική του «πένα», «στα χέρια μας απόψε το τιμόνι», γιατί «η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει». Με τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, μια γνήσια λαϊκή φωνή της μουσικής μας σκηνής, τραγουδήσαμε όλοι μαζί για τα ίδια «μέρη» που «θα ξαναβρεθούμε».
Και είναι αλήθεια. Θα ξαναβρεθούμε, γιατί όπως μας είπε ο Γεράσιμος Ανδρεάτος «θεωρώ άμεση ανάγκη να ευαισθητοποιηθεί όλος ο λαός και να δραστηριοποιηθεί. Να καταστήσει σαφή τη βούλησή του. Με τον τρόπο μου θέλω να συμβάλω κι εγώ σ' αυτό το σκοπό της σημερινής διαδήλωσης. Στο θέμα της Ειρήνης, της οποίας είμαι υπερασπιστής, όπως και όλος ο λαός. Αυτές οι πρωτοβουλίες με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Εχουμε ανάγκη, ο λαός, να βρεθούμε ΜΑΖΙ».
Σχολιάζοντας το γεγονός ότι δεν είναι πάντα μαζικές, όπως θα έπρεπε, οι συγκεντρώσεις, ο Μίλτος Πασχαλίδης είπε ότι δεν απογοητεύεται, «αντίθετα αισθάνομαι πείσμα και θυμό. Νιώθω ότι όσο λιγότεροι κατεβαίνουν στο δρόμο, τόσο πιο κοντά στο θάνατο πλησιάζουμε. Κυρίως τον πνευματικό θάνατο, γιατί ο άλλος είναι γύρω μας». Γι' αυτό και πριν τραγουδήσει, ο Μίλτος Πασχαλίδης είπε στον κόσμο «την άλλη φορά ο πόλεμος μας έπιασε στον ύπνο. Εύχομαι να μην ξανασυμβεί πόλεμος, αλλά κι εμείς να μην κοιμόμαστε».
Από την πλευρά της και η Λένα Αλκαίου μας είπε: «Δεν μπορώ να μένω αμέτοχη σε κοινωνικά προβλήματα, γι' αυτό βρίσκομαι και πάλι σε μια συναυλία που αφορά ένα πολύ σοβαρό θέμα. Θέλω να πιστεύω ότι με τη μικρή μου δύναμη κι εγώ θα συνεισφέρω σ' αυτόν το σοβαρό σκοπό».
Στη χτεσινή κινητοποίηση που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Αθήνας παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας με επικεφαλής τη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και αντιπροσωπείες σωματείων, συνδικάτων και ομοσπονδιών εργαζομένων.