Την επιβολή σαρωτικών φόρων σε πολλαπλές χρήσεις και δραστηριότητες απαιτεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από την ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να άρει τις επιφυλάξεις της, για την έγκριση των 24 επιχειρησιακών προγραμμάτων που συγκροτούν το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ). Αποδεικνύεται έτσι ότι οι περιβόητες κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, δεν είναι μόνο μέσα ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και μηχανισμός επιβολής αντιδραστικών πολιτικών σε όλα τα επίπεδα (ιδιωτικοποιήσεις, επιβολή φόρων κλπ).

Επί της ουσίας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συζητά με την ελληνική κυβέρνηση την επιβολή του λεγομένου «πράσινου» φόρου, ο οποίος στηρίζεται στην ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που κινείται στον αστερισμό της λογικής «ο ρυπαίνων πληρώνει», εκτός βέβαια κι αν είναι μεγαλοεπιχειρηματίας... Η απαίτηση, βέβαια, για την επιβολή του συγκεκριμένου φόρου - με τη μορφή τέλους - δεν έχει καμία σχέση με οικολογικές ευαισθησίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά με την επιχειρούμενη προσπάθεια να επιβληθούν μία σειρά φορολογίες, στα λαϊκά κυρίως στρώματα, στο όνομα της... οικολογίας. Ετσι, ζητούν την επιβολή τέλους για τη χρήση των αυτοκινητοδρόμων, με το επιχείρημα ότι οι χρήστες των αυτοκινήτων ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα.

Με την ίδια λογική ζητούν την επιβολή τέλους που θα πληρώνουν οι ιδιώτες στα έργα ύδρευσης - αποχέτευσης, με το επιχείρημα ότι οι χρήστες του αποχετευτικού συστήματος... ρυπαίνουν το περιβάλλον. Στους αγρότες θα πρέπει να επιβληθεί επίσης τέλος... ρύπανσης για τη χρήση λιπασμάτων και για την υπερκατανάλωση των υδάτινων πόρων. Ετσι η «αντιρρυπαντική» αλυσίδα μπορεί να επεκταθεί σε κάθε χρήση και θεωρητικά και στις επιχειρήσεις που ρυπαίνουν το περιβάλλον. Πίσω όμως από τα εύηχα λόγια, βρίσκεται η νεοφιλελεύθερη αντίληψη της εφαρμογής της αντιδραστικής αρχής της ανταποδοτικότητας, η οποία απαλλάσσει τις κυβερνήσεις και τους κρατικούς προϋπολογισμούς από την ανάγκη τέτοιων παρεμβάσεων, οι οποίες μεταφέρονται στις πλάτες των πολιτών - χρηστών. Με την προώθηση αυτών των πολιτικών, η Ευρωπαϊκή Ενωση θα επωφεληθεί από τη μείωση των χρηματοδοτήσεων για μία σειρά έργα, το κόστος των οποίων μεταφέρεται στους πολίτες των χωρών - μελών της, ενώ την αρχή της ανταποδοτικότητας εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (υπέρογκες αυξήσεις των δημοτικών τελών, τροφεία στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, εισιτήρια στις επιχειρήσεις του ΕΟΤ κλπ).

Για το θέμα της επιβολής της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», παράγοντες του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας δεν έκρυβαν πως ασκούνται πολύπλευρες πιέσεις προς την ελληνική πλευρά, με την απειλή ότι αν δεν τα αποδεχτεί δε θα της εγκριθούν τα 24 επιχειρησιακά προγράμματα. Οι ίδιοι αναφέρουν επίσης ότι δεν έχουν εκκριθεί ακόμη ούτε τα 3 προγράμματα από τα 24, στα οποία αναφέρθηκε, λαθεμένα κατά τους ίδιους, ο χτεσινός Τύπος, ενώ χτες για το θέμα αυτό επρόκειτο να συναντηθούν οι Γ. Παπαντωνίου και Χρ. Πάχτας με τον επίτροπο Περιφερειακής Ανάπτυξης Μ. Μπαρνιέ. Στο ερώτημα, γιατί η Ελλάδα είναι σήμερα η μοναδική χώρα της ευρωζώνης, στην οποία δεν της έχει εγκριθεί ούτε ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα, οι αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου σηκώνουν ψηλά τα χέρια. Ιδιαίτερα προβλήματα φαίνεται να αντιμετωπίζουν τα επιχειρησιακά προγράμματα του «Μετρό της Θεσσαλονίκης» και του «Περιβάλλοντος», στο οποίο υπάγεται το υποπρόγραμμα του «Εθνικού Κτηματολογίου». Για το μεν πρώτο η ΕΕ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και ιδιωτικές τράπεζες) εκτιμά ότι είναι οικονομικά μη ανταποδοτικό και αρνείται τη χρηματοδότησή του, ενώ για το δεύτερο θεωρούν ότι η ολοκλήρωσή του θα ξεπεράσει κατά πολύ τον αρχικό προϋπολογισμό των 300 δισ. δραχμών, καθώς λόγος πλέον γίνεται για 650 - 700 δισ. δραχμές.

Κατά 326% αυξήθηκε το μέσο ασφάλιστρο ανά όχημα από το 1990 μέχρι το 1999. Στην αύξηση αυτή, δε συνυπολογίζεται η αύξηση των ασφαλίστρων το 2000 κατά 10%. Τα παραπάνω αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια ημερίδας που διοργάνωσε χτες η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας με θέματα ασφάλισης κλάδου αυτοκινήτων.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που εκτέθηκαν στην ημερίδα, κατά τη δεκαετία 1990 - 1999:

• Τα ασφάλιστρα που εισέπραξαν οι εταιρίες συνολικά αυξήθηκαν κατά 473%.
• Το μέσο κόστος ζημιάς εμφανίζεται αυξημένο - για το ίδιο διάστημα - κατά 417%.
• οι εκκρεμείς ζημίες, δηλαδή, οι υποθέσεις στις οποίες δεν καταβλήθηκαν αποζημιώσεις και εκκρεμούν, αυξήθηκαν κατά 820%.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι στην τριετία 1997 - 1999 το σύνολο των ζημιών που πληρώθηκαν σαν ποσοστό των ασφαλίστρων που εισπράχθηκαν από τις εταιρίες διατηρήθηκε πάνω - κάτω στα ίδια επίπεδα. Συγκεκριμένα, οι ζημιές που πληρώθηκαν σαν ποσοστό των ασφαλίστρων ανήλθαν σε 72,22% το 1997, σε 73,97% το 1998 και σε 73,24% το 1999.

Σημαντικός είναι και ο αριθμός των ανασφάλιστων οχημάτων που το 1999 ήταν 700.000, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών.

Αξιοσημείωτα είναι και τα στοιχεία που καταδεικνύουν τους έντονους ρυθμούς συγκέντρωσης που παρατηρούνται στο χώρο των ασφαλιστικών εταιριών. Στην τετραετία 1996 - 1999 οι ασφαλιστικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο αυτοκινήτου μειώθηκαν, σε 65 το 1999 από 96 που ήταν το 1996.

Μεταξύ άλλων, κατά τη διάρκεια της χτεσινής ημερίδας δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα έρευνας της ICAP, που αφορά στη γνώμη του κοινού για την ασφάλιση αυτοκινήτων. Σύμφωνα με αυτά, σχεδόν οι μισοί οδηγοί θεωρούν ότι το κόστος της ασφάλισης είναι ακριβό σε σχέση με τις παρεχόμενες καλύψεις, ενώ η πλειοψηφία θεωρεί ότι οι ασφαλίσεις οχημάτων είναι κερδοφόρες για τις ασφαλιστικές εταιρίες. Επίσης, το 35% των ερωτηθέντων απάντησε ότι δε θεωρεί πως λαμβάνει ικανοποιητική ενημέρωση κατά την αρχική συμφωνία. Τέλος, το 86% των οδηγών θεωρεί ότι είναι καλύτερο ο δικαιούχος αποζημίωσης να αποζημιώνεται από την εταιρία της οποίας είναι πελάτης.

Ακόμα γρηγορότερους ρυθμούς στην κατεύθυνση απελευθέρωσης των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας στις χώρες της ΕΕ προωθεί το μεγάλο κεφάλαιο. Σε συνάντηση των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας των χωρών με την Επιτροπή της ΕΕ, ανακοινώθηκε το νέο σχέδιο Οδηγίας για την απελευθέρωση των ενεργειακών αγορών. Το χρονοδιάγραμμα της Επιτροπής της ΕΕ προβλέπει ολοκλήρωση της απόφασης για την Οδηγία μέχρι τον προσεχή Ιούνιο και στη συνέχεια να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ώστε η εφαρμογή της να αρχίσει από το 2002.

Οι βασικές ρυθμίσεις της νέας Κοινοτικής Οδηγίας είναι η επιτάχυνση του ανοίγματος των αγορών, ώστε από το 2003 οι «επιλέγοντες» πελάτες να είναι όλοι εκτός των νοικοκυριών και από το 2005 «επιλέγοντες» πελάτες να είναι το 100% των καταναλωτών. Επίσης η ΕΕ επιδιώκει να θεσπίσει ειδικά κίνητρα και διαδικασίες ώστε να εξασφαλίζονται επενδύσεις στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, πρόβλεψη για έλλειψη ηλεκτροπαραγωγής και διασυνδέσεων, με σκοπό να μπορούν να προλαμβάνονται προβλήματα σαν αυτά της Καλιφόρνιας. Αλλο ένα μέτρο διασφάλισης των κερδών των ιδιωτών που θα δραστηριοποιηθούν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι η θέσπιση ενιαίου συστήματος τιμολόγησης της χρήσης του συστήματος μεταφοράς και του διασυνοριακού εμπορίου και ιδιαίτερα κίνητρα για την άρση προβλημάτων συμφόρησης στα δίκτυα και επέκταση των διασυνδέσεων.