Το Μποδοσάκειο Γενικό Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας είναι ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο από άποψη ξενοδοχειακής υποδομής και ιατρικού εξοπλισμού. Ομως, λόγω έλλειψης, κυρίως, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, λειτουργεί μόνο στο μισό των δυνατοτήτων του. Ετσι, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες ιατρικής περίθαλψης του πληθυσμού της περιοχής. Μια επίσκεψή μας στο νοσοκομείο και η συζήτηση με τον διοικητικό διευθυντή, πολλούς από τους γιατρούς, τον εκπρόσωπο του Σωματείου Εργαζομένων και εργαζόμενους του ιδρύματος αποκάλυψαν τα σοβαρά προβλήματα και τις ανάγκες που υπάρχουν. Η συζήτηση αποκάλυψε ότι οι υψηλού επιπέδου υπηρεσίες τις οποίες έχουν προσφέρει μέχρι τώρα οι κλινικές του νοσοκομείου σε δεκάδες χιλιάδες πολίτες, που έχουν νοσηλευτεί εκεί, οφείλονται σε μεγάλο μέρος στο φιλότιμο, στο μεράκι και την αυτοθυσία του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, που, σε πολλές περιπτώσεις, εργάζεται εφημερίες χωρίς πληρωμή και δεν έχει τη δυνατότητα ούτε διακοπές να κάνει.

Το Μποδοσάκειο Γενικό Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας εγκαινιάστηκε το 1992 και ολοκληρώθηκε το 1996. Είναι δυναμικότητας 250 κλινών, αλλά σήμερα λειτουργούν μόνο 120 κλίνες από έλλειψη προσωπικού. Ο κανονισμός προβλέπει ιατρικό προσωπικό, μαζί με τον φαρμακοποιό, 46 άτομα αλλά σήμερα λειτουργεί με 30 ειδικευμένους γιατρούς και 11 ειδικευόμενους. Πέρα όμως από τον προβλεπόμενο αριθμό, για να μπορέσει το νοσοκομείο να λειτουργήσει πλήρως και να εξυπηρετήσει τον κόσμο της περιοχής, χρειάζεται να συσταθούν αμέσως άλλες 50 θέσεις γιατρών, όπως δηλώνουν οι γιατροί και ο διευθυντής του ιδρύματος.

Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο νοσηλευτικό προσωπικό, που είναι μόνο το μισό από το προβλεπόμενο στον κανονισμό. Ενώ ο κανονισμός προβλέπει συνολικό προσωπικό, συμπεριλαμβανομένου και του παραϊατρικού, τεχνικού και διοικητικού, 504 ατόμων το νοσοκομείο λειτουργεί σήμερα μόνο με, περίπου, 210 άτομα.

Οπως επισημαίνουν γιατροί και νοσηλευτές, το 1992 με συνολικό προσωπικό 170 ατόμων εξυπηρετήθηκαν 3.000 νοσηλευόμενοι με 15.000 μέρες νοσηλείας. Το 2000 με προσωπικό 210 άτομα εξυπηρετήθηκαν 8.500 ασθενείς με 35.000 μέρες νοσηλείας! Αυτό σημαίνει υπερβολική εντατικοποίηση της εργασίας του υπάρχοντος προσωπικού, αύξηση της πίεσης και του συνεχούς στρες, με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και του ίδιου του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της μοναδικής μέχρι τώρα παιδιάτρου, υπεύθυνης της παιδιατρικής κλινικής, Ειρήνης Τσαχιρίδου, που για 11 χρόνια ήταν μόνη της και μόλις πριν λίγες μέρες προσελήφθη και βοηθός. Και οι δύο όμως τώρα γιατροί της παιδιατρικής υποχρεώνονται να κάνουν 6 εφημερίες το μήνα ο καθένας, χωρίς αμοιβή.

Μόνο το 2000 η παιδίατρος είχε πάνω από 700 περιστατικά στα εξωτερικά ιατρεία. Αυτή η κατάσταση υποχρέωσε τη γιατρό να υποβάλει αίτηση για πρόωρη σύνταξη, γιατί κλονίστηκε σοβαρά η υγεία της. Η περίπτωση της ορθοπεδικής κλινικής, με διευθυντή τον Δρ. Κωνσταντίνο Θεοδωρίδη μιλά επίσης πολύ εύγλωττα για την απαράδεκτη κατάσταση. Από την ίδρυση της ορθοπεδικής κλινικής το 1984, όταν ακόμα το νοσοκομείο στεγαζόταν στο παλιό κτίριο μέχρι τα μέσα του Ιούλη 1995, ο Κ. Θεοδωρίδης ήταν ο μοναδικός της γιατρός. Στις 19/9/94 είχαν, επίσης, τοποθετηθεί δύο ειδικευόμενοι. Σήμερα, εκτός από το διευθυντή υπηρετούν άλλοι 2 ειδικευμένοι γιατροί- Επιμελητής Α` και Β`.

Να σημειωθεί όμως ότι η κλινική αυτή καλύπτει μια μεγάλη περιοχή με πληθυσμό 100.000 κατοίκων (επαρχία Εορδαίας, κάτοικοι νομού Φλωρίνης) και αντιμετωπίζει σε 24ωρη βάση όλο το μήνα βιομηχανικά ατυχήματα (από τις μονάδες της ΔΕΗ), αγροτικά και αυξημένα τροχαία ατυχήματα, λόγω κυρίως της ολισθηρότητας των δρόμων από τη σκόνη λιγνίτη που συσσωρεύεται σ' αυτούς κατά τη μεταφορά του ορυκτού από τα ορυχεία στις μονάδες της ΔΕΗ. Στη διάρκεια της τελευταίας 5ετίας νοσηλεύτηκαν στην κλινική 4.912 ασθενείς και χειρουργήθηκαν 2.000. Μόνο το 1999 χειρουργήθηκαν στην κλινική 524 ασθενείς.

Η υπεύθυνη της πνευμονολογικής κλινικής, Τζόρου Μαρία, επισημαίνει ότι έστω και με τα σημερινά επίπεδα λειτουργίας του νοσοκομείου θα έπρεπε στην κλινική να υπάρχουν 3 πνευμονολόγοι και υπάρχουν μόνο δύο. Υποχρεώνονται να κάνουν από 15 εφημερίες ο καθένας τον μήνα και πληρώνονται μόνο 11... Η ίδια κατάσταση έλλειψης προσωπικού επικρατεί και στην παθολογική και τις άλλες κλινικές. Ο παθολόγος Κακουλίδης Ιωάννης πέρσι έβγαλε μόνος του όλη την παθολογική. Εκανε 27 εφημερίες και πληρώθηκε για 11. Συνολικά το ποσό των απλήρωτων υπερωριών μόνο για πέρσι προσεγγίζει τα 70 εκατομμύρια δραχμές. Υπάρχουν ακόμα, 5 μαίες, από τις 12 που προβλέπει ο κανονισμός, με αποτέλεσμα να μην έχουν πάρει 50 περίπου ρεπό που δικαιούνται.

Να σημειωθεί ακόμα ότι λόγω έλλειψης προσωπικού δε λειτουργεί στο νοσοκομείο μονάδα εντατικής θεραπείας παρ' όλο που υπάρχει ο χώρος και ο κατάλληλος εξοπλισμός. Οπως σημειώνουν οι γιατροί ο πανάκριβος εξοπλισμός της μονάδας εντατικής θεραπείας σε λίγα χρόνια θα έχει ξεπεραστεί και θα χρειάζεται αντικατάσταση, χωρίς να έχει καθόλου χρησιμοποιηθεί.

Το νοσοκομείο δε διαθέτει, επίσης, ασθενοφόρο ΕΚΑΒ με τον απαραίτητο εξοπλισμό και γιατρό συνοδείας. Ετσι, οι ασθενείς μεταφέρονται με απλό ασθενοφόρο χωρίς συνοδεία γιατρού ή αν χρειάζεται να συνοδεύσει οπωσδήποτε γιατρός τον ασθενή να χρησιμοποιείται ένας από τους τόσο λίγους και πολύτιμους γιατρούς και να στερείται το νοσοκομείο των υπηρεσιών του.

Να σημειωθεί, επίσης, ότι σε ολόκληρο το νοσοκομείο υπάρχουν δύο αναισθησιολόγοι που πέρσι έβγαλαν πάνω από 2.500 χειρουργεία. Η κυβέρνηση δε δίνει χρήματα για τις μισθολογικές και άλλες λειτουργικές ανάγκες του νοσοκομείου. Πέρσι διατέθηκαν 220 εκατομμύρια και φέτος δόθηκε το ίδιο ποσό παρά το γεγονός ότι φέτος υπάρχουν 4 παραπάνω γιατροί. Το πώς θα πληρωθούν αυτοί οι άνθρωποι δε φαίνεται να απασχολεί κανέναν παράγοντα του υπουργείου Υγείας. Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Υγείας στο νοσοκομείο οι γιατροί του είπαν χαρακτηριστικά: Οταν δίνετε μια θέση στο νοσοκομείο πρέπει να δίνετε και το ανάλογο κονδύλι. Ο Αλ. Παπαδόπουλος συμφώνησε και υποσχέθηκε, κατά την προσφιλή τακτική των υπουργών, ότι θα εξετάσει το θέμα. Η υπόθεση έμεινε στο θα...

Ο υπερσύγχρονος αξονικός τομογράφος λειτουργεί μόνο το πρωί και μόνο για τους ασθενείς του νοσοκομείου. Θα μπορούσε, όμως, και αυτός ήταν ο αρχικός σχεδιασμός όταν εγκαταστάθηκε, να λειτουργεί σε 24ωρη βάση και να καλύπτει τις ανάγκες όλης της Δ. Μακεδονίας.

Τέλος, γενική διαπίστωση όλων είναι ότι χρειάζεται να διατεθούν τα απαιτούμενα κονδύλια για πρόσληψη προσωπικού, για να μπορέσει να λειτουργήσει πλήρως το νοσοκομείο. Μεγάλη ανάγκη είναι να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν αμέσως νέες κλινικές που τώρα δεν υπάρχουν. Πρώτα απ' όλα πρέπει να λειτουργήσει η μονάδα εντατικής θεραπείας. Να αξιοποιηθεί ο διαθέσιμος χώρος όλου του 3ου ορόφου, που δε λειτουργεί, για τη λειτουργία νεφρολογικής κλινικής, με μονάδα τεχνητού νεφρού, καθώς και νευρολογική, ουρολογική, οφθαλμολογική και μερικές ακόμα κλινικές.

Επίσης, θεωρείται αναγκαία η ίδρυση τραυματολογικού τμήματος, λόγω των πολλών τροχαίων και εργατικών ατυχημάτων που συμβαίνουν στην περιοχή.

Είναι κοινή διαπίστωση όλων των εργαζομένων στο ίδρυμα ότι ένα νοσοκομείο που στοίχισε στον ελληνικό λαό, για την ανέγερση και τον τεχνολογικό του εξοπλισμό, 30 δισ., περίπου, δεν επιτρέπεται να λειτουργεί μόνο κατά το ήμισυ των δυνατοτήτων του, και αυτό με απλήρωτη εργασία των γιατρών και με τρομερή ένταση του προσωπικού. Τη στιγμή, μάλιστα, που υπάρχουν τόσες ανάγκες στην περιοχή και ασθενείς που χρειάζονται τεχνητό νεφρό, αλλά και για άλλες περιπτώσεις να χρειάζεται να καταφεύγουν στα νοσοκομεία της Κοζάνης, της Βέροιας, τηςΕδεσσας, ακόμα και της Θεσσαλονίκης.

Με τη διάθεση ορισμένων κονδυλίων από τον προϋπολογισμό, το νοσοκομείο θα μπορούσε να λειτουργήσει πλήρως, να καλύψει πλήρως τις ανάγκες του κόσμου και δε θα χρειαζόταν να καταφεύγουν οι ασθενείς, με σημαντικό κόστος, στους ιδιώτες γιατρούς και κλινικές. Το δημόσιο σύστημα υγείας μπορεί, και το έχει αποδείξει, να προσφέρει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση να στηριχτεί με τα απαραίτητα μέσα, κυρίως σε έμψυχο υλικό.