ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 13 Φλεβάρη 2001
Σελ. /40
Πίσω από τον «τρομονόμο»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Το κύριο πρόβλημα για τις ΗΠΑ δεν εντοπίζεται τόσο σ' αυτή καθ' αυτή τη δολοφονική δράση της "17 Νοέμβρη" όσο στην έξαρση του αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα, όπως παραδέχονται σε ιδιωτικές συζητήσεις και Αμερικανοί αναλυτές». Η παραπάνω επισήμανση του Μιχ. Μορώνη -ο οποίος μόνο για αντιαμερικανισμό δεν μπορεί να κατηγορηθεί- στο χτεσινό άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία», έρχεται να επιβεβαιώσει τις πραγματικές επιδιώξεις των Αμερικανών μέσω του «τρομονόμου» που θέλουν να ψηφιστεί. Με άλλα λόγια αυτό που ενδιαφέρει τους εμπνευστές του τρομονόμου δεν είναι βέβαια η εξάρθρωση της «17Ν» αλλά το χτύπημα και η εξόντωση του αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος στη χώρα μας, το οποίο πράγματι πολλούς «πονοκεφάλους» τους έχει δημιουργήσει. Με τον «τρομονόμο» οι ΗΠΑ θα έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν συλλήψεις ακόμα και «υπόπτων» για αντιαμερικανισμό και βέβαια η κυβέρνηση Σημίτη θα σπεύδει να πειθαρχεί και να εκτελεί τις αξιώσεις τους. Κανέναν, λοιπόν, δεν μπορεί -και δεν πρέπει- να εξαπατήσει η κυβέρνηση (αλλά και η ΝΔ), η οποία ισχυρίζεται ότι ο «τρομονόμος» είναι αναγκαίος για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Στο στόχαστρο βρίσκεται το ίδιο το λαϊκό κίνημα και η ελευθερία του να διαδηλώνει ενάντια στους δολοφόνους της νέας τάξης.

«Φιλοαγροτική» πολιτική!

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εφαρμόζει φιλοαγροτική φορολογική πολιτική και τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, σχετικά με τη φορολογία προσωπικών εισοδημάτων, «δίνουν ανάγλυφα την εικόνα προστασίας των αγροτών»! Τις προκλητικές αυτές απόψεις, διατύπωσε - και μάλιστα δημόσια- ο αρμόδιος υπουργός Γεωργίας Γ. Ανωμερίτης, επικαλούμενος τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, που καταγράφουν την εξέλιξη της φορολογίας των αγροτοκτηνοτρόφων και αλιέων στην περίοδο από το 1989 μέχρι το 1999.

Τα στοιχεία αυτά, όμως, επιβεβαιώνουν το φορομπηχτικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής, καθώς μας πληροφορούν πως από το 1989 μέχρι το 1999 ο φόρος που πλήρωσαν οι αγροτοκτηνοτρόφοι και αλιείς αυξήθηκε κατά 1.287,8%! Ποσοστό που είναι πολλαπλάσιο της αύξησης του πληθωρισμού στην ίδια περίοδο. Και επειδή ενδέχεται ο κύριος υπουργός να επικαλεστεί την αύξηση κατά 1.800%, που εμφανίζουν τα δηλωθέντα εισοδήματα των αγροτοκτηνοτρόφων και αλιέων, θα του υπενθυμίσουμε πως σε μεγάλο βαθμό η αύξηση αυτή είναι πλαστή και οφείλεται στα λεγόμενα «αντικειμενικά κριτήρια φορολογίας», αφού αποτελεί κοινό μυστικό, ότι ελέω της αντιαγροτικής πολιτικής των Βρυξελλών- που εφαρμόζει απαρέγκλιτα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ- οι τιμές των αγροτικών προϊόντων παραμένουν καθηλωμένες.

Πού την είδε, λοιπόν, τη «φιλοαγροτική φορολογική πολιτική» ο κύριος υπουργός; Πρόκειται για άγνοια ή για σκόπιμη παραπλάνηση;

Ας διαλέξει ο ίδιος.

Οι... ευεργέτες μεγαλοκαρχαρίες

«Ρεκόρ χορηγίας» χαρακτήρισαν το ποσό των 25,2 δισ. δρχ. που θα καταβάλει μία τράπεζα στην «Αθήνα 2004» για να μπορεί να χρησιμοποιεί τα Ολυμπιακά σήματα και εμβλήματα στα προϊόντα της και τα καταστήματά της. Ποσό που αντιστοιχεί στο 23,5% των καθαρών κερδών της τράπεζας, μόνο για μία χρονιά, το 1999... Βέβαια, τα χορηγούμενα ποσά, που δεν αντιστοιχούν μόνο σε χρήμα αλλά και σε είδος και υπηρεσίες, οι εταιρίες τα εξασφαλίζουν από την αύξηση των πωλήσεών τους, δηλαδή τους καταναλωτές. Αυτό δείχνει η εμπειρία αλλά και τα διαφημιστικά προγράμματα των εταιριών, που υπολογίζουν πριν πληρώσουν πόσα θα εισπράξουν.

Θέλετε και μια απόδειξη; Τα έσοδα της πολυεθνικής εταιρίας «VISA» (παγκόσμιος χορηγός της ΔΟΕ) αυξήθηκαν κατά 23% στην αγορά της Αυστραλίας με αφορμή τους αγώνες του Σίδνεϊ. Κι έτσι και οι εταιρίες βγαίνουν κερδισμένες και ο αθλητισμός εμπορευματοποιείται όλο και περισσότερο, μετατρεπόμενος σε μια τεράστια βιομηχανία κερδών για τις επιχειρήσεις και τη ΔΟΕ, με χρήματα των λαών όλου του κόσμου.

Ευγενική ... χορηγία 4.000 απολύσεων!

Ο κατάλογος, βέβαια, των ...ευεργετών και ...χορηγών δεν τελειώνει μ' ένα παράδειγμα. Αρκετές είναι οι πολυεθνικές, αλλά και οι ελληνικές επιχειρήσεις, που μοιράζουν ...απλόχερα τα δισεκατομμύρια τον καιρό αυτό - τα οποία παίρνουν πίσω πολλαπλάσια - προκειμένου να θεωρηθούν ...στυλοβάτες της «Ολυμπιακής ιδέας» και να τους περιλάβει η ΔΟΕ στους πίνακες των εκλεκτών, που οι λαοί του κόσμου πρέπει να ευγνωμονούν. Για παράδειγμα, πρέπει να ευγνωμονούν την πολυεθνική εταιρία «Xerox». Την εταιρία, δηλαδή, που είναι παγκόσμιος χορηγός της ΔΟΕ (τουτέστιν 20 δισ. δρχ. στα ταμεία των «αθανάτων») και η οποία προχωρά σε 4.000 απολύσεις μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2001, όπως ανακοίνωσε η ίδια, ενώ μέσα στον προηγούμενο χρόνο είχε απολύσει άλλο ένα 4,5% του προσωπικού της... Την ίδια στιγμή, δίνει δεκάδες δισεκατομμύρια για να «αγοράσει» το δικαίωμα χρήσης των «ιερών» Ολυμπιακών σημάτων από τη ΔΟΕ. Μπίζνες κάνει, δηλαδή, και, μάλιστα, όπως πάντα, με τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων.


Περί σταθερότητας

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠΟ ΕΠΙΤΥΧΙΑ σε επιτυχία πηγαίνει αυτή η κυβέρνηση και, ιδιαίτερα, το οικονομικό της επιτελείο. Μετά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, όπου... αναγνωρίστηκε η προσφορά τους στην... εύρυθμη λειτουργία του Χρηματιστηρίου, χτες, το Συμβούλιο των Οικονομικών υπουργών της ΕΕ -το επονομαζόμενο και ΕΚΟΦΙΝ- ενέκρινε το «Πρόγραμμα Σταθερότητας», για την περίοδο 2001 - 2004.

Ισως, βέβαια, αναρωτηθείτε γιατί επιλέχθηκε η ονομασία «σταθερότητα» για το πρόγραμμα αυτό. Πάντως, όχι τυχαία. Ούτε, να σας περάσει από το μυαλό, ότι από δω και πέρα όλα θα μένουν σταθερά και αναλλοίωτα. Αυτό, έτσι κι αλλιώς, δε γίνεται...

Κάποια, όμως, πράγματα θα μένουν σταθερά, έστω και... κινούμενα. Για παράδειγμα, τα κέρδη της πλουτοκρατίας, ντόπιας και ξένης. Μπορούν να βαίνουν σταθερά αυξανόμενα. 'Η, οι εργασιακές σχέσεις, θα προχωρούν σταθερά από το κακό στο χειρότερο. Το ίδιο σταθερά, θα προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας κλπ κλπ. Ολ' αυτά, βέβαια, σύμφωνα με όσα προβλέπει και στοχεύει το κυβερνητικό «Πρόγραμμα Σταθερότητας».

Πάντως, για το Ασφαλιστικό δεν παίρνουμε καμιά ευθύνη. Μάλλον, δε συμπεριλαμβάνεται στα περί «σταθερότητας». Αλλωστε, ακόμη και το ΕΚΟΦΙΝ, εξέφρασε παρόμοιες επιφυλάξεις και «προειδοποίησε» τον Γ. Παπαντωνίου, ότι η επιτυχία της «σταθερότητας» στους προηγούμενους στόχους, απαιτεί την πλήρη «αποσταθεροποίηση» του υπάρχοντος ασφαλιστικού συστήματος.


Γρηγοριάδης Κώστας

Εδώ, που τα λέμε, κάθε κανόνας έχει και την εξαίρεσή του...

ΤΕΛΙΚΑ, θα εγκαινιαστεί το νέο αεροδρόμιο των Σπάτων μέσα στο Μάρτη ή όχι; Και καλά, εγκαίνια μπορούν να γίνουν μια και δυο και τρεις φορές -άλλωστε, η κυβέρνηση είναι ειδική στο σχετικό σπορ- θα λειτουργήσει, όμως, το νέο αεροδρόμιο και πώς;

Μ' αυτά τα ερωτήματα απασχολούνται όλοι αυτές τις μέρες. Και δε λέμε, έχουν κι αυτά τη σημασία τους. Για παράδειγμα, αν έχεις σκοπό να ταξιδέψεις αεροπορικώς, μέσα στον επόμενο ή το μεθεπόμενο μήνα, θέλεις να ξέρεις από πού θα φύγεις ή πού θα φτάσεις...

Υπάρχουν, όμως και σοβαρότερα. Πόσο κόστισε το νέο αεροδρόμιο; Ποιοι τα πλήρωσαν; Ποιοι θα κερδίζουν απ' αυτό; Και άλλα παρόμοια...


Η αποκαθήλωση των συμβόλων...

Και ξαφνικά ο «πράσινος ήλιος» του ΠΑΣΟΚ δεν «καίει» ούτε «πυρπολεί» τις καρδιές των οπαδών του. Εχει παλιώσει το σύμβολο, διαπιστώνει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μ. Χρυσοχοΐδης και προτείνει την αντικατάστασή του από ένα άλλο «σύγχρονο» σύμβολο. Στο ίδιο μήκος κύματος στελέχη της ΝΔ (Σιούφας, Μεϊμαράκης, κ.ά.), τάσσονται υπέρ της αλλαγής των συμβόλων της ΝΔ (πυρσός, περιστέρια), ενώ ο ΣΥΝ πιο προωθημένος δε διστάζει να αλλάξει το όνομά του. Στο εύλογο ερώτημα «τι τους έπιασε ξαφνικά» και θέλουν να αλλάξουν τα σύμβολά τους, η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από το ότι αναζητούν εναγωνίως κάποια τεχνητή «ανανέωση» που θα τους επιτρέψει να εμφανίσουν ένα «διαφορετικό» προσωπείο, με το οποίο θα μπορέσουν να συνεχίσουν να εξαπατούν και να εγκλωβίζουν τις λαϊκές μάζες.

Με την αλλαγή των συμβόλων και άλλα μερεμέτια στην πρόσοψή τους τα κόμματα του δικομματισμού επιχειρούν να δείξουν προς την «πελατεία» τους -έτσι θεωρούν τους ψηφοφόρους τους- ότι «κάτι αλλάζει», ότι δεν είναι «ξεπερασμένα» και «αναχρονιστικά». Στην πραγματικότητα αλλάζουν τα σύμβολα, ακριβώς επειδή δεν πρόκειται να αλλάξουν την κοινή νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή πολιτική τους. Επειδή ακριβώς τα ίδια τα σύμβολά των κομμάτων αυτών έχουν αποτυπωθεί και «κατοχυρωθεί» στη λαϊκή συνείδηση, με την πλέον σκληρή αντιλαϊκή επίθεση, οι ηγεσίες τους δε διστάζουν να τα «θυσιάσουν» στο βωμό της καλύτερης απόδοσης και αποτελεσματικότητας στην προώθηση της κυρίαρχης πολιτικής.

Εξάλλου, τα σύμβολα αυτά δεν ανταποκρίνονται πλέον στις «απαιτήσεις της νέας εποχής», στο ότι, δηλαδή, οι ιδεολογικοπολιτικές διαφορές μεταξύ τους είναι σχεδόν ανύπαρκτες και το ζήτημα πλέον επικεντρώνεται στις μορφές και τρόπους διαχείρισης του «μονόδρομου» του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποιημένης νέας τάξης. Τα «καινούρια» σύμβολα, όπως πιστεύουν οι εμπνευστές τους, θα συμβολίζουν καλύτερα τη «νέα» φυσιογνωμία που θέλουν να προσδώσουν στα κόμματά τους. Μια φυσιογνωμία απαλλαγμένη από «αγκυλώσεις του παρελθόντος», όπως για παράδειγμα η «απαλλαγή από το πολιτικό κόστος», με λίγα λόγια, η ευθεία «αποστασιοποίηση» από τις λαϊκές αγωνίες και ανάγκες.

Είναι φανερό ότι η «αιφνίδια» επιδημία που προέκυψε στα παραπάνω κόμματα γύρω από την αλλαγή των συμβόλων δεν αποτελεί παρά μια ακόμα έκφραση της διαπιστωμένης αδυναμίας τους να προσελκύσουν τις λαϊκές μάζες και να εξασφαλίσουν τη συναίνεσή τους στην απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο σχετικός θόρυβος εντάσσεται στο πλαίσιο των συνεδρίων που θα πραγματοποιήσουν το επόμενο διάστημα, τα οποία σπεύδουν να ονομάσουν «συνέδρια μετεξέλιξης». Αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκουν είναι να διατηρήσουν την ικανότητά τους να παγιδεύουν το λαό, αφού αυτή έχει εξασθενίσει επικίνδυνα.

Το ομολόγησε, αν και δε χρειαζόταν, ο Μ. Χρυσοχοΐδης που ανέλαβε να πλασάρει το ζήτημα της αλλαγής του συμβόλου. Στόχος, είπε, είναι να συσπειρωθούν γύρω από το ΠΑΣΟΚ οι δυνάμεις εκείνες που είναι παροπλισμένες πολιτικά, αλλά ταυτόχρονα «έλκονται από τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας και της πολιτικής που εκφράζει σήμερα ο Κ. Σημίτης». Ως τέτοιες δυνάμεις περιέγραψε «το Κέντρο, το Συνασπισμό, τους ανένταχτους αριστερούς και πολλούς άλλους», δηλαδή, εκείνους που θέλουν να συμβάλουν στις «αναγκαίες συναινέσεις για να πάμε στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις».

Είναι φανερό ότι η αλλαγή των συμβόλων εντάσσεται σε μια τακτική «επικοινωνιακού μάρκετινγκ», προκειμένου να επιφέρει τα αποτελέσματα που προσδοκούν οι ηγεσίες των κομμάτων των αντιλαϊκών πολιτικών. Οι εργαζόμενοι όμως πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν τους φταίνε τα σύμβολα αλλά η πολιτική που εφαρμόζουν...


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ