Ανοιχτή κάλυψη στον αντικομμουνισμό προσφέρει ακόμα μια φορά η ΕΕ, όπως αποτυπώνει η απάντηση της Υπατης Εκπροσώπου για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι, σε Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας από την ουκρανική κυβέρνηση.

Σε ανακοίνωσή της, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ επισημαίνει πως η Υπατη Εκπρόσωπος «με απαράδεκτο τρόπο ισχυρίζεται στην απάντησή της ότι: "Η ΕΕ κατανοεί το δικαίωμα κάθε κράτους να διαμορφώνει την ιστορική του μνήμη, ιδίως όταν πρόκειται για ένα παρελθόν ολοκληρωτισμού".

Η απάντηση της Επιτροπής αποτελεί προκλητική δικαιολόγηση στον εντεινόμενο αντικομμουνισμό της Ουκρανικής κυβέρνησης και των φασιστικών ορδών τύπου "Δεξιού τομέα" που τη στηρίζουν. Δίνει έγκριση και πράσινο φως στις δολοφονίες, τις απαγωγές, τις διώξεις, τις δίκες παρωδία σε βάρος του ΚΚ Ουκρανίας που έστησε μια κυβέρνηση που στήριξαν από την πρώτη στιγμή για να προωθήσουν τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια στην περιοχή η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Οσο κι αν κοπιάζει η ΕΕ και τα επιτελεία της, όσους τόνους λάσπης περί "ολοκληρωτισμού" κι αν ρίξει, η μνήμη των λαών που γνώρισαν την ανωτερότητα των κατακτήσεων του σοσιαλισμού δεν σβήνει. Πολύ περισσότερο ο σοσιαλισμός δεν εξισώνεται με το φασιστικό τέρας, γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετεί η ΕΕ.

Η υπεροχή του σοσιαλισμού αποτελεί καρφί στο μάτι των καπιταλιστών τη στιγμή μάλιστα που μεγαλώνουν τα αδιέξοδα για τους λαούς στον καπιταλισμό που βρίσκεται σε βαθιά, ανεπίστρεπτη παρακμή. Δεν κρύβεται η χτυπητή αλήθεια ότι οι στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες καταπνίγονται και παραμένουν άλυτα μεγάλα λαϊκά προβλήματα που ο σοσιαλισμός κατάφερε κι έλυσε όπως η ανεργία, η καθολική δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Υγεία και τόσα ακόμα.

Απάντηση στο αντικομμουνιστικό ψέμα, στις κάθε είδους διώξεις και μεθοδεύσεις σε βάρος των κομμουνιστών, στην ιστορική διαστρέβλωση μπορούν να δώσουν μόνο οι λαοί, αναζητώντας την αλήθεια, διεκδικώντας με την πάλη τους την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους σε σύγκρουση με την ΕΕ και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, τη νιότη του κόσμου».

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΣΑΡΑΓΕΒΟ.--

Αφορμή για νέα ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση ΗΠΑ - Ρωσίας δίνει η απόφαση της σερβο-βοσνιακής Βουλής, το βράδυ της Τετάρτης, για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, εντός εξαμήνου, με κεντρικό ζήτημα την ακύρωση του ρόλου του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου και της Γενικής Εισαγγελίας στο εσωτερικό δικαστικό σύστημα της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης.

Η αμερικάνικη πρεσβεία, σε χτεσινή ανακοίνωσή της, εξέφρασε άμεσα «ανησυχία» για την «κατεύθυνση προς την οποία οδηγεί το σχεδιαζόμενο δημοψήφισμα τη Σερβική Δημοκρατία ως οντότητα» και «τους κινδύνους που δημιουργεί για την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης», υποστηρίζοντας ότι στην πραγματικότητα, το δημοψήφισμα συνιστά «σαφή παραβίαση της συμφωνίας του Ντέιτον» (που τερμάτισε το 1995 τον πόλεμο στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη). Στην ίδια ανακοίνωση, σημειώνεται ότι οι ΗΠΑ επιφυλάσσονται να καθορίσουν την κατάλληλη απάντηση προς όσους ευθύνονται «γι' αυτή την πολιτική πρόκληση».

Ο Υπατος Εκπρόσωπος του ΟΗΕ στη χώρα, Βαλεντίν Ιντσκο, ευθυγραμμίστηκε με την αμερικάνικη πλευρά, εκτιμώντας ότι η σερβική Βουλή της Βοσνίας «υιοθετεί ανεύθυνη στάση, ρωτώντας τους πολίτες για ουσιώδη στοιχεία της συνθήκης Ντέιτον».

Διαφορετική στάση τήρησε η Ρωσία, που εκτίμησε ότι το δημοψήφισμα είναι «εσωτερικό ζήτημα της Βοσνίας»... «ιδιαίτερα μετά την αποτυχία του λεγόμενου δομικού διαλόγου για τη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος» και την παραδοχή του γεγονότος αυτού «από τη διεθνή κοινότητα».

«Εχω στόχους όπως όλοι. Θέλω να σπουδάσω σαν αυτούς... είναι πολύ δυσάρεστο να βλέπω ότι οι άλλοι μπορούν να απολαύσουν τη ζωή και εγώ όχι», είπε η μαθήτρια.

«Η πολιτική καμιά φορά είναι σκληρή», της απάντησε η Μέρκελ, ισχυριζόμενη πως μία πλούσια χώρα όπως η Γερμανία «δεν μπορεί να διαχειριστεί τόσους πρόσφυγες και να τους προσκαλέσει να έρθουν όλοι εδώ».

Η απάντησή της προκάλεσε θλίψη και δάκρυα στην νεαρή Παλαιστίνια, κάνοντας στη συνέχεια και την καγκελάριο να πλησιάσει το κορίτσι, να το παρηγορήσει με ένα χάδι και να χύσει και εκείνη με τη σειρά της κροκοδείλια δάκρυα για το δράμα των προσφύγων...

Φυσικά, τα αστικά ΜΜΕ αξιοποίησαν το όλο σκηνικό για να στηρίξουν το προφίλ της «σκληρής Γερμανίας» σε αντίθεση με άλλες - δήθεν - «καλές» χώρες. Ομως οι «κακοί» και οι «καλοί» ιμπεριαλιστές υπάρχουν μόνο στις αναλύσεις με τις οποίες στήνονται παγίδες στους λαούς για να διαλέξουν φονιά. Η «σκληρή πολιτική» που σωστά την αναγνώρισε έτσι και η ίδια η καγκελάριος είναι σκληρή όχι γιατί είναι γερμανική, αλλά γιατί αφορά τα συμφέροντα μονοπωλίων, που με το ένα χέρι κλείνουν π.χ. μπίζνες με το Ισραήλ και με άλλο, σιγοντάρουν τους πολέμους ανοίγοντας το δρόμο της προσφυγιάς και της μετανάστευσης στους λαούς. Κι αυτό δε χαρακτηρίζει μόνο τη Γερμανία αλλά κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο.