Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ), το μήνυμα που έστειλε ο υπουργός «προς όλες τις κατευθύνσεις» (σ.σ. βασικά στους επιχειρηματίες που παρακολούθησαν την ομιλία του), ήταν πως το ξεκίνημα του νέου αιώνα και η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη «σηματοδοτούν και την έναρξη μιας νέας χρονικής περιόδου για τη δημιουργία ευνοϊκότερου κλίματος για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων». Και, φυσικά, με τον όρο «δημιουργία ευνοϊκότερου κλίματος για την προσέλκυση επενδύσεων», ο υπουργός εννοούσε, τα νέα μέτρα οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που αποσκοπούν στην παραπέρα ενίσχυση της κερδοφορίας και της ασυδοσίας των μεγάλων επιχειρήσεων.
Σα δείγμα γραφής, για τη φερεγγυότητα της κυβερνητικής πολιτικής απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, ο υπουργός επικαλέστηκε την οικονομική πολιτική των τελευταίων 7 ετών (ιδιωτικοποιήσεις, εισοδηματική πολιτική λιτότητας, φόροι για το λαό και φοροπρονόμια για το κεφάλαιο) κλπ. κλπ.
Ομως, ο Γ. Παπαντωνίου, δε θα περιοριστεί μόνο να διαφημίσει στο Λονδίνο την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη. Ακολουθώντας τη λαϊκή παροιμία «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», ο υπουργός επιδιώκει να πάρει και ορισμένα μαθήματα θατσερικής πολιτικής, όπως τα εφαρμόζει η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ.
Στα πλαίσια αυτά, ο Γ. Παπαντωνίου, συναντήθηκε χτες το απόγευμα με τον υπουργό Οικονομικών της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν με τον οποίο συζήτησε μεταξύ άλλων και θέματα που αφορούν την εξοικονόμηση δαπανών στο Δημόσιο, μέσω του λεγόμενου συστήματος επανεκτίμησης και αξιολόγησης των δημοσίων δαπανών.
Με απλά λόγια, ο Ελληνας υπουργός, ζήτησε «τα φώτα» του Βρετανού συναδέλφου για να εφαρμοστεί ταχύτερα και αποτελεσματικότερα - και με όσο γίνεται μικρότερο πολιτικό κόστος - η θατσερική πολιτική του λιγότερου κράτους και της περισσότερης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Δηλαδή ο σφαγιασμός (σ.σ. στην ΠΑΣΟΚική ορολογία «εξοικονόμηση») των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, παράλληλα με την καθιέρωση του «ανταποδοτικού συστήματος» (στην ΠΑΣΟΚική γλώσσα «επανεκτίμηση και αξιολόγηση των δημόσιων δαπανών»).
Βλέπετε οι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ έχουν καθιερώσει και το δικό τους «εκσυγχρονιστικό» λεξιλόγιο, για να μη λένε τα πράγματα με το όνομά τους...
Να σπεύσουν να δηλώσουν ασθένεια για τις ημέρες που συμμετείχαν μαζικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις, ενάντια στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις που οδηγούν τον ΕΟΤ σε διάλυση και αφήνουν στον αέρα τους 300 υπαλλήλους, ορμήνεψαν ...«άγνωστοι» καλοθελητάδες τους εργαζόμενους του Οργανισμού.
Η ελέγχουσα τη διοίκηση του Συλλόγου Υπαλλήλων πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, βέβαια, εμφανίζεται σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου και δηλώνει άγνοια για το «έγκλημα». Την ίδια ώρα, όμως, οι ίδιοι άνθρωποι αποφαίνονται ότι «αφού οι εργαζόμενοι δεν είναι έτοιμοι για κινητοποιήσεις, θα πρέπει να τις σταματήσουμε»! Απανωτές ...διαβολεμένες συμπτώσεις;
Την κότα με τα χρυσά αυγά... αποτελεί το φτηνό εργατικό δυναμικό της χώρας μας για την οικονομική ολιγαρχία, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ΕΕ. Κι ας λένε διάφορα, περί ανταγωνισμού, τόσο οι μεγαλοεργοδότες όσο και οι κυβερνώντες, επιχειρώντας να κάνουν την κότα ακόμη περισσότερο χρυσοφόρο. Πάντα προς όφελος των λίγων «εχόντων και κατεχόντων», βέβαια.
Θέλετε ένα παράδειγμα; Πάρτε τους κατώτατους μισθούς και τα ημερομίσθια. Στη χώρα μας, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας της Κομισιόν (Eurostat), ο εργαζόμενος αμείβεται με τον κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο που είναι δύο και τρεις φορές χαμηλότερος από τις άλλες χώρες της ΕΕ!. Ας δώσουμε τα επίσημα στοιχεία. Στη χώρα μας, ο ακαθάριστος κατώτατος μηνιαίος μισθός (πριν από την αφαίρεση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών) τον Γενάρη του 2001 για έναν άγαμο και πλήρως απασχολούμενο εργαζόμενο, ήταν 458 ευρώ (ή 155.948 δρχ.), σύμφωνα με την ισχύουσα συλλογική σύμβαση. Οι αντίστοιχες αμοιβές για τη Γαλλία ήταν 1.083 ευρώ, για τη Βρετανία 1.062 ευρώ, για την Ολλανδία 1.154 ευρώ, την Ολλανδία 1.154 ευρώ, κ.ο.κ. Μόνο η Πορτογαλία βρίσκεται πιο πίσω με 390 ευρώ. Μήπως έχετε ακούσει ποτέ κυβερνητικά χείλη ότι θα συγκλίνουν τα κατώτατα μεροκάματα και μισθοί; Φυσικά όχι, γιατί αυτό είναι αντίθετο με την «ανταγωνιστικότητα» που επιδιώκει. Αντίθετα, αναζητά τρόπους να γκρεμίσει και τα κατώτατα όρια σε μισθούς και μεροκάματα.
Με την πρακτική του «Δικαστηρίου» αυτού, κινδυνεύουμε να συνηθίσουμε πλέον στην ιδέα ότι, όπου κάποιος αντιστέκεται στην εγκαθίδρυση της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων, θα διώκεται σαν διεθνής εγκληματίας. Αντίθετα, εκείνος, που αδικεί περισσότερο τους λαούς, αναγορεύεται και σε «δημόσιο κατήγορο».
Οταν, όμως, η γιουγκοσλαβική ηγεσία απευθύνθηκε στο λεγόμενο Δικαστήριο της Χάγης για να βρει το δίκιο της ή έστω να το προβάλει, το αίτημά της απορρίφτηκε σχεδόν ταυτόχρονα με την ώρα που είχε υποβληθεί. Είχε προηγηθεί, έτσι και αλλιώς, η έκδοση «μαύρης λίστας» για τα μέλη της τότε κυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας, γιατί είχαν τολμήσει να μη θέλουν να παραδώσουν τη χώρα τους στα κέφια της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων.
***
Εφτασε σε τέτοιο βαθμό το θράσος της ανομίας, που ο πολύς Σέι παραδέχτηκε ανοιχτά πως ήξεραν πολύ καλά ότι χτυπούσαν αθώα θύματα στο τρένο και άλλους στόχους, αλλά η προπαγάνδα του πολέμου επέβαλε να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ή να ψελλίζουν τα γνωστά περί «λάθους» και περί «παράπλευρης απώλειας». Ομως, και πάλι οι άνθρωποι του Διεθνούς Δικαστηρίου είχαν βουλωμένα τα αυτιά τους και άκουγαν μόνο τις ΝΑΤΟικές επιθυμίες.
Δεν είναι ότι δεν έχουν συναίσθηση του παραλογισμού τους. Οι πιο πολλοί απ' αυτούς σίγουρα έχουν τελειώσει τα καλύτερα νομικά πανεπιστήμια και ίσως έκαναν και καθηγητές του Διεθνούς Δικαίου. Ομως, σκόπιμα δηλώνουν το παράλογο για λογικό, για να τρομοκρατούν τους λαούς, με την ελπίδα να αποκλείουν κάθε πιθανότητα αντίστασης.
Στύβουν τον κόσμο
σαν λεμόνι,
του κατακλέβουν
ό,τι έχει,
μα στη μικρή μας
την οθόνη
για όλα ετούτα
«πέρα βρέχει»
κάθε αισχρό
το κουκουλώνει
κι άλλες «ειδήσεις»
μας παρέχει...
*
Φόνους, τροχαία
μας προβάλλει,
μόδα, σκυλάκια,
καλλιστεία
και μας θολώνει
το κεφάλι
και μας κρατά
εν αχρηστία
και συνεχίζεται
του τόπου
και του λαού,
έτσι, η ληστεία!