Η ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, με ΣΣΕ στο ύψος του 2009, είναι στόχος πάλης του ταξικού κινήματος

Ειδικότερα, από την επεξεργασία που έκανε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων ΙΚΑ (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ) στις περιοδικές δηλώσεις που υποβάλλουν οι επιχειρήσεις, προκύπτει ότι το 2012 εργάστηκαν 2,013 εκατομμύρια μισθωτοί και είχαν συνολικές μεικτές αποδοχές 24,590 δισ. ευρώ. Το 2014, ο αριθμός των μισθωτών διαμορφώθηκε στα 2,214 εκατομμύρια - αύξηση κατά 200.000 μισθωτούς - όμως οι συνολικές αποδοχές τους μειώθηκαν στα 22,854 δισ. ευρώ.

Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν περίτρανα πως ακόμα και αν υπάρξει κάποια σχετική ανάκαμψη της οικονομίας και κατά συνέπεια κάποια αύξηση της απασχόλησης, αυτή δεν θα σημάνει βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, αφού αυτές οι νέες θέσεις, θα είναι κακοπληρωμένης εργασίας, χαμηλών μισθών και μεγάλης ευελιξίας.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι απώλειες των μισθωτών ασφαλισμένων στο ΙΚΑ φτάνουν στο αστρονομικό ποσό των 36,765 δισ. ευρώ σωρευτικά την πενταετία της καπιταλιστικής κρίσης 2010 - 2014. Συγκεκριμένα, με έτος βάσης το 2009, κατά το οποίο οι συνολικές μεικτές αποδοχές των 2,5 εκατομμυρίων μισθωτών ανέρχονταν στα 33,379 δισ. ευρώ, το 2014 οι αποδοχές τους κατρακύλησαν στα 22,854 δισ. ευρώ. Το συνολικό, δηλαδή, μεικτό εισόδημα των μισθωτών μεταξύ 2009 και 2014 μειώθηκε κατά 31,53%!

Μάλιστα, η μείωση αυτή μόνο κατά ένα μέρος μπορεί να εξηγηθεί από τη μείωση της απασχόλησης, καθώς ο αριθμός των μισθωτών το 2014 διαμορφώθηκε στα 2,214 εκατομμύρια, από 2,503 εκατομμύρια το 2009. Ετσι, ενώ η απασχόληση στη μισθωτή εργασία μειώθηκε κατά 11,54% μεταξύ 2009 - 2014, την ίδια περίοδο οι αποδοχές των μισθωτών μειώθηκαν κατά 31,53%, δηλαδή ποσοστό σχεδόν τριπλάσιο από το ποσοστό μείωσης της απασχόλησης.

Την εικόνα αυτή αποδίδουν και οι μέσες αποδοχές (χωρίς δηλαδή να υπολογίζεται η μείωση της απασχόλησης), οι οποίες, με βάση το 2009, εμφανίζονται μειωμένες κατά 22,60%, από τα 13.334 ευρώ στα 10.320 ευρώ, και μάλιστα μεικτά. Αξιοσημείωτη είναι και η παρατήρηση πως οι μειώσεις στις αποδοχές δεν ήταν ομοιόμορφες στο σύνολο της κλίμακας των μισθών, αφού για τους «νέους» μισθωτούς είναι πολύ μεγαλύτερες.

Μάλιστα, γενικά στους χαμηλόμισθους εκτιμάται ότι η μείωση των μισθών φτάνει το 52,84% (!), ενώ στα υψηλότερα εισοδήματα η μεσοσταθμική μείωση περιορίζεται στο 15,38%. Γίνεται έτσι προφανές ότι οι ανατροπές που έγιναν στις εργασιακές σχέσεις, η ΠΥΣ του 2012, με την οποία μειώθηκαν οι κατώτεροι μισθοί και καταργήθηκαν επί της ουσίας σταδιακά οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, χτύπησαν συνολικά την εργατική τάξη, αλλά με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα τους νέους και χαμηλόμισθους.

Ανάλογες μειώσεις έχουμε και στα έσοδα του ΙΚΑ, καθώς οι πόροι του διαμορφώνονται σε σχέση με τους μισθούς. Ετσι, τα έσοδα του ΙΚΑ από τις εισφορές των εργαζομένων (και με τη μορφή της εργοδοτικής εισφοράς) κατρακύλησαν από τα 14,437 δισ. ευρώ το 2009, στα 9,479 δισ. το 2014, μείωση δηλαδή κατά 34,34% και σε ποσά κατά 4,958 δισ. ευρώ. Ετσι, με βάση το 2009, οι απώλειες του ΙΚΑ σωρευτικά την πενταετία που ακολούθησε έφτασαν τα 16,530 δισ. ευρώ.

Αυτοί οι πόροι σήμερα λείπουν από το ασφαλιστικό σύστημα και γίνονται το πρόσχημα, στο όνομα της βιωσιμότητας, να εξαγγέλλονται νέες περικοπές στις συντάξεις. Οπως και για τους μισθούς, παρά την αύξηση της απασχόλησης μετά το 2012, τα έσοδα βαίνουν μειούμενα για το ΙΚΑ και εδώ, εκτός των άλλων (χαμηλοί μισθοί και ευελιξία), αποτυπώνεται και η μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9 μονάδες, που στερούν ετησίως από τον Οργανισμό πάνω από 1 δισ. ευρώ.