Αύριο Πέμπτη 18 και μεθαύριο Παρασκευή 19 Φλεβάρη στις 20.30 στο Δημοτικό Θέατρο (Νέα Σκηνή) η Τομεακή Οργάνωση Κέρκυρας του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση αφιερωμένη στο «Θέατρο στην Αντίσταση», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια του Κόμματος.

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει ομιλία - εισήγηση σχετική με τις αιτίες και τις συνθήκες στις οποίες αναπτύχθηκε το θέατρο στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας, στις περιοχές δηλαδή που απελευθέρωσε ο ΕΛΑΣ από τη γερμανική και ιταλική κατοχή.

Επιπλέον, θα παρουσιαστεί θεατρική παράσταση από την πολιτιστική ομάδα του ΠΑΜΕ με το έργο «Η Μάνα του Αντάρτη», του Χάρη Σακελλαρίου. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα έργα που παρουσιάστηκαν στην Ελεύθερη Ελλάδα με θέμα σχετικό με την αντίσταση, αφού τα προγενέστερα είχαν πιο γενική θεματολογία. Το κείμενο, λοιπόν, είναι πρωτότυπο θεατρικό κείμενο της εποχής, γεγονός που αναδεικνύει τον ιδιαίτερο συμβολισμό του. Εξάλλου, μέσα από την εκδήλωση γίνεται προσπάθεια να τονιστεί το γεγονός ότι μέσα σε τόσο αντίξοες συνθήκες αναπτύχθηκε στις περιοχές που είχε απελευθερώσει ο ΕΛΑΣ μία τόσο μεγάλη πολιτιστική και θεατρική κίνηση, που όμοιά της δεν είχε γνωρίσει ποτέ έως τότε ο τόπος. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στο πρόγραμμα της εκδήλωσης, «είναι κι αυτή μια πλευρά του Αγώνα και μια προσφορά του Κόμματος που δεν πρέπει να λησμονούμε».

Την έρευνα, την εισηγητική ομιλία και τη σκηνοθετική επιμέλεια έχει αναλάβει η φιλόλογος Ρούλα Καρδάμη, ενώ οι ηθοποιοί της παράστασης είναι οι εκπαιδευτικοί Χάρις Αλατζά και Τάσος Γραμμένος και οι φοιτητές του Ιονίου Πανεπιστημίου Αναστασία Μαδεμλή, Ελένη Γκιόκα και Σπύρος Κυανούρας.

Στο χώρο θα λειτουργούν επίσης έκθεση βιβλίου και έκθεση φωτογραφίας με φωτογραφικό υλικό από θεατρικές παραστάσεις και συντελεστές της εποχής.

Στην οθόνη δεσπόζει η φιγούρα του Τούρκου κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, μαζί με στίχους του. Αυτές οι εικόνες καλωσόρισαν τον κόσμο που κατέκλυσε την περασμένη Κυριακή το θέατρο «Ξυλοτεχνία» του Περιστερίου, για να παρακολουθήσει την παράσταση που προετοίμασε η ΚΟΒ Κέντρου - Αγ. Τριάδας Περιστερίου της ΠΟ Δυτικής Αθήνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με τίτλο: «Φοβούνται... Φοβούνται τα τραγούδια μας, μην τους τσακίσουν». Το χειροκρότημα θερμό, η ανταπόκριση πολύ μεγάλη, καθώς και η επιθυμία να συνεχιστούν τέτοιου είδους εκδηλώσεις.

Ενας αφηγηματικός διάλογος για τη ζωή και το έργο του Χικμέτ που έδεσε αξεδιάλυτα την τέχνη του με τη ιδεολογική στράτευση στα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Δραματοποιημένη αφήγηση, ποιήματα, τραγούδια όλα αυτά δεμένα αρμονικά, δημιουργούσαν μια ενότητα που επέτρεπε στον θεατή να γνωρίσει στοιχεία από τη ζωή του ποιητή, τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγάλωσε, έδρασε και γαλουχήθηκε. Την επιλογή του να στρατευτεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα, το μεγαλείο της στρατευμένης τέχνης του.

Οδηγός για τη μουσικοθεατρική παράσταση, που εντάχθηκε στους εορτασμούς για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ και προετοιμαζόταν κοντά 2 μήνες ήταν το πλούσιο υλικό από το Επιστημονικό Συνέδριο που διοργάνωσε τον Ιούνη του 2015 η ΚΕ του ΚΚΕ για τον Ν. Χικμέτ. Το αποτέλεσμα, με τη συμβολή άνω των 20 συντελεστών, μελών και φίλων του Κόμματος, είναι μέσα από ένα αρμονικό δέσιμο αφήγησης, απαγγελίας και τραγουδιού να ξεδιπλωθούν η ζωή του κομμουνιστή ποιητή και οι συνθήκες μέσα στις οποίες μεγάλωσε, έδρασε, ανδρώθηκε σαν πρωτοπόρος στους λαϊκούς αγώνες.

Την Κυριακή 21 Φλεβάρη ο νέος τραγουδοποιός Θοδωρής Καρέλλας θα παρουσιάσει τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο, με τίτλο «Τα σημάδια των καιρών» στο «Σταυρό του Νότου» (Φραντζή & Θαρύπου 37, Νέος Κόσμος), στις 21.00.

Μαζί με τον Θ. Καρέλλα μια πολυάριθμη ομάδα μουσικών, δημιουργών, φίλων ολοκληρώνουν αυτήν την προσπάθεια, μια προσπάθεια πολλών χρόνων που τελικά βρήκε το δρόμο της.

Παίζουν και ερμηνεύουν οι: Αγης Παπαπαναγιώτου - μπάσο, Βασίλης Καραμπελόπουλος - τύμπανα, Γιώργος Θεοφάνους - ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, Γιώργος Καλτσούνης - τρομπέτα, Ροδάνθη Κασκαφέτου - τραγούδι, Δημήτρης Κουφαλάκος - φαγκότο, φυσαρμόνικα, Θοδωρής Σιγαλός - μπουζούκι, μπαγλαμά, μαντολίνο, Στέφανος Χατζηαναγνώστου - φλάουτο.

Φιλικές συμμετοχές: Κώστας Σταυρόπουλος, Μανώλης Ανδρουλιδάκης, KollektivA, Jk-one (Γιάννης Κρανιώτης), Ερωφίλη, Αντώνης Μιτζέλος, Μίλτος Πασχαλίδης.

Η κινηματογραφική λέσχη Καισαριανής «Σκοπευτήριο» πιστή στο δίμηνο προγραμματισμό της, με θεματικό αφιέρωμα «Πόλεμος και Φασισμός», συνεχίζει τις κινηματογραφικές προβολές της Τετάρτης, με δωρεάν είσοδο και με ανοιχτή συζήτηση μετά το πέρας κάθε προβολής. Σήμερα Τετάρτη 17 Φλεβάρη, στις 7 το βράδυ, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Δημαρχείου Καισαριανής (Βρυούλων 125 και Κλαζομενών), θα πραγματοποιηθεί η προβολή της εξαιρετικής και επίκαιρης, σοβιετικής, αντιπολεμικής ταινίας του Ελεμ Κλίμοφ «Ελα να δεις» (1985).

Η ταινία φτιάχτηκε για την επέτειο των 40 χρόνων από τη θριαμβευτική νίκη του σοβιετικού λαού επί του ναζισμού. Η ιστορία της εκτυλίσσεται το 1943, κάπου στη Λευκορωσία, κοντά στα σύνορα με την Πολωνία. Το ουσιαστικό κατόρθωμα της ταινίας του Κλίμοφ είναι η απεικόνιση της αληθινής φύσης και του πραγματικού χαρακτήρα του πολέμου. Αυτό συντελείται μέσα από το βλέμμα ενός αγροτόπαιδου που ξεθάβει ένα όπλο και το σκάει από το σπίτι του για να ενταχθεί στις γραμμές των παρτιζάνων που πολεμούν τους ναζιστές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Ο τίτλος της ταινίας βγαίνει μέσα από το Βιβλίο της Αποκάλυψης και λειτουργεί υπαινικτικά στις εικόνες αποκάλυψης που ο δημιουργός καταθέτει. Εικόνες που καίνε το υποσυνείδητο: Ενα γερμανικό αεροπλάνο στον ουρανό βουίζει, ίδιος προάγγελος θανάτου... Αλεξίπτωτα φτερουγίζουν πέφτοντας και μοιάζουν με απειλητικά έντομα... Ενας αξιωματικός της ναζιστικής ομάδας «Einsatzgruppen» διατάζει την εξόντωση ενός χωριού. Η ταινία συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα του είδους, ενδεχομένως, είναι η πιο «αφυπνιστική» αντιπολεμική, αντιφασιστική ταινία όλων των εποχών. Κανένα φιλμ «Αποκάλυψης» - κι είναι πολλά και δημοφιλή - δεν απεικονίζει τις «απάνθρωπες» συνέπειες του πολέμου που αποδεικνύεται σήμερα περίτρανα ότι είναι η συνέχιση της καπιταλιστικής ειρήνης, πιο αποτελεσματικά και παραστατικά από τα αθώα μάτια του έφηβου Φλόρια, από τα πυκνά δάση της Λευκορωσίας. Μάτια που στο τέλος της ταινίας καταντούν αγνώριστα γερασμένα, δυο τρύπες για μάτια, που μέσα τους αντικατοπτρίζεται η αμέτρητη φρικαλεότητα όσων αυτά «είδαν»...