Eurokinissi

Για το θέμα, ο πρωθυπουργός απ' το βήμα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι «ήρθε η ώρα να αποκτήσει η χώρα για πρώτη φορά δίκαιο εκλογικό σύστημα. Ηρθε η ώρα της απλής αναλογικής, της ισοτιμίας της ψήφου», ενώ αναφερόμενος στη συνταγματική αναθεώρηση, μίλησε για «ώριμες προοδευτικές τομές», παραδίδοντας στην ομίχλη της αοριστίας και της κάλπικης συνθηματολογίας το πραγματικό περιεχόμενο των αλλαγών, που συνιστούν προσαρμογές του αστικού κράτους στις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας.

Τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τη διαδικασία, απασχόλησαν σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό χτες το πρωί. Αμέσως μετά, η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, δήλωσε: «Η πρότασή μας για την κατάργηση του μπόνους, την απλή αναλογική και την ψήφο στα 17 βρίσκεται στο στάδιο της τελικής επεξεργασίας. Λαμβάνει υπόψη τις συζητήσεις του Πρωθυπουργού με τους αρχηγούς των κομμάτων, καθώς και πρόσφατες νομοθετικές πρωτοβουλίες άλλων κομμάτων, όπως για παράδειγμα την Πρόταση Νόμου του ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο 2015. Η πρόταση της κυβέρνησης θα κατατεθεί στη Βουλή στο τέλος αυτής της εβδομάδας και θα ψηφιστεί μέσα στο 1ο δεκαήμερο του Ιουλίου, πιθανότατα με την επιστροφή του Πρωθυπουργού από την Κίνα. Η διαδικασία της συζήτησης στη Βουλή μπορεί να βοηθήσει ώστε να υπάρξουν ακόμα μεγαλύτερες συγκλίσεις από αυτές που έχουν ήδη διαπιστωθεί. Η ιστορική αναγκαιότητα για την καθιέρωση της ισοτιμίας της ψήφου και η απήχηση της πρότασης στο λαό πρέπει να είναι το κριτήριο των κομμάτων».

Επανεμφάνιση στο πλαίσιο της συνεδρίασης της ΚΕ έκαναν και οι «53+», καταθέτοντας τη γνωστή άποψή τους να πάψουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση να ταυτίζονται με την πολιτική που υλοποιείται και να επιμείνουν στο σερβίρισμά της στο λαό σαν προϊόν εκβιασμού και πραξικοπήματος, άποψη που απορρίφθηκε απ' την ΚΕ, με σημαίνοντα στελέχη όπως ο Ν. Παππάς να υποστηρίζουν το τρίτο μνημόνιο σαν συμφωνία επωφελή για το λαό. Οι «53+» ζήτησαν η ΚΕ να ξεκόψει κάθε συζήτηση για οικουμενική κυβέρνηση, αλλά και να απορρίψει την προοπτική «προσχωρήσεων», «διευρύνσεων», «συμπράξεων», εκτιμώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «στο πρόσφατο παρελθόν πλήρωσε ακριβά τις προσχωρήσεις παραγόντων».

Αναφερόμενος, εξάλλου, στο μνημόνιο, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε αφενός ότι υπήρξε προϊόν εκβιασμού, αφετέρου ότι ήταν αποτέλεσμα της απόφασής τους να υπερασπιστούν τις «κατακτήσεις του λαού», σε μια απόπειρα συγκερασμού όλων των απόψεων που κατατέθηκαν.

Ο πρωθυπουργός κατέφυγε στο γνωστό αφήγημα σύμφωνα με το οποίο ο λαός έχει εγκρίνει μια συμφωνία που η κυβέρνηση υπέγραψε «υπό καθεστώς ασφυξίας και εκβιασμού», ότι η κυβέρνηση τήρησε «στο ακέραιο τις σημαντικότερες δεσμεύσεις που ανέλαβε» απέναντι στο λαό και ότι τώρα «εισερχόμαστε σε μια νέα περίοδο», καθώς «η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης οριοθετεί την έναρξη μιας δημιουργικής και ελπιδοφόρας εποχής».

Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, αυτή η εποχή σηματοδοτείται απ' το εφεύρημα της «δίκαιης ανάπτυξης». Μάλιστα, για να τη διαχωρίσει από προηγούμενες περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης και την πικρή εμπειρία που έχει απ' αυτές ο λαός, πρόσθεσε ότι «το θέμα είναι τι έμεινε και πώς μοιράστηκαν αυτά τα ωφελήματα που έρχονταν από τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Πώς μοιράστηκαν στην κοινωνία (...) Και εδώ είναι ο πυρήνας της δίκαιης ανάπτυξης. Δικαιοσύνη στην αναδιανομή του πλούτου, δικαιοσύνη και στην παραγωγή», προσπερνώντας την πραγματικότητα ότι ο πλούτος ανήκει σε όσους κατέχουν τα μέσα παραγωγής του, γι' αυτό και όσο την ιδιοκτησία θα έχουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, ο πλούτος που παράγει η δουλειά των εργαζομένων ποτέ δεν θα κατανέμεται δίκαια. Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση με την πολιτική της ενισχύει το ανάποδο, τη δυνατότητα της εργοδοσίας να έχει περισσότερα κέρδη από την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Κλείνοντας, μάλιστα, το μάτι στο κεφάλαιο, επεσήμανε το ζεστό χρήμα που θα ρεύσει για τη στήριξη των κερδών του από το ΕΣΠΑ, το νέο «αναπτυξιακό νόμο», το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τα άλλα χρηματοδοτικά «εργαλεία».

Ενόψει της δεύτερης «αξιολόγησης», όπου και ανοίγει θέμα εργασιακών σχέσεων και θα κονιορτοποιηθούν ξανά οι διακηρύξεις περί νέας ελπιδοφόρας εποχής, ο Αλ. Τσίπρας διακήρυξε υποκριτικά, καλλιεργώντας εφησυχασμό στους εργαζόμενους, ότι πρέπει «να μπει ένα τέλος στη διαρκή απορρύθμιση της αγοράς εργασίας» και ότι στόχος είναι η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Μεγάλο μέρος της ομιλίας του Αλ. Τσίπρα ήταν αφιερωμένο στο δημοψήφισμα της Βρετανίας, για το αποτέλεσμα του οποίου καταλόγισε «χρόνιες ανεπάρκειες των ηγεσιών της Ευρώπης» των οποίων «η επιμονή σε κατάφωρα άδικες πολιτικές λιτότητας και η επένδυση σε ξενοφοβικά αντανακλαστικά και σε μια αντιμεταναστευτική ρητορεία, τροφοδότησαν, εδώ και πολύ καιρό, τον λαϊκισμό, τον σωβινισμό και τον εθνικισμό (...) Αν θέλουμε να επιρρίψουμε ευθύνη για το αποτέλεσμα, πρέπει να την αποδώσουμε πρωτίστως στις ηγεσίες που δημιούργησαν μια Ευρωπαϊκή Ενωση πολλών ταχυτήτων...».

Με κύριο στόχο την υπεράσπιση της ΕΕ και την καλλιέργεια αυταπατών για τη δυνατότητα φιλολαϊκής μετάλλαξής της, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «χρειαζόμαστε ένα νέο ξεκίνημα και ένα νέο όραμα για την ενωμένη Ευρώπη (...) η απάντηση είναι καλύτερη Ευρώπη, κοινωνική Ευρώπη, δημοκρατική Ευρώπη».

Αποφάνθηκε πως για όλα φταίνε οι τεχνοκράτες, ζητώντας «να επιστρέψει η πολιτική και να πάρει τα ηνία από τους τεχνοκράτες που φτιάχνουν τα δικά τους οικονομικά μοντέλα, που όμως δεν μπορούν να χωρέσουν τις ανάγκες των λαών».

Επικαλούμενος, τέλος, τη ...θητεία του στη θέση του απολογητή της ΕΕ και την εμπειρία του στην καλλιέργεια αυταπατών, έθεσε υποψηφιότητα ως η καταλληλότερη δύναμη να αναλάβει το «σοβάντισμα» της αποκρουστικής όψης της λυκοσυμμαχίας. «Αυτό το όραμα υπηρετούμε και νομίζω το αποδείξαμε ακόμα και στις πιο οριακές στιγμές για τον τόπο, για τον ελληνικό λαό. Διότι όταν εμείς απευθυνθήκαμε στο λαό το περασμένο καλοκαίρι, δεν σκεφτήκαμε ούτε για μια στιγμή την πιθανότητα να εγκαταλείψουμε την Ευρώπη και τη μάχη που πρέπει να δώσουμε μαζί με άλλους λαούς για την εκ βάθρων αλλαγή της (...) ο κίνδυνος της αποσύνθεσης της Ευρώπης δεν έρχεται από εμάς, αλλά έρχεται από τα δεξιά. Και η Αριστερά, μαζί με τις υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις, είναι οι μόνες που μπορούν να ανασχέσουν αυτή την πορεία και να αλλάξουν την Ευρώπη (...) Γι' αυτό και νομίζω ότι είμαστε οι καταλληλότεροι στην Ευρώπη να αναλάβουμε πρωτοβουλίες αφύπνισης προς όλες τις κατευθύνσεις, για να πάνε τα πράγματα αλλιώς» δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας.

Προέτρεψε, επιπλέον, την ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία να ανασκουμπωθεί και παρακάμπτοντας το ρόλο που έπαιξε, είπε πως «πιστεύω ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο να υπάρξει συνεννόηση ανάμεσα στις προοδευτικές δυνάμεις του ευρύτερου φάσματος. Και κυρίως ανάγκη οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας που έχουν τεράστια ευθύνη να αλλάξουν πρώτες ρότα και κατεύθυνση...».

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της ιδρυτικής συνδιάσκεψης της Λαϊκής Ενότητας το περασμένο Σαββατοκύριακο, με την ψήφιση του κειμένου των προγραμματικών θέσεων, του κανονισμού λειτουργίας και της πολιτικής απόφασης, καθώς και με την εκλογή νέου Πολιτικού Συμβουλίου που αποτελείται από 111 μέλη (62 προσκείμενα στην κοινή λίστα του Αριστερού Ρεύματος και των ανένταχτων).

Στο άνοιγμα των εργασιών, παραβρέθηκαν και χαιρέτισαν, μεταξύ άλλων, ο Μ. Γλέζος, ο Αλ. Αλαβάνος, εκπρόσωποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΕΠΑΜ, της Χριστιανικής Δημοκρατίας κ.ά., ενώ γραπτό μήνυμα έστειλαν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Σοφία Σακοράφα.

Τις γνωστές αντιμνημονιακές αυταπάτες υπερασπίστηκε στην ομιλία του ο άτυπος επικεφαλής μέχρι τούδε της ΛΑΕ, Π. Λαφαζάνης. «Είμαστε η μόνη παράταξη που αμφισβητούμε πειστικά τη μνημονιακή κανονικότητα και τον ευρωζωνικό και ευρωενωσιακό μονόδρομο» ανέφερε, προσπερνώντας τι εκφράζουν τόσο η ΕΕ όσο και τα μνημόνια.

Γνωστές απ' το παρελθόν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς και προτάσεις ανάλογες με αυτές που διατύπωνε πριν αναδειχθεί σε κυβέρνηση είχαν την τιμητική τους. (π.χ. η διακοπή αποπληρωμής του χρέους για τη διαγραφή του, η εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών με στόχο να δώσουν ώθηση στην οικονομία και φυσικά η έξοδος από την Ευρωζώνη, η χάραξη μιας νέας εθνικής νομισματικής πολιτική κ.ά.). Προτάσεις που παρόλη τη ριζοσπαστική συνθηματολογία που τις συνοδεύει έχουν ως στόχο να στηρίξουν την καπιταλιστική ανάκαμψη. Μια γεύση δηλαδή απ' τα παλιά από τον ΣΥΡΙΖΑ του 2012 και πριν από το Γενάρη του 2015.

Ακολουθώντας την «παράδοση» του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια της εκλογής των καθοδηγητικών οργάνων, αναμετρήθηκαν δέκα εσωκομματικές τάσεις, ανάμεσα στις οποίες μια με το χαρακτηριστικό τίτλο «Αλλα ρούχα» (!) δημιουργώντας αυτόματα το συνειρμό πως ...άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!