Συνεχίζοντας την παρουσίαση και αποκάλυψη του πορίσματος των «ειδικών» για τα Εργασιακά, στεκόμαστε σήμερα σε ορισμένες πλευρές που αφορούν στα κριτήρια διαμόρφωσης των μισθών. Διαβάζουμε στο πόρισμα: «Η αμοιβή εξαρτάται πάρα πολύ από την παλαιότητα, που εισάγει διακρίσεις σε βάρος των νέων υπαλλήλων και μπορεί επίσης να θέσει σε μειονεκτική θέση εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας, εάν ανταγωνίζονται με φθηνότερους νεότερους εργαζομένους στην αγορά εργασίας - που συμβαίνει όλο και περισσότερο στην ελληνική αγορά εργασίας που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ευελιξία και υψηλό κύκλο εργασιών. Ωστόσο, συμφωνούμε ότι η εργασιακή εμπειρία σε μια εταιρεία ή σε έναν κλάδο βοηθά στη συσσώρευση γνώσεων και δεξιοτήτων και στη βελτίωση της παραγωγικότητας. Μισθολογικές αυξήσεις σύμφωνες με την άνοδο της παραγωγικότητας δεν επιβραβεύουν μόνο την υψηλότερη παραγωγικότητα, αλλά επίσης βοηθούν τις επιχειρήσεις να κρατάνε τους έμπειρους εργαζόμενους».

Με πρόσχημα ότι αδικούνται τάχα οι νεότεροι εργαζόμενοι, ενώ και οι παλαιότεροι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, επειδή στοιχίζουν ακριβότερα στην εργοδοσία, η επιτροπή μιλά για «διακρίσεις» που προκαλεί η εξάρτηση του μισθού από την παλαιότητα, δηλαδή από την προϋπηρεσία. Καταλήγει να προτείνει τη διαμόρφωση των μισθών ανάλογα με την παραγωγικότητα, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια δουλεύει ένας εργαζόμενος. Γι' αυτό ομόφωνα οι «ειδικοί» προτείνουν «οι κοινωνικοί εταίροι να διαπραγματευτούν πάνω στα θέματα της αμοιβής με βάση την παλαιότητα»! Είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη σύσταση αφορά και τις «ωριμάνσεις» (τριετίες κ.τ.λ.), που με προηγούμενους νόμους παραμένουν «παγωμένες».

Θυμίζουμε εδώ ότι η σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας είναι από τις βασικές προτεραιότητες που θέτει η ΕΕ προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της και σε κάθε κράτος - μέλος χωριστά. Στην αποκαλούμενη «Εκθεση των Πέντε Προέδρων» (Κομισιόν, ΕΚΤ, Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Γιούρογκρουπ), η οποία συντάχθηκε τον Ιούνη του 2015, επισημαίνεται χαρακτηριστικά: «Χρειάζονται βελτιώσεις στον ευρύτερο και ολοένα κεντρικό τομέα της "ανταγωνιστικότητας" (...) Συνιστάται η δημιουργία από κάθε κράτος - μέλος της ζώνης του ευρώ ενός εθνικού φορέα (...) Οι εν λόγω αρχές ανταγωνιστικότητας (...) των οποίων η αποστολή έγκειται στην αξιολόγηση του βαθμού στον οποίο η εξέλιξη των μισθών συμβαδίζει με την παραγωγικότητα μέσω της σύγκρισης με τις εξελίξεις στις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ και στους κυριότερους συγκρίσιμους εμπορικούς εταίρους».

Αντίστοιχα, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) τον Ιούνη του 2016 υπογράμμιζε: «Αυτό που έχει σημασία για την ανταγωνιστικότητα (...) είναι ο μισθός σε σχέση με την παραγωγικότητα, δηλαδή το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος. Εάν μία επιχείρηση διατηρεί το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος σε χαμηλό επίπεδο έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να είναι ανταγωνιστική, πιο κερδοφόρα στην ουσία, από άλλες επιχειρήσεις του κλάδου». Δηλαδή, τόσο η ΕΕ όσο και οι εργοδοτικές οργανώσεις, όπως ο ΣΕΒ, χαράσσουν ως μια από τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές τους το επόμενο διάστημα τη σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα.

Τέλος, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, η επιτροπή των «ειδικών» εντάσσει στα θέματα του διαλόγου μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων» και το ζήτημα της συνδικαλιστικής δράσης. Το πόρισμα αναφέρει συγκεκριμένα: «Δεδομένου ότι ορισμένα από τα θέματα αυτά συνδέονται στενά με τις στρατηγικές του κράτους για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας και τη βελτίωση του συστήματος επαγγελματικής κατάρτισης, η ενίσχυση ενός ουσιαστικού και εποικοδομητικού τριμερούς κοινωνικού διαλόγου είναι απαραίτητη. Σε αυτό το πλαίσιο μια συζήτηση για τα προβλήματα του νόμου που αφορά στη συνδικαλιστική δράση μπορεί να είναι χρήσιμη».

Είναι φανερό ότι οι «ειδικοί» εντάσσουν τη σημερινή νομοθεσία για τη συνδικαλιστική δράση στους παράγοντες εκείνους που εμποδίζουν τον «εκσυγχρονισμό» της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου και ζητάνε οι όποιες αλλαγές να περάσουν και να νομιμοποιηθούν μέσα από «κοινωνικό διάλογο»...