«Το ΚΚΕ στηρίζει αυτά τα αιτήματα όχι μόνο θεωρητικά, αλλά και στην πράξη προσπαθούμε να βοηθήσουμε στην οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης και του λαού», είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης, υποδεχόμενος χτες στα γραφεία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος τη συνδικαλιστική αντιπροσωπεία, προκειμένου να παραλάβει το σχέδιο νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις που συντάχθηκε με πρωτοβουλία των Συνδικάτων.

Ο Θ. Παφίλης ενημέρωσε τους συνδικαλιστές ότι το ΚΚΕ έχει καταθέσει στη Βουλή προτάσεις νόμου «που περιλαμβάνουν όλα αυτά και φυσικά στηρίζουμε και αυτή την πρόταση νόμου». «Θέλουμε να πούμε ότι πλέον το εργατικό κίνημα, παρά τις δυσκολίες, πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση. Να σταματήσει, δηλαδή, να παζαρεύει πόσα λιγότερα θα χάσει και να περάσει στην αντεπίθεση. Αλλη λύση δεν υπάρχει» κατέληξε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ.

Οι εκπρόσωποι των κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παρέλαβαν το σχέδιο νόμου και αρκέστηκαν να δηλώσουν ότι «θα το μεταφέρουν αρμοδίως» και ότι θα ενημερώσουν. Στα γραφεία των ΑΝΕΛ, όπου δεν υπήρχε κάποιος πολιτικός εκπρόσωπος, απλώς κατατέθηκε το σχέδιο νόμου, ενώ Ποτάμι και Ενωση Κεντρώων δεν είχαν αναθέσει σε κανέναν εκπρόσωπό τους να παραλάβει το σχέδιο νόμου.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, ο Σ. Φάμελλος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίστηκε προκλητικός, λέγοντας στη συνδικαλιστική αντιπροσωπεία ότι η κυβέρνηση στηρίζει τάχα τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και γι' αυτό κάθε κινητοποίηση, όπως η χτεσινή, είναι χρήσιμη στη διαπραγμάτευση που κάνει με το κουαρτέτο, προκειμένου να απομονωθεί το «ακραίο» ΔΝΤ.

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση μεθοδεύει νέο χτύπημα στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, έχοντας αποδεχτεί το πόρισμα των «ειδικών» και την επικείμενη απόφαση του δικαστηρίου της ΕΕ για τις ομαδικές απολύσεις, ο Σ. Φάμελλος είπε με θράσος στους συνδικαλιστές: «Στη δεύτερη "αξιολόγηση" εμείς πηγαίνουμε με δική μας πρόταση να επιστρέψουμε στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Δεν το εισάγουν οι δανειστές, δεν το εισάγουν οι εχθροί της χώρας, δεν το εισάγει κανένας απ' έξω. Και ταυτόχρονα, προφανώς θέλουμε να υπερασπιστούμε όλο το σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων (...).

Στην κατεύθυνση αυτή νομίζω ότι συνεισφέρουν οι εργατικοί αγώνες. Η διατύπωση λόγου εκ μέρους της κοινωνίας, η οποία γίνεται με κινηματικούς όρους ή συνδικαλιστικούς, συνεισφέρει και θα έλεγα ότι αυτό θα πρέπει να γίνεται με όσο γίνεται περισσότερο μαζικούς όρους. Θα ήταν καλό δηλαδή (...) να προσπαθήσουμε να έχουμε τη μέγιστη δυνατή συνεργασία κινημάτων για να διαδοθεί αυτός ο λόγος για την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, τώρα αυτές τις μέρες που ξεκινά η αξιολόγηση, θα μας βοηθήσει».

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση προσπάθησε για μια ακόμη φορά να οικειοποιηθεί τους αγώνες των εργαζομένων, που αντιδρούν στην αντιλαϊκή πολιτική της, και να τους προσαρμόσει στην άθλια προπαγάνδα της, ότι διαπραγματεύεται τάχα για τα δικά τους δικαιώματα, όταν η ατζέντα της διαπραγμάτευσης καθορίζεται από το κεφάλαιο και υπηρετεί την ανάκαμψη της κερδοφορίας του και μόνο. Γι' αυτό ο Σ. Φάμελλος πήρε την απάντηση που του άξιζε από από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Τύπου και Χάρτου, ο οποίος του είπε: «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Να 'το το σχέδιο νόμου. Φέρτε το στη Βουλή και ψηφίστε το»...

Θυμίζουμε ότι με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μισθολογικούς και λοιπούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Οι κλαδικές, οι επιχειρησιακές και οι εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δεν επιτρέπεται να περιέχουν δυσμενέστερους όρους εργασίας για τους εργαζόμενους, από τους όρους της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Αντίστοιχα, για την προστασία όσων αναγκάζονται να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις, προβλέπεται ότι οι όροι αυτών των συμβάσεων, όταν αποκλίνουν από ρυθμίσεις Συλλογικών Συμβάσεων, είναι επικρατέστεροι, μόνο εφόσον παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στους εργαζόμενους. Επίσης, ότι όροι εργασίας Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους, υπερισχύουν των νόμων, ενώ οι κανονιστικοί όροι της ΣΣΕ έχουν άμεση και αναγκαστική ισχύ.

Επίσης, επανέρχονται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που ήταν σε ισχύ στις 29.2.2012 (ημερομηνία δημοσίευσης της ΠΥΣ 6/2012). Ο κατώτατος μισθός και το ημερομίσθιο επανέρχονται στα 751 και 33,57 ευρώ μεικτά, αντίστοιχα, ανεξαρτήτως ηλικίας και καταργείται έτσι η ΠΥΣ 6/2012 και το άρθρο 103 του ν. 4172/2013. Με το σχέδιο νόμου, τέλος, οδηγούνται σε κατάργηση οι ελαστικές σχέσεις και επανέρχονται δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα αδείας.

Παίρνοντας το λόγο, η Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής, είπε ανάμεσα σε άλλα: «Οταν μιλάμε για κάλυψη απωλειών των χρόνων της κρίσης, δεν αναφερόμαστε μόνο στο μισθό και τη σύνταξη. Αναφερόμαστε και στα εφτά νοσοκομεία και τις εκατοντάδες κλινικές που έκλεισε η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, στις 2.000 σχολικές μονάδες που έκλεισαν, στα πάνω από 60 Τμήματα των ΕΠΑΛ που έκλεισε η σημερινή ψευδεπίγραφη αριστερή κυβέρνηση.

Για μας "απώλεια" είναι το παραπέρα χτύπημα της σταθερής δουλειάς, που όχι μόνο στον ιδιωτικό τομέα τσακίζει κόκαλα, αλλά και σε μας, στο Δημόσιο, που οι ελαστικές σχέσεις εργασίας επεκτείνονται συνεχώς και σήμερα έχουμε 424.000 δημοσίους υπάλληλους και 110.000 συμβασιούχους, 8μηνίτες, επικουρικούς, αναπληρωτές, εργολαβικούς, εργαζόμενους με voucher και άλλα ευρωενωσιακά μοντέλα σύγχρονης δουλειάς χωρίς δικαιώματα και ομηρίας.

Αυτό εννοούν κυβέρνηση, ΕΕ και ΣΕΒ όταν λένε "μικρό", "επιτελικό" κράτος: Λιγότερους εργαζόμενους και χειραγωγημένους, με το "βούρδουλα" της αξιολόγησης να εφαρμόζουν τους αντιλαϊκούς νόμους, να κόβουν συντάξεις και να στέλνουν τα "ραβασάκια" των κατασχέσεων, των πλειστηριασμών. Στο βωμό της κερδοφορίας τους έγιναν θυσία οι έξι μισθοί που πήρανε το χρόνο από κάθε δημόσιο υπάλληλο, από το 2009 και μετά. Στον ίδιο βωμό πήγανε και τα 2,6 δισ. που μας έκλεψε η σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με το νέο μισθολόγιο.

Ετσι φτιάχνονται τα ματωμένα πλεονάσματα όλων αυτών των χρόνων, έτσι φτιάχτηκαν και τα 5,45 δισ. ευρώ που έφτασε το φετινό ματωμένο πρωτογενές πλεόνασμα για την περίοδο Γενάρη - Σεπτέμβρη. Στα πανηγύρια τους για τα ματωμένα πλεονάσματα και τις μειωμένες κοινωνικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού, απαντάμε με τη σημερινή μας συγκέντρωση. Δεν παραιτούμαστε!».

Χαιρετίζοντας το συλλαλητήριο, ο επανεκλεγείς γγ της ΠΣΟ, Γιώργος Μαυρίκος, είπε ανάμεσα σε άλλα: «Στο 17ο Συνέδριο της ΠΣΟ, που έγινε πριν από μια βδομάδα στη Νότια Αφρική, εκφράστηκε για μια ακόμα φορά η εκτίμηση, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη που έχουν τα αγωνιστικά συνδικάτα του κόσμου προς τους αγώνες της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, προς τη γραμμή αντίστασης και ανυπακοής που ακολουθούν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα, προς το ΠΑΜΕ και το ρόλο του στους ταξικούς αγώνες.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι αγώνες μέσα σε μια χώρα δίνουν κουράγιο στους εργαζόμενους όλων των χωρών. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι δυναμώνοντας τα αγωνιστικά συνδικάτα στη χώρα μας, δυναμώνουμε το διεθνές αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα. Γιατί το καθήκον του διεθνιστή είναι πρώτα απ' όλα να βοηθά την ανάπτυξη του ταξικού συνδικάτου και της ταξικής γραμμής μέσα στην ίδια του τη χώρα. Παίρνουν κουράγιο τα αδέρφια μας παντού από τους αγώνες στην Ελλάδα. Οπως κι εμείς παίρνουμε κουράγιο όταν πριν ένα μήνα, στις 2 Σεπτέμβρη, 180 εκατομμύρια Ινδοί εργάτες πήραν μέρος στην απεργία, έστησαν οδοφράγματα, συγκρούστηκαν με την κρατική και εργοδοτική βία.

Κανένας μόνος του, ταξική ενότητα, συντονισμός. Υπάρχουν παντού υγιείς δυνάμεις, λίγες, μικρές, αλλά υπάρχουν. Δεν είναι όλα μαύρα, δεν είναι όλοι συμβιβασμένοι. Εστίες υπάρχουν παντού. Να τις δυναμώσουμε. Ν' ανασυνταχθούν. Να χτίσουν συνδικάτα - ταξικές επάλξεις. Σε κάθε χώρα του πλανήτη υπάρχουν αγωνιστές που και με τη δική μας βοήθεια μπορούν να κρατήσουν ψηλά τη σημαία της ταξικής γραμμής».