Την επιλογή να δώσει ψήφο ανοχής στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό και ηγέτης του νεοφιλελεύθερου Λαϊκού Κόμματος, Μαριάνο Ραχόι, ώστε να μη γίνουν 3 εκλογές σε διάρκεια 1 χρόνου, επέλεξε το σοσιαλδημοκρατικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ισπανίας, με την απόφαση που πήρε η Ομοσπονδιακή Κεντρική Επιτροπή την Κυριακή. Αυτό ήταν το βασικό σκεπτικό για την επικράτηση, με 139 ψήφους, του «ναι» σε αποχή στην σχετική ψηφοφορία στη Βουλή για να γίνει ο Ραχόι πρωθυπουργός έναντι του «όχι» με 91 ψήφους.

Η αντιπαράθεση στο Σοσιαλιστικό Κόμμα εκφράζει την διαπάλη που γίνεται σε τμήματα της αστικής τάξης στην τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, όπου η καπιταλιστική κρίση διαρκεί. Η παραίτηση του προηγούμενου Γενικού Γραμματέα του κόμματος Πέδρο Σάντσεθ, στις αρχές του μήνα γιατί οδηγούσε το κόμμα σε εσωτερικές διαδικασίες και νέες εκλογές, ήταν ένα στοιχείο της κόντρας αλλά αυτό που επείγει για την ντόπια αστική τάξη και την ΕΕ είναι να προχωρήσει άμεσα η ψήφιση προϋπολογισμού με τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, αναγκαία προϋπόθεση για να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του κεφαλαίου. Μέτρα, βεβαίως που όποια παραλλαγή κυβέρνησης αστικής διαχείρισης και να επιλέγονταν θα κινούνταν στην ίδια στρατηγική. Και αυτό ισχύει και για τους «Ποδέμος Ουνίδος» (εκλογικός συνδυασμός «Ποδέμος» και Ενωμένης Αριστεράς, το σχήμα της νέας σοσιαλδημοκρατίας όπου συμμετέχει και το μεταλλαγμένο ΚΚ Ισπανίας) που μιλάνε για «πισωγύρισμα» όπως και για τους «Πολίτες» (το φιλελεύθερο συνονθύλευμα τύπου «Ποτάμι») που παζάρευαν και με το Λαϊκό Κόμμα και με τους Σοσιαλιστές.

Ο συσχετισμός, με βάση τις τελευταίες εκλογές του Ιούνη, έχει διαμορφωθεί στην 350μελή Βουλή ως εξής: 137 βουλευτές το Λαϊκό Κόμμα, 85 οι Σοσιαλιστές, 71 «Ποδέμος Ουνίδος» με σύμμαχα σχήματα, 32 οι «Πολίτες» και διάφορα εθνικιστικά κόμματα τις υπόλοιπες έδρες. Ο Ραχόι που αναμένεται αυτές τις μέρες να κληθεί από τον βασιλιά Φίλιππο να σχηματίσει κυβέρνηση, μπορεί να το κάνει ως κυβέρνηση μειοψηφίας, με την αποχή των σοσιαλδημοκρατών στη δεύτερη ψηφοφορία της Βουλής.

Emilio_Morenatti

Πρόσφυγες στην «ουρά» για αποχώρηση από το Καλέ, χτες, ανήσυχοι για τις τύχες τους

Ξεκίνησε χτες το πρωί η επιχείρηση εκκένωσης της «ζούγκλας» του Καλέ, του «αυτοσχέδιου» καταυλισμού προσφύγων στη βόρεια Γαλλία, όπου τα τελευταία χρόνια κατέφευγαν χιλιάδες κατατρεγμένοι, κυρίως από αφρικανικές χώρες, που διωγμένοι από τον ιμπεριαλισμό έφταναν στη συγκεκριμένη γαλλική περιφέρεια, αναζητώντας περάσματα για άλλους προορισμούς, κύρια προς τη Μ. Βρετανία.

Για την επιχείρηση επιστρατεύτηκαν πάνω από 1.250 αστυνομικοί, ενώ το υπουργείο Εσωτερικών υποστηρίζει ότι οι πρόσφυγες και μετανάστες που είχαν καταλύσει εκεί θα οδηγούνταν σε καταυλισμούς σε άλλες περιοχές της χώρας. Ωστόσο, η ανησυχία είναι μεγάλη, με βάση και τις συστηματικές προσπάθειες (και) της γαλλικής αστικής κυβέρνησης να αξιοποιήσει το Μεταναστευτικό στο πλαίσιο και ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και εν μέσω σφοδρών αστικών διεργασιών, μπροστά και στις προεδρικές εκλογές της ερχόμενης άνοιξης.

Ιδιαίτερη είναι η ανησυχία για τους ασυνόδευτους ανήλικους μετανάστες, που, σύμφωνα με ΜΚΟ, στα τέλη του καλοκαιριού υπολογίζονταν στο 10% του συνολικού πληθυσμού του καταυλισμού, τον οποίο πολλοί ανεβάζουν στις 10.000 (σύμφωνα με τη γαλλική κυβέρνηση δεν ξεπερνούν τις 6.500).

Η επιχείρηση εκκένωσης αναμένεται να διαρκέσει μια βδομάδα. Χτες, η Γαλλίδα υπουργός Στέγασης, Εμανουέλ Κοσέ, επέκρινε τη βρετανική κυβέρνηση για την άρνησή της να δεχτεί ανήλικους, υποστηρίζοντας ότι «πολλές εκατοντάδες» θα πρέπει να γίνουν δεκτοί «άμεσα» στη γειτονική χώρα. Πάντως, οι τύχες των χιλιάδων διωγμένων από τον ιμπεριαλισμό, δεν απασχολούν τους εκπροσώπους των (γαλλικών και άλλων) μονοπωλίων από την πλευρά προστασίας αυτών των ζωών. Αντίθετα. Ολο και πιο απροκάλυπτα, αστικά επιτελεία τους χρησιμοποιούν ως μοχλό προώθησης επιδιώξεων που συνδέονται και με τη γεωπολιτική αναμέτρηση στη Μέση Ανατολή, στη Β. Αφρική κ.τ.λ.