Γιατί αγαπητέ "Ριζοσπάστη" διαμαρτύρεσαι και... δεν ακονίζεις λίγο το μυαλουδάκι σου για να καταλάβεις ότι μπροστά στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης θα ήταν αδύνατο, αδικαιολόγητο, ασυμβίβαστο να μείνει το Σύνταγμα έτσι παμπάλαιο, χωρίς να πάρει μέρος στον εκσυγχρονισμό; Από ποιο δρόμο, δηλαδή, θα περάσει η παγκοσμιοποίηση; Από τους δρόμους που γεμίζουν διαδηλωτές που φωνάζουν κάτω οι κλέφτες, οι απατεώνες, οι ψεύτες;

Αν δεν εκσυγχρονιστεί το εργατικό δίκαιο πώς θα δουλεύουν οι δικαστές, για να κηρύξουν τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές; Αμ οι γνωστοί - άγνωστοι χωρίς δράση; Και πώς θα καλυφθούν χωρίς κατάλληλο κλίμα, όταν ο... τρομοκράτης λαός είναι στους δρόμους, όλοι όσοι ρίχνουν εκρηκτικούς μηχανισμούς, τους τόσο απαραίτητους για να τρομοκρατείται ο λαός. Πώς να δικαιολογηθεί το πέρασμα του τρομονόμου; Μην κοιτάς στην Ιταλία, που ο Ντ' Αλέμα πέρασε την παγκοσμιοποίηση αφού είχε σκοτωθεί και ο Αλντο Μόρο και η ΣΙΑ διέλυσε τις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Εδώ έχουμε... ολόκληρο τρομοκράτη λαό και ΚΚΕ ισχυρό, είναι δυνατόν να συλλάβουμε τη 17 Νοέμβρη; Να βγάλουμε με τα ίδια τα δάχτυλά μας τα μάτια μας;

... Γι' αυτό σου λέω: Μην επιμένεις. Πρέπει και το Σύνταγμα να εκσυγχρονιστεί. Να γίνει πιο νόμιμη και η Συνθήκη Σένγκεν, η συνθήκη της Μπολόνια ή η άλλη για τον Ευρωστρατό, η διεθνοποίηση της Ιντερπόλ, του Εφ Μπι Αϊ και οι ειδικοί αστυνομικοί σκύλοι... Εκσυγχρονισμός διάβολε! Πρέπει να αντιμετωπιστεί ο τρομοκράτης λαός μας...

Θανάσης Πορφύρης, Περιστέρι. Ο κ. Σημίτης και οι συν αυτώ είναι πειθήνια όργανα του ιμπεριαλισμού και εφαρμόζουν ό,τι τους διατάζουν σε βάρος της χώρας μας. Δεν καταλαβαίνω, όμως, πώς δεν ντρέπονται όταν μιλάνε για ευημερία του ελληνικού λαού. Πού την είδαν; Μήπως στην ακρίβεια, στην ανεργία που ξεπερνά το 13%, στα ναρκωτικά που μπήκαν στα σπίτια μας ή στην εγκληματικότητα που τρέφει η πολιτική τους; Αλλά τι περιμένεις, όταν παρουσιάζουν το ΝΑΤΟ σαν φορέα ειρήνης; Κι από την άλλη: Επιτίθενται στο σοσιαλισμό. Οταν χάρη του σοσιαλισμού είχαμε 50 χρόνια ειρήνη. Η ανεργία είχε εξαλειφθεί στις χώρες αυτές. Τα ναρκωτικά ήταν άγνωστα. Η Παιδεία ήταν υπόθεση του κράτους. Η Υγεία ήταν δωρεάν και υψηλού επιπέδου για όλους. Και, γενικά, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είχε καταργηθεί. Και τι να πούμε για την Ευρωπαϊκή Ενωση; Αυτή η Ενωση δεν είναι τίποτα άλλο, από μια μάντρα καλοφτιαγμένη, που προσπαθούν να μαντρώσουν όλους τους λαούς της Ευρώπης και να ελέγχουν κάθε δραστηριότητα, ιδιαίτερα πολιτική. Από την άλλη, το έγκλημα στη Γιουγκοσλαβία είναι μια απόδειξη τι επιδιώκει και πώς ο ιμπεριαλισμός ΝΑΤΟ, ΗΠΑ - ΕΕ. Αυτό το κοινωνικό σύστημα του καπιταλισμού είναι αισχρό. Και ό,τι και αν κάνουν, δε θα μπορέσουν να σταματήσουν την πορεία της ανθρωπότητας προς το σοσιαλισμό, που έρχεται να απαλλάξει την ανθρωπότητα από τα βάσανα αυτά.

Γιώργος Παυλής, Καρλόβασι Σάμου. Ακούγοντας τις δηλώσεις της Μ. Δαμανάκη, ότι ο Συνασπισμός και γενικά όλες οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να ενταχθούν στο ΠΑΣΟΚ, θυμήθηκα τα παρακάτω λόγια που είχε πει, όταν, ακόμα, ήταν στο ΚΚΕ: «Είναι μεγάλο πράγμα να είσαι κομμουνιστής. Και μεγαλύτερο να είσαι κομμουνιστής πατέρας. Είναι σημαντικό να διαλέγεις το δρόμο της εξορίας και τις φυλακές κι όταν ακόμα αφήνεις το παιδί και τη γυναίκα σου». Καλά, αυτά, φαίνεται, τα ξέχασε τώρα που παίζει στην εξουσία της κεντροαριστεράς. Αλλά ούτε λίγη ντροπή ούτε φιλότιμο υπάρχει;

Αγγελική Βρυώνη, αγρότισσα, οπαδός του ΚΚΕ, Καλαμάτα. Αγαπητή συντρόφισσα Κανέλλη, διαβάζω αυτά που γράφεις κάθε Κυριακή στο «Ριζοσπάστη» και σε συγχαίρω που αγωνίζεσαι ενάντια στα εγκληματικά σχέδια του ιμπεριαλισμού, που καταδίκασες τους βάρβαρους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς. Εκτιμούμε, σ. Κανέλλη, που διαχώρισες τη θέση σου, γιατί, όταν ένας άνθρωπος συμβιβάζεται να επεμβαίνει το ΝΑΤΟ και να σκοτώνει αμάχους με τις βόμβες του, είναι συνένοχος στα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού. Και ερωτώ: Εφ' όσον η κυβέρνηση Σημίτη συνυπέγραψε και αιματοκύλησε το ΝΑΤΟ το σερβικό λαό και ισοπέδωσαν τα πάντα με τις βόμβες τους, είναι δυνατόν να παριστάνουν τους σοσιαλιστές; Επομένως, κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση, το βλέπει ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ κοροϊδεύει τον κόσμο.

Στην «κρυφή αγωνία της μπουρζουαζίας» και των απολογητών της, ιδεολογικών και πολιτικών εκπροσώπων της άρχουσας τάξης, του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς (του), αναφέρεται ο επιστολογράφος μας, Θεόδ. Αυγήτας, δικηγόρος από τη Δράμα, με επιστολή του. Επισημαίνει, εκτός των άλλων:

Η ανοιχτή και «θαρραλέα» διαπίστωση των δεινών του συστήματος εξοπλίζει τους απολογητές του με πλαστή «αξιοπιστία» που, τη χρησιμοποιούν όταν φθάνουν στο διά ταύτα:...«Οταν μιλάνε για τις αιτίες και για τα μέσα θεραπείας αυτών των δεινών. Τότε είναι που, όσον αφορά τις αιτίες, λένε άλλα αντ' άλλων. Και όσον αφορά τις προτάσεις για την άρση τους, είτε σιωπούν, μένοντας στις διαπιστώσεις, είτε προτείνουν χιλιοεφαρμοσθέντα και χιλιοαποτυχόντα μέτρα, είτε βαρύγδουπες αερολογίες -κοτζάμ πολιτικοί πρώτης γραμμής ή "σοφοί" καθηγητές, ακαδημαϊκοί και άλλοι με αξιοσέβαστα ονόματα και τίτλους.

Και για του λόγου το αληθές, αναφέρει, ανάμεσα στα άλλα, και το παρακάτω χαρακτηριστικό παράδειγμα ο επιστολογράφος μας: «Γνωστοί "ευρωπαϊστές" κάθε απόχρωσης -ανάμεσά τους και οι... "αριστεροί"- αγωνιούντες για τη βαρβαρότητα της νέας τάξης, για το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, για τον παραμερισμό του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου, αναλογιζόμενοι ότι μοχλός αυτών των εξελίξεων είναι κύρια ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ, προπαγανδίζουν το μύθο και καλλιεργούν την αυταπάτη ότι η κατάσταση θα αλλάξει μόνον όταν δημιουργηθεί το "αντίπαλο δέος", δηλαδή μια Ευρωπαϊκή Ενωση με κοινή Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα (ΚΕΠΠΑ), που λείπει σήμερα.

Οι υποστηριχτές της αντίληψης αυτής δε δείχνουν να τους ενδιαφέρει ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο της κοινής πολιτικής. Τους αρκεί ότι θα είναι κοινή. Ποιοι θα καθορίζουν, όμως το χαρακτήρα αυτής της κοινής πολιτικής, αν όχι η Γερμανία, η Γαλλία, η Μ. Βρετανία και η Ιταλία; Αλλά και οι χώρες αυτές είναι ιμπεριαλιστικές και, εκείνο που θα συμβεί είναι να ενισχυθεί ο ιμπεριαλισμός της ΕΕ... Αλλά, χρειάζεται να θυμίσουμε ότι, όταν πρόκειται για επίθεση κατά των δικαιωμάτων των λαών και των κατακτήσεων των εργαζομένων η πολιτική των κρατών - μελών της ΕΕ είναι κοινή, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και με τις ΗΠΑ...

Και καταλήγει: Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα. Οσον καιρό ότι αστοί πολιτικοί και διανοούμενοι θα αναζητούν λύσεις "μέσα στο σύστημα", θα καταλήγουν μοιραία σε ιδεολογήματα και προτάσεις χωρίς κανένα αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Και όσο τα αδιέξοδα θα παραμένουν και θα βαθαίνουν, τόσο θα μεγαλώνει ο "κίνδυνος" οι λαοί να συνειδητοποιήσουν ότι υπεύθυνο για τα δεινά τους είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτή, άλλωστε, είναι και η βαθύτερη αιτία της αγωνίας, που κατέχει την μπουρζουαζία στις μέρες μας.