Βήμα βήμα σε μέρη που γράφτηκαν μερικές από τις ομορφότερες στιγμές του εργατικού και επαναστατικού κινήματος της χώρας μας πορεύτηκαν το Σαββατοκύριακο που πέρασε νεολαίοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Οργάνωσης Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας της ΚΝΕ. Ο χώρος στον οποίο κινήθηκε το 3ο Ιστορικό Διήμερο της Οργάνωσης ήταν η βόρεια Εύβοια, με σημείο έναρξης την πύλη του εργοστασίου του πρώην Σκαλιστήρη στο Μαντούδι και στη συνέχεια έναν προς έναν τους τόπους όπου αναπτύχθηκε η δράση του Ανεξάρτητου Τάγματος Εύβοιας του ΔΣΕ.

Εξω από την πύλη του Σκαλιστήρη, μέσα από την ομιλία του Δημήτρη Κατσαρού, Γραμματέα του ΤΣ Εύβοιας της ΚΝΕ, οι νεολαίοι έμαθαν για τη μεγάλη απεργία του 1977, για το πώς ένα νεοσύστατο σωματείο με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών εργατών τα 'βαλε με το «θεριό», τον καπιταλιστή Σκαλιστήρη, που έλυνε κι έδενε στην περιοχή. Πώς αγκαλιάστηκε η απεργία από το λαό της περιοχής και πήρε με τις πέτρες τους αστυνόμους, πώς κινητοποιήθηκε σύσσωμος ο κρατικός μηχανισμός για την καταστολή της απεργίας (μέχρι και ελικόπτερο πετούσε πάνω από τα χωριά, ρίχνοντας προκηρύξεις που καλούσαν τους κατοίκους να μην παρασέρνονται απ' αυτά που έγραφε ο «Ριζοσπάστης»!). Στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης, μικρά παιδιά πήραν μέρος σ' ένα δρώμενο μέσα από το οποίο έμαθαν στην πράξη πως οι εργάτες, ενωμένοι, μπορούν να αντιμετωπίσουν το ισχυρό αφεντικό τους.

Επόμενος σταθμός η Ιστιαία, από όπου ξεκίνησε η δράση του ΔΣΕ στην Εύβοια, όταν οι πρώτοι 59 μαχητές του ΔΣΕ (που αργότερα έφτασαν να συγκροτήσουν ένα ολόκληρο Τάγμα) έφτασαν εκεί από τη Στερεά και ξεκίνησαν την ένοπλη δράση, χτυπώντας το κτίριο της ομάδας «Χ». Η πορεία στο κέντρο της πόλης πέρασε και από την παλιά Χωροφυλακή, όπου το 1944 ο ΕΛΑΣ με αιφνιδιαστική επίθεση σκότωσε τον περιβόητο Λιάκο που δυνάστευε το λαό, και αμέσως μετά η πορεία κατέληξε στο μνημείο των εκτελεσμένων αγωνιστών της Αντίστασης.

Ακολούθησε επίσκεψη στη Λίμνη Ευβοίας, όπου έγινε πορεία και κυνήγι του χαμένου θησαυρού από μαθητές. Αντιπροσωπεία της Οργάνωσης Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας της ΚΝΕ ανέβηκε ψηλά στο βουνό, στον Αγιο Γρηγόριο, στο σημείο όπου είναι θαμμένος ο τιμημένος νεκρός του ΔΣΕ, Γιώργος Βλαχούτσικος (Ευβοιώτης), που ήταν Πολιτικός Επίτροπος του Ανεξάρτητου Τάγματος Εύβοιας του ΔΣΕ.

Το πρόγραμμα του Σαββάτου ολοκληρώθηκε με συνεστίαση στον Αγιόκαμπο και ομιλία από τον Μάκη Μακρή, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας του ΚΚΕ, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: «Τιμάμε τους ήρωες νεκρούς του λαού μας που δε λογάριασαν κόπους και θυσίες, που έδειξαν άφθαστο ηρωισμό στα πεδία των μαχών, στις φυλακές και εξορίες, στα εκτελεστικά αποσπάσματα.

Τέτοιους αγωνιστές διαπαιδαγώγησαν το ηρωικό ΚΚΕ, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας. Τέτοιους αγωνιστές διαπαιδαγώγησε η ανωτερότητα του σκοπού για τον οποίο παλεύει το ΚΚΕ, ο σοσιαλισμός- κομμουνισμός, σκοπός που δίνει μεγάλες δυνάμεις, εμπνέει, οδηγεί, δηλαδή η πάλη για μια κοινωνία που αξίζει ο άνθρωπος να ζει, χωρίς εκμετάλλευση».

Την Κυριακή, έγινε πεζοπορία από το Δερβένι, ψηλά στο βουνό στις παρυφές του Πυξαριά, στο σημείο που σκοτώθηκε ο Θύμιος Καψής (Ανάποδος), επικεφαλής του Ανεξάρτητου Τάγματος Ευβοίας του ΔΣΕ. Ακολούθησε εκδήλωση τιμής στο μνημείο του Ανάποδου, όπου μίλησε ο Δημήτρης Λιάσκος, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας της ΚΝΕ. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Κώστα Μπάτσικα, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και Γραμματέα της ΕΠ Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας.

Στην ομιλία του ο Δ. Λιάσκος μεταξύ άλλων ανέφερε: «Ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν η απάντηση του ΚΚΕ στο όργιο της αστικής βίας, που επιχειρούσε να ανατρέψει το συσχετισμό που είχε δημιουργηθεί κατά την κατοχή και απελευθέρωση. Ξεκίνησε ως αγώνας πίεσης για δημοκρατικά μέτρα, αλλά αναπόφευκτα γενικεύτηκε σε ένοπλη ταξική σύγκρουση. Μπροστά στο δίλημμα υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση, το ΚΚΕ απάντησε το δεύτερο.

Τα λυσσασμένα εγκλήματα που βαραίνουν τους Ελληνες καπιταλιστές: 1.289 δολοφονίες, 6.671 τραυματισμοί, 31.632 βασανισμοί, 18.767 λεηλασίες και φυλακίσεις, 84.931 συλλήψεις, 509 απόπειρες φόνου, 256 βιασμοί γυναικών και αυτά μόνο την περίοδο που ακολούθησε τη Συμφωνία της Βάρκιζας, περιγράφουν την ηθική μιας τάξης που έχει σαπίσει μαζί με το σύστημά της και κάνει τα πάντα για να το παρατείνει. Οι εξορίες, οι φυλακές, οι βασανισμοί, οι εκτελέσεις, η έκθεση των άψυχων κορμιών αγωνιστών και των κεφαλιών σαν τρόπαια στην Εύβοια, όπως και αλλού, είχαν στόχο να ξεμπερδέψουν μια και καλή με κάθε αμφισβήτηση της εξουσίας τους, καθώς και με την ιστορική μνήμη, που αποδεικνύει ότι δεν είναι ανίκητοι. Να ξεμπερδέψουν με τα διδάγματα, που σήμερα μπορούν να εμπνεύσουν ώστε να δοθεί η χαριστική βολή στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γι' αυτό χύνουν τόνους μελάνης για την παραχάραξη και διαστρέβλωση της Ιστορίας.

Γι' αυτό έχει ξεχωριστή σημασία, με αφορμή το Ιστορικό Διήμερο, να δούμε ένα βασικό συμπέρασμα, ότι δηλαδή δεν αρκούν οι συνθήκες ραγδαίας αλλαγής του ταξικού συσχετισμού δυνάμεων, όπως έγινε στη χώρα μας τον Οκτώβρη του'44, για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία. Χρειάζονται σε μη επαναστατικές συνθήκες ολόπλευρη προετοιμασία του ΚΚ από τα πριν, διαμόρφωση αντίστοιχης στρατηγικής και προγράμματος για τη σοσιαλιστική επανάσταση και συγκέντρωση δυνάμεων σε αυτήν την κατεύθυνση. Χρειάζεται σε επαναστατικές συνθήκες, ο αυστηρός υπολογισμός του ταξικού συσχετισμού και η προετοιμασία της ένοπλης εξέγερσης ώστε να δοθεί το αποφασιστικό χτύπημα για την κατάληψη της εξουσίας».

Το Διήμερο ολοκληρώθηκε με γλέντι το μεσημέρι της Κυριακής στο χωριό Προκόπι.