ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 9 Μάρτη 2001
Σελ. /40
Η ... βοήθεια των πρώην

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι οι κραυγές των διαφόρων οπαδών της ταξικής συναίνεσης και υποταγής, περί οργανωτικής ενότητας του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και των κινδύνων, που δήθεν αυτή αντιμετωπίζει από τη δράση και τα ...διασπαστικά σχέδια των κομμουνιστών, είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις» και θέλουν να κρύψουν την αντεργατική δράση των εμπνευστών τους. Τώρα, όμως, σε βοήθεια των προαναφερομένων, έρχονται και ορισμένοι πρώην.

Διαβάζουμε στη διακήρυξη της ΚΕΔΑ (των Θεωνά - Κωστόπουλου κλπ.): «Παράλληλα, η ρητορεία αυτή (σ.σ. περί "ταξικής καθαρότητας") μπορεί να ερμηνευτεί σαν επιλογή αδυναμίας κατανόησης της σημερινής πραγματικότητας. Οταν, μάλιστα, συνοδεύεται από πρακτικές, που παραπέμπουν μέχρι και στην οργανωτική διάσπαση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, του αγροτικού κινήματος, του κινήματος των μικρομεσαίων, τότε μιλάμε πλέον για εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη, αλλά και για ερωτήματα σε ό,τι αφορά τη σκοπιμότητα τέτοιων επιλογών». Και δεν έμειναν μόνον σ' αυτό. Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, μάλιστα, για την παρουσίαση της διακήρυξης, ο Μ. Κωστόπουλος δεν ...παρέλειψε να αναφέρει ότι «ποτέ οι κομμουνιστές δε διέσπασαν τα συνδικάτα, αυτό το έκανε ο Μπράουν με εντολή της ΣΙΑ...»!

Πώς να μην τύχει, μετά, ιδιαίτερης προσοχής και προβολής η ΚΕΔΑ από τα αστικά ΜΜΕ; Τα επιπλέον συμπεράσματα, όλα δικά σας...

Περίεργοι ... συνδυασμοί

Δε γνωρίζουμε και δεν είμαστε, βέβαια, οι αρμόδιοι, για να επιβεβαιώσουμε ή όχι την ακρίβεια του χτεσινού δημοσιεύματος του «Βήματος», σύμφωνα με το οποίο «η Αντιτρομοκρατική έχει αποδείξεις για τρία μέλη της "17 Νοέμβρη"», όπως προκύπτει από «ισχυρισμούς υψηλόβαθμων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.», σύμφωνα με την εφημερίδα. Αυτό, ας το κάνει το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, όπως έχει, άλλωστε, υποχρέωση.

Εμάς, μας παραξενεύει ο συνδυασμός, που κάνει το δημοσίευμα, της ενδεχόμενης σύλληψης των υπόπτων, με την ψήφιση του νέου «τρομονόμου». Γράφει συγκεκριμένα: «Μάλιστα, για την τεκμηρίωση της συμμετοχής τους αναμένεται η ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για το οργανωμένο έγκλημα που αναμένεται να είναι έτοιμο την επομένη εβδομάδα. Ετσι θα υπάρχει η δυνατότητα χρήσης των αποτελεσμάτων εξέτασης του DNA, αλλά και άλλων διατάξεων που αναμένεται να βοηθήσουν τις "τεκμηριωτικές" διαδικασίες των αρχών ασφαλείας».

Η δική μας λογική λέει ότι εφόσον οι αρμόδιες αρχές έχουν ισχυρές αποδείξεις και ενοχοποιητικά στοιχεία - όπως λέει το δημοσίευμα - μπορούν να προχωρήσουν στη σύλληψη των υπόπτων και η υπόθεση να πάρει το δρόμο της, χωρίς να έχουν την παραμικρή ανάγκη του νέου «τρομονόμου». Τι εξυπηρετεί, λοιπόν, ο συνδυασμός και τι κρύβεται πίσω απ' αυτόν; Μακάρι να βγούμε ψεύτες, αλλά πολύ «βρωμάει» αυτή η ιστορία...

Αθλια δημοσιογραφία

Τα τιμημένα γηρατειά, όπως ονομάζει τους συνταξιούχους το χτεσινό «Βήμα», είχαν την... τύχη, να φιλοξενηθούν χτες στην πρώτη του σελίδα και, μάλιστα, στη θέση της φωτογραφίας, όπου εικονίζεται ο Κ. Σημίτης, μαζί με τους εκπροσώπους των συνταξιουχικών οργανώσεων, στη διάρκεια της προχτεσινής παράστασης των τελευταίων στου Μαξίμου.

Και πού είναι το περίεργο, ίσως αναρωτηθείτε. Αν αφαιρέσετε το γεγονός, πως το θέμα αυτό γίνεται φωτογραφία της πρώτης σελίδας του «Βήματος», δεν υπάρχει τίποτε το περίεργο. Αν διαβάσετε, όμως, τη λεζάντα που συνοδεύει τη φωτογραφία, τότε όλες οι απορίες σας θα λυθούν αυτομάτως. Την αναδημοσιεύουμε:

«Την προσωπική διαβεβαίωση του πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη, ότι οι συντάξεις δε θα περικοπούν όταν εφαρμοστεί η μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό έλαβαν χτες οι συνταξιούχοι, αντιπροσωπεία των οποίων τον επισκέφθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου (στιγμιότυπο). Επιπλέον ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ)».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο Κ. Σημίτης απάντησε θετικά σε... όλα τα αιτήματα των συνταξιούχων και δεσμεύτηκε προσωπικά για την ικανοποίησή τους. Ποια ήταν τα αιτήματα; Μα, η διατήρηση της σημερινής άθλιας κατάστασης των συντάξεων πείνας και του εξευτελιστικού ΕΚΑΣ. Αυτά λέει το «Βήμα»... Μα δεν έχουν ούτε ίχνος τσίπας;

Υποχρεωτικές ... διακοπές

Οσοι Αθηναίοι ερωτοτροπούν με την ιδέα ότι θα 'χουν την ευκαιρία, το 2004, να δουν ζωντανά κάποιους αγώνες της Ολυμπιάδας, μια και η τελευταία θα γίνεται στη χώρα μας, καλύτερα να την εγκαταλείψουν. Σύμφωνα, με όσα είπε προχτές η κ. Γ. Αγγελοπούλου, εάν στις δυόμισι βδομάδες, που θα διαρκέσουν οι αγώνες, μείνουν οι Αθηναίοι στην πρωτεύουσα και έρθουν και οι αναμενόμενοι ξένοι, τότε θα δημιουργηθεί ένα τεραστίων διαστάσεων πρόβλημα αδιαχώρητου. Η λύση; Μία και μόνη: Να πάνε υποχρεωτικά διακοπές εκείνη την περίοδο οι κάτοικοι της Αθήνας...

Αν δεν το καταλάβατε, δηλαδή, όχι μόνο θα πληρώσουμε τα μαλλιά της κεφαλής μας, όχι μόνο θα περάσουν διάφορα στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων, κλπ., κλπ., αλλά και τους Αγώνες δε θα δούμε ζωντανά...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μπλόκο στις συνειδήσεις

Τα καθημερινά - πλέον - μπλόκα στους δρόμους τρομάζουν. Αυτό ακριβώς θέλει και η κυβέρνηση. Αυτός ακριβώς ήταν πάντα ο ρόλος των μπλόκων. Να σπείρουν τον τρόμο. Να κάνουν μαζική τη συνείδηση ότι το κράτος δεν είναι μόνο του νόμου και του αστυνόμου. Είναι πριν απ' όλα οργανωμένη βία, δηλαδή, κράτος του τρόμου. Η ένσταση ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι στόχος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης, αφού μια τέτοια πρακτική αναιρεί τη νομιμοποίησή της ως δημοκρατική, προϋποθέτει συμφωνία στον όρο «δημοκρατική κυβέρνηση» στην εποχή του καπιταλισμού. Μια τέτοια αυταπάτη έχει καταρριφθεί 150 χρόνια πριν, με τη δημοσίευση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου. Οσοι - καλοπροαίρετα - ερμηνεύουν λάθος τις δημοκρατικές κατακτήσεις ως αυτονόητο της αστικής διακυβέρνησης, χωρίς να βλέπουν σ' αυτήν τη δικτατορία των αστών, είναι - δυστυχώς - υποχρεωμένοι να υποστούν στην καθημερινότητά τους ό,τι κι αυτός, που νόμιζε πως, όταν μάζευαν τους Εβραίους, το θέμα δεν τον αφορούσε...

Η αστική τάξη είχε ανάγκη το δημοκρατικό άλλοθι στη μάχη με την αριστοκρατία. Ηταν θέμα συμμαχιών. Το κράτος της εμφανίστηκε γρήγορα ως στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου, μόλις ξεμπέρδεψε με τους προηγούμενους κι έπρεπε να αντιμετωπίσει τους ανερχόμενους -το εργατικό κίνημα. Εντυσε με δημοκρατία τη δικτατορία της, όταν οι τότε συσχετισμοί το επέβαλαν. Οταν ο κόκκινος Οκτώβρης άρχισε να απλώνεται στην οικουμένη. Οι περίφημες δημοκρατικές ελευθερίες δεν είναι μόνο υπόλοιπο των κατακτήσεων της γαλλικής επανάστασης, αλλά - κύρια - αναγκαστική παραχώρηση της αστικής τάξης, εκεί και τότε, που η προτροπή του εργατικού κινήματος για ανατροπή έπιανε τόπο σε όλο και πιο πλατιές συνειδήσεις. Η αστική δημοκρατία που γνωρίσαμε δεν ήταν παρά ένα ανάχωμα στην επέλαση της ιδέας για μια εργατική δημοκρατία.

Τα μπλόκα δεν είναι ελληνική ανακάλυψη. Και δεν ήταν μόνο ο Χίτλερ που τα εφάρμοσε. Αν και ο κινηματογράφος μάς μεταφέρει μια εικόνα αστυνομοκρατούμενων ΗΠΑ, όσοι ταξιδεύουν, γνωρίζουν πως η Γαλλία είναι προ πολλού η πλέον αστυνομοκρατούμενη χώρα. Η επικράτηση της αντεπανάστασης με όρους «παγκοσμιοποίησης», δηλαδή στην εποχή του ιμπεριαλισμού, αλλά και η γνώση των μονοπωλίων πως η νίκη τους είναι πρόσκαιρη, έχει οδηγήσει τους μηχανισμούς καταστολής κατά του εργατικού κινήματος σ' ένα ποιοτικά ανώτερο στάδιο: Σε μια επιταχυνόμενη αφαίρεση δημοκρατικών κατακτήσεων σ' όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής (σε εργοστάσιο απολύθηκε συνδικαλιστής τη μέρα της εκλογής του στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και «ούτε γάτα ούτε ζημιά»...).

Οι δρόμοι - κατ' εξοχήν χώροι ελεύθερης έκφρασης - αναδεικνύονται σε προνομιακό χώρο επίδειξης δύναμης της άρχουσας τάξης. Ιδιοκτήτης η ίδια των μέσων μαζικής χειραγώγησης των συνειδήσεων, φροντίζει εδώ και καιρό, μέσα από καθημερινούς βομβαρδισμούς ειδήσεων που εδραιώνουν στις συνειδήσεις τον τρόμο, να πείσει τον, έτσι κι αλλιώς, τρομοκρατημένο από τον καθημερινό βάσανο πολίτη, να ζητά σε κάθε του βήμα προστασία από τον ...ατομικό του αστυνόμο.

Τα καθημερινά μπλόκα στους δρόμους δεν αφορούν τον οποιονδήποτε του οργανωμένου ή του κοινού εγκλήματος. Τέτοιοι τύποι πάντα ήταν εργαλεία της άρχουσας τάξης. Τα μπλόκα αφορούν τη συνείδηση της εργατικής τάξης. Και σαν τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε...

Ελπίδα ανίκητη

Τι εποχές

και τι καιροί

όλα τριγύρω

σκούρα γκρι

και μες στο ζόφο

η μόνη αχτίδα

η άσβεστή μας

η ελπίδα!

*

Τι εποχές

άει στην ευκή

τα όνειρά μας

φυλακή

κι η μόνη

δίχως αλυσίδα

η αδούλωτή μας

η ελπίδα.

*

Τι εποχές,

να πάρει, να,

θύελλα,

κύματα βουνά,

μα δείτε

μες στην καταιγίδα

πως αρμενίζει

η ελπίδα!


Ο Οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ