Στις Πρέσπες, στις 17 και 18 Ιούνη, θα πραγματοποιηθεί το φετινό Διήμερο των ΟΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η κατασκήνωση θα πραγματοποιηθεί στο Πατουλίδειο Αθλητικό Κέντρο, στο χωριό Λαιμός των Πρεσπών.

Το πρόγραμμα του Διημέρου περιλαμβάνει:

-- Το Σάββατο 17 Ιούνη περιήγηση στο μνημείο του Νίκου Θεοχαρόπουλου (Σκοτίδα), υποστράτηγου του ΔΣΕ, στο χωριό Βατοχώρι. Στο χώρο θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του βιβλίου «Η πορεία των Μπολσεβίκων προς τη νίκη» από τον Ν. Γεωργακόπουλο, μέλος της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, και στη συνέχεια θα ακολουθήσει γλέντι.

-- Την Κυριακή 18 Ιούνη περιήγηση στη σπηλιά του Ν. Ζαχαριάδη και στο νοσοκομείο του Πέτρου Κόκκαλη.

Με ανακοίνωσή τους, οι Οργανώσεις Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ καλούν τους νέους και τις νέες, το λαό της περιοχής, να συμμετέχουν στο Διήμερο, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα πως «η επιλογή του μέρους δεν είναι τυχαία. Είναι μέρη που περπάτησαν, πολέμησαν, δίνοντας έναν ηρωικό αγώνα, οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού. Επιπλέον, είναι μια "ανάσα" από τις πόλεις και τα χωριά των Βαλκανίων που έχουν βρεθεί και ξαναβρίσκονται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού.

Μέσα από το Διήμερο θέλουμε να αναδείξουμε τη μαχητική και ανυπότακτη στάση ζωής σε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης, την ανάγκη ύπαρξης και σφυρηλάτησης ενός επαναστατικού Κόμματος, τα διδάγματα που βγαίνουν από την 100χρονη πορεία του τιμημένου ΚΚΕ, αλλά και τις επαναστάσεις του 20ού αιώνα, με κορυφαία τη Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση, επικεντρώνοντας στα διδάγματα και τα καθήκοντα που προκύπτουν για το σήμερα».

Πέθανε ο σ. Γιώργος Λαγωνίκας, η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει αύριο Παρασκευή, στις 4 μ.μ., στο Νεκροταφείο Βούλας. Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Ο σ. Γιώργος Λαγωνίκας γεννήθηκε το 1951 στη Νίκαια. Τελειόφοιτος του Μαθηματικού Αθηνών, εργαζόμενος στο δήμο Περάματος. Παντρεμένος με δύο κόρες. Ο πατέρας του λιμενεργάτης με συνδικαλιστική και πολιτική δράση δίπλα στο ΚΚΕ, αντιστασιακός, με εξορίες στη Μακρόνησο. Η μητέρα του επίσης αντιστασιακή.

Από πολύ μικρός είχε αγωνιστική δράση μέσα από το σχολείο του και αργότερα ως φοιτητής με την Αντι-ΕΦΕΕ. Το 1974 οργανώνεται στην ΚΝΕ και εκλέγεται μέλος του Γραφείου του ΣΠ Πειραιά. Την ίδια χρονιά οργανώθηκε και στο ΚΚΕ στην Κομματική Οργάνωση Εκπαιδευτικών. Υπήρξε μέλος της ΕΠ με ευθύνη σε θέματα Παιδείας, μέλος του Τμήματος Τοπικής Διοίκησης της ΚΕ του ΚΚΕ και νομαρχιακός σύμβουλος Πειραιά.

Υπερασπίστηκε τον επαναστατικό χαρακτήρα του Κόμματος ενάντια στις προσπάθειες διάλυσής του από τους οπορτουνιστές την περίοδο 1989 - 1991.

Αποχαιρετάμε τον σ. Γιώργο και θα τον θυμόμαστε για το αγωνιστικό του πείσμα στη ζωή, στο εργατικό κίνημα, στο Κόμμα».

• Στη μνήμη του, οι κόρες του Γιάννα και Εφη προσφέρουν στο ΚΚΕ 1.000 ευρώ, μέσω της ΤΟ Πειραιά του ΚΚΕ. Επιθυμία τους είναι, αντί στεφάνων, να προσφερθεί οικονομική ενίσχυση στο ΚΚΕ.

Το Σάββατο, στις 11 το πρωί, από το Νεκροταφείο Ζωγράφου θα γίνει η κηδεία της συντρόφισσας Ελένης Μπιμπίκου - Αντωνιάδη, που πέθανε την Τρίτη.

Η συντρόφισσα Ελένη γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα, εντάχθηκε το 1940 στις γραμμές της οργανωμένης πάλης, στην ΟΚΝΕ. Την περίοδο της Κατοχής υπήρξε από τα πρώτα μέλη της Αντίστασης, στη Σπουδάζουσα του ΕΑΜ (ΕΑΜ Νέων) και από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΠΟΝ Πειραιά, τακτική συνεργάτης στο παράνομο φύλλο «Τα νιάτα της Αθήνας», μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της «Νέας Γενιάς», ενώ παράλληλα είχε γραφτεί στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας). Μετά την Απελευθέρωση, έλαβε μέρος στην ανασυγκρότηση της Ελληνογαλλικής Ενωσης Νέων και έγινε γενική γραμματέας της. Πήρε το πτυχίο της από τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών το Μάη του 1945 και, στη συνέχεια, συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, όπου και εγκαταστάθηκε. Ηταν μια από τις πρώτες Ελληνίδες γυναίκες που εργάστηκαν στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, αλλά και αλλού. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ανέπτυξε σημαντική αντιδικτατορική δράση. Συμμετείχε ως προσκεκλημένη από τη Δυτική Ευρώπη στις εργασίες της 12ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968 και τάχθηκε με τις Αποφάσεις της. Ηταν σύζυγος του Αντώνη Αντωνιάδη, στελέχους του Κόμματος και ανταποκριτή του «Ριζοσπάστη» στο Παρίσι από το 1974 μέχρι το θάνατό του, οπότε ανέλαβε η ίδια τα καθήκοντά του έως το 1991. Μέχρι το τέλος της ζωής της, υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών επιτροπών και συλλόγων. Τιμήθηκε με το μετάλλιο της Εθνικής Αντίστασης, με το τιμητικό δίπλωμα Δημοσιογράφων Εθνικής Αντίστασης και με Ακαδημαϊκούς Φοίνικες στη Γαλλία, καθώς και με άλλες διακρίσεις.