Η πολυκατοικία που κάηκε στο Λονδίνο είχε ανακαινισθεί με ακατάλληλα εύφλεκτα υλικά, που ήταν φτηνότερα και γι' αυτό τα επέλεξε η ιδιοκτήτρια εταιρεία, αδιαφορώντας για τις εκατοντάδες λαϊκές οικογένειες που ζούσαν στα διαμερίσματα του κτιρίου. Τώρα προκύπτει ότι 200 ακόμα κτίρια αυτού του μεγέθους στη Βρετανία, με χιλιάδες ενοίκους, έχουν ανακαινισθεί με τα ίδια υλικά και ελλοχεύει ο κίνδυνος να λαμπαδιάσουν σε περίπτωση φωτιάς. Την ίδια ώρα, στην Πορτογαλία, που σύμφωνα με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ξεπέρασε την κρίση, δεκάδες άνθρωποι κάηκαν από τη μεγάλη δασική πυρκαγιά, με τις καταγγελίες να αναφέρουν ολιγωρίες και ελλείψεις στην κρατική μηχανή, που σχετίζονται με τη μείωση κονδυλίων για την αντιπυρική προστασία και την υπολειτουργία των υπηρεσιών, η οποία γίνεται βέβαια περισσότερο ορατή και επικίνδυνη σε περιπτώσεις πυρκαγιών τέτοιου μεγέθους. Τελικά, και στη μια και στην άλλη περίπτωση, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ένα: Για την απώλεια τόσων ανθρώπων από τα λαϊκά στρώματα δεν φταίει «η κακιά η ώρα», αλλά το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, για το οποίο το κεφάλαιο και το κράτος του δεν διστάζουν να διαπράξουν οποιοδήποτε έγκλημα.
Την επίθεση στον αγώνα των εργαζομένων στους ΟΤΑ κλιμακώνουν τα αστικά επιτελεία, δείχνοντας την απέχθεια που τρέφει το σύστημα στους εργατικούς αγώνες, αλλά και στο αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Μάλιστα, ορισμένα συγκροτήματα του Τύπου έχουν αναλάβει εργολαβικά τη συκοφάντηση των απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων των εργαζομένων στην καθαριότητα, με το επιχείρημα ότι πλήττεται ο τουρισμός, άρα και ο στόχος για ανάκαμψη της οικονομίας. Το σκηνικό δεν είναι καινούργιο, καθώς επαναλαμβάνεται κάθε φορά που οι εργαζόμενοι σε έναν κλάδο αποφασίζουν να αντιδράσουν στην αντιλαϊκή πολιτική με σχετικά πιο ανεβασμένες μορφές, όπως έγινε ξανά πριν από λίγους μήνες, με την πολυήμερη απεργία των ναυτεργατών, ή όπως γίνεται με τα μπλόκα των αγροτών. Πάντως, απ' όσα ακούγονται και γράφονται αυτές τις μέρες, δεν μπορεί να μην ξεχωρίσει κανείς τις «παραινέσεις» γνωστού συγκροτήματος προς τους «πολίτες» να αναλάβουν δράση πριν τους πνίξουν τα σκουπίδια (άραγε πώς;) και τις διακηρύξεις ότι το πρόβλημα θα λυθεί οριστικά, μόνο όταν ιδιωτικοποιηθούν οι υπηρεσίες των δήμων. Προς την ίδια κατεύθυνση, βέβαια, κινούνται και τα σχέδια της κυβέρνησης, των Περιφερειών και των δημάρχων, επιβεβαιώνοντας ότι στα σημαντικά για το κεφάλαιο, όπως είναι η κερδοφορία από τη διαχείριση των απορριμμάτων, τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται...
Λίγες μέρες μετά τις προειδοποιήσεις του ΣΕΒ για να «μην αρχίσουν πάλι οι "παροχές"» ώστε να «επιστρέψει η χώρα στις αγορές», ο Σύνδεσμος επανέρχεται με νέες συνταγές, αυτή τη φορά από... Πορτογαλία. Δείχνει στην ελληνική κυβέρνηση το παράδειγμα της εκεί «αριστερής» κυβέρνησης, λέγοντάς της ότι «ακόμα και σήμερα ο ελληνικός κατώτατος μισθός βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο από αυτόν της Πορτογαλίας». Σημειώνει, μάλιστα, ότι παρά το γεγονός ότι η Πορτογαλία βρίσκεται εκτός μνημονίου και σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, «στην Ελλάδα οι αμοιβές αυξάνονται με ταχύτερους ρυθμούς»... Τι λένε ουσιαστικά οι βιομήχανοι; Οτι ο «καθαρός διάδρομος» που εξασφαλίζει η κυβέρνηση για την ανάκαμψη των κερδών τους πρέπει να «καθαρίσει» κι άλλο! Δηλαδή να εξασφαλιστεί ότι τα αντεργατικά μέτρα θα είναι «ένα το κρατούμενο», ακόμα και αν «τελειώσουν τα μνημόνια» και περάσει η οικονομία σε ανάπτυξη. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο τρόπος εξασφάλισης του «φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος» και της ανταγωνιστικότητας, που κλίνεται σε όλες τις πτώσεις από κυβέρνηση, κεφάλαιο και ΕΕ. Οι βιομήχανοι, με άλλα λόγια, επιβεβαιώνουν ξανά ότι η περιβόητη ανάπτυξη για τους εργαζόμενους σημαίνει τσάκισμα των δικαιωμάτων τους στο διηνεκές...
1795 Γάλλοι βασιλόφρονες και Βρετανοί στρατιώτες αποβιβάζονται στις γαλλικές ακτές της Βρετάνης, για να καταπνίξουν τη Γαλλική αστική Επανάσταση.
1826 Στη μάχη του Διρού, οι οπλισμένες με δρεπάνια Μανιάτισσες σταματούν τους Αιγύπτιους του Ιμπραήμ, που έκαναν αιφνιδιαστική απόβαση, για να πλαγιοκοπήσουν τους οχυρωμένους, στα στενά του Αρμυρού, Μανιάτες. Μετά από αυτό, ο Ιμπραήμ εγκατέλειψε κάθε σκέψη να πάρει τη Μάνη.
1876 Στη μάχη του Λιτλ Μπιγκ Χορν (25-26/6/1876), οι Ινδιάνοι Ντακότα, Τσεγιέν και Αράπαχο, κατατροπώνουν το 7ο Σύνταγμα Ιππικού των ΗΠΑ υπό τον συνταγματάρχη Κάστερ, ο οποίος πέθανε μαζί με τους 267 άνδρες του. Πρόκειται για μια από τις λίγες νίκες που πέτυχαν οι ιθαγενείς Αμερικανοί απέναντι στον επεκτατισμό των ΗΠΑ κατά τον «Μεγάλο Πόλεμο των Σιου» το 1876.
1925 Στρατιωτικό πραξικόπημα εκδηλώνεται στην Ελλάδα. Ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος ανατρέπει την κυβέρνηση Μιχαλακοπούλου και εγκαθιδρύει δικτατορία, την οποία επιχειρεί να καλύψει με κοινοβουλευτικό μανδύα σχηματίζοντας κυβέρνηση, στην οποία παρέχουν την εμπιστοσύνη τους όλα σχεδόν τα αστικά κόμματα.
1943 Σχεδόν 100.000 λαού διαδηλώνουν στην Αθήνα διαμαρτυρόμενοι για την εκτέλεση 106 κομμουνιστών στο Κούρνοβο. Οι διαδηλωτές απαιτούν το σταμάτημα των εκτελέσεων, των συλλήψεων και την κατάργηση της ομηρίας. Στις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής έπεσαν νεκροί 15 διαδηλωτές, ενώ τραυματίστηκαν 75.
1944 Τμήματα του 16ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ μπαίνουν στη Νάουσα, απομονώνουν τη γερμανική φρουρά και παίρνουν από το εργοστάσιο Λαναρά 220 φορτία ύφασμα, ρουχισμό και κουβέρτες.
1950 Ως αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής υποδαύλισης, ξεσπά ένοπλη σύγκρουση ανάμεσα στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας και τη Νότια Κορέα. Στις 27/6 το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποφασίζει την αποστολή στρατευμάτων για την υποστήριξη της Νότιας Κορέας, διεθνοποιώντας έτσι την πολεμική σύγκρουση. Στην ιμπεριαλιστική επέμβαση που ακολούθησε, μετείχαν συνολικά 23 κράτη, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Τελικά ο πόλεμος έληξε με την υπογραφή ανακωχής (27/7/1953) και τη διατήρηση των συνόρων των δύο κρατών στο ύψος του 38ου Παραλλήλου. Το κόστος της ιμπεριαλιστικής επέμβασης σε ανθρώπινες ζωές ήταν τρομακτικό. Σε σχεδόν 3.000.000 υπολογίζονται οι νεκροί ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό, αποτέλεσμα - μεταξύ άλλων - και των αδιάκριτων και ισοπεδωτικών βομβαρδισμών βορειοκορεατικών πόλεων από την αεροπορία των ΗΠΑ.
1951 Εγκαινιάζεται η έγχρωμη τηλεόραση από το δίκτυο CBS στη Νέα Υόρκη.
1969 Στο Παρίσι πραγματοποιείται μεγάλη συγκέντρωση ενάντια στην παροχή όπλων στη χούντα από τη γαλλική κυβέρνηση.
1991 Η Σλοβενία ακολουθεί το παράδειγμα της Κροατίας, αποχωρεί από τη Γιουγκοσλαβία και διακηρύσσει την ανεξαρτησία της.
1997 Πεθαίνει ο Γάλλος ωκεανογράφος Ζακ Ιβ Κουστό.